Morgunblaðið - 08.06.1974, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. JUNI 1974
29
Sl <uggamync if infQkn FRAMHALDSSAGA EFTIR |V^I MARIULANG, ÞÝÐANDI: JÓHANNA KRISTJONSDÓTTIR.
26
— Þeir tveir eru kannski
bundnir ... annars staðar? sagði
Ghrister hæglátlega.
Hún roðnaði ðrlítið.
— Ekki Pelle, eftir því sem ég
bezt veit ... En ég veit að Jan
hefur verið skotinn í Görel síð-
ustu vikurnar.
Eg varp öndinni og hugsaði með
mér, hversu mikið væri mark tak-
andi á rausinu í Lillemor. Eg gat
ekki á mér setið að skjóta inn
athugasemd:
— Og hvernig var það svo með
minn ágæta eiginmann? Eftir þvi
að dæma, sem þú sagðir í dag,
kom hann einhvers staðar við
sögu . . .
Hún pirði augun á mig.
— Eg hef hvorki sagt eitt né
neitt'í þá átt, sagði hún gremju-
lega. — En þú verður að viður-
kenna, . .. þetta leit dálitið ein-
kennilega út. Einar sagði, að ráð-
stefnan hæfist ekki fyrr en á
mánudagskvöldiö, en Eva flyzt
inn í íbúðina á laugardag. Og þeg-
ar við Görel komum þangað á
sunnudaginn, virtist hún vera
mjög óróleg og við fundum það
greinilega báðar, að hún vildi
losna sem allra fyrst við okkur.
Og ... ja, ég hélt, að það væri
vegna þess, að hún byggist við
HONUM á hverri stundu. Og svo
sá ég náttfötin, sem hún hafði
meðferðis, og enginn færi mig til
að trúa því, að Eva keypti sér
sllkar dýrindis flikur, jafn nízk og
hún var, bara til að fara ein I
bólið. Neihei! En auövitað hlýtur
einhver annar maður að hafa ver-
ið þarna í spilinu, ég veit bara
ekki hver . . .
Mér datt allt í einu dálítið i hug.
— Þú, sem tekur eftir öllu,
sástu bréf, sem lá á skrifborðinu?
— Já, það var frá Kairó. Vænt-
anlega frá þér?
— Ungfrúin hefur mjög góða
eftirtektarhæfileika, sagði Christ-
er og augljóst var, að Lillemor tók
orð hans sem gullhamra.
Hún minntist þess ekki að hafa
heyrt eða séð eitthvað, sem máli
skipti, og Christer fór þvi að
spyrja hana um sunnudagskvöld-
ið.
— Foreldrar mínir fóru út að
borða og ég var ein heima með
bróður minum.
— Hvað er hann gamall?
— Sjö ára ... Hann sofnaði um
Þú sagðist ekki koma heim fyrr en klukkan 4
ekki lengur neitt að treysta því sem þú segir?
— er
hálfníuleytið og ég sat og las fram
eftir kvöldi...
— Þér hafið ekki fengið yður
kvöldgöngu?
— Nei, nei! Hún horfði sakleys-
islega og skilninsvana á hann en
virtist svo átta sig, þegar Ghrister
sagði blátt áfram.
— Hvar eigið þér heima?
Rödd hennar var í senn
hræðsluleg og þrjózkukennd, þeg-
ar hún svaraði:
— A Norr Malarstrand 22. Og
bætti við eins og ögrandi: — Ekki
steinsnar frá Skillinggrand.
STAFFAN ARNOLD tók sér
næstur sæti í stólnum. Hann
horfði einbeittur á okkur og hann
fullvissaði okkur með mörgum
orðum og miklum handasveiflum,
að hann hefði þekkt Evu mjög
lauslega.
— Hamingjan sæla, þótt hún
hafi haft borö inni í.sögustofunni
eins og ég og við höfum setið þar
saman og auðvitað skrafað, það
segir sig sjálft — en þar fyrir
þekkti ég hana auðvitað ekkert
persónulega og vissi ekkert um
hennar einkamál...
— Jú, ég hef einu sinni komið á
stúdentaheimilið i teboð og ég
hef nokkrum sinnum komiö heim
til Einars Bure á meðan hann var
grasekkjumaður. Hver var með
mér? I annað skiptið Karl Gustaf
Segerberg og í hitt skiptið þeir
Jan Hede og Pelle Bremmer.
