Morgunblaðið - 24.07.1974, Side 10
10
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. JULI 1974
FYRIR skömmu var staddur hér
á landi Geir Magnússon fram-
kvæmdastjúri Icelandic Imports
Inc. f New York, en það er sölu-
fyrirtæki Álafoss og fleiri fyrir-
tækja f fataiðnaði á Bandarfkja-
markaði. Geir er einnig nýlega
orðinn umboðsmaður fyrir Sölu-
stofnun lagmetisiðnaðarins f
Bandarfkjunum. Mbl. átti samtal
við Geir þegar hann var hér á
dögunum og ræddi við hann um
starfsemi Islendingafélagsins f
New York, sölumál og söluhorfur
á Bandarfkjamarkaði og almennt
ástand f Bandarfkjunum nú.
í fyrstu er rétt að segja nokkur
deili á Geir Magnússyni. Hann er
sonur hjónanna Magnúsar
Jochumssonar, sem var póst-
meistari í Reykjavík og konu hans
Guðrúnar Geirsdóttur. Geir hefur
starfað í Bandaríkjunum í 14 ár,
lengst af á aðalskrifstofunni hjá
Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna,
en síðan 1. febrúar s.l. sem fram-
kvæmdastjóri Icelandic Imports.
Hann býr í New York ásamt konu
sinni, sem er ítölsk, og þremur
börnum. Geir er dóttursonur
Geirs Zoéga kaupmanns f Reykja-
vík, en sú ætt er af ítölsku bergi
brotin, svo með því að kvænast
ítalskri konu er Geir að „endur-
nýja ítalska partinn f blóðinu",
eins og hann nefndi það sjálfur.
Þá má geta þess, að Geir er frétta-
ritari Mbl. í New York.
nær, en þegar svo þessi eini við-
skiptavinur tekur f höndina á
manni og þakkar fyrir viðskiptin,
stendur maður uppi einn og yfir-
gefinn. Þannig var einmitt út-
koman úr þeirri sölustefnu, sem
fyrrverandi framkvæmdastjóri
fyrirtækisins fylgdi."
— Hvernig hyggstu svo vinna
fyrirtækið upp aftur?
„Icelandic Imports Inc. rekur
söluskrifstofu og sýningarsal í
New York. Starfsmennirnir þar
eru fjórir.en svohefur fyrirtækið
sölumenn um öll Bandarfkin, sem
selja upp á prósentur. Icelandic
Imports hefur nú farið inn á þær
brautir að koma sér upp stórum
hópi viðskiptavina í gegnum um-
boðsmenn, þannig að áhættan
verði minni ef einhver viðskipta-
vinur hættir að verzla við fyrir-
tækið. Þetta er algert upp-
byggingarstarf, ég byrja ekki á
núlli, heldur í mínus. Þetta er að
byrja að glæðast, en nú hafa
dunið á okkur ýmis vandamál, í
fyrsta lagi verðhækkanir á vör-
unni, sem stöfuðu af kaup-
hækkunum á íslandi, í öðru lagi
röng gengisskráning, sem valdið
hefur iðnaðinum erfiðleikum og
hækkað vöruna, og í þriðja lagi
efnahagsástandið í Bandaríkjun-
um sjálfum. Verðbólga, verð-
bréfahrun og lánsfjárskortur
hafa orðið þess valdandi, að fólk
dregur úr eyðslu eins og það
Geir Magnússon, framkvæmdastjóri Icelandic Imports Inc. Ljósm
Mbl. R.Ax.
Upp bv ggi iigar^tíii’f er byrjar
ekki á núlli heldur í mínus
— Kannski þú skýrir fyrst frá
starfsemi íslendingafélagsins í
New York, Geir?
