Morgunblaðið - 03.11.1973, Síða 7

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. NÖVEMBER 1973
7
Hér fer á eftir spil frá leiknum
milli Hollands og Bretlands í
Evrópumótinu 1973.
Norður.
S. Á-K-10-7
H. G
T. 7-3
L. Á-G-8-6-5-3
Vestur. Aiístur
S. D-G-9-4-3 S. 8
H. A-10-9-8 H. K-3
T. G-5 . T. A-K-D-10-9-6-4-2
L.9-7 L. K-10
SÚður.
S. 6-5-2
H..D-7-6-5-4-2
T. 8
L. D-4-2
Norður opnaði á 2 spöðum og
samkvæmt sagnkerfinu þá þýðir
þessi sögn, að norður eigi 4 spaða
og 5 eða fleiri lauf. Þá þýðir hún,
að um sé að ræða minna en 17
punkta. — Austur var nú í vand-
ræðum og eftir nokkra umhugsun
valdi hann að segja 4 tígla. Þetta
varð lokasögnin, þvf félagi hans
taldi sig ekki geta farið í 5 tígla.
Sagnhafi fékk 11 slagi og 5 tíglar
vinnast alltaf. — Ekki er gott að
gefa ráð um, hvað segja á í stöðu
eins og þessari. Sennilega er þetta
bezta sögnin, og er þá undir
félaga komið, hvort þetta verður
lokasögnin, eða ekki.
ÁRNAÐ HEILLA
Sextugur er í dag, 3. nóvember,
Ari Þorleifsson frá Norðfirði, nú
bóndi að Klausturhólum í Gríms-
nesi.
í dag verða gefin saman í Dóm-
kirkjunni af séra Þóri Stephen-
sen, Kristín Magnúsdóttir, lyfja-
fræðinemi, Grundarstíg 9,
Reykjavik og Kristján Skúli Sig-
urgeirsson, laganemi, Sunnuvegi
9, Hafnarfirði. Heimili þeirra
verður að Bústaðavegi 55, R.
í dag verða gefin saman í Bú-
staðakirkju af séra Ólafi Skúla-
syni, Margrét Jóhannsdóttir, Sæ-
viðarsundi 60, og Jón G. Sigurðs-
son Selvogsgrunni 9. Heimili
þeirra verður að Æsufelli 4,
Reykjavík.
i dag verða gefin saman í
Bústaðakirkju af séra Ölafi
Skúlasyni, Guðrún Kristinsdóttir,
Hvassaleiti 28, og Jóhann Guð-
mundsson Brekkugerði 28.
1 dag verða gef in saman í hjóna-
band af séra Ólafi Skúlasyni,
Halldóra Þórisdóttir og Ásgeir
Ragnarsson. Heimili þeirra er að
Litlagerði 8, R.
1 dag verða gef in saman í hjóna-
band í Dómkirkjunni af séra Þóri
Stephensen, Kristín Einarsdóttir,
Álftamýri 38, og Ingvar H.
Jakobsson frá Hvammstanga.
Heimili þeirra verður að Heiðar-
gerði 76, R.
PENNAVINIR
Syed Shahjamal Munsi (Selim),
121, North Hostel,
Chittagong Engineering College,
Chittagong,
Bangladesh.
Hann er 20 ára og stundar nám
við tækniskóla. Hann safnar
mynt, frimerkjum, ljósmyndum
og óskar eftir að komast í bréfa-
samband við íslenzka stúlku.
Danmörk
Elsebeth Rasmussen,
Östergárd,
9340 Asá,
Danmark.
Hún er 15 ára, og skrifar bæði
ensku og dönsku. Áhugamál
hennar eru bækur, frímerki,
handavinna o.fl. Hún vill skrifast
á við jafnaldra sína.
DAGBÓK
BARWWA..
Þýtur í skóginum
— Eftir Kenneth Grahame
3. kafli — STÓRISKÓGUR
Þegar þeim var loks orðið vel heitt, bað greifing-
inn þær að gera svo vel að koma að borðinu, þar sem
hann hafði borið fram alls konar góðgæti. Þær voru
satt að segja glorhungraðar, og þegar þær sáu allar
kræsingarnar, virtist aðalvandinn sá að ákveða, á
hverju skyldi byrja. Samræður voru útilokaðar lengi
vel, og þegar þær voru loks mögulegar, þá urðu þær
heldur stirðar, eins og verða vill, þegar reynt er að
tala meðfullan munninn af mat. Greifingjanum stóð
reyndar alveg á sama. Hann skeytti því heldur ekki,
hvort einhver studdi olnbogunum á borðið eða allir
töluðu í einu. Þar sem hann var ekki félagslyndur og
tók ekki þátt í samkvæmislífi, vissi hann ekki betur
en þannig ætti það að vera. Hann sat í stólnum sínum
fyrir borðsendanum og kinkaði kolli til þeirra til
skiptis á meðan þær röktu sögu sína. Hann virtist
ekki undrandi eða skelfdur yfir neinu, sem þær
sögðu og hann sagði aldrei: „Já, vissi ég ekki,“ eða
„einmitt það, sem ég hef alltaf sagt,“ og hann sagði
heldur ekki, að þær hefðu átt að gera þetta eða hitt,
eða þær hefðu farið vitlaust að ráði sínu. Moldvörp-
unni fór að verða mjög hlýtt til hans.
