Morgunblaðið - 28.05.1974, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. MAl 1974
Mark á lokamínútu í
fyrsta heimaleiknum
IBV— Valur 1:0
Vestmanneyingar tryggdu sér
tvö stig á laugardaginn úr fyrsta
opinbera knattspyrnuleiknum f
Eyjum eftir gos. Það voru Vals-
menn, sem heimsóttu Vestmanna-
eyinga, en það voru einnig þeir er
síðastir léku f Eyjum fyrir gos,
það var f bikarkeppninni 1972.
Leikið var á grasvellinum við
Hástein og er völlurinn í furðan-
lega góðu ástandi. Að vfsu er
hann ekki grasmikili að norðan-
verðu, en þó furðanlega sléttur.
Umhverfið við Hástein er talsvert
öðru vfsi en þegar knattspyrnu-
menn voru þar sfðast á ferðinni,
umrót eldgossins er mikið og
sunnanmegin við grasvöllinn hef-
ur verið hafist handa við nýjan
fþróttaleikvang.
Sigurmark Eyjamanna í leikn-
um við Val á laugardaginn var
skorað á elleftu stundu. Það var á
90 mínútu leiksins að Vestmanna-
eyingar fengu dæmda auka-
spyrnu mitt á milli vítateigs og
miðlfnu úti við hliðarlínu. Nýlið-
inn Valþór Sigþórsson sendi
knöttinn vel inn í teiginn,
Jóhannes Eðvaldsson hljóp fram
og hugðist skalla knöttinn frá
marki, en misreiknaði sending-
una og knötturinn lenti í þvög-
unni fyrir aftan hann. Jón Gísla-
son gerði tilraun til að hreinsa
frá, en tókst ekki betur til en svo
að boltinn hrökk af honum og
rann eftir markteigslfnunni.
Friðfinnur Finnbogason átti ekki
f erfiðleikum með að te.vgja sig í
knöttinn og rúlla honum f netið,
framhjá Sigurði Haraldssyni,
sem ekki gat komið neinum vörn-
um við. Leiktfminn var í rauninni
á enda, aðeins viðbótartfmi vegna
meiðsla eftir.
Það voru vonsviknir Valsmenn
sem yfirgáfu leikvanginn þegar
flautað var til ieiksloka, en
heimamenn fögnuðu að sama
skapi innilega. Jafntefli hefðu
ekki verið ósanngjörn úrslit í
þessum leik, þó svo að tækifæri
ÍBV hafi verið heldur hættulegri,
það litla sem það var. Ekki var
þessi leikur stórmerkilegur knatt-
spyrnulega og að leik loknum
kvörtuðu leikmenn yfir því að
völlurinn hefði verið þungur.
Enda var það svo að þann neista
sem gerir knattspyrnuna
skemmtilega vantaði i þennan
leik. Sprengikrafturinn var ekki
til og því leikurinn hálfgerð logn-
molla í golunni og kuldanum við
Hástein.
Ef litið er á helztu tækifæri
leiksins, þá kom það fyrsta á 28.
mínútu leiksins. Vestmanna-
eyingar náðu hörkusókn og
Tómas Pálsson gaf fyrir markið
frá hægri kanti. Eyjamenn voru
atkvæðameiri í vítateignum og
hvert skotið rak annað. Fyrst átti
Örn skot að marki, þá Sveinn
Sveinsson og loks Haraldur
Júlíusson. Skot þessi voru ýmist
stöðvuð af höndum Sigurðar
markvarðar eða útileíkmanna,
eða þá að enn önnur brögð voru
notuð til að binda enda á sóknar-
lotuna. Það tókst Valsmönnum að
lokum og þeir sluppu við þá víta-
spyrnu, sem undirrituðum fannst
augljóst að yrði dæmd.
Tíu mínútum síðar fengu Vals-
menn svo marktækifæri og það
jafnvel enn hættulegra, en tæki-
Texti:
Ágúst I. Jónsson
Myndir:
Sigurgeir Jónasson
færi Eyjamanna, sem nefnt er hér
að framan — og er þá mikið sagt.
Alexander fékk knöttinn aleinn á
markteig ÍBV, varnarmenn IBV
voru víðsfjarri og frekar að fjar-
lægjast en að koma nær Vals-
manninum. Það var eins og
Alexander áttaði sig ekki á því að
hann hafði nægan tfma og sendi
knöttinn í flýti í átt að marki IBV,
en Ársæll gerði sér lítið fyrir og
varði laust skotið. Bezta tækifæri
Valsmanna var runnið út i
sandinn og það undraði engan að
Alexander skyldi taka um höfuð
sér.
