Morgunblaðið - 29.10.1974, Síða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. OKTÓBER 1974
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. OKTÓBER 1974
19
Hleypur 160
km á viku
— ÉG HEF tekið þátt f einu
hlaupi sfðan ég kom út, sagði
Ágúst Ásgeirsson, hlaupari úr
IR f viðtali við Morgunblaðið
nýlega, en Ágúst mun dvelja f
vetur, eins og f fyrravetur, við
nám f Háskólanum f Durham
f Englandi, en þar leggur hann
stund á hagræna landafræði og
fleiri fög. — Ég fór með skóla-
F’' A
liðinu til Manchester 11. októ-
ber sl., og þar tókum við þátt f
árlegu 6x2 mflna boðhlaupi,
sem háskólinn þar gengst fyrir,
sagði Ágúst. — Hlaupið sem
alltaf hefur farið fram á þess-
um tfma árs er að ná svipuðum
„standard“ og Hyde Park boð-
hlaupið, sem fram fer f
febrúar. Þetta hlaup fer fram f
Wvtershawe Park f Manchest-
er, og var veður mjög gott
meðan hlaupið fór fram,
þannig að menn gátu hlaupið á
stuttbuxum og hlýrabolum, rétt
eins og að sumri til.
Ágúst sagði að 55 sveitir
hefðu tekið þátt í hlaupinu og
hefði Durham skólinn orðið í
fjórða sæti, Ágúst hljóp fyrsta
sprettinn og skilaði sem annar
maður, aðeins 2 sekúndum á
eftir fyrsta manni, sem var frá
Birmingham.
— Ég keppti einnig í þessu
hlaupi í fyrra og þá var tími
minn 10:25, mín. en Sigfús sem
hljóp þá einnig fyrir Durham
fékk tíman 10:37. Núna Jiljóp
ég hins vegar á 9:43 mín.,
þannig að ég bætti mig um 42
sekúndur og setti jafnframt
Durham-skólamet í hlaupinu,
en það var 9:53 min. Tími minn
var sá áttundi bezti sem náðist í
hlaupinu, en svo jöfn var
keppnin að 3 sek. betri tfmi
hefði fært mér þriðja bezta
sprettinn og þar með verðlaun.
— Ég er samt hinn ánægðasti,
sagði Agúst, — því að allir
nema einn af þessum sjö sem á
undan mér voru, hafa oftar en
einu sinni keppt fyrir hönd
Bretlands í landskeppni eða á
stórmótum.
Ágúst sagði, að sá sem náði
beztum tfma í hlaupinu hefði
verið Julian Goater frá Oxford
en hann hljóp á 9:30 min. Sá á
bezt 13:38,0 mín. í 5000 metra
hiaupi og varð fjórði í 5000
metra hlaupi á heimsleikum
stúdenta 1973.
Ágúst sagðist nú æfa mjög
vel, eftir prógrammi frá þjálf-
ara sfnum, Guðmundi Þórarins-
syni, en það væri byggt upp á
Framhald á bls. 22
Viðar Sfmonarson skorar I landsleik við Ungverja f fyrra. Hann reyndist þeim erfiðasti Islendingurinn f leiknum f Sviss.
FH mætir Svisslendingum
í 16 liða úrslitunum
A LAUGARDAGINN var dregið
um það hvaða lið mætast f sextán
liða úrslitum Évrópubikarkeppn-
innar f handknattleik. Dregið var
f Basel f Sviss. Sú viðureign sem
vafalaust mun verkja mesta at-
hygli f þessari umferð verður bar-
átta sovézku meistaranna 1. MAt,
sem er núverandi handhafi
Evrópumeistaratitilsins og
rúmensku meistaranna Steaua,
sem einnig er frábært handknatt-
leikslið. Liðin leika annars þann-
ig saman. Það lið sem á fyrri
leikinn sem heimaleik er talið á
undan:
FH, Islandi — St. Otmar, St.
Gallen, Sviss.
Spartacus Budapest, Ungverja-
landi — Balanmano Granollers,
Spáni.
Universite-Club Paris, Frakk-
landi — VFL Gummersbach, V-
Þýzkalndi.
