Morgunblaðið - 09.07.1974, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 9. JULI 1974
19
lLANDI
Dansað á götunum og bjór-
inn rann í stríðum straumum
Hollendingarnir leika með hann á
milli sín, fara sér að engu óðsléga.
Loks berst knötturinn á vallarhelm-
ing Þjóðverjanna og til Johans Cry-
uff, áður en Þjóðverjarnir hafa
fyllilega áttað sig tekur Cryuff mik-
inn sprett, leikur á varnarleik-
manna og allt í einu virðist hann I
auðum sjó. Markið blasir við, en þá
bregður Vogts honum harkalega og
knattspyrnugoðið fræga endasend-
ist. En Cryuff hefur verið kominn
nógu langt, Taylor bendir á vfta-
punktinn. Fyrsta vítaspyrnan í sögu
úrslitaleikja heimsmeistarakeppn-
innar er staðreynd og það aðeins
eftir 55 sek. leik. Máske að piltarnir,
sem spurðu á spjaldi sínu hver væri
Cryuff, viti það núna. Það er
Neeskens sem tekur vftaspyrnuna
og Maier á enga möguleika, kastar
sér að auki í vitlaust horn.
1-0 fyrir Holland, sannkölluð
draumabyrjun þeirra, en á sama
hátt reiðarslag fyrir Þjóðverja. Þeir
höfðu reyndar einu sinni áður f
þessari keppni staðið frammi fyrir
því að vera marki undir, en sigra
samt. En þá voru mótherjarnir Sví-
ar. Nú eru það Hollendingar, sem
færgir eru fyrir hina góðu vörn
sína. Mátti það takast að finna þær
veilur í henni, að nægi til sigurs?
Það bætir heldur ekki slappar taug-
ar Þjóðverjanna, þegar Vogts fær
gula spjaldið á fimmtu mínútu eftir
að hafa brotið á Cryuff. Vogts átti
að gæta hans í þessum leik, og hann
virðist staðráðinn í að sleppa ekki
þessum hættulega leikmanni meira
úr augsýn sinni.
ingarópinn og sóknarþunginn ber
árangur á þeirri mínútu, sem kölluð
er markamínútan uppi á Islandi.
Þetta mark er skorað af Gerd Mull-
er og þykir dæmigert fyrir hann.
Hann er hárréttum stað innan víta-
teigs Hollendinga, þegar hann fær
sendingu þangað og þótt hann missi
knöttinn frá sér, nær hann honum
aftur og sendir framhjá Jongbloed,
sem er illa lokaður af f markinu af
landa sínum, sem átt hafði í höggi
við Muller. Sagan frá Svfaleiknum
hefur endurtekið sig og vongóðir
ganga Þjóðverjarnir til búnings-
klefa sfns, eftir að flautað hefur
verið til hálfleiks.
Þvf má bæta við, að þetta er í 21
skipti, sem Muller skorar sigurmark
Þjóðverja í landsleik.
Hollendingarnir eru hins vegar
ekki eins hressir. Johan Cryuff
telur sig eiga eitthvað vantalað við
dómarann, sem svarar kvörtunum
hans án orða með gula spjaldinu.
Slátrarinn lætur engan komast upp
með moðreyk, janvel þó viðkomandi
teljist bezti knattspyrnumaður
heims.
Opinn og skemmtilegur leik-
ur
í seinni hálfleik kemur það strax f
ljós, að hlutverkaskipti hafa orðið.
Nú eru það Þjóðverjarnir, sem
leggja höfuðáherzlu á vörnina, en
sannarlega mega þeir hafa sig alla
við. HoIIenzku sóknarleikmennirnir
eru hver öðrum betri og eftir miðj-
Framhald á bls. 21.
Sepp Maier
markvörðurinn, sem á sinn stóra þátt f sigri V-Þjóðverja I Heimsmeistarakeppninni, með
sigurlaunin á höfðinu.
Olympíumeistararnir fengu brons — en
heimsmeistararnir heim án verðlauna
Önnur vítaspyrna
Þjóðverjar sækja öllu meira og
halda uppi gífurlegum hraða í leikn-
um. Vörn Hollands stóð þétt fyrir og
gerir meira en að verjast. Hún bygg-
ir og upp skemmtilega fyrir sóknar-
mennina. Áhorfendur hrífast af
þeirri skemmtilegu knattspyrnu,
sem liðin sýna. Mörk liðanna komast
f mikla hættu, það er hart barizt, en
þó af drengskap. A 25. mínútu
sækja Þjóðverjarnir og Holzenbeim
brýzt í gegnum vörn Hollending-
anna og er kominn inn í teiginn,
þegar Jansen bregður honum. öðru
sinni í þessum leik hljómar flauta
Taylors til vítaspyrnu. I leik Vestur-
Þjóðverja við Pólland á dögunum
lét Hoeness verja frá sér vítaspyrnu
og Þjóðverjarnir hafa ekki leynt þvf
að hann fái ekki annað tækifæri.