„Ég er um þessar mundir að
taka við formennsku í íslendinga-
félaginu í New York af Sigurði
Helgasyni, sem er að flytjast heim
til Islands. Ég var reyndar for-
maður félagsins í 3 ár fyrir nokkr-
um árum. Segja má, að félagslífið
sé nokkuð öflugt hjá okkur. Við
héldum mjög vel heppnaðan og
fjölmennan 17. júni fagnað, en
það var nokkurs konar skógar-
ferð. Þar var fjölbreytt dagskrá,
ræðuhöld, Fjallkonan Ias ljóð og
að lokum lék íslenzka hljóm-
sveitin Kaktus fyrir dansi á palli
Og gerði mikla lukku. Fólk kom úr
öllúm áttum, og margir lögðu á
sig löng ferðalög og mikið erfiði
til að vera með. Auk þess höld-
um við 1. des. fagnað og þorrablót
árlega og nokkur kvikmynda-
kvöld, en vegna þess hve félags-
mennirnir búa dreift er að mörgu
leyti erfitt að halda uppi félags-
starfi, og við höfum t.d. ekkert
félagsheimili. Þá má nefna, að
félagið hefur árlega gefið fjár-
hæðir í Thor Thors sjóðinn, en
hann hefur það að markmiði að
styrkja Islendinga til vfsinda-
starfa f Bandaríkjunum.“
— En ef við snúum okkur að
fyrirtæki því, sem þú veitir for-
stöðu, Icelandic Imports, nú
hefur það átt við erfiðleika að
stríða að undanförnu, er ekki
svo?
„Icelandic Imports Inc. er eign
17 Islenzkra iðnfyrirtækja hér á
landi, og er Álafoss hf. stærsti
hluthafinn. Hlutverk fyrirtækis-
ins er að selja vörur fyrirtækj-
anna á Bandarfkjamarkaði, aðal-
lega ullarvörur. Það er rétt, að
stáða fyrirtækisins var orðin
slæm, og nú er einmitt aðalstarfið
að vinna það upp. Sölustefnan var
komin út í það að snúa sér frá
hinum almennu verzlunum að
einum stórum viðskiptavini, sem
var American Express. Slík sölu-
stefna er góð svo langt sem hún
getur, og það bitnar fyrst og
fremst á vörum, sem fólk getur
verið án. En annars þykir varan
alveg skínandi falleg, og við rétta
gengisskráningu og eðlilegt
ástand í efnahagsmálum f Banda-
ríkjunum ætti að vera stór og
árviss markaður fyrir íslenzkar
ullarvörur í Bandarríkjunum."
— Ef við snúum okkur aftur að
sölumálum í Bandarikjunum,
hvernig hefur þeim málum verið
háttað?
„Það skiptir miklu máli að gott
samstarf sé milli framleiðenda
hér á Islandi, en því hefur ekki
verið að heilsa. Eins og er vinna
þrfr aðilar að því að selja sömu
vöruna á sama markaðinn í
Bandaríkjunum, og þetta er eins
og var hér á árum síldar-
spekúlantanna, það skemmir bara
hver fyrir öðrum. Ef vel ætti að
vera, þyrfti einn sterkur aðili að
sjá um söluna. Eftir að Icelandic
Imports missti 'samninginn vió
American Express, ríkti öngþveiti
í sölumálunum, og þvf fékk Tom
Holton, sem einu sinni var fram-
kvæmdastjóri Icelandic Imports,
tveggja milljón króna styrk frá
Iðnrekturssjóði og Utflutnings-
miðstöð iðnaðarins til að selja á
Bandaríkjamarkað. Hann fór
ásamt aðstoðarmanni með vörur
frá 4 prjónastofum um þver og
endílöng Bandarfkin og heim-
sóttu þeir gamla viðskiptamenn
Icelandic Imports. Þá hefur Phil
Kochenderfer, sem var fram-
kvæmdastjóri Icelandic Imports á
undan mér, nú stofnað eigið fyrir-
tæki með stuðningi SÍS. Þessir
tveir aðilar eru ásamt Icelandic
Imports að veiða á sömu miðun-
um, ef nota má það orðalag, og
það verður til þess, að viðskipta-
vinirnir halda, að hér sé allt í
öngþveiti og upplausn og vita
ekki við hvern á að verzla. Það
þarf að fara inn á algerlega nýjar
brautir, og þá væri bezt að sölu-
starísemin væri sem mest á einni
hendi. Ég held, að skilningur
fslenzkra ráðamanna sé að vakna
á þvf að bezt sé að svo verði t.d.
eins og í fisksölumálum."
— Nú hefur þú ákveðnar hug-
myndir um þjálfun fólks til starfa
fyrir útflutningsverzlunina?
„Já, ég tel allof lítið gert af þvf
að senda unga Islendinga til
íslenzkra fyrirtækja erlendis, svo
að þeir fái reynslu við störf að
útflutningsmálum. Sá hugsunar-
háttur er enn alltof algengur, að
það séu bara einstaka menn, sem
geti selt vöruna. Þetta eru leifar
frá tfmum sfldarspekúlantanna.