Lokomotive Sofa, Búlgarfu —
Borac Banja Luka, Júgóslavíu.
Sasja Handball Club, Belgfu —
ASL Vorwaerts Frankfurt-an-der
Oder, A-Þýzkalandi.
HV Sittardia Sittard, Hollandi
— Aarhus KFUM, Danmörku.
1. Maí Moskvu, Sovétríkjunum
— Steaua Bucharest, Rúmeníu.
Skoda Pilsen, Tékkóslóvakíu —
Refstad Idrettslag, Noregi.
Nokkuð erfitt er að spá um það
hvaða lið muni komast í átta liða
úrslit keppninnar. Miklar breyt-
ingar eru að verða á styrkleika
handknattleiksliða víða í Evrópu,
og má t.d. geta þess að búlgarska
liðið er að margra áliti eitt það
bezta sem tekur þátt f þessari
keppni. Fljótt á litið væri ekki
ósennilegt að eftirtalin lið léku i
átta liða úrslitunum: FH, Sparta-
cus frá Ungverjalandi, Gummers-
bach frá V-Þýzkalandi, Lokamotiv
frá Búlgaríu, Vorwaerts frá A-
Þýzkalandi, Aarhus KFUM frá
Danmörku, 1. Maí frá Sovétríkj-
unum og Skoda Pilsen frá Tékkó-
slóvakfu. Slakasta liðið f sextán
liða úrslitunum er sennilega belg-
íska iiðið, en það hollenzka er
heldur ekki ýkja hátt skrifað. Er
sennilegt að Arósaliðið leiki báða
leiki sfna í Hollandi, þar sem það
fór mjög illa út úr leikjum sínum
í 1. umferð, fjárhagslega, tapaði
um hálfri milljón króna á þeim.
Skemmtilegt lið, segir Geir
— ÞEGAR ég var hjá Göpping-
en lékum við einu sinni við St.
Othmar, sagði Geir Hallsteins-
son, er Morgunblaðið hafði
samband við hann og leitaði
álits hans á næstu mótherjum
FH í Evrópubikarkeppninni. —
Þetta er mjög skemmtilegt lið,
sagði Geir, — það bezta í
svissneskum handknattleik, og
er sennilega sterkara sem
félagið heldur en svissneska
landsliðið er sem slíkt. Liðið
leikur mjög hreyfanlegan
handknattleik, og byggir tölu-
vert upp á hraðaupphlaupum.
Þá er markvörður liðsins ágæt-
ur — ég held að hann sé jafn-
framt markvörður svissneska
landsliðsins. I liðinu eru af-
bragðsgóðar skyttur, sérstak-
lega þó einn maður, en sá er
einnig fjölhæfur frjálsíþrótta-
maður, hefur stokkið vel yfir 7
metra í langstökki. Ég er
hræddur við þetta lið á útivelli,
og vona þvf að samningar takist
um að leika báða leikina hér
heima. Þegar allt kemur til alls
tel ég þó að FH eigi að vinna
þetta lið og komast f átta liða
úrslitin. Fáum við svo Aarhus
KFUM í átta-liða úrslitunum
ættum við að komast enn
lengra.
Geir sagði, að ef FH-ingarnir
færu utan til keppni við St.
Othmar, þá stæði þeim til boða
að fara til Göppingen og leika
við gamla liðið sitt. — Það yrði
auðvitað mikið ævintýri, sagði
Geir, — á slíkan leik myndu
örugglega koma 5—6000
manns.
Um samningaumleitanirGöpp-
ingen við Gunnar Einarsson,
sagði Geir, að forráðamenn
félagsins hefðu beðið sig um að
ræða við Gunnar og fá hann til
að koma til þeirra. — Ég benti
þeim á að Gunnar myndi fara
til Sviss f október, og þá væri
tækifæri fyrir þá að hitta hann.
— Ég hef mikla trú á því að
Gunnar geti náð góðum samn-
ingum við Göppingen, ef hann
vill, og einnig standa málin
þannig að fleiri þýzk lið hafa
áhuga á að fá hann í sinar raðir.