Hvort ég vildi óska, að Pelle
tefðist með doktorsvörnina sína?
Nei ... það held ég ekki, í hrein-
skilni sagt . .. mér líkar alltof vel
við hann til að óska honum ann-
ars en velfarnaðar. Auk þess
hafði ég gefiö upp alla von um að
verða á undan honum, því að með-
an allt hefur gengið eins og smurt
hjá honum, þá hef ég lent í hverri
klípunni eftir aðra með mitt við-
fangsefni . .. ég veit ekki lengur,
hvort ég get treyst þvi efni, sem
ég hef viðáð að mér — það er að
segja, hvort það er nægilega vís-
indalegt til að b.vggja á því. . .
A sunnudagskvöldið? Ja, mig
minnir ég hafi komið hingað þeg-
ar klukkuna vantaði kortér í níu.
Ég leit inn til Jans í sögustofunni
og við skiptumst á nokkrum orð-
um. Svo fór ég hingað og vann
stanzlaust til klukkan hálf tólf. Þá
slóst ég i hópinn með Karl Gustaf.
Jan og Pelle, sem sátu uppi i
reykherbergi? NÆSTU
KLUKKUSTUND AÐUR EN EG
KOM? Sem sagt milli klukkan
átta og stundarfjórðungs i níu?
Ég var á leið hingað frá Söder-
malm. Já, fótgangandi. Mér þykir
hressandi að fá mér gönguferðir
Timasetningar Staffans fengust
staðfestar, bæði í gestabók bóka-
safnsins og með orðum JANS
HEDE.
— Eg kom hingað þegar klukk-
una vantaði um það bil stundar-
fjórðung í átta sagði Jan. Alveg
uppfullur af góðum ásetningi um
að einbeita mér að mínu verki og
hvorki reykja né lenda á kjafta
törn. En svo hitti ég Karl Gustaf á
þrepunum og við eyddum hálf-
tíma í algerlega ónauðsynlegai
umræður. Þegar ég var loksins
kbminn dálítið vel á skrið truflaði
Staffan mig. Eg varð hálfgramur
og man ég gáði á klukkuna og þvi
man ég, að hana vantaði nákvæm-
lega kortér í níu. Staffan fór eftir
fáeinar minútur, en þá var ég
búinn að missa alla starfslöngun
og ekki leið á löngu unz ég var
kominn niður í reykherbergi og
sat og spjallaði við Karl Gustaf.
Pelle var þar líka . . . og þar með
fauk kvöldið.
Christer horfði hugsandi á and-
lit Jans. Hann var alltaf mjög
athugull og ég fékk ekki betur
greint en hann væri ánægður með
það, sem hann sá.
— Þegar klukkuna vantaði
kortér i átta, tautaði hann. — Ef
þér eruð ekki í slagtogi með Seg-
erberg, litur út fvrir, að ég geti að
minnsta kosti útilokað ykkur.
Jan leit hissa á hann og ég
mundi eftir þvi að hann vissi enn
ekki. hvað Ingmar Granstedt
hefði verið að gera á tröppunum
hjá okkur. En Christer spurði
sk.vndilega.
— Ef mér skjátlast ekki. þá
notið þið aldrei neðstu dyrnar á
sunnudögum heldur hinar svo-
kölluðu næturhurð á þessari hæð.
Þegar Staffan Arnold kom inn, þá
hefur hann orðið aö ganga fram
VELVAKAINIDI
Velvakandi svarar i sima 10-100
kl. 1 0.30 — 1 1.30, frá mánudegi
til föstudags
0 Á mölinni
fyrr og nú
Við erum á þeirri skoðun,
að það sé allt annað að vera
Reykjavíkurbarn í dag en fyrir
svo sem tuttugu árum.
Að vísu voru bílar á götunum
þá miklu færri en nú er, og hætt-
an af þeim í hlutfalli við það.
í flestum úthverfum ef ekki
öllum mátti þá heita, að engar
götur væru malbikaðar, heldur
var ekki um nema tvo regingalla
að ræða að þvi leyti, annaðhvort
var gatan hulin rykmekki ellegar
útleikin eins og versta forað, þeg-
ar vott var i veðri.
