Morgunblaðið - 24.05.1975, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. MAl 1975
5
Höfum aldrei átt eins amuikt
— segja Luella og Sigurður Hjalti Eggertsson
HJONIN Luella og Siguróur
Hjalti Eggertsson frá YVinni-
peg eru hér á landi þessa dag-
ana, én Sigurður kom liingað til
að sitja aðalfund Eimskipa-
félags lslands h.f. Sigurður hef-
ur átt sa'ti í stjórn félagsins frá
árinu 1969. Faðir hans, Arni
Eggertsson, var einn stofnenda
félagsins og átti sæti í stjórn
þess allt frá upphafi til áisins
1942, en þá tók Arni sonur hans
sa-ti hans í stjórninni og sat í
henni til 1969. Þriðji sonur
Arna eldri er Grettir Eggerts-
son, sem sæti á í stjórninni.
Við áttum tal við þau Luellu
og Sigurð í gær. Hér verða þau
fram i næstu viku og ætla til
Vestmannaeyja og víðar.
— Sigurður, ýmsum mun
þykja eftirsjá að því að Vestur-
Islendingar muni i framtíðinni
ekki eiga sæti í Eimskipaféiags-
stjórninni svo sem verið hefur
frá upphafi.
— Það getur verið, en ég
held ekki, að þau sterku tengsl,
sem ætíð hafa verið milli
félagsins og Vestur-Islendinga
muni minnka þess vegna. Sú
hefð, sem skapaðist meö
stjörnarsetunni á í raun og
veru ekki rétt á sér lengur, þvi
að við eigum orðið engin hluta-
bréf, því að þau hafa svo að
segja öll verið gefin Háskóla-
sjóði, sent Vestur-Islendingar
stofnuðu. En við munum eftir-
leiðis eiga heiðursfélaga í
stjórninni, þannig að þessi
tengsl munu viðhaldast. I þessu
sambandi er líka þess að geta,
aö unga fólkið, sem er af
íslenzkum ætturn, talar mjög
fátt íslenzku og við verðurn
sifellt nteira vör við það, því
miður, að áhugi þess á Islandi
er takmarkaður. Eg býst við að
þetta sé eðlilegt, því aö unga
kynslóðin á afa og ömmu, sem
tala islenzku og hafa lært hana
af foreldrum sínum, sem komu
frá Islandi.
— Við eigum einn son, segir
Luella, og hann talar til dæmis
ekki íslenzku, sem kannski er
ekki von.
— Mér finnast auknar ferðir
Vestur-Islendinga hingað þó
hafa orðið til þess að auka
kynnin og efla þau tengsl, sem
eru milli tslands og Islendinga-
byggða vestra, segir Sigurður.
— I fyrra kom fjöldi Vestur-
Islendinga til að vera hér á
þjóðhátíðinni og þegar 100 ára
afmæll Islandsbyggðar í Vest-
urheimi verður haldið hátíðlegt
i sumar eru yfir þúsund gestir
væntanlegir héðan.
— Hvenær komst þú fyrst
hingað til lands?
— Ég kom á Alþingishátíð-
ina 1930. Siðan kom ég ekki
hingað í fjörutíu ár, en síðustu
árin hef ég komið svo að segja á
ári hverju. Luella kom hingað
fyrst árið 1969.
— Síðan Sigurður fór á eftir-
iaun þá gerum við mikið af því
að feröast, segir Luella. Við
höfum, held ég aldrei átt eins
annríkt og siðan Sigurður liætti
að starfa sem rafmagns-
fræðingur. Það halda sumir, að
það sé svo leiðinlegt að hætta
að vinna, en það er ekki okkar
reynsla. Nú höfum við tíma og
tækifæri til að gera það, sem
okkur langar til. Við störfum i
fjölda félaga og klúbba, eigum
stórt hús með garði, sem þarf
að hugsa um, og svo býr sonur
okkar i næsta húsi við okkur.
Hann á tvö börn, sem eru jafn
rnikið hjá okkur og heima hjá
sér, segir Luella að lokum.
Luella og Sigurður lljalti Eggertsson.
Háskalegt gagnvart
MALINU geta engir bjargað
iiema þeir sem nieð a-ðsl völdin
fara og þeir verða nú á 11. stundu
að gripa fram fyrir liendur skrif-
stofumanna ríkisl'jölmiðlanna.
Málid er einlaldlega það hvort
það sé gerlegt fyrir fslendinga að
Sjónvarpið sendi sjónvarpsmynd-
ina Lénharð fógeta til sjönvarps-
stöðva á Norðurlöndum — jai'n-
vel víöar.
Iliklaust má telja myndina.
verði hún tekin lil sýninga á
Norðurlöndunum (við skuluin
vona einheglega að vegna vinátlu
í garð íslenzku þjóðarinnar falli
lulltrúar norrænu sjónvarps-
stöðvanna frá þeirri ákvörðun
sinni að sýna myndina) sem hina
háskalegustu gagnvart landi og
þjóð.
Allir þeir gallar og smekkleysur
sem þar birtast og hilling undir
þjóðernishroka veldur þvi að Is-
lendingar geta ekki sýnt sig á
Norðurlöndiim kinnroðalaust
tuestu árin, eða i þeim þjöðiönd-
um siðuðum. er slikt siys sem
sýning myndarinnar gæti hent.