Af því verður ekki í vetur að
Gunnar fari utan — hann er að
ljúka menntaskólanámi, en
möguleikinn er sá að hann fari
utan í júlí, og sjálfur hefur
hann áhuga á því að dvelja ytra
f 1—2 ár, en koma síðan heim
og fara f Háskólann.
Þegar við spurðum Geir
hvort það væri óbreytanleg
ákvörðun hans að leika ekki
framar með íslenzka lands-
liðinu svaraði hann. Eins og er
mun ég alls ekki gefa kost á
mér til þess. Ég tel mig einfald-
lega ekki vera í nægilegri
æfingu og svo fer gífurlegur
tími í þetta. Veikindi þau sem
ég hef átt við að stríða að
undanförnu hafa eðlilega dreg-
ið úr manni, en sem betur fer
finn ég að nú er ég að yfirvinna
þau, og þá kunna viðhorfin að
breytast. Og eitt er víst — fari
svo að ég gefi kost á mér að
leika aftur með landsliðinu,
mun ég vera með af fullum
krafti og áhuga.
Sigruðu Þjóðverja en fengu skell 1Ungverj aleiknum
íslendingar náðu öðru sæt-
inu f handknattleiksmótinu f
Sviss, en auk þeirra tóku
þátt í því landslið Svisslend-
inga, Ungverja og Vestur-
Þjóðverja. Á laugardaginn
vann fslenzka liðið mjög svo
óvæntan sigur yfir þýzka lið-
inu, 18—15, en á sunnudag-
inn tapaði það fyrir ung-
verska liðinu 14—31. Er
þarna um að ræða fyrsta
sigurinn sem Islendingar
vinna í landsleik við Vestur-
Þjóðverja og um einn
stærsta skell sem fslenzkt
handknattleikslandslið hef-
ur orðið fyrir, fyrr og
sfðar. Til samanburðar má
geta þess að í fyrra léku
tslendingar tvo landsleiki
við Ungverja í Laugardals-
höllinni, sá fyrri varð jafn-
tefli 21:21, en þann seinni
unnu tslendingar 22:20.
Af úrslitum leikjanna í Sviss er
augljóst að ekkert er til hjá íslenzka
liðinu sem heitir stöðugleiki. Það
virðist geta, eins og svo oft áður,
dottið á mjög góða leiki, þar sem fá
lið standast því snúning, en dettur
síðan niður i meðalmennskuna og
vel það. En líta ber til þess, að
keppnistímabilið hérlendis er rétt
að hefjast og handknattleiksmenn
okkar ekki komnir í þá þjálfun sem
æskileg verður að teljast fyrir
keppni sem þessa. Þrír erfiðir leikir
á jafnmörgum dögum og sá fjórði í
sömu vikunni, hlýtur að leiða til
þess að þreytan segir til sín, og það
gerði hún sannarlega í keppninni
við Ungverja. Liðið var þá ekki
nema svipur hjá sjón og fékk á sig
röð af mörkum af ódýrustu gerð —
Ungverjarnir brunuðu upp völlinn,
eftir misheppnaðar sóknir íslenzka
liðsins, sem sat algjörlega eftir, og
skoruðu. Gerðu Ungverjarnir á
þriðja tug marka á þennan hátt. Það
var líka sömu sögu að segja eftir
þessa keppni og oftast áður —
Islenzka liðið fékk mikið af mörkum
á sig eftir hraðaupphlaup, en það
heyrði hins vegar til algjörrar
undantekningar ef það skoraði
þannig mörk sjálft. Hversu oft hef-
ur ekki verið um það talað, að þenn-
an þátt handknattleiksins þyrftum
við að bæta hjá okkur, en aldrei
virðist neitt hafa verið gert til þess
að svo mætti verða.
