Morgunblaðið - 26.07.1974, Blaðsíða 22
22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 26. JULI 1974
Hans Ragnar Þórðarson
stórkaupmaður—Minning
F. 19. nóvember 1901
D. 18. júlf 1974
„Til moldar oss vígði hið
mikla vald
hvert mannslff, sem
jörðin elur.“
Til moldar er genginn góður
vinur og frændi, traustur félagi,
nýtur borgari, Hans Ragnar
Þórðarson forstjóri. En
minningarnar lifa um mikinn
drengskaparmann, þær hlaðast
upp f huga manns og „sækja þing
í sinnis hljóð; i borg“.
Hans Ragnar fæddist 1 Borgar-
nesi 19. nóvember 1901. Móðir
hans var Hansína Hansdóttir
Linnet, en faðir hans Þórður
Bjarnason frá Reykhólum,
verzlunarmaður og síðar kaup-
maður í Reykjavík og á Blldudal.
Móðir Þórðar var Þórey Pálsdótt-
ir, en móðir hennar Jóhanna,
dóttir Þóreyjar Gunnlaugsdóttur
og Þórðar Þóroddssonar á Reyk-
hólum, og var Jóhanna systir Jóns
Thoroddsens skálds og sýslu-
manns. Var Hans því af Reykhóla-
ætt.
Hans gekk 1 Verzlunarskóla Is-
lands og lauk prófi þaðan árið
1919. Fór hann síðan utan og
stundaði framhaldsnám í
verzlunarfræðum við Nelson
College 1 Edinborg í Skotlandi og
starfaði þar einnig í skrifstofu
verzlunarfyrirtækis. Þegar heim
kom, vann hann að verzlun og
útgerð hjá fyrirtæki föður síns
árin 1922 — ’26.
Árið 1928 urðu þáttaskil í ævi-
starfi Hans. Hann hóf þá störf við
rafmagnsmál, sem urðu síðan
aðalþáttur í ævistarfi hans.
Gerðist hann einn af forvígis-
mönnum um rafvæðingu Islands
og kom þar vfða við sögu. Hann
stofnaði fyrirtækið Rafmagn h.f.
1928 og var sölumaður hjá þvf
félagi og Raftækjaverzlun Islands
h.f. til 1934. Þá stofnaði hann
Raftækjaheildsöluna og stjórnaði
henni þar til Raftækjaeinkasala
ríkisins var stofnsett 1935.
Starfaði hann sem sölumaður
hennar unz hún var iögð niður 1.
janúar 1940.
Um þær mundir stofnuðu Hans
Ragnar, Ólafur Jónsson frá
Kambi í Reykhólasveit og 5 vinir
þeirra fyrirtækið Electric h.f. Var
hann síðan til æviloka forstjóri
þess ásamt Ólafi Jónssyni.
Hans var jafnan hinn mesti
áhuga- og framkvæmdamaður á
sviði rafmagnsmála. Hann hafði
forgöngu um útvegun á mörgum
hinna meiri háttar tækja til raf-
virkjana og rafbúnaðar á íslandi
síðustu áratugi. Hann beitti sér
fyrir samtökum innflytjenda raf-
tækja og var ávallt vakandi og
áhugasamur um vöxt og viðgang
þessarar atvinnugreinar. Hann
var eindreginn fylgismaður
frjálsrar verzlunar og munu störf
hans við einkasöluna á sínum
tíma hafa styrkt stórum sannfær-
ingu hans um verzlunarfrelsið og
mikilvægi þess.
Hans var einn af stofnendum
félags raftækjasala 1943 og
forystumaður þar meðan miklir
örðugleikar steðjuðu að á stríðsár-
unum um útvegun og innflutning
á rafmagnstækjum. Þegar stofnað
var félag raftækjaheildsala 1950
varð hann formaður þess og
gegndi lengi þvf starfi. Hans var
fyrsti og eini heiðursfélagi þess.
Um hrið átti hann sæti 1 stjórn
Verzlunarráðs íslands. I stjórn
Ljóstæknifélags Islands var hann
frá stofnun þess.
Atorka og frumkvæði Hans
Þórðarsonar birtist glöggt í hinu
mikla starfi hans að rafmagns-
málum. Félagslyndi hans leyndi
sér ekki. Hann var hvatamaður og
forgöngumaður um samtök í sinni
grein, ötull og laginn. Trúnaðar-
störfin sýna það traust, sem
starfsbræður hans báru til hans.
En félagslyndi og frjór hugur
kröfðust stærri og víðari verka-
hrings en rafmagnsmálanna
einna. Hann lagði mikið starf af
mörkum 1 mannúðar- og líknar
málum. Meðal annars starfaði
hann í Krabbameinsfélagi
Reykjavíkur og var í stjórn þess í
mörg ár.
Sjálfstæðismaður eindreginn var
Hans, hugsjónamaður um frelsi
og framfarir og framkvæmda-
maður í anda sinna hugsjóna.