Ég tel, að það ætti t.d. að vera
hluti af viðskiptafræðideild
Háskólans að senda nemendur til
fyrirtækjanna erlendis, t.d. fisk-
sölufyrirtækjanna, þess fyrir-
tækis, sem ég veiti forstöðu, og
annarra. Þetta fyrirkomulag
myndi tryggja útflutnings-
Icelandic Imports býður upp á hina fjölbreyttustu vöru á Bandarfkja-
markaði. Uppistaðan er fatnaður úr fslenzkri ull.
Samtal við
Geir Magnússon
framkvæmdastjóra
Icelandic Imports
í Bandaríkjunum
verzluninni hæfa menn, því það
er svo, að það er alltaf betra að
hafa í þessum störfum íslenzka
menn en erlenda, bæði vegna
málsins og þekkingar á staðhátt-
um hér á tslandi. íslenzk fyrir-
tæki erlendis ættu þess vegna að
taka efnilega menn í vinnu, ef til
vill gegn framlagi frá þvf opin-
bera að einhverju leyti. Það getur
tekió hátt í ár fyrir mann að verða
matvinnungur ytra, meðan verið
er að læra mál og viðskiptahætti.
Þetta gera t.d. Danir og írar í
stórum stíl.“
— Ef við víkjum nú að
lagmetisiðnaðinum. Nú ert þú
einnig umboðsmaður fyrir hann í
Bandaríkjunum?
„Skömmu eftir að ég tók við
starfi hjá Icelandic Imports samdi
Sölustofnun lagmetis um þaó við
mig að ég gerðist umboðsmaður
fyrir lagmetið undir einka-
merkjum, þ.e. undir vöru-
merkjum hinna einstöku stór-
verzlana. Japanska fyrirtækið
Taiyo Americas gerðist hins
vegar umboðsaðili fyrir fram-
leiðsluvörur lagmetisins undir
vörumerkinu Icelandic Waters.
Síðan hefur samizt svo með mér
og Taiyo, að ég gerðist ráðu-
nautur þeirra við söluna. Þessi
útflutningur á við sömu erfið-
leika að etja og ullin, verðið er
alltof hátt miðað við verð keppi-
nautanna, sem eru aðallega Norð-
menn og Danir. Hins vegar er
varan í hæsta gæðaflokki og á
örugglega mikla framtíð fyrir sér
ef verðið verður samkeppnisfært.
Salan á Bandaríkjamarkaði er á
algjöru byrjunarstigi.“
— Þú minntist áðan á slæmt
efnahagsástand í Bandaríkjun-
um. Getur þú vikið aðeins nánar
að þvf, svona í lokin?
„Efnahagsmálin í Bandaríkjun-
um eru nú f miklu öngþveiti.
Nixon hefur átt annríkt við mála-
vafstur og hefur ekki tekið efna-
hagsmálin þeim tökum sem
þyrfti. Þetta hefur leitt til mikill-
ar verðbólgu, lánsfjárskorts, verð-
bréfahruns og það sem verst er,
verðbólguhugsunarháttar hjá
almenningi. Vonandi fer nú að
rætast úr þessu. Ég tel, að Water-
gate-málið sé komið á lokastig og
að Nixon muni halda embættinu,
en fái í mesta lagi á sig ávítur.
Fólk er orðið svo langþreytt á
þessum málum, að það vill losna
við þau sem allra fyrst. Það segir
sem svo. Nixon hefur gert eitt og
annað misjafnt, en hinir eru bara
ekkert betri. Það bætti ekki úr
skák, að í vikunni sem leið var
einn meðlima rannsóknarnefndar
Öldungadeildarinnar, sem rann-
sakar Watergate-málið, Gurney
frá Florida, ákærður fyrir alls
konar misferli í sambandi við
fjármál og lánveitingar húsnæðis-
málastjórnarinnar. Að vísu er
hann repúblikani, en stuðnings-
menn Nixons lokuðu augunum
fyrir þeirri staðreynd ög sögðu, að
svona væru nú þeir, sem þættust
þess megnugir að áfellast Nixon.
Þegar Watergate verður úr sög-
unni, verður vonandi tekizt á við
efnahagsvandann af fullum
karfti." —SS.