Þegar kvöldverðinum var loks lokið, og ailir voru
orðnir svo saddir að þeim fannst ekki ráðlegt að fylla
sig meira, settust þau við arininn, þar sem enn lifði f
glæðunum og hugsuðu um það, hvað það væri
skemmtilegt að vera á fótum svona seint, vera svona
sjálfstæður og svona saddur.
Þegar þau höfðu rætt um hversdagsleg málefni
um stund sagði greifinginn: „Jæja, segið þið mér nú
fréttir heiman að frá ykkur. Hvernig líður froski
núna?“
„Hann fer úr öskunni í eldinn,“ sagði rottan
alvarleg í bragði, og moldvarpan, sem hafði tyllt
fótunum hærra en höfuðið náði, reyndi aðsetja upp
áhyggjusvip. „Annar árekstur í síðustu viku og það
slæmur. Hann heimtar að fá að sitja sjálfur við stýri,
en hann kann alls ekki að aka bifreið. Ef hann
fengist til að ráða til sín færan og öruggan bílstjóra,
sem hann borgaði góð laun, þá væri öllu borgið. En
FRAMHflLDSSAGAN
það er ekki við það komandi. Hann er sannfærður
um, að hann sé sjálfur kjörinn bílstjóri og enginn
geti kennt honum neitt. Og þvf fer sem fer.“
„Hversu oft hefur hann lent í árekstrum ?“ spurði
greifinginn.
„Árekstrarnir hafa verið jafnmargir og bílarnir.
Þetta er sá sjötti," sagði rottan. „Þú manst eftir
vagnskýlinu hans. Það er alveg troðfullt upp undir
þak af brotum úr bílunum hans og ekkert brotanna
er stærra en hatturinn þinn.“
„Hann hefur þurft að fara á sjúkrahús þrisvar
sinnum,“ sagði moldvarpan. “Og sektirnar, sem
hann hefur orðið að borga, eru auðvitað óskaplegar."
„Já, það er nú sú hliðin á málinu,“ sagði rottan.
„Froskur er ríkur, við vitum það. En hann er enginn
milljónamæringur. Og hann er hræðilega lélegur
bílstjóri og virðir að vettugi lög og rétt. Endirinn er
augljós. Annað hvort drepur hann sig eða verður
gjaldþrota . . . fyrr eða síðar. Greifingi, við erum
vinir hans. Eigum við ekki að reyna að hefjast handa
til að bjarga honum ?“
Greifinginn hugsaði sig um lengi vel. „Heyrðu
mig,“ sagði hann loks dálítið byrstur, „Þú veizt, að ég
get ekki gert neitt eins og er.“
Vinkonur hans kinkuðu báðar kolli. Það er ekki
hægt og ætlast til þess af nokkru dýri, að það reyni
verulega á kraftana eða geri nokkuð, sem krefst
áreynslu á veturna. Öll dýrin eru þá syfjuð, sum
jafnvel steinsofandi. Öll eru háð veðurbreytingum
meira eða minna og öll hvfla þau sig eftir erfiði
sumarsins, þegar hver taug og hver vöðvi hefur
verið strengdur til hins ýtrasta svo að segja bæði
nótt og dag.
Að teikna
kalkún
Með þvf aS breyta auSveldu bragSi er auSvelt aS teikna þennan
kalkún. LeggSu vinstri hönd á blaSið og strikaðu meðfram
henni og öilum fingrum. Snúðu svo hendinni án þess að færa
þumalfingur og strikaðu aftur meðfram fingrunum. Nú tekurðu
hendina upp teiknar fætur, nef og pokann undir nefinu.
Smáfólk
1) Mammasegir, aðþúeigir
að koma strax heim!
2) Hún segir, að það verði að
koma þér heim, jafnvel þótt
ég verði að DRAGA þig!
3) Eg vildi, að þú gerðir það
ekki.
4) Ég fæ alltaf velgju af að
horfa afturábak á ferð.