Morgunblaðið - 14.09.1974, Side 21
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 14. SEPTEMBER 1974
21
BRÚÐURIN SEM
HVARF
Eftir Mariu Lang
Þýðandi: Jóhanna Kristjönsdóttir
Styktar
dansleikur
í Þórskaffi
53
ið að þú hafir verið svo vitlaus,
að...
— Skiptu þér ekki af þessu!
Aldrei hafði neinn viðstaddra
heyrt Egon Ström tala f þessum
tón við konu sína. Hann bætti líka
við að bragði:
— Fyrirgefðu vina mfn. En við
höfum ekki tíma til að vera með
yfirborðsglamur. Við bíðum eftir
að sjá hvað vakir fyrir Christer.
Og hann sneri sér að Christer
og sagði vandræðalega:
— Ég endurtek bara það, sem
Dina sagði áðan. Hvern grunar þú
um þessi ódæðisverk.
Nú hafði spurningin verið
endurtekin og Christer bjó sig
undir að gefa ákveðið svar við
henni. En þó svaraði hann ekki
spurningunni beint alveg strax:
— Hversu mikið vitum við
núna? Við vitum, að Anneli komst
allt í einu á snoðir um hinn rudda-
lega veruleika, þegar hún heyrði
samtal ykkar á skrifstofu Petrens.
Hún varð þess áskynja, að stjúp-
faðir hennar, sem hún hafði unn-
að hugástum, hafði nánast „selt“
hana og að unnusti hennar hafði
verið reiðubúinn að kaupa líkama i
hennar dýru verði! A hvoru-:
tveggja má líta sem svik, að
minnsta kosti frá sjónarhóli !
Annelis. En ég held nú ekki, að
hún hafi átt við það, þegar hún lét
fyrrgreind orð falla við Lars Ove
— Eða öllu heldur. Það var ekki
þetta einvörðungu.
Við höfum nú fylgt Anneli þá
leið, sem hún fór: frá blómabúð-
inni og upp í sumarbústaðinn og
þaðan inn í eldhúsið hjá honum
Lars Ove. Við þurfum aðeins að
fylgja henni síðasta spölinn. Þeg-
ar hún fer frá Lars Ove, er klukk-
an að verða fjögur. Samkvæmt
krufningarskýrslu ber dauða
hennar að höndum rétt skömmu
síðar og alténd ekki síðar en
klukkan fimm. Lars Ove sá hana
ganga í áttina að Sjávarbökkum,
og fyrst hefur hún sennilega
ætlað að ná í töskuna sína, sem
hún hafði skilið eftir niður við
vatnið. EN HVERT FER HUN
SÍÐAN?
Hitti hún einhvern úti fyrir
Sjávarbökkum? Það er auðvitað
möguleiki á þvf, að einhver hafi
ráðizt á hana úti, en þó verð ég að
segja, að með hliðsjón af þvf,
sem vitað er, þykir mér trúlegra
að hún hafi hitt morðingja sinn
inni í húsinu.
Nú er ekki nokkur vafi á þvf, að
hún var mjög áfjáð í að hitta eina
ákveðna persónu, persónu sem
hún leit svo á að hefði komið mjög
ódrengilega fram við sig. Við
verðum að álykta, að hún hafi
leitað á fund þessarar persónu.
Christer horfði með athygli á
Jóakim Kruse, sem handlék ein-
glyrni sitt af mestu rósemi:
— Fingraför Anneli fundust
víða í íbúðinni yðar. Og hárnálar
hennar.
Jóakim brosti hæðnislega.
— Þær vikulegur hreingerning-
ar, sem húsráðandi minn sér um,
voru gerðar á fimmtudag í stað
föstudags, vegna þess að ákveðinn
lögregluforingi var að koma heim.
A fimmtudagskvöld drakk
unnusta mín te hjá mér, og við
vorum meðal annars að gera til-
raunir með, hvaða hárgreiðsla
myndi fara bezt við brúðarslörið.
— Dyrum yðar var skellt um
sjöleytið á sunnudagsmorgun.
Hvar höfðuð þér verið?
— Agöngu.
— Og sorgarhálsbindið, sem þér
skreyttuð yður með?
— Ég svara aldrei nema einu
sinni sömu spurningunni.
— Þér viljið þá væntanlega
ekki ræða meir um liljurnar?