I síðari hálfleiknum kom aðeins
eitt virkilega hættulegt tækifæri.
Það átti Örn Óskarsson er hann
skaut þrumuskoti í utanverða
stöngina úr skáfæri. Mark IBV
kom svo á 90. mínútu leiksins og
hefur þess áður verið getið.
Varnir beggja liðanna stóðu vei
fyrir sínu að þessu sinni. Hjá Val
voru einkum Jóhannes Eðvalds-
son og Grímur Sæmundsson at-
kvæðamestir, Jóhannes var þó
ekki eins nákvæmur í upp-
byggingunni og á Akranesi síðast-
liðinn laugardag og hann var
óþarflega grófur í sínum mörgu
skallaeinvígjum, en komst upp
með það. Grimur lék nú sinn
bezta leik og virðist vera á góðri
leið með að festa sig í liðinu. Á
miðjunni var Sigurður Jónsson
einna drýgstur, en annars finnst
manni furðanlega lítið koma út úr
miðjuleikmönnum Valsliðsins,
maður veit að þeir geta svo miklu
.meira en þeir sýndu að þessu
sinni. Framlína Valsliðsins var
alveg bitlaus, enda hafðar góðar
gætur á sóknarleikmönnunum,
Framhald á bls. 22.
PUMA
HANDBOLTA-
06
ÆFINGA-
Helgi Benediktsson hefur sent knöttinn f burtu frá þeim Val Andersen
og Erni Óskarssyni, Haraldur Júlfusson fylgist með. Á forsfðu fþrótta-
blaðsins sézt Friðfinnur Finnbogason skora mark ÍBV í leiknum. Eins
og sést á myndinni hefur Sigurður reiknað með knettinum f hægra
hornið. Þór Hreiðarsson og Jón Gfslason fá ekki komið neinum
vörnum við heldur.
GÓÐ BYRJUN HJÁ ÍBV
Lið íþróttabandalags Vest-
mannaeyja byrjar íslandsmótið í
1. deild óvenju vel. Liðið hefur nú
leikið tvo ieiki náð úr þeim þrem-
ur stigum, jafntefli gegn Víkingi
1:1 og svo 1:0 sigurinn gegn Val
síðastliðinn laugardag. Venjan
hefur verið sú, að Eyjakseggjarn-
ir byrjuðu mjög illa og obba
þeirra stiga, sem liðið hefur hlotið
hefur það fengið í seinni umferð-
inni.
Hermann Jónsson, sem lengi og
mikið hefur starfað í Knatt-
spyrnuráði IBV, en hefur nú tek-
ið sér frí, lét þau orð falla fyrir
nokkru síðan að það væri langt
síðan ,,strákarnir“ hefðu komið
eins sterkir til leiks og að þessu
sinni. Víst er að aðstæðurnar sem
Iiðið bjó við í fyrrasumar voru
hinar erfiðustu og í rauninni má
telja það furðulegt að liðið skyldi
eigi að síður ná þriðja sætinu í 1.
deildinni. Æfingaferð tBV til Sví-
þjóðar á dögunum hefur örugg-
lega gert leíkmönnum tBV mikið
gott, þar gátu þeir æft af krafti í
hálfan mánuð við ágætar aðstæð-
ur.
Einn Eyjamann hittum við, sem
var svo bjartsýnn að segja að IBV
ynni bæði Islandsmótið og bikar-
keppnina. Máli sínu til sönnunar
sagði hann að nú væri ÍBV tvöfalt
í roðinu hvað auglýsingar varðaði,
hefði bæði auglýsingar frá Gest-
gjafanum og Hótelinu. Til aö
standa undir merki yrði liðið að
ná í tvo meistaratitla, sinn fyrir
hvor auglýsandann.
Yngri flokkar iBV voru um ára-
bil meðal alsterkustu yngri knatt-
spyrnuflokka á landinu, enda var
vel staðið að unglingamálunum
hjá þeim í tBV. 1 sumar er þó
hætt við að árangurinn verði lítill,
þar sem enn eru mjög margir af
yngstu Vestmannaeyingunum
uppi á fastalandinu.
Hilmar Hjálmarsson, nýliði I liði Keflvíkinga, sækir að marki KR-inga, en Ölaf
Þorvarður Höskuldsson fylg.iast með framvindu mála.
