Morgunblaðið - 09.04.1975, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. APRlL 1975
Jörð í Arnessýslu
Til sölu er jörð í Árnessýslu 40 ha tún, fjós fyrir
40 kýr. Miklir ræktunarmöguleikar.
Fasteignir s. f.,
Austurvegi 22, Se/fossi,
sími 1884 e.h.
heimasími 1682.
Árbæjarprestakall
Aðalsafnaðarfundur
Arbaejarsafnaðar verður haldinn i barnaskóla Árbæjar að lokinni messu
sunnudaginn 1 3. apríl er hefst kl. 2 e.h.
Dagskrá: Venjuleg aðalfundarstörf.
Safnaðarnefndin.
Selfoss — Suðurland
Til sölu á Selfossi 2ja, 3ja og 4ra herb. íbúðir
sem afhendast í sumar. Hagstætt verð og
greiðslukjör ef samið er strax.
Raðhús og parhús í smíðum, þá eru til sölu
sérhæðir í tví- og þríbýlishúsi ásamt 2ja og 3ja
herb. íbúðum, ennfremur eignir í Hveragerði,
Eyrarbakka, Stokkseyri og Þorlákshöfn. Sumar-
bústaðarland í Grímsnesi.
Fasteignir s. f.,
Austurvegi 22, Se/fossi.
sími 1884 e. h.
heimasími 1682.
Árshátíð
sjálfstæðisfélaganna
í Reykjavík
verður haldin föstudaginn 1 1. apríl Hótel Sögu, Súlnasal.
Dagskrá m.a.:
if Stutt ávarp: Gei/ Hallgrímsson form. Sjálfstæðisflokksins.
Einsöngur: Guðrún Á. Símonar syngur við undirleik Ólafs
Vignis Albertssonar.
if Sigfús Halldórsson og Kristinn Bergþórsson syngja og
leika lög eftir Sigfús Halldórsson.
* íslenzki ballettflokkurinn sýnir listdans.
if Birgir fsl. Gunnarsson, borgarstjóri flytur hátiðarræðu
kvöldsins.
if Hljómsveit Ragnars Bjarnasonar leikur fyrir dansi til kl.
02:00.
Veizlustjóri: SVAVAR GESTS
Borðhald hefst kl. 1 9:00.
Aðgöngumiðasala og borðapantanir er i Galtafelli Laufásvegi
46, símar 18192 og 171 00.
Hver aðgöngumiði gildir sem happdrættismiði og verður
dregið um þrjá vinninga á árshátiðinni.
Vinsamlegast gangið tímanlega frá miðakaupum.
Heimdallur Heimdallur
Baráttumál
ungs fólks
Heimdallur S.U.S. í Reykjavík gengst
fyrir ráðstefnu um baráttumál ungs
fólks, laugardaginn 12. apríl n.k. kl.
10.00 að Hótel Loftleiðum Kristalsal.
Teknir verða fyrir eftirtaldir mála-
flokkar.
Efnahagsmál og niðurskurður ríkis-
valdsins.
Frummælandi: Karl Jóhann Ottósson.
Framkvæmd sjálfstæðisstefnunnar.
Frummælandi: Friðrik Sophusson.
Skóla og menntamál.
Frummælandi: Tryggvi Gunnarsson.
Kjördæmamálið.
Frummælandi. Vilhjálmur Þ. Vilhjálms-
son.
Ráðstefna þessi er liður í stefnumótun
Heimdallar fyrir landsfund í vor.
Stjórnin.
Tryggvi
Gunnarss.
Vilhjálmur
Þ.
Vilhjálss.
Karl Jóhann
Ottosson.
Friðrik
Sophuss.
Spönsk páska-
heimsókn
Hingað til islantls komu um
páskana, 125 Spánverjar, banka-
menn og starfsfólk þeirra, allir
frá Bareelona. Þeir komu með
beinu flugi frá Bareelona, kl. 9.30
e.h. þ. 26. marz.
