Morgunblaðið - 24.08.1975, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. ÁGUST 1975
37
— Afmæli
Sigurbjörn
Framhald af bls. 35
K.F.U.M., í stjórnmálastarfi, fé-
lagsmálum, kaupmennsku og öðr-
um verkum var hann maðurinn,
sem mátti treysta. Þegar vinna
þarf fyrir aðra, greiða þeirra
götu, eru aldrei talin eftir sporin,
heldur hlaupið við fót. í öllu ann-
ríkinu, og þótt áhyggjur hrannist
upp, er hann manna glaðastur,
glettinn og spaugsamur.
Ég þakka Sigurbirni samstarf
og vináttu og óska honum og ást-
vinum hans gæfu og Guðs bless-
unar.
Ævi hans, svo vitnað sé i síðara
Korintubréfið, er ekki skrifuð á
steinspjöld, heldur á hjartaspjöld.
Gunnar Thoroddsen.
Á morgun, mánudaginn 25.
ágúst, á Sigurbjörn Þorkelsson „í
Vísi“ niutíu ár að baki. Sem
alþjóð er kunnugt komst hann
kornungur í fremstu röð á hvaða
vettvangi sem hann sýndi sig. Til-
raunir til útreikninga á raunveru-
legum árafjölda hans miðað við
full „meðalmanns" afköst myndu
sprengja allar tölvur.
Það var engu líkara en að hinn
ungi Sigurbjörn væri öldungis
viss um það, þegar hann sökkti
sér með öllum sínum ákafa,
skörpu gáfum og ótakmarkaðri
orku ofan i alls konar áhugastörf
á félagssviðum, K.F.U.M. með
séra Friðrik, stjórnmál, hjálpar-
starfsemi í félagsskap af ýmsu
tagi, fyrir utan erilsöm atvinnu-
störf, — að honum yrði afmælt
aðeins stutt æviskeið, og yrði
hann þvi að nýta hvern dag til
hins ýtrasta frá morgni til kvölds
og láta sér ekkert mannlegt óvið-
komandi þar sem liðs var þörf til
stuðnings góðu málefni. Og það
mæla þeir, sem best þekkja, að
öruggari til árangurs var liðsemd
hans en þúsund annarra. „Ekki
svíkur Bjössi" varð að orðtæki
meðal æskuvina hans. Undir þau
orð hafa fleiri og fleiri tekið æ
síðan. Nú hefur honum verið
veittur hver æviáratugurinn eftir
annan. Áhuginn helst við og ótal
margir hafa notið góðs þar af.
1 dag lítur Sigurbjörn hvössum
sjónum af níræðri hæð yfir langa
og viðburðaríka ævileið. Hugur
hans skyggnist þó jafnvel enn
skarplegar fram á við; því að
margþætt og minjarík lífsreynsla
lýsir ennþá skýrt fyrir hugarsjón
hans eins og viti yfir vandrötuð
sund milli skerja.
Þeir, sem eru málkunnugir
Sigurbirni „í Vfsi“ eða hafa lesið
bækur hans, „Himneskt er að
lifa“, þar sem samtíðarsagan
streymir niðandi fram með tæru
gliti og hraða fjallalindar, vita
vel, hve unaðslega létt honum er
um tungutak. Hins ber og að
minnast, hversu frábærlega vel
hann skilur, að það er lika tími til
að þegja, eins og heilög fræði
herma, — hafa munn sinn og
penna harðlokaðan, þegar siðræn
viðhorf krefjast.
Hugsum okkur snöggvast,
hvernig atburðir sögunnar hafa
löngum geymst áður en skráðir
voru. Til dæmis ef Sigurbjörn
níræður, eða tíræður, talar við tíu
ára drengi um séra Friðrik Frið-
riksson og upphafsár K.F.U.M. og
málefni kristinnar trúar, sem
honum eru hjartfólgnast af öllu,
og þeir drengir flytji síðan
afkomendum sinum jafnvel eftir
sjötfu ár! Á þennan hátt hefur
margt varðveist frá fyrri tímum
með ilmi af anda og orðalagi hins
upphaflega flytjanda, sem sjálfur
lifði söguna.
„Margar hendur vinna létt
verk“ segir máltækið, og hefur
sjálfsagt stundum sannast í þeim
fjölda félaga, sem Sigurbjörn var
fenginn til að veita forstöðu um
-dagana.
En oft lendir félagsstjórn þó
mest á einum, og má þá máltækið
snúast við þannig: Léttar hendur
vinna margt verk. Slíkar eru
hendur Sigurbjörns, en öll hand-
tök það föst, sem þörf krefur
hverju sinni. Hann hefur lifað
dyggilega eftir áminningu postu-
lans að vera ávallt reiðubúinn til
sérhvers góðs verks.
Það er á allra vitorði, að Sigur-
björn Þorkelsson er maður mann-
fagnaðar af fyrstu gráðu, —
smakkar aldrei áfengi, en hýrari
mann getur hvergi. Ég held hann
hljóti að hafa brosað út undir
eýru þegar hann fæddist og sagt
með sjálfum sér: Himneskt er að
lifa, — en ekki farið að gráta eins
og aðrir krakkar.
Á stundum fjörs og fagnaðar
finnst þinn enginn líki.
Verða með þér veglegar
veislur í himnaríki.
Ég er einn þeirra, sem munu
minnast vináttu Sigurbjörns og
samstarfs með innilegu þakklæti
VID ERUM ÞEIR EINU
SEM FRAMLEIDUM AGFA LITMYNDIR.
svo lengi sem þeir hafa ráð og
rænu. Ég bið Guð að blessa og
varðveita afmælisbarnið og hans
ágætu konu, svo og alla þeirra
mörgu ættingja og ástvini.