Þá eins og nú voru leikvellir á
við og dreif (aðallega dreif) um
bæinn, en þar með var eiginlega
upptalið það, sem krakkar gátu
fundið sér til dundurs yfir sumar-
ið. Sem sagt annaðhvort róló eða
mölin.
Bernskuminningarnar eru nú
samt ekki tregablandnar nema
síður sé. En skelfing hefði verið
dægilegt að hafa eitthvað það við
að vera á þessum árum, sem
nútimabörnin í borginni eiga völ
á nú.
Nú er svo mikið um að vera, að
hreinlega getur verið vandi að
velja.
Reykjavíkurborg er með heljar-
innar „prógram" fyrir ungana.
Má þar til dæmis nefna íþrótta-
námskeið, sem nú eru að hefjast,
sundnámskeið, hestamennsku-
námskeið, starfsvelli, leikvelli
fyrir allan aldur, siglinganám-
skeið, garðvinnu ýmiss konar, svo
að eitthvað sé upp talið.
0 Margt við
að vera
Mörg börn eiga nú kost á því að
breyta um umhverfi nokkurn
tíma, og hafa ýmis félagasamtök
og stofnanir haft forgöngu um
slíkt' starf. Áður fyrr þótti hið
mesta óyndisúrræði að hafa
krakkana á mölinni á sumrin og
þóttist hver sá hólpinn, sem gat
fengið ættíngja eða kunningja í
sveitinni til að taka þá í sína
vörzlu i nokkra mánuði.
Nú er vart um slíkt að ræða, og
ræður þar sjáifsagt miklu um hin
stóraukna vélvæðing, en ennþá er
mikið um það, að unglingar fái
tækifæri til að kynnast atvinnu-
vegum þjóðarinnar til sjávar og
sveita af eigin raun, og er það vel.
0 Sólarferðir
Ferðir hafa aukizt mikið á suð-
lægar slóðir, og er erindið þá oft-
ast það að ná sér í sólarglennu,
enda ekki vanþörf á fyrir okkur,
sem búum við sólarleysi oftast
nær. Þessar ferðir eru nú orðnar
svo almennar fyrir ýmissa hluta
sakir, að heita má, að sá, sem ekki
hefur verið á einhverri sólar-
ströndinni þó ekki sé nema einu
sinni, sé talinn eitíhvað skrýtinn.
Þeir furðufuglar fyrirfinnast þó,
sem geta ekki með nokkru móti
hugsað sér að setja sig i grillstell-
ingar ásamt óteljandi ferðamönn-
um öðrum á þessum sólarströnd-
urn, sem kannski er skiljanlegt.
Ekki er óliklegt, að okkar eigið
land njóti verðskuldaðrar um-
hyggju og áhuga landsmanna á
næstunni i ríkari mæli en verið
hefur með tilkomu hringvegarins
góða.
0 Misjafnar stærðir
Kona, sem sagðist hafa það að
aðalstarfi að hugsa um börn,
mann og heimili, hafði samband
við Velvakanda. Hún vildi koma á
framfæri kvörtun sinni vegna
ósamræmis i stærðum á skóm og
fatnaði. Henni fórust m.a. svo
orð:
„Hvers vegna er ekki hægt að
ganga inn i verzlun og kaupa þar
flík í ákveðnu númeri og geta
vitað nokkurn veginn, hversu stór
hún er? Eins og ástandið er nú og
hefur alltaf verið, fer maður
kannski inn i verzlun og biður um
gallabuxur í ákveðnu númeri, eða
á tiltekinn aldur og fæst þá venju-
lega það svar hjá afgreiðslufólk-
inu, að ákveðin tegund af galla-
buxum sé i „stórum núraerum"
eða litlum „númerum". Ég er
ekki að segja, að þetta sé af-
greiðslufólkinu að kenna, siður
en svo.
Hins vegar á ég bágt með að
skilja, hvers vegna fataframleið-
endur, innlendir og erlendir, eru
yfirleitt að hafa fyrir þvi að setja
ákveðin númer á föt, þegar ekkert
er að marka þau, heldur nauðsyn-
legt að fara með þann, sem flíkina
á að nota, í verzlunina og láta
hann máta. Eins og gefur að skilja
getur verið erfitt að koma þessu
við, sérstaklega þar sem mörg
börn eru i heimili og tími ef til
vill af skornum skammti.