Það var um 10° frost, er þeir
önduðu hinu hreina lofti að sér,
og trúðu því varla að það væri
svona kalt.
I rútubílnum á leiðinni voru
margar spurningar bornar fram,
eins og t.d. hvort norðurljósin
myndu sjást, hvítabirnir og mör-
gæsir. Greinarhöfundur svaraði
því til, að allt þetta væri nú hægt
að sjá, en að fyrstu mörgæsir sem
hann hefði séð, hefói verið i dýra-
garðinum í Bareelona.
Fimmtudaginn 27. marz var
glampandi sólskin og var farið
með „Kynnisferðum" um Reykja-
vik. Var byrjað á Öskjuhiíðinni,
þar sem margar myndir voru
teknar af Reykjavikurborg. Ar-
bær var skoðaður, höfnin í Reykja-
vik, Þjóðminjasafnið og siðast en
ekki síst, Listasafn Asmundar
Sveinssonar, þar sem hann tók á
móti Spánverjunum með bros á
vör í dyragættinni, þar sem hann
bunaði upp úr sér frönskunni um
leið og hann tók hressilega í nef-
ið, öllum til mikillar kátínu.
Daginn eftir var farið i glamp-
andi sólskini til Hveragerðis, sið-
an stoppað við „Kerið", þá var
haldið á Geysi, snætt þar, og
Strokkur gaus, en Geysir lét ekki
á sér bæra. Var samt erfitt að slíta
þau frá Strokki, svo margar
mynda- og kvikmyndavélar voru á
lofti. Eg sagði þeim að Geysir
myndi kannski gjósa, ef þeir
myndu syngja „nýja þjóðsöng Is-
lands", „VIVA Espana", en þeir
treystu sér ekki tilþessen höfðu
gaman af. Síðan var haldið að
Gullfossi, og "það var stórkostleg
sjón að sjá hann í vetrarbúningi.
Þá var haldið að Þingvöllum,
gengið upp Almannagjá, og rakin
saga þjóðgarðsins. Dagurinn var
stórkostlegur, enda allir ánægðir.
Morguninn eftir var Krisuvik
og Grindavik á dagskrá, og enginn
kvartaði yfir móður náttúru né
menningarskorti.
Þann 30. marz var flogið með
þremur flugvélum til Vestmanna-
eyja, og var sú ferð ekki siður
ógleymanleg og athyglisveró.
Spánverjarnir komu þó nokkuð
„spánskt fyrir sjónir", er þeir
báðu um að fá að kaupa saltfisk
(Baccalá) á Hótel Loftleiðum, til
að taka með sér til Spánar . . . Þvi
var bjargað (fiskbúð sett upp á
staðnum), og allir héldu á stórum
söltum saltfiski upp á herbergin
sin. Held ég að hægt sé að full-
yrða það, að það hafi verið ein-
stæður atburður í sögu hótelsins.
Þann 31. marz, var síðasti dagur
þeirra hérna, og þar sem ekki var
flogið fyrr en kl. 7 um kvöldið,
var skipulögó ný ferð um Reykja-
vík — Alftanes. Fyrst var stoppað
á Bessastöðum, og var ég spurð
að því hvort þar væru lífverðir.
Ég svaraði þeim að það yrði i
mesta lagi ísl. hundur ... sem
reyndar kom hlaupandi og fagn-
andi á móti þeim. Að lokum var
komið við í Bæjarútgerðinni i
Hafnarfirði, en þar sáu þeir karfa
og ufsa, en upp á loftinu innpökk-
un á ýsuflökum fyrir Bandarikja-
markað. Báðu margir um tóma
kassana, sem þeir fengu, til minn-
ingar um flökin, sem þeir hefðu
eflaust viljað bæta á sig líka!