Gjarnan nuetti fá úr þvi skorið
opinberlega. hvort ráðherrar í isl.
rikisstjórninm liafa i kki fjallað
um þetla mál hvort það sé skoðun
stjörnarinnar i heild eða ein-
stakra ráðherra heiinar að Lén-
harður fögeti sé verðugt framlag
Islands til nornennar samvinnu.
Komi þeir i'kki í veg IVrir að
svo verði látið heita. er vissulega
illa f'arið að mínum dómi.
Sx errir Þórðarson.
Piltarnir í Lyngási voru í leikfimi undir stjórn Sonju Helgason á grasblettinum fyrir utan Bjarkarás í
sólskininu. Leikfimi er mikilvægur þáttur þjálfunarinnar.
Kaffisala og sýning á mun-
um vangefinna á morgun
A MORGUN, sunnudag, verður
haldin í Domus Medica sýning á
mununi. sem unnir eru í Lyngási
og Bjarkarási, dagvistunarstofn-
unum Styrktarfélags vangefinna
í Reykjavík. 1 sambandi við
sýninguna verður kaffisala, sem
foreldrar standa fyrir.
Öllum ágóða af sýningunni og
kaffisölunni verður varið til
styrktar starfseminni i Bjarkarási
og Lyngási.
I Lyngási dveljast nú 44 börn
upp að 16 ára aldri, og eru þau
flest við bóklegt og verklegt nánt.
Mikil áherzla er lögð á þjálfun, —
bæði sjúkra- og tónlistarþjálfun.
1 Bjarkarási eru 38 vistmenn á
aldrinunt 13—50 ára. Þar er leit-
ast við að veita haldgóða starfs-
þjálfun, auk bóklegs náms og
verklegs.
A hvorunt stað eru 18 starfs-
menn, auk forstöðukvenna, Grétu
Baehmann í Bjarkarási og Hrefnu
Haraldsdóttur í L.vngási.
Samstarf foreldra og heimil-
anna er með miklum ágætum, að
sögn forsvarsmanna Styrktar-
félags vangefinna, enda er það
mikilvægt skilyrði fyrir þvi, að
starfið gangi sem bezt. Þannig eru
foreldrafundir haldnir reglulega
yfir vetrarmánuðina. Foreldrar
hafa efnt til dansleikja, skiða-
ferða, gengizt fyrir fjáröflun o.fl.
Málefni vangefinna eru í
slöðugri þróun hér á landi sem
annars staöar og mun stefnan víð-
ast hvar vera sú að samhæfa van-
gefna þvi þjóðfélagi, sein þeir lifa
i. Áherzla er lögð á heimangöngu-
skóla, leiksköla, verndaöa vinnu-
staði og lítil heimili fyrir þá, sem
ekki geta dvaiizt á eigin heimili.
Þannig er nú í ráði að taka á leigu
ibúð i Reykjavík næsta vetur, þar
sem dveljast munu 4—5 stúlkur,
sem eru í Bjarkarási á daginn.
Þetta er nýjung hér á landi, en
hefur tíðkazt í auknum mæli t.d. á
Norðurlöndunum.
Nú er hafinn undirbúningur að
viðbótarskölahúsnæði við Lyngás
og standa vonir til þess að hægt
verði að hefja framkvæmdir þar á
næsta ári.
A fundi, sem foreldrar og
starfsfólk i Bjarkarási og Lyngási
héldu með fréttamönnum i þess-
ari viku, kom fram, að erfiðleik-
um er bundið að fá verkefni, við
hæfi vistmanna. Það eru einkum
lött og einföld iðnaðarstörf, sem
koma til greina. Þegar við litum
inn í vinnustofuna i Bjarkarási
voru stúlkur þar að sauma
sængurfatnað, falda diskaþurrk-
ur og þess háttar, en piltarnir
voru í óða önn að pakka plastpok-
um, sem nauðsynlegt er að hafa
með sér i útileguna. Sögðu for-
stööukonurnar, að ágætlega hefði
gengið að inna af höndum þau
verkefni, sent fengizt hafa, en enn
bæri talsvert á þvi, að umsjönar-
menn fyrirtækja hefðu nokkra
vantrú á því að fela heimilunum
verkefni.
Nú er lalið, að um 200 fatlaöir
og þroskaheftir einstaklingar
þurl'i að vera á vernduðunt vinnu-
stöðum hér á landi. Eftir þvi sem
næst veröur komizt eru milli 80
og 90 einstaklingar á slíkum
vinnustööum, þannig að enn vant-
ar mikið á að þörfinni sé fuilnægt.
Foreldrar og starfsfölk Lyngáss
og Bjarkaráss vienta þess, að al-
ntenningur sýni málefnum van-
gefinna áhuga með því að leggja
leið sína í Domus Mediea á
morgun.
kominn í „Fi*rrtaskrifslofustrírti<V*
Vid bjórtum þúr (þ.u.a s ef þú ert á aldrinum 1S—32) 14 <la«a dvöl á Hótel Club .i.'í
Mallorka. Par býr einj4<)nj>u fölk á þinum aldri. <>k öll adstada á hötelinu er midud vit’
þinn aldursflokk. Stórt diskótek, sundlaug. veitin«asalir. barir ojj alls kyns iþróttaad
stada.
Öll herbergi hafa m.a. bad. svalir. sitna <>k útvarp Verd 54.000.- m. fullu fædi i 14
daj»a, þ. á m. nadurmatur (geri adrir betur)!!
Fyrsta ferd 15. júni. Fá s.eti laus.
KLÚBBUR 32,
Lækjargötu 2, símar 10400— 26555.
Og þa8 er hxeinl ekki svo
GALID!