Þrátt fyrir jafnteflið við Sviss-
lendinga og stórtapið gegn Ungverj-
um, er sigurinn gegn Vestur-Þjóð-
verjum svo gleðilegur, að ekki verð-
ur annað sagt en að útkoma liðsins
úr keppni þessari hafi verið bæri-
leg. Tíu sinnum áður höfum við
gengið til landsleikja við Vestur-
Þjóðverja, og tapað þeim öllum. Og
nú eru ekki eftir nema fjórar þjóðir
sem við höfum keppt við, án þess að
sigra einhverju sinni Austur-Þýzka-
land, Finnland, Japan og Júgó-
slavía. Innan tíðar gefst okkur tæki-
færi til þess að fækka þessum þjóð-
um niður f þrjár, er Austur-Þjóðverj-
arnir koma hingað til tveggja lands-
leikja. Verður það í fyrsta skiptið
sem þeir leika hérlendis.
Aður en íslenzka landsliðið hélt
til þessarar keppnisferðar var deilt
um val þess. Og úrslitin í pressu-
leiknum á dögunum sýna glögglega
að slíkt var réttlætanlegt. Þau
færðu heim sanninn um það að hér
er hægt að tefla fram tveimur, ef
ekki þremur liðum, sem eru mjög
svipuð að styrkleika. Má handknatt-
leikurinn vera stoltur af. Það er svo
hlutverk landsliðsþjálfarans og
þeirra sem koma til með að velja
landsliðið í framtíðinni, að hitta á
það að velja sterkustu mennina í
liðið og spila þannig úr spilunum að
bezta hugsanleg nýting fáist. Það
tókst greinilega upp og ofan í þess-
ari ferð. Hitt er mjög gleðilegt að
það er samdóma álit þeirra sem leiki
þessa sáu að nýliðarnir hefðu kom-
izt mjög vel frá leikjunum, þó sér-
staklega þeir Stefán Halldórsson,
Pétur Jóhannesson og Pálmi Pálma-
son. Auðvitað liggur fyrir að breyt-
inga er þörf á islenzka landsliðinu
frá því sem verið hefur, við undir-
búning þess undir næstu stórverk-
efni, og fyllilega er réttlætanlegt að
velja í liðið unga leikmenn i keppni
sem þessa. Hinu má hins vegar
aldrei missa sjónar af, að það er
firra að nauðsynlegt sé að yngja
liðið verulega upp fyrir átökin sem
framundan eru. Það hefur margsýnt
sig og sannað að handknattleiks-
menn virðast vera upp á sitt bezta
um þrítugt. Og utan þessa alls: Það
er augljóst, að með einhverjum ráð-
um þarf að koma málum þannig
fyrir að Geir Hallsteinsson sjái sér
fært að fara að leika með liðinu að
nýju. Þótt sjálfur segist hann ekki
vera enn í nægjanlegri æfingu, þá
er hann slfkur yfirburðamaður, að
hann myndi styrkja landslið hvaða
þjóðar sem væri. Hið sama má
reyndar segja um Björgvin Björg-
vinsson.
FRÁBÆR LEIKUR
— Leikurinn við Vestur-Þjóðverja
var í einu orði sagt alveg frábær,
sagði Bergur Guðnason, fararstjóri
Islenzka liðsins, i viðtali við
Morgunblaðið á sunnudaginn. —
Það er að minnsta kosti vfst, að þá
gat maður verið stoltur af því að
vera tslendingur. Allt frá upphafi
leiksins sýndi islenzka liðið sinar
beztu hliðar, og það var ekki fyrr en
á lokamínútunum, þegar sigurinn
var algjörlega kominn I höfn, sem
leikmennirnir slöppuðu svolftið af,
og þess vegna varð sigurinn ekki
meiri en þrjú mörk. Allt fram til
þess tfma hafði íslenzka liðið barist
af gífurlegum eldmóði, sérstaklega f
vörninni, þar sem Þjóðverjunum
voru aldrei grið gefin, og næðu skot
þeirra á annað borð að markinu,
stóð Hjalti Einarsson þar sem klett-
ur úr hafinu, sem öldurnar brotn-
uðu á. Var Hjalti inná allan leikinn,
og sýndi sína gömlu, góðu takta. Var
þáttur hans í sigrinum ekki svo lft-
ill
íslendingar náðu snemma f leikn-
um stöðunni 5—1, og staðan í hálf-
leik var 8—3. Það mun sennilega
heyra til algjörrar undantekningar
að vestur-þýzkt handknattleiks-
landslið skori ekki nema þrjú mörk
í hálfleik, en það átti raunar ekki
fleiri mörk skilið, eins og islenzka
vörnin lék þennan leik og mark-
varzlan var góð. Hið sama var uppi á
teningnum f seinni hálfleiknum og
þegar aðeins fimm mínútur voru til
leiksloka var staðan orðin 18—12.