Ut á flugvöll hélt ánægður hóp-
ur Spánverja, sem hefðu viljað
vera lengur, og fullvissuðu að ef
fleiri ferðir af þessu tagi yrðu
skipulagðar fyrir þá, myndi
spánski þjóðsöngurinn brátt
breytast í „VIVA ISLANDIA".
Helga Guðmundsdóttir.
Sifföldu óánæsrðir: Reynt að þver-
br jóta alla samninga
MIKIL óánægja er nú rfkjandi
hjá þeim Islendingum, sem vinna
að virkjunarframkvæmdum við
Sigöldu. Þessi óánægja er fyrst og
fremst í garð júgóslavnesku verk-
takanna, sem þar eru, en enn-
fremur í garð verkalýðsfélagsins
í Rangárvallasýslu. Einn þeirra,
sem vinna þar efra, er Jóhann
Helgason húsasmiður, en hann
kom að máli við Morgunblaðið nú
f vikunni og óskaði eftir viðtali,
þar sem hann taldi að það sem
væri að gerast þar efra þyrfti að
koma opinberlega fram og ekkert
þýddi að kvarta við viðkomandi
aðilja.
Jóhann sagði i upphafi, að hann
hefði hafið starf við Sigöldu um
áramótin og það sem hann hefði
tekið fyrst eftir, var hvernig farió
er með íslenzku smióina, sem eru
við vinnu þarna. Þeir voru settir í
alls konar skítverk, en
júgóslavnesku smiðirnir fengu
smíðavinnuna. Þá gátu Islending-
arnir aldrei komist inn á tré-
smíðaverkstæðið, til að ná sér i
verkfæri eða vinna í vélum: allt
varð aó sækja undir Júgóslavana.
—Eftir því sem okkur islenzku
smiðunum fjölgaói myndaðist
betri samstaða og heimtuðum við,
sem höfðum verið skipaóir
trúnaðarmenn að fá að vinna eitt-
hvaó sem tilheyrði okkar fagi.
Það hafðist á endanum, með hót-
unum, en það sem við höfum
fengið að smíða er allt einfalt og
ómerkilegt. Það virðist allt gert
til þess að hrinda íslenzku vinnu-
afli frá svæðinu og þá fullyrðingu
styðjum við meðal annars með
því, að það er hagnaður fyrir
verkalýðsfélagið á Hellu og
Energoproject að hafa sem fæsta
islenzka starfsmenn, en sem
flesta Júgóslava.
— Að okkar mati er farið mjög
illa með marga Júgóslavana, þeir
hafa t.d. ekki fengið kaupið sitt
greitt i marga mánuði og þvi væri
gaman að spyrja verktaka og
verkalýðsfélagið á Hellu, hvers-
vegna júgóslavneskum smiðum og
járnamönnum sé borgað helmingi
minna kaup en íslendingum. Þá
vitum við að Júgóslavarnir eru
látnir borga í lífeyrissjóð og tekin
eru af þeim félagsgjöld, en heyrst
hefur að þessi gjöld séu óaftur-
kræf. Á það má benda, að á
meóan Búrfellsvirkjun var í bygg-
ingu nutu þeir útlendingar sem
þar unnu sömu réttinda og íslend-
ingar. Þá vildum við gjarnan
spyrja Verkalýðsfélagið á Hellu
og Iðnaðarsamband Rangæinga
hvers vegná Júgóslavarnir n.ióti
engra réttinda út á þau félags-
gjöld sem tekin eru af þeim og
eru ekki endurkræf að þeirra
eigin sögn.
— i febrúar s.i. kom til verk-
falls við stöðvarhúsið, vegna þess
að ekki var salerni á staðnum og
öryggisleysi allt geigvænlegt. Má
þar nefna að hvergi voru handrið
á vinnupöllum. Sömu sögu var að
segja af þeim stað, þar sem menn
voru að vinna við botnlokurnar á
efra svæðinu, en þar voru menn
undir slútandi bergi, sem sífellt
hrundi úr. Öryggiseftirlitið skip-
aði svo fyrir, að þar þyrfti að setja
upp net og handrið á alla vinnu-
palla. I stöðvarhúsinu hefur að
visu ýmislegt verið gert, við erum
búnir að fá viðunandi salerni og
handrið eru komin, en á efra
svæðinu hefur lítið veriðgert, allt
of fá net eru til varnar grjótflug-
inu.
