Morgunblaðið - 05.06.1974, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 5. JUNl 1974
Sjö sögur af Villa Rudolf 0. Wiemer
„Ég sé það,“ segir Villi.
Haninn blakar vængjunum í hugaræsing. „Og hann
gleymdi hvað eftir annað að opna lúguna á hænsnakof-
anum á kvöldin. Þess vegna verð ég stundum að
þrauka af nóttina undir berum himni og hænurnar
sitja á vagnslánni."
„Leiöindagaur þessi Krulli,“ segir Villi og hristir
höfuðið. „Ég hefði verið búinn að reka hann fyrir
löngu.“
„Ég líka,“ segir haninn. „En það getur líka farið illa
fyrir Jóni bónda. Um leið og Krulli hélt burt, skók
hann hnefana að honum og hafði í hótunum við hann.“
„Hvað skyldi hann ætlast fyrir?“
„Gagg, gagg, ég heyrði að hann tautaði eitthvað
fyrir munni sér.“
„Hvað tautaði hann?“
„Að hann ætlaði að hefna sín á Jóni bónda. Ég held,
að hann ætli að kveikja í hlöðunni hérna.“
„Menneruistundum stórorðir. Heldurðu að hann láti
verða af því?“
„Krulli er vís til alls.“
„Er hann með eldspýtur?“
„Að sjálfsögöu. Hann er, gagg, gagg, meö tvo stokka
í hverjum vasa.“
„Hvert í hoppandi.“ Villi hugsar sig um og segir svo:
„Nú, Jón bóndi á þetta ef til vill skilið?“
„Þar skjátlast þér,“ segir haninn. „Jón bóndi er
góður maður. Satt að segja er hann dálítið lfkur þér,
Villi ræningi.“
„Þegiðu,“ segir Villi, „annars sný ég þig úr hálsliðn-
um.“
Haninn getur ekki hlegið, þótt hann langi til þess, en
segir: „Gagg, gagg, heldurðu að það sé ekki hræðilegt
að láta brenna sig lifandi?“
„Má vera,“ segir Villi. „Ég hef aldrei upplifað það.
En þú getur þá bara vakið Jón bónda.“
„Nei. Hann sefur svo yfirmáta fast... Eða bornin
hans níu. Ég get blátt áfram ímyndað mér, hvernig
þau munu hrópa og gráta í logunum.“ Haninn teygir
úr hálsinum og verður stöðugt órólegri.
„Hvað er nú?“ spyr Villi.
„Gagg, gagg, mér finnst þegar vera farið að
brenna.“
Villi skimar í allar áttir. Jú, mikið rétt, litlir logar
kvikna í hálmknippum við hlöðuvegginn. Þar sést líka
móta fyrir manni, sem liggur á hnjánum. Logarnir
teygjast upp timburvegginn. Svo kemur vindhviða.
Villi sér, að sá, sem hefur kveikt eldinn, ætlar að bæta
hálmi á.
„Hættu,“ öskrar Villi. „Stattu kyrr annars skýt ég
Þig“
Hann dregur byssuna sína upp og er kominn í
þremur stökkum að þeim hrokkinhærða, sem missir
hálmbrúskinn úr höndum sér.
„Heitirþú Krulli?“
Náunginn kinkar kolli. Hann er svo furðu lostinn, að
hann lætur Villa draga sig möglunarlaust að eplatrénu
og binda sig þar fastan. Síðan sækir Villi vatnsfötu úr
brunninum og hellir vatni á eldinn. Það hvissar í
logunum og þeir lognast út af. Villi slekkur í síðustu
glóðunum undir hælum sér.
£}Vonni ogcTVlanni Jón Sveinsson
Freysteinn
Gunnarsson
þýddi
En við það varð ég djarfari og djarfari. Að síðustu
ætlaði ég að ráðast á hann með Trygg.
Fyrst kallaði ég fáein uppörvunarorð til Manna.
Síðan kallaði ég á Trygg. Hann kom undir eins hlaup-
andi og hoppaði upp á steininn til mín. Tungan lafði
út úr honiun, og hann var lafmóður.
Ég tók nú fimm eða sex hvassa steina í vinstri hönd-
ina og benti á nautið með þeirri hægri.
Tryggur skildi mig undir eins. Hann hvessti augun
og gelti hátt í mesta vígamóði.
Við stukkum báðir niður af steininum og óðum að
nautinu.
Tryggur vék fimlega undan hornunum og reyndi
að bíta bola í afturlappirnar.
Ég nálgaðist hann með mestu varkárni og kastaði
steinunum í hausinn á honum.
Einu sinni hitti ég hann beint á granirnar. Það
hreif. Hann rak hausinn upp í loftið, gaut síðan á mig
blóðhlaupnum augunum og grimmdarlegum og kom
síðan móti mér, með hausinn niður við jörð.
Manni rak upp hátt hljóð og kallaði til mín laf-
hræddur:
„Nonni, Nonni, farðu frá, stökktu, flýttu þér! Hann
fer í þig!“
Sem betur fór tafði trjákubburinn fyrir nautinu,
svo að mér tókst að skjóta mér undan á bak við næsta
stein.
Og nú fór ég að orðum Manna og gafst upp við
árásina.
En á meðan boli var að glíma við Trygg, hljóp ég
í stórum boga að steininum, sem Manni var á, og stökk
upp á hann.
Manni tók á móti mér með útbreiddum örmum og
gleðitárin í augunum.
„Komdu, Nonni, komdu“, kallaði hann og rétti báð-
ar hendurnar á móti mér. „Skelfing er ég feginn, að
þú ert kominn til mín aftur“.

( ^
I Á ~Æ
R.
flki1mof9UAkQfflAu
Dóttir mín hefur fengið stór-
kostiegt tilboð sem fyrirsæta
hjá skopteiknara .. .
Ég sagði þér að vera ekki með
teygjubyssuna þarna inni...
— Það er líklega pósturinn aö
koma með stóran pakka til
okkar...
— Jæja, þar fóru síðustu
húsgögnin .. . loksins erum við
þá skuldiaus ...