— Nei, ég ræði ekki um það, né
heldur elskhuga hennar. En ég
vissi ekki, að hann hafði komið í
spilið aftur, ef þér eruð að gefa
eitthvað slíkt í skyn. Ég gat mér
þess bara til, þegar ég sá lilju-
vöndinn á líkinu.
— Já. Og hvernig ætli sá vönd-
ur hafi lent þar?
Hann yppti öxlum á nýjan leik
og Leo Berggren furðaði sig á, að
Christer héldi þolinmæði sinni.
— Ég get gert það sama og þér.
Ég get getið mér þess til... En
það skiptir út af fyrir sig ekki
máli. Það, sem skiptir meira máli,
er, að íbúðin yðar er fyrir neðan
svefnherbegið mitt. Og ég er
nokkurn veginn sannfærður um,
að þar væri ekki hægt að heyja
hnífaeinvígi án þess nokkur yrði
þess var. Nei, ég er nokkurn veg-
inn sannfærður um, að hún lagði
ekki leið sina til yðar þessa
örlagaríku nótt.
En hvert fór hún þá?
Spurningin er svo einföld, að
svarið er í samræmi við það.
Hversvegna lá líkið á lóð
Sjávarbakka?
Hvers vegna hafði þvottahúsið
á Sjávarbökkum verið notað til að
þvo tuskur og afmá blóðslettur?
VEGNA ÞESS AÐ MORÐIÐ
VAR FRAMIÐ A SJAVARBÖKK-
UM... Vegna þess að þegar
Anneli skildi við Lars Ove, gekk
hún rakleitt heim, sennilega með
það fyrir augum að fara strax að
sofa. Og þar í eldhúsinu á Sjávar-
bökkum var morðvopnið innan
seilingar, þegar hún rekst allt í
einu á þá einu manneskju, sem
hugsanlegt var, að henni gæti lent
saman við — svo harkalegt var
rifrildið, að hárið, sem hafði verið
tekið í hnút, ólagaðist og kjóllinn
hennar var rifinn. Sú manneskja
var þarna fyrir, sem henni hafði
þótt svo afskaplega vænt um, að
hún átti einmitt þess vegna ákaf-
lega erfitt með að fyrirgefa...
Christer Wijk gaf engum tóm
til að jafna sig eftir þetta reiðar-
slag. Hann sneri sér aðeins að
Gretel og sagði: — Segðu mér
bara einn hlut, Gretel. Var gert
hreint í eldhúsinu á föstudag eða
laugardag?
Gretel horfði skilningsvana á
hann, en þó reyndi hún að greiða
úr spurningu hans:
— Frú Hanson þvoði eldhús-
gólfið seint á föstudagskvöld. Ég
var hjá henni og fylgdist með þvf,
að hún gerði það almennilega, því
að það get ég sagt þér, að ég get
aldrei treyst þeirri manneskju...
— Alténd höfum við fundið
fjöldamargar hárnálar Annelis á
gólfinu.
— Alténd höfum við fundið
fjöldamargar hárnálar Annelis á
gólfinu. En ykkur hefur sjálfsagt
yfirsézt þar, eða... — Nei, nei,
alls ekki! Þær hljóta að hafa dott-
ið á gólfið seinna — eftir að gólfið
hafði verið þvegið... — Gretel! í
guðs almáttugs bænum! Rödd
Egon Ström var hás og full ör-
væntingar. — Christer, ég forbýð
Hvað heldurðu mamma, ljósin fóru og það varð allt
vitlaust, þegar þau kviknuðu aftur.
VELVAKAIMOi
Velvakandi svarar í sima 10-100
kl. 1 0.30 — 11.30, frá mánudegi
til föstudags.
0 Að kaupa
notað
Það hefur komizt f tízku víða
erlendis að nota flesta hluti til
hins ýtrasta, — og virðist svo sem
bruðlæði neyzluþjóðfélagsins sé
nú á talsverðu undanhaldi víða,
t.d. í Danmörku.
Nýlega rákumst við á grein f
Berlingske Tidende. Þar er sagt
frá verzlun, sem verzlar einvörð-
ungu með notuö föt og útbúnað
fyrir börn. Þarna er um að ræða
barnavagna, kerrur, grindur,
vöggur, barnaföt á allan aldur og
yfirleitt allt það, sem til fellur.