Nákvæmlega sömu söguna er að
segja um skófatnað.“
Svo mörg voru þau orð, og
áreiðanlega er þetta alveg rétt hjá
konunni. Hins vegar er erfitt að
láta sér detta í hug, hvernig hægt
er að ráða bót á þessum rúgl-
ingi, sérstaklega þar sem mikill
hluti þess fatnaðar, sem hér fæst i
verzlunum, er innfluttur.
0 Cjöldásumar-
dvalarheimili
Um daginn birti Þjóðviljinn
„frétt" i miklum hne.vkslunartón
sem hans var von og visa, vegna
sumardvalar barna á vegum
hvítasunnumanna. Þjóðviljinn
segir, að hvítasunnusöfnuðurinn
setji upp hærra dvalargjald fyrir
börnin en flestir aðrir, en rökstyð-
ur ekki þessa fullyrðingu sina.
Af þessu tilefni hafði lesandi
samband við Velvakanda og lang-
aði til að vita nánar um málið.
Sagðist hann einu sinni hafa haft
barn sitt hjá hvítasunnumönnum
nokkrar vikur að sumarlagi og
hefði það einmitt vakið athygli
sina, hversu gjaldið var lágt.
Óskaði hann eftir þvi, að upp-
lýst yrði hvert væri meðalgjald á
viku á slikum sumardvalarheimil-
um, en eftir því sem Velvakandi
kemst næst mun það vera rúmar
4000 krónur. í frétt Þjóðviljans
segir hins vegar, að á barnaheim-
ili hvitasunnumanna í Fljótshlíð-
inni sé gjaldið 15 þúsund krönur
á mánuði, eða 3.750 á viku. þannig
að eftir okkar útreikningum hér,
er það undir meðallagi.
LISTA-
HÁTÍÐ
1974
Islenzk
tónlist
á Kjarvals-
stöðum
LAUGARDAGINN 8. júní kl.
20.30, daginn sem Listahátiðin
hefst, verða haldnir tónleikar
að Kjarvalsstöðum, hinir
fyrstu af þrennum tónleikum,
sem islenzkir tónlistarmenn
munu flytja þar. Fyrirkomulag
þessara tónleika verður með
nýstárlegu sniði, en þeir fara
fram í Kjarvalssal, þar sem
hluti sýningarinnar „Islenzk
myndlist i 1100 ár" er haldin.
Slíkt fyrirkomulag tónleika
inni á málverkasýningum eða
söfnum, svokallaðir „Galleri-
konsertar", er afar vinsælt
víða erlendis.
Á þessum fyrstu tónleikum
verða flutt þessi verk
Praeludium fyrir einleiksfiðlu
eftir Jón Leifs og Sónata fyrir
einleiksfiðlu eftir Hallgrím
Helgason og mun Björn Olafs
son leika bæði þessi verk, sem
ekki hafa verið flutt hér áður á
tónleikum. Siðan leika Sig-
urður Snorrason og Gisli
Magnússon sónötu fvrir klari-
nett og píanó eftir Jón Þórar-
insson. Síðast á efnisskránni
er tónverkið „Andstæður"
eftir Béla Bartók, en það flvtja
Gisli Magnússon píanóleikari,
Rut Ingólfsdóttir fiðluleikari
og Sigurður Snorrason klarí-
nettleikari. Að þessum tónleik-
um standa Félag íslenzkra tón-
listarmanna og Tónskáldafélag
íslands.
Heildar-
vörusala
K.E.A. jókst
AÐALFUNDUR Kaupfélags Ey-
firðinga var haldinn í Samkomu-
húsinu á Akurevri 30. og 31. maí
sl. Formaður félagsins. Hjörtur
E. Þórarinsson, flutti skýrslu
stjórnarinnar fvrir liðið ár. Bar
hún með sér, að fjárfestingar
félagsins á árinu námu 124.4
milljónum króna í fasteignum,
vélum og munum.
Kaupfélagsstjórinn. Valur
Arnþórsson. las reikninga félags-
ins og gerði ítarlega grein fvrir
rekstri þess. Heildarvörusala
félagsins og fyrírtækja þess á inn-
lendum og erlendum vörum.
þegar með eru teknar útflutnings-
vörur, verksmiðjuframleiðsla og
sala þjónustuf.vrirtækja, jókst um
37,3%, úr 2.645 millj. króna í
3.633 millj. króna.
*
» ..
murgfaldar
markad yöar