Fáum við dæmda vftaspyrnu, verð-
ur það Gerd Muller, sem hana fram-
kvæmir, hafa þeir sagt. Með tilliti til
þessa hefur hollenski markvörður-
inn Jongbloed verið gerður að sérð-
fræðingi í vítaspyrnum Mullers.
íksson skrifar
rslilaleikina í HM
unni í V-Þýzkalandi
Hollendingarnir hafa komist að því,
að Muller skýtur oftast í sama horn-
ið þegar hann tekur vftaspyrnu og
Jongbloed er tilbúinn. En það er
bara alls ekki Muller sem spyrnuna
tekur, Paul Breitner, bakvörðurinn
skotvissi, sá sem sagt er, að hafi
engar taugar, er sendur fram. Skot
hans er fast, en nokkurn veginn á
mitt markið. Það kemur þó ekki að
sök, Jongbloed kastaði sér f Mullers-
hornið um leið og skotið reið af. 1:1.
Markamuller skorar
Nú er eins og þýzku áhorfendurn-
ir losni úr álögum. Leikmennirnir
inni á vellinum eflast lfka við hvatn-
PÓLSKI markakóngurinn Lato
sendi heimsmeistara Brasilfu út f
yztu myrkur heimsmeistarakeppn-
innar að þessu sinni, er hann skor-
aði á 75. mfnútu f leik liðanna um
þriðja sætið á Ólympfuleikvang-
inum I Miinchen á laugardaginn.
Litlu munaði, að hann bætti um
betur á sfðustu mfnútu leiksins, en
þá hafði Leao markvörður Brasilfu-
manna heppnina með sér og tókst
að slæma fæti fyrir skot Latos.
Varla getur að lfka eins gjörólfk
knattspyrnulið á leikvelli eins og
Brasilfu og Pólland. Aðal pólska
liðsins er greinilega fyrst og fremst
dugnaður og harka, en Brasilfu-
mennirnir eru hins vegar hreinustu
listamenn með knöttinn og stund-
um, þegar þeir voru að leika sér
með hann, vaknaði sú spurning,
hvernig á þvf stæði, að þetta lið væri
ekki f úrslitunum. Svarið fékkst er
Brasilfumennirnir nálguðust mark
andstæðinganna. Þeir virtust ein-
faldlega ekki hafa kraft til að brjót-
ast f gegn og hvað eftir annað lauk
sóknarlotum liðsins með þvf að Pól-
verjum tókst að hreinsa frá.
Greinilega voru Brasilíumenn-
irnir niðurbrotnir, er þeir gengu af
velli á laugardaginn, enginn þó eins
og þjálfarinn Zagallo, sem var ná-
bleikur í frarnan. Hann á lfka von á
allt öðru en góðu, þegar hann kemur
til heimalands síns, eftir þeim frétt-
um að dæma, sem bárust þaðan á
laugardagskvöldið. Þar fóru menn í
flokkum um götur borganna og
brenndu dúkkur, sem táknuðu Zag-
allo og þess var krafizt, að höfuð
hans yrði notað sem knöttur í næsta
leik. Sennilega eru í hópi þeirra,
sem nú dæma Zagallo svo hart, fólk,
sem hyllti hann eftir heimsmeist-
arakeppnina 1958, 1962 og 1970, en í
tvö fyrrnefndu skiptin var hann
leikmaður f HM-liði Brasilfu og f
sfðastnefnda skiptið þjálfari heims-
meistaraliðsins. Róður Zagallos f
þessari keppni var engan veginn
léttur. Það var ekki honum að
kenna, að Pele, Gerson og Torstao
eru ekki með né heldur, að það voru
ekki til leikmenn í Brasilíu til þess
að fylla f þau skörð, sem þeir skildu
eftir sig í landsliðinu. Síðasta og
e.t.v. versta áfallið, sem Zagallo
varð fyrir í keppninni nú var, er
Pereira var vísað af velli í leiknum
við Holland, en Pereira var sá leik-
maður, sem Zagallo treysti mest á í
þessari keppni.
Fyrir Pólverjana voru bronsverð-
laun í keppninni sem gull. Fyrir-
fram hafði enginn reiknað með
þeim og tvímælalaust voru þeir það
lið, sem kom mest á óvart, fyrst með
því að slá Englendingana út, sfðan
með því að hreppa bronsverðlaunin.