Þá loksins gaf íslenzka liðið örlftið
eftir og þrjú síðustu mörkin í leikn-
um skoruðu Þjóðverjarnir.
Vestur-Þjóðverjar hafa nú gjör-
breytt liði sínu frá því sem verið
hefur undanfarin ár. Þeir voru sér-
staklega óánægðir með árangur liðs
sfns f sfðustu heimsmeistarakeppni,
og var mikið skrifað um það f þýzku
blöðin að það væri orðið of gamalt.
Frábærum ungum leikmönnum
hefði, fyrir fastheldni þeirra er sáu
um val liðsins, verið haldið utan
þess og þess vegna hefði farið sem
fór. Þvi var ákveðið að reyna að
skapa nýjan landsliðskjarna, sem á
að halda uppi merki Vestur-Þýzka-
lands, sem óneitanlega hefur verið
ein af forystuþjóðunum í hand-
knattleiknum, á næstu Ólympíuleik-
um.
— Þetta var vel skipað lið, sagði
Bergur Guðnason — „standardinn"
i þýzkum handknattleik er slíkur, að
þaðan getur ekki komið nema sterkt
lið. Hitt er svo annað mál, að manni
fannst þetta lið vera um of einhæft.
Það var skipað tómum skyttum, og
ógnun þess þvf tiltölulega einhæf.
En ég vil taka það fram, að það er
skoðun mín, að við unnum þennan
leik, ekki af því að Vestur-Þjóðverj-
arnir hafi verið mikið slakari en
þeir hafa verið þegar við höfum
leikið landslciki við þá, heldur fyrst
og fremst af því að íslenzka liðið
náði þarna að sýna sínar beztu hlið-
ar, og lék stórkostlega góðan hand-
knattleik.
tslenzka liðið sem heild kom mjög
vel frá þessum leik. Beztu menn
þess voru þó þeir Hjalti Einarsson,
sem átti þarna einn af sfnum
stjörnuleikjum í markinu, Axel
Axelsson og Ólafur H. Jónsson. sem
báðir voru mjög duglegir og góðir í
leiknum, svo og þeir Jón Karlsson
og Stefán Halldórsson, sem báðir
komust mjög vel frá leiknum.
Mörk íslenzka liðsins skoruðu:
Ólafur H. Jónsson 4, Axel Axelsson
3. Jón H. Karlsson 3, Stefán
Halldórsson 2, Einar Magnússon 2,
Gunnar Einarsson 2, Viðar Símonar-
son 1 og Pálmi Pálmason 1
OF MIKIL BJARTSVNI?
— Það ber ekki að neita því, að of
mikil bjartsýni og gleði eftir sigur-
inn í leiknum við Vestur-Þjóðverja,
mun hafa haft sín áhrif á það hvern-
ig fór f leiknum við Ungverjana,
sagði Bergur Guðnason, — en í þeim
leik vorum við hreinustu „statistar"
á sviðinu. Við vorum búnir að sjá
Ungverjana leika bæði við Sviss og
Vestur-Þýzkaland, og töldum okkur
vita nokkurn veginn hverjum væri
að mæta. En annað kom svo upp á
teninginn. Ungverjarnir léku á móti
okkur ekki aðeins sinn langbezta
leik f þessari keppni, heldur og
handknattleik sem er á heimsmæli-
kvarða. Júgóslavneski þjálfarinn
sem var með v-þýzka liðinu gat t.d.
ekki orða bundist eftir leikinn.
Hann sagðist sjaldan hafa séð lið
leika svona vel.
— Þvi ber heldur ekki að neita,
sagði Bergur, — að við vorum ein-
staklega óheppnir í þessum leik.