Sjálfstæðisflokknum vann hann
vel og dyggilega.
Hans kvæntist 1923 Guðrúnu
Sveinsdóttur, en missti hana eftir
tæpra tveggja ára sambúð. Börn
þeirra eru: Helga, gift Þorsteini
viðskiptafræðingi Þorsteinssyni
Þorsteinssonar hagstofustjóra, og
Gunnar húsameistari, kvæntur
Huldu Valtýsdóttur Stefánssonar
ritstjóra.
1928 kvæntist Hans Jóhönnu
dóttur Eðvarðs Frederiksens
bakarameistara. Börn þeirra eru
tvö: Ragnar rafvirki, kvæntur
Lovísu Theódórsdóttur, og
Hrund, gift Erni Þór hæstaréttar-
lögmanni.
Hans Ragnar var maður glaður
og reifur, hvers manns hugljúfi,
örlátur og hjálpfús. Gestrisni
þeirra hjóna Hans og Hönnu var
t
Faðir okkar,
ALFREÐ ROSENBERG,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju f dag, föstudaginn 26 júlí kl. 3.
Blóm vinsamlega afþökkuð.
Bömin.
t
Faðir minn,
SIGTRYGGUR FLÓVENTSSON
frð Siglufirði,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju laugardaginn 27. júlíkí. 10.30
Fyrir hönd vandamanna
Unnur Sigtryggsdóttir.
annáluð og nutu margir menn
bæði íslenzkir og erlendir þeirrar
hlýju gestrisni 1 rfkum mæli á
hinu fagra heimili þeirra. Voru
þau samvalin og samhent f allri
sinni alúð.
I 45 ár rúm, bjuggu þau Hans
og Hanna í ástríku og farsælu
hjónabandi. Betri lífsförunaut en
frú Hönnu munu fáir eignast. Ég
sendi henni og f jölskyldunni allri
innilegar samúðarkveðjur.
Hin sfðustu ár átti Hans við
erfiða vanheilsu að striða, en bar
hana með karlmennsku og gekk
til vinnu sinnar hvenær sem af
bráði. Frá þeim þrautum hefur
hann fengið hvíld. Trúmaður var
Hans ognúmunhonumverða að
trú sinni um fagurt framhaldslíf,
„því heiðloftið sjálft er
huliðstjald,
sem hæðanna dýrð
oss felur.“
Gunnar Thoroddsen.
Nú, er leiðir skilja, vil ég þakka
félaga mínum og vini Hans R.
Þórðarsyni fyrir samstarfið, er
staðið hefur í nærfellt fjörutíu ár.
Fyrst lágu leiðir okkar saman,
er Raftækjaeinkasala ríkisins var
stofnuð 1935 og unnum við þar
báðir meðan hún starfaði. En þeg-
ar hún var lögð niður 1940 stofn-
uðum við Electric h.f. ásamt fimm
góðum vinum okkar. Tveim árum
síðar keyptum við svo þeirra
hluta og höfum sfðan verið eig-
endur að jöfnu.
Samstarfið er því orðið langt og
á ég margar góðar endurminning-
ar tengdar þvf.
Hans var mikið prúðmenni og
Ijúfur í umgengni og eignaðist
fjölda vina bæði hér heima og
erlendis. Hann naut þess að finna
hlýhug annarra sem vfðast. Gest-
gjafi var hann mikill og góður.
Fyrir nokkrum árum tók heilsa
hans mjög að bila, en ávallt bar
hann veikindi sín með karl-
mennsku og æðruleysi, enda naut
hann mikils styrks hjá ágætri
konu sinni, Hönnu.
Þeir eru margir, sem eiga góðar
og Ijúfar endurminningar frá
heimsóknum til þeirra hjóna á hið
fallega heimili þeirra.
Við hjónin vottum Hönnu,
börnunum og öðru skylduliði okk-
ar dýpstu samúð.
Ólafur Jónsson.
Kveðja frá Félagi raftækjaheild-
sala
Með þessum fátæklegu orðum
viljum við félagar Hans R.
Þórðarsonar í Félagi raftækja-
heildsala um mörg undanfarin ár
minnast hans með þakklátum
huga.
Er Félag raftækjaheildsala var
stofnað árið 1950, var Hans R.
Þórðarson sjálfkjörinn formaður
þess félagsskapar sökum reynslu
sinnar og mannkosta. Félag þetta
hefur, eðli sínu samkvæmt, aldrei
verið mannmargt. Engu að síður
þurfti félagið að takast á við
margháttuð vandamál við hinar
síbreytilegu aðstæður í inn-
flutnings- og efnahagsmálum. I
slfkum félagsskap sem þessum
mæddu þvf oft mikil vandamál á
formanninum, og kom þá jafnan
að góðum notum samningslipurð
hans og skjót viðbrögð.