KR-ingar ko
o g lögðu mei
í áttina að endamörkum, gaf góða
sendingu fyrir markið, og þar stóð
Jóhann Torfason á markteig og
renndi boltanum viðstöðulaust i
markið. Þarna var annars sterk
vörn ÍBK illa á verði, því bæði
Jóhann og Atli Þór voru algjörlega
óvaldaðir í markteignum. Þor-
steinn hreyfði hvorki legg né lið til
varnar.
Eftir þessa snaggaralegu byrjun
sóttu KR-ingar mun meira, og léku
þeir oft á tíðum mjög góóa knatt-
spyrnu.. Atli Þór gerði oft usla í
vörn tBK, án þess það skapaði þó
verulega hættuleg tækifæri.
Hættulegasta tækifæri KR, að
markinu undanskildu, kom á 33.
mínútu, þegar Jóhann Torfason
fékk boltann í dauðafæri, en sneri
ella við marki og skaut yfir.
Hættulegasta tækifæri, IBK kom
eftir hornspyrnu sem Ólafur Júlí-
usson tók á 25. mínútu, en upp úr
henni var tvisvar bjargað á mark-
lfnu KR.
Síðari hálfleikur var ekki eins
fjörugur og sá fyrri, en eigi að
sfður góð skemmtun á köflum.
Keflvíkingar sóttu þá meira en í
f .h., en vörn KR var þétt fyrir, með
Ottó Guðmundsson langbeztan. Þá
var Magnús markvörður einnig
mjög góöur. Hættuleg tækifæri
fengust á báða bóga, en þau nýtt-
ust ekki, og KR-ingar hrósuðu
sigri í leikslok, — sigri sem aug-
ljóslega gladdi þá mjög.
Liðin
Sem fyrr segir var vörn KR afar
sterk, og var Ottó Guðmundsson
þar fremstur í flokki. Hann gerði
ekki mistök leikinn út í gegn, var
hreint frábær. Þá er sérstök
ástæða til að nefna Magnús, Ólaf
og Atla Þór, en í heild átti liðið
góðan dag.
Lið ÍBK var langt frá því sem
maður átti að venjast af því í
fyrra, og munar þar mest um
Guðna. Gísli Torfason og Einar
Gunnarsson voru beztu menn ÍBK,
en Einar meiddist í s.h. og var
borinn út af vellinum. Ekki er
KR—ÍBK 1:0
Við erum áþreifanlega minnt á
það annað slagið, að knattspyrnan
er óútreiknanlegt fyrirbæri. Um
sfðustu helgi tapaði KR óvænt fyr-
ir Akureyringum, og á laugardag-
inn varð þetta sama lið til þess að
leggja sjálfa íslandsmeistara
Keflavíkur að velli. Þetta er fyrsta
tap ÍBK sfðan 1972, og væntanlega
(og vonandi) fyrirboði þess, að
keppnin í 1. deild verði meira
spennandi nú en f fyrra, bæði á
toppi og botni. Lið KR var
óþekkjanlegt frá fyrri leiknum, og
sigur þess yfir islandsmeisturun-
um fyllilega verðskuldaður. Bæði
liðin hafa átt við meiðsli að strfða,
og virðast þau hafa komið harðar
niður á ÍBK, sem lék langt undir
getu í þessum leik. Mér segir svo
hugur, að Keflvíkingar eigi eftir
að koma sterkir upp áður en langt
um líður, og mér segir einnig svo
hugur, að KR-ingar eigi eftir að
gera mörgum liðum skráveifu í
sumar.
Laugardalsvöllurinn var i
þessum leik í fyrsta skipti notaður
til keppni í sumar, og voru leik-
menn afar óánægðir með hann.
Enda var hann ekki frýnilegur að
sjá ofan úr blaðamannastúkunni,
kafloðinn á blettum, en ekki sting-
andi strá að sjá annars staðar.
Væntanlega verður þetta síðasta
sumarið sem þetta ófremdar-
ástand ríkir í grasvallarmálum
Reykvfkinga, því verið er að útbúa
nýjan grasvöll í Laugardalnum, og
þegar hann kemst í gagnið, verður
Laugardalsvöllurinn endurnýjað-
ur frá grunni og lagðar í hann
hitapípur.
Markið
Leikmenn voru hinir sprækustu
í byrjun, og sótt var mjög á báða
bóga. Og strax á 6. mínútu kom
úrslitamark leiksins. Boltinn barst
óvænt frá Hauki Ottesen yfir til ,
Gunnars Gunnarssonar sem var
óvaldaður hægra megin. Hann lék