Hvað eftir annað komust íslenzku
leikmennirnir í mjög góð færi sem
brugðust og ekki nóg með það. Ung-
verjarnir fengu knöttinn eftir skot
okkar manna úr þessum færum,
brunuðu upp og skoruðu hjá okkur.
Markvörður liðsins átti einnig
þarna stórkostlegan leik. Allan leik-
inn var sem gjörsamlega væri
óhugsandi að finna leið framhjá
honum. Það var reynt að skjóta á
hann uppi og niðri, en allt kom fyrir
ekki. Hann varði meira að segja
fjögur vítaköst í leiknum: Tvö frá
Einari Magnússyni, eitt frá Axel
Axelssyni og eitt frá Viðari
Símonarsyni. Þessi maður braut lið
okkar algjörlega niður með snilldar-
leik sfnum.
Leikurinn við Ungverja var ekki
ójafn til að byrja með. Eftir 10
minútur var staðan t.d. 5—4 fyrir
þá, en eftir það komust íslendingar
ekki á blað í hálfleiknum og
Ungverjarnir skoruðu 11 mörk, án
þess að Islendingum tækist að svara
fyrir sig. 16—4 í hálfleik var orðinn
svo mikill munur að augljóslega var
vonlaust að vinna hann upp. Því var
aðalatriðið úr þvi sem komið var að
reyna að leika skynsamlega í seinni
hálfleiknum, halda knettinum eins
lengi og mögulegt var og skjóta ekki
nema úr algjörum dauðafærum.
Þetta var Islenzku leikmönnunum
uppálagt f hálfleik, en þrátt fyrir
það gekk litlu betur en áður.
Islenzka liðið skoraði reyndar 10
mörk í hálfleiknum, en Ungverjarn-
ir höfðu samt betur í honum og
skoruðu 15 mörk.
— Eftir að hafa fylgst með leikj-
um Ungverjanna í mótinu, var
ákveðið að freista þess að taka þann
leikmann úr umferð, sem greinilega
var lykilmaðurinn f spili liðsins og
skoraði mest af mörkum þess,
Sandor Vass. Pálma Pálmasyni var
falið það hlutverk að vera yfirfrakki
hans í leiknum og leysti hannn það
mjög vel af hendi. Skoraði Vass ekki
nema tvö mörk í leiknum. Fjölhæfni
ungverska liðsins var hins vegar
slfk, að þessi ráðstöfun var rétt eins
og vatni væri stökkt á gæs. En
mestu munaði þó, og gerði það raun-
verulega út um leikinn, hversu frá-
bærlega fljótir Ungverjarnir voru
— snöggir að koma knettinum í leik,
eftir misheppnuð skot íslending-
anna og fljótir á leið sinni með hann
yfir völlinn. Þannig skoruðu þeir
rösklega tuttugu mörk. Hlupu upp
tveir eða fleiri, þar sem aðeins einn
Islendingur var til varnar og stund-
um enginn annar en markvörður-
inn, Guðjón Erlendsson, sem stóð
sig með ágætum á leiknum, og tók
mörg skot sem Ungverjarnir reyndu
að skjóta af löngu færi.
— Eftir á að hyggja, liggur það
einnig fyrir, sagði Bergur, að
íslenzka liðið lék þennan leik ekki
„taktiskt" rétt. Ungverjarnir mörðu
jafntefli 18—18 í leik sínum við
Sviss, en Svisslendingarnir tóku þá
lika réttum tökum. Þeir voru mjög
grimmir við þá í vörninni og brutu
miskunnarlaust á þeim. Virtist
þetta greinilega draga kjarkinn úr
Ungverjunum. Við reyndum hins
vegar að leika handknattleik á móti
þeim — það hafði gefið svo góða
raun í leiknum á móti Þjóðverjum
daginn áður. Það var því lítið tekizt
á við þá — þeir fengu að gera of
mikið. Ungverjarnir léku allan tím-
ann flata vörn, en sú varnaraðferð
þykir gffurlega erfið. Til marks um
þjálfun þeirra má þó nefna að þeir
skiptu svo til ekkert útaf allan leik-
inn. Gerðu það heldur ekki f hinum
leikjunum tveimur. I sóknarleik sín-
um gerðu Ungverjarnir mikið af því
að keyra inn f vörn íslenzka liðsins,
stjaka við mönnum og reyna þannig
að opna fyrir skyttunum. Þannig
handknattleik léku þeir einnig er
þeir komu hingað í heimsókn f
fyrravetur og skoruðu flest marka
sinna með slíkum gegnumbrotum
eða opnunum.