— Þegar við fórum í verkfallið í
febrúar var frihelgi framundan
og Sigurður Öskarsson frá Hellu
kom þá á staóinn og tilkynnti að
ekki mætti vinna um helgina. Á
þessum degi, sem var
fimmtudagskvöld, fóru því allir
heim, en þá átti eftir að steypa
30—40 metra langan kafla á
einum stað. Sigurður sagði við
mannskapinn þegar farió var, að
nú skyldu menn lofa
Júgóslövunum að brjóta af sér
einu sinni enn, ef þeir þá þyrðu
það og taka siðan i taumana.
Siðan gerðist það, að Júgóslavarn-
ir sem engin próf hafa á þunga-
vinnuvélar, steypubíla eða önnur
tæki settust upp í þau og lúku við
að steypa þann kafla um helgina.
Júgóslavnesku verkamennirnir
sögðu okkur eftir á, að þeim hefði
verið skipað að framkvæma þetta
verk af yfirmönnum sínum, og
öllu illu hótað ef það yrði ekki
gert.
— Fyrri hluta vetrar var íslend-
ingum boðin ýmiss könar nætur-
vinna og var nóg framboð. En það
leið ekki á löngu þar til búið var
að troða Júgóslövunum i þessi
verkefni. Við mótmæltum þessu
harðlega á þeim forsendum, að
verið væri að brjóta islenzka
vinnulöggjöf og okkar þjóðarrétt
með því að taka vinnu frá okkur.
— Þá má nefna það, að menn hafa
verið hýrudregnir t.d. kom það
fyrir, að menn fengu ekki borg-
aða veikindadaga sem þeir áttu,
þrátt fyrir það að hjúkrunarkona
staðarins væri búin að staðfesta
það að mennirnir væru veikir.
Kvartaó var út af þessu máli, en
hvorki gekk né rak.
— Samkvæmt samningi verk-
takanna við Verkalýðsfélagið
Rangæing eiga smiðir að fá vinnu-
föt eftir 4 mánaða starf og siðan
tvenn á ári. Hins vegar eiga
verkamenn að fá vinnuföt strax.
Þessa vinnugalla höfum við verið
að reyna að fá, fyrir þá sem eiga
rétt á þeim, en enginn gallinn
hefur sést enn.
— Um þessar mundir vinna 26
júgóslavneskir smiðir i Sigöldu,
en svo gerist það fyrir skömmu,
að islenzkur smiður er ráðinn sem
veckamaður þarna. Okkur finnst
hreinlega óþolandi að erlendir
smiðir séu hafðir í vinnu þarna,
þegar nóg framboð er af
islenzkum smiðum. Þá finnst
okkur félagsmálaráðuneytið hafa
staðið sig slælega, þegar um er að
ræða atvinnuleyfi til handa
Júgóslövunum, þar sem tölur þess
og Trésmiðafélags Reykjavíkur
stangast á.
— Á hinu svo kallaða efra
svæði vinna nú 150—í200 manns.
I samningum stendur að i lang-
tímaverkefnum sem þessum,
skuli hreinlætisaðstaða vera góð.
Þarna eru aðeins 2 kamrar, sem á
sínum tíma var slegið upp yfir
lækjarsprænu, sem þar er. Og
þegar menn gera þarfir sínar
standa oft 10 vindstig og skaf-
renningur upp undir sitjandann á
þeim.
Þá má benda á, að efnisskortur
er nú orðinn gífurlegur efra og til
þess að geta haldið áfram störfum
verða vinnuflokkarnir að stela
hver frá öðrum.