Eins og flestir vita, sem hafa
verið með börn á sínum snærum,
þá eru þau býsna fljót að vaxa
upp úr flikunum sínum, og það er
ekki alltaf, sem yngra systkini eða
einhver náskyldur er til að taka
við, en hins vegar er heldur ekk-
ert vit í því að láta dýrindis flíkur
liggja inni i skáp, engum til
gagns, eða fleygja hreinlega þvf,
sem er vel nothæft.
0 Leikföng
Umrædd Verzlun hefur líka á
boðstólum leikföng, en þá gefur
að skilja, að þau eru vel með
farin. Börn vaxa „upp úr“ leik-
föngunum sinum ekki sfður en
fötum og barnavögnum, og enda
þótt slíku dóti sé oftast fleygt án
mikillar eftirsjár, þá mætti og
ætti heldur að nýta það betur.
Blaðið hefur gert samanburð á
verði á notuðum, velmeðförnum
og fullkomlega nýtilegum hlut-
um. Þannig er gert ráð fyrir að
nýr bílstóll kosti i verzlun sem
svarar 4.200 krónum fslenzkum,
en hins vegar fékkst hann notað-
ur fyrir 1.500 krónur. Barnabað-
kar á grind með borði kostar i
verzlun 2.200, en fékkst notað fyr-
ir 900 krónur, regnslá með sjó-
hatti úr plasti kostaði nýtt 720
krónur, en notað 220 krónur,
gallabuxur með smekk kostuðu
nýjar 880 krónur, en notaðar 240
krónur, og úlpa, sem kostaði upp-
haflega 2.200 krónur fékkst f um-
ræddri verzlun fyrir 900 krónur.
Kannski er þetta ekki sambæri-
legt við verðlag hér á íslandi, en
alla vega er ekki úr vegi að velta
þessu fyrir sér, nú þegar sparnað-
aralda er farin að gera vart við sig
á ýmsum sviðum.
Eigandi verzlunarinnar segir í
viðtali við blaðamenn Berlingske
Tidende, að beztu viðskiptavin-
irnir séu án efa ömmur og annað
fólk, sem komið er á miðjan ald-
ur. Þetta fólk viti miklu betur
hvernig eigi að nýta hlutina,
vegna þess að það hafi sjálft
reynslu af öðru en að fara sam-
stundis út í búð og kaupa nýtt
þegar hlutirnir fara að ganga úr
sér.
0 Ekkert nógu
fínt handa
frumburðinum
Einnig kemur fram, að sjaldan
komi fólk í þessa verzlun til að
kaupa föt eða annað handa fyrsta
barninu í fjölskyldunni, þar sem
ekkert þyki nógu fínt, dýrt eða
nýtt handa frumburðinum.
Samt sem áður segist eigandinn
hafa tfnt saman fatnað, sem ætti
að nægja nýfæddu barni fyrsta
hálfa árið, fyrir 4.800 krónur, en
hefði þetta verið keypt nýtt hefði
það ekki kostað undir 20 þúsund
krónum.
Ekki vitum við hvort rekstrar-
grundvöllur væri fyrir slíkri
verzlun hérlendis, — en vafalaust
myndu einhverjir segja sem svo,
að skárri væri það nú nízkan að
tíma ekki að kaupa almennileg föt
á blessuð börnin.
En Danir hafa löngum verið
frægir fyrir sparsemi og nýtni, —
að maður segi nú ekki hagsýn-
ina, og i greininni er sagt frá
nýtni á ýmsum sviðum öðrum. Til
dæmis kemur fram, að notkun
plastpoka hefur minnkað um
fjórðung á þessu ári sé miðað við
árið í fyrra.
Sá sparnaður hefur vitaskuld
orðið fyrir áhrif olíuhækkunar-
innar, sem orðin er. Fleira er tínt
til f greininni, en við látum þetta
nægja að sinni, lesendum til íhug-
unarog ef til vill eftirbreytni.
0 Hver á
rauða kápu?
Ásgeir Erlendsson vitavörður í
Bjargtangavita hringdi. Hann
sagðist hafa verið að lesa um með-
ferð á fundnu fé og munum í
velvakanda, en þar hefði komiö
fram, að það að segja ekki til þess
sem finnst, sé refsivert athæfi.
Asgeir sagði, að nú stæði ein-
mitt svo á fyrir sér, að hann hefði
fundið rauða kápu af krakka, lík-
lega á aldrinum 2—3 ára. Kápan
væri svo að segja alveg ný, og
áreiðanlega tveggja eða þriggja
þúsund króna virði.