Aður en Félag raftækjaheild-
sala var stofnað, hafði Hans verið
í stjórn Félags raftækjasala og
unnið þar að svipuðum verk-
efnum af miklum dugnaði.
Frá því að Hans kom frá fram-
haldsnámi f Bretlandi 1921 má
heita, að hann hafi starfað óslitið
að viðskiptum og félagsmálum
tengdum rafvæðingu landsins,
eða um nær hálfrar aldar skeið,
og hefur hann lagt drjúgan skerf
til þeirra mála.
Auk ofangreindra starfa gaf
Hans R. Þórðarson sér tfma til
starfa föðrumfélagasamtökum,
samfara annríkum rekstri eigin
fyrirtækis. Með Hans R. Þórðar-
syni er horfinn dugmikill braut-
ryðjandi á sviði viðskipta- og inn-
flutningsmála á Islandi.
Við þökkum honum áralangt
samstarf, ánægjulegar stundir í
félagsstörfum svo og rausn hans
og gestrisni á hinu fagra heimili
þeirra hjóna.
Við sendum konu hans og börn-
um innilegar samúðarkveðjur.
Samstarfsmenn f
Félagi raftækjaheildsala.
svar mitt
EFTIR BILLY GRAHAM
Einu sinni heyrði ég yður segja, að sá, sem gæfi Jesú Kristi
lff sitt, mundi öðlast frið. Eg gaf mig fram til samtals f einni
herferð yðar, en sfðan hef ég stöðugt átt f erfiðleikum. Ég veit,
að Kristur er með mér, en það er eins og fólk skilji ekki f raun
og veru, hvað hefur gerst, og ég hef misst suma bestu vini
mfna. Hvaða ráð getið þér gefið mér?
Þegar við komum til Krists, öðlumst við frið við
Guð, en ekki endilega frið við alla í kringum okkur.
Öll þráum við að lifa í friði vió nágranna okkar. En
Jesús kenndi, að sá, sem fylgdi honum, yrði að fara
aðra leið en allur fjöldinn færi. „Mjói vegurinn“
liggur til lífsins, og „breiði vegurinn“ liggur til
glötunarinnar. Þar af leiðandi hljóta að verða ein-
hverjir árekstrar við heiminn f kringum okkur. Páll
skrifaöi: „Hegðið yður eigi eftir öld þessari.“ Með
öðrum orðum: Þegar við förum að fylgja Kristi,
segjum við skilið við heiminn og verðum borgarar
annars lands, himinsins. I vissum skilningi erum við
pílagrimar og gestir, sérstakt fólk, sem á annað
markmið og aðra þrá en aðrir og nýjan kærleika til
mannanna. Það er eðli manna, að þeim gest ekki að
þeim, sem eru mjög ólíkir þeim sjálfum. Kristinn
maður er sérstæður, öðru vísi en aðrir. Þetta táknar
ekki, að við eigum að vera einhverjir sérvitringar,
heldur hitt, að við höfum ákveðið að feta hinn
kristna lífsveg og að heimurinn getur rangtúlkað
hvatir okkar og gerðir. En svona hlýtur þetta að
vera. Enginn getur lyft öðrum upp, nema hann
standi hærra sjálfur. Jesús sagði, að eftirfylgdin við
hann fæli f sér sjálfsafneitun og að taka upp kross.
En án kross er engin kóróna. Verið hughraustur!
Hedda Louise Gandil
Síðbúin kveðja
F. 17. ág. 1933
D. 5. júní 1974
Man ég æskuárin
yndisbros og tárin
gleði og sviðasárin
sól og daga langa.
Vinarhönd á vanga.
Nú græt ég sárt um sólarlag
þau sumarbros og liðinn dag.
Horfin er burt til birtu og
blóma — hugljúf vina.
Ég man það eins og það hefði
gerzt í gær, er hún kom hæglát,
stolt og prúð yfir hafió frá heims-
borginni við Sundið, — 1 lltinn
kaupstað austur á landi.
Hún bar með sér framandi blæ
menningar, lífsreynslu og jafn-
vægis, mildan og dulan. En
þannig var hún unz yfir lauk.
Hún virtist eldri en árin tólf
sem húnhafðidvaliðí Danmörku
sem var hennar annað föðurland.
Hún setti svip á litla kaupstaðinn
Lokað í dag
vegna jarðarfarar Hans R. Þórðarsonar.
Electric h/ f.
og þeir, sem urðu henni samferða
og áttu hana að vini, þroskuðust
og færðust nær hinum stóra
heimi.
Ég þakka Heddu fyrir árin á
Ekru og allt síðan og bið hugg-
unar ástvinum hennar — Helgu
móður hennar, Kidda, drengjun-
um tveim og bróður hennar.
Kveikt er ljós við ljós
burt er sortans svið,
angar rós við rós
opnast himins hlið.
Sigga.