Að sögn þeirra, sem vel þekkja til
pólska liðsins og hafa fylgzt með
þeim í keppninni, var úthald þeirra
búið, er til leiksins við Brasilfu kom,
og víst er, að hver einasti, sem fylgd-
ist með þessum leik, átti auðvelt
með að sjá, að þreytan sat í leik-
mönnunum. Allar hreyfingar þeirra
og viðbrögð voru þung, en það sem á
skorti bættu þeir sér upp með hörk-
unni. Hvað eftir annað spörkuðu
þeir hreinlega í leikmenn Brasilfu
niður, þegar þeir voru að missa þá
framhjá sér. Aukaspyrnurnar, sem
dæmdar voru á Pólland voru mý-
margar í leiknum og verða þeir að
teljast heppnir með það, hversu
ítalski dómarinn sá endalaust í
gegnum fingur við þá. Engum datt
t.d. annað í hug, en að Kasperzack
fengi rauða spjaldið og dæmd yrði
vftaspyrna á Pólland, er pólski leik-
maðurinn hékk í peysu Miriranda,
sem sloppið hafði í gegn allt frá
miðju og inn í vítateig. En þar tókst
honum loks að keyra Brasilíumann-
inn niður. En dómarinn sýndi
honum aðeins gula spjaldið. Þjálfari
Pólverjanna tók Kasperzack hins
vegar umsvifalaust út af og var auð-
séð, að leikmaðurinn fékk ekkert
hrós hjá honum fyrir þetta tiltæki
sitt, jafnvel þótt það forðaði senni-
lega marki.
Gffurleg læti voru á áhorfenda-
pöllunum, meðan á leik þessum
stóð, og var auðheyrt, að flestum
áhorfendum fannst lítið að fá fyrir
aurana. Þegar leikurinn var flaut-
aður af, bauluðu áhorfendur án af-
láts á leikmennina og kölluðu til
þeirra, að í framtfðinni skyldu þeir
leggja eitthvað annað fyrir sig en
knattspyrnu. Og blóðheitir brasi-
lískir áhorfendur lögðu mikið á sig
til þess að reyna að komast það
nærri leikmönnunum, að þeir gætu
hrækt á þá. Hafði þýzka lögreglan
nóg að gera fyrstu þrjá stundar-
fjórðungana eftir leikinn.
Sem fyrr greinir var leikurinn
allan tímann næsta daufur. Það var
t.d. ekki fyrr en á 25. mínútu, sem
fyrsta hornspyrnan var dæmd og
allt fram til þess tíma hafði naumast
verið um marktækifæri að ræða.
Skömmu seinna áttu Pólverjarnir
svo fyrsta gullna tækifærið í
leiknum, er Lato lék alveg upp að
endamörkum og sendi þaðan fyrir
markið, þar sem Deyna kastaði sér
fram og skallaði knöttinn yfir opið
mark Brasilíumannanna. Var þetta
eina umtalsverða tækifæri hálf-
leiksins, ef undan er skilið skot, sem
Marino átti eftir mikinn þunga í
sókn Brasilíumannanna á 38. mín-
útu. En Thomaszewski varði það
skot glæsilega. Á sautjándu mínútu
seinni hálfleiks brugðu margir
pennanum á loft til þess að bóka
mark, er Rivilino fékk knöttinn í
dauðafæri innan markteigs, senni-
lega þá rangstæður. En Brasilfu-
maðurinn hafði ekki heppnina með
sér, skot hans lenti í stöng og hrökk
þaðan út. Á þrítugustu mínútu hálf-
leiksins kom svo markið, sem færði
Póllandi þriðja sæti keppninnar.
Brasillumenn voru í sókn, en henni
lauk með því, að Marino sendi knött-
inn beint til Pólverja. Flestir
Brasilíumennirnir voru komnir i
sóknina og brasilíska markið blasti
skyndilega við markakóngnum,
Lato, sem nálgaðist það stórum
skrefum. Leao freistaði þess að
hlaupa út, en á réttu augnabliki
spyrnti Lato knettinum framhjá
honum og í mannlaust markið.
Mark þetta gerði meira en að færa
Pólverjum forystu 1 leiknum. Með
því rættist einnig óskadraumur
markakóngsins. Pólska knatt-
spyrnusambandið hafði heitið
honum sportbfl í verðlaun, ef hann
skoraði í leiknum, og væntanlega
fær Lato bílinn, jafnvel þótt blöð í
heimalandi hans hafi lýst því yfir,
að slíkar gjafir séu í hæsta máta
borgaralegar og samræmist ekki
sósíalísku þjóðskipulagi. Mínút-
urnar liðu, Brasilfumennirnir döns-
uðu með knöttinn úti á vellinum,
sendu á milli sín með hæl og tá og
voru stundum sem hreinustu sirkus-
menn. En þetta nægði þeim bara
ekki, milli þeirra og pólska marks-
ins var veggur, sem þeir náðu tæp-
ast að gægjast yfir, hvað þá að yfir-
stíga.
Þegar Ieikurinn hafði verið flaut-
aður af, brutu tveir ieikmannanna
strangt boð, sem Fifa hafði sett fyrir
úrslitaleikina, þeir höfðu skyrtu-
skipti. Sást, að einn af aðstoðar-
mönnum pólska liðsins hljóp þegar
til síns manns og veitti honum tiltal.
Sennilega er slfkt sem þetta einnig
of borgaralegt, svo og gleðin, en
varla sást votta fyrir brosi á and-
litum Pólverjanna að unnum
þessum ágæta sigri. Hvort Fifa
setur leikmennina tvo í keppnis-
bann, hefur enn ekkert heyrzt um.