Hann bað Velvakanda um að
hjálpa sér að létta á samvizk-
unni, þótt hann hefði reyndar
verið að búast við þvf, að eigand-
inn hefði samband við sig til að
spyrja um kápuna.
Það er ekki á hverjum degi,
sem við fáum upplýsingar um
fundna muni á svo afskekktum
muni á svo afskekktum stöðum,
en ef eigandi kápunnar, eða rétt-
ara sagt forráðamaður eigandans,
rekur augun í þessa klausu, getur
hann haft samband við Ásgeir á
Hvallátrum, um Patreksfjörð.
• Nöfn,
heimilisföng
og símanúmer
fyigi
Alltaf er nokkuð um það, að
Velvakanda berist bréf, án þess
að bréfritarar setji nöfn sfn,
heimilisföng og simanúmer und-
ir.
Mörg þessara bréfa eiga reynd-
ar ekki erindi við lesendur Morg-
unblaðsins, en oft hittist svo á að
þau fjalla um sitthvað umtalsvert,
en skilyrði fyrir birtingu er að
Velvakandi viti deili á bréfritara.
Þess vegna er óumflýjanlegt að
birta öðru hverju áskoranir til
pennavina Velvakanda um þetta
atriði. í leiðinni skal á það bent,
að bréfin þurfa að vera skrifuð
greinilega, i aðra hverja lfnu
helzt á ritvél.
Styrktarfélag lamaðra og fatl
aðra heldur dansleik í Þórskaffi
n.k. sunnudagskvöld kl. 8—1.
Hljómsveit Guðmundar Sigur-
jónssonar mun leika fyrir dansi,
nemendur úr Dansskóla Sigvalda
sýna nýjustu dansa og leynigestur
mun skemmta. Forsvarsmenn
skemmtunarinnar hvetja fólk til
að mæta, því að ágóðanum verður
varið til sumardvalarheimilis
Styrktarfélags lamaðra og
fatlaðra í Reykjadal.
Islenzki
dansflokkurinn:
Ovissa
eftir
áramótin
ÍSLENZKI dansflokkurinn, sem
vakti verulegá athygli á síðasta
leikári Þjóðleikhússins, hefur að-
eins tryggðan starfsgrundvöll
fram að næstu áramótum, að þvf
er fram kom á blaðamannafundi
hjá Sveini Einarssyni, Þjóðleik-
hússtjóra f gær. Eftir áramót er
framtíð flokksins i óvissu af fjár-
hagsástæðum, eri flokkurinn hef-
ur sérstakan fjárhag, þótt hann
starfi innan vébanda leikhússins.
Hefur verið gerð fjárhagsáætlun
fyrir næsta starfsár flokksins, og
hljóðar hún upp á 9 milljónir
króna. Er nú verið að kanna
möguleika á áframhaldandi
stuðningi hins opinbera. I ís-
lenzka dansflokknum eru nú 10
manns en hann er undir stjórn
Alan Carters, ballettmeistara.
Flokkurinn er um þessar mundir
f sýningarferð á Austf.iörðum.
Sauðárkrókur:
Stormurinn
á svið
Sauðárkróki 12. sept.
HÉR ER nú næg atvinna,
haustsvipurinn færist yfir, og
lfður nú að þvf, að skólarnir
hefji vetrarstarfið.
Sauðf járslátrun hefst f dag.
Leikfélagið hérna er nú að
æfa fslenzkt leikrit, Storminn
eftir Sigurð Róbertsson, og
hefur það ekki verið flutt á
sviði áður. Leikstjóri er Gfsli
Halldórsson. Stormurinn var
leikinn f útvarpió á s.I. ári og
vakti þá mikla athygli.
Kári.
Múlasýslu:
Talsvert veitt
af hreindýrum
Lagarfelli N.-Múlasýslu
12. sept.
HÉÐAN er nú fremur lítið að
frétta, nema hvað tíðarfarið
hér á Héraði hefur verið erfitt
í ágúst og september. Heyskap
er ekki alveg lokið og komið er
að göngum.
Nú lfður að lokum hrein-
dýraveiðanna, því að þeim á að
vera lokið 15. sept. Hefur tals-
vert verið veitt af hreindýrum
þrátt fyrir slæmt veiðiveður,
því að þokur hafa verið hér
miklar að undanförnu. Hér er
sunnanátt og þurrt f dag.
— Jónas.