Það var Viðar Simonarson sem
var atkvæðamestur íslendinganna í
leiknum við Ungverja og skoraði
hann helming marka þeirra, eða sjö
síðustu mörk fslenzka liðsins. — Það
mátti með sanni segja að Viðar færi
vel í gang f þessum leik, sagði Birg-
ir, — hann var ekki mikið inná í
fyrri hálfleik, og reyndi þá lftið til
þess að skjóta, en þarna undir lok
leiksins sýndi hann mikið öryggi og
mikla lagni f skotum sínum. Auk
Viðars átti Pálmi Pálmason þarna
ágætan leik, en stórskytturnar og
máttarstólpar liðsins frá hinum
leikjunum, Ólafur H. Jónsson og
Axel Axelsson voru f daufara lagi.
Mörk íslenzka liðsins skoruðu:
Viðar Simonarson 7, Pálmi Pálma-
son 2, Einar Magnússon 2, Ólafur H.
Jónsson 2 og Axel Axelsson 1.
—stjl.
Urðu í öðru sæti
r
Urslit og staðan
Urslit leikja f handknattleiks- Island — Ungverjaland 14—31
keppninni f Sviss varð segir: sem hér Sviss — V-Þýzkaland 13—15
Sviss — tsland 21—21 stig
Ungverjaland — V- Ungverjaland 3 2 10 66—44 5
Þýzkaland 17—12 ísland 3 111 43—67 3
Island — Vestur- Sviss 3 0 2 1 52—54 2
Þýzkaland 18—15 Vestur-
Sviss — Ungverjaland 18—18 Þýzkaland 3 10 2 42—48 2
ÚRSLIT FYRRI LEIKJA
20:23
19:26
23:20
22:16
21:22
19:24
13:20
20:10
18:16
22:16
15:18
19:16
21:12
19:9
24:21
21:21
22:20
31:14
ísland — V-Þýzkaland
30.11. 1966 (Reykjavík)
ísland — V-Þýzkaland
1.3. 1968 (Augsburg)
V-Þýzkaland — tsland
3.3 1968 (Bremen)
V-Þýzkaland — tsland
16.11. 1968 (Reykjavík)
Island — V-Þýzkaland
17.11. 1968 (Reykjavík)
Island — V-Þýzkaland
10.12. 1970 (Tiblisi)
tsland — V-Þýzkaland
29.7. 1972 (Sondhofen)
V-Þýzkaland — Island
30.7. 1972 (Augsburg)
V-Þýzkaland — ísland
1.3. 1974 (Ehrfurt)
V-Þýzkaland — ísland
26.10. 1974 (Ziirich)
V-Þýzkaland — Island
UNGVERJALAND:
2.3 1958 (Magdeburg)
Ungverjaland — tsland
9.3. 1964 (Bratislava)
Ungverjaland — ísland
26.2. 1970 (Mulhouse)
Ungverjaland — tsland
16.12. 1973 (Rostock)
Ungverjaland — tsland
12.1. 1974 ( Reykjavík)
ísland — Ungverjaland
13.1. 1974 (Reykjavfk)
Island — Ungverjaland
27.10. 1974 (Zurich)
Ungverjaland — tsland
Urslit leikja sem tslendingar
hafa leikið við þjóðirnar þrjár
sem kepptu f mótinu i Sviss hafa
orðið sem hér segir:
SVISS:
2.3. 1961 (Wiesbaden)
ísland — Sviss 14—12
25.10. 1974 (Winterthur)
Sviss — Island 18—18
V-ÞÝZKALAND:
29.11. 1966 (Reykjavík)
Axel Axelsson — það kom greini-
lega fram að hann er f góðu formi
og varð liðinu styrkur