Helgi Tryggvason
(kennari)
— Cæsar Mar
Framhald af bls. 34
með sýna heiminum að við séum
ekki færir um að setja okkur lög
sem geta staðizt. Kannski eruð þið
að gefa þeim sem sækja að land-
helgi okkar vel þegið vink.
Kannski fara þessar
hugleiðingar mínar fram hjá ykk-
ur, hundavinir? En eins og sagði
að ofan, tel ég ykkur lögbrjóta. Ég
hef aldrei viljað eiga nein við-
skipti við þá manntegund, og
svara því ekki þó þið skrifið eitt-
hvað um mig eða greinina.
CÆSAR MAR
— Minning
Gunnlaugur
Framhald af bls. 32
og á unglingsárum sínum var
hann oft að heiman við störf á
ýmsum heimilum f Dölum og var
hann eftirsóttur sökum dugnaðar
og samvizkusemi. Um tíma vann
hann einnig við sjávarslðuna á
Akranesi og víðar. En sveitin átti
ávallt hug hans allan og áhugi
hans á bættum búskaparháttum
var mikill. Eitt ár starfaði hann
við búið á Hvanneyri f Borgar-
firði. Þar kynntist hann fyrri
konu sinni, Guðrúnu Fjólu Sig-
urðardóttur frá Lundi í Fljótum.
Eftir eins árs dvöl á Hreðavatni
hjá Þórði Kristjánssyni, hófu þau
Gunnlaugur og Guðrún búskap á
Litla-Vatnshorni vorið 1951. Þau
eignuðust þrjá syni, sem allir eru
uppkomnir og eiga heima í Búðar-
dal hjá móður sinni. Elztur þeirra
er Hannes Stefán, þá Sigurður og
Runólf ur Valgeir.
Á þeim árum voru búskapar-
hættir að breytast frá handverk-
færum vélvæðingar. Það þurfti
mikinn dugnað til að takast á við
þau verkefni, sem framundan
voru f ræktun og annarri upp-
byggingu, með næstum tvær
hendur tómar. Með hagsýni og
þrotlausri vinnu heima og heiman
tókst honum að koma miklu í
framkvæmd. Hann ræktaði allt er
ræktanlegt var, svo að nú er þar
stórt og fallegt tún. íbúðarhús
byggði hann og raflýsti og stækk-
aði gripahús.
Þrátt fyrir annasama ævi hafði
hann ávallt tfma til að liðsinna
öðrum. Var hann alltaf reiðubú-
inn að rétta öðrum hjálparhönd ef
með þurfti. Gunnlaugur var mjög
gestrisinn og hafði yndi af því að
taka á móti fólki. Góðlátleg kímni
hans og falslaus framkoma laðaði
fólk að honum, enda var hann
félagslyndur, greinargóður og
glöggskyggn á marga hluti, en
hógvær og ekki mikið fyrir að láta
á sér bera. Hann tók þátt í mál-
efnum sveitar sinnar af heilum
hug og var góður liðsmaður þar
sem annars staðar.
Á miðjum búskaparárum Gunn-
laugs á Litla-Vatnshorni slitu þau
Guðrún samvistum. Seinni kona
hans er Ása Guðbjörg Gísladóttir
frá Pálsseli í Laxárdal, dóttir
Gfsla Jóhannessonar og Guðrúnar
Jónasdóttur frá Ljárskógarseli.
Þau Ása og Gunnlaugur eignuð-
ust 6 börn og eru 5 þeirra á lífi, öll
á barnsaldri. Þau heita Guðrún
Gísla, Stefán, Ingileif Helga, Jó-
hannes Bjarni og Halldór Jónas.
Að leiðarlokum þakka ég góð-
um vin og mág áratuga langa vin-
áttu og tryggð og allar stundir,
sem ég og fjölskylda mín áttum á
heimili hans á hverju sumri. Þeg-
ar ég nú bið heimili hans Guðs
blessunar koma mér í hug þessi
ómetanlegu orð dr. Reinhold Nie-
buhr:
„Guð gefi mér friðsæld til að
sætta mig við það sem ég fæ ei
breytbþor til að breyta því sem ég
megna.og vizku til að greina þetta
tvennt."
Ég votta Ásu og börnum hans,
aldraðri móður og tengdamóður,
mína dýpstu samúð.
Vfglundur Sigurjónsson.
— Gárur
Framhald af bls. 25
tölum og hvers kyns sprangi utan
vinnutima ætti að draga fólk á
labb niSur i bæinn. SviSsbíllinn
ætti aS standa til boSa á laugar-
dögum og sunnudögum á Torginu
fyrir þá, sem vilja og hafa eitthvaS
fram aS færa. Og nú — eftir aS
þessar gárur voru komnar á blaS,
sá ég einmitt mér til gleSi, aS þaS
ætlar einmitt aS verSa. AS
minnsta kosti voru bæSi pop-
hljómsveit og hjálpræSisherinn
meS spilirii á Torginu á sunnudegi.
Og fólk streymdi aS.
siMikm
Mirabella
svefnstóllinn
Þægilegt rúm, sem fer
jafnlítið fyrir og stól.
Breidd: 8 cm.
Lengd: 95 cm x 2.
Hæð: 39 cm
Hjd okkur cr urvaliö a ís\’cfi illúscjÖLj} mm