Morgunblaðið - 12.09.1975, Qupperneq 33
Velvakandi svarar I sima 1^-100
kl. 14—1 5, frá mánudegi til föstu-
dags.
0 Ást í meinum
Húsmóðir skrifar:
„Ég hlustaði á annars greinar-
gott erindi I útvarpinu og þar var
sagt að það ætti ekki að skipta
heiminum í tvær fylkingar, sem
stæðu svo gráar fyrir járnum, ber-
andi haturshug hvor til annarrar.
Þær • gætu bara brætt þennan
ágreining og allt yrði svo ein kær-
leikskeðja. Já, takk, en þetta er
ekki svona einfalt og ætti Willy
Brandt, sem eyðilagði sitt pólí-
tíska lif á að reyna að semja við
kommúnista, að vita það bezt.
Það er ekki langt síðan að ráð-
stefnan i Helsinki var haldin og
Brésneff ætlaði að glansa þar. Þar
var samþykkt að fólk af ólíku
þjóðerni mætti giftast, en hvernig
fór? Frönsk stúlka sem sjálfur
Spassky ætlaði að giftast var rek-
in úr landi. Á meðan ég man, er
lagt blátt bann við þvi i Banda-
ríkjunum, að svartir giftist hvít-
um?
Kommúnistar vilja bara þá einu
samninga, sem þeir geta þénað á,
en halda svo áfram að svikja allar
þjóðir undir kommúnismann. En
það er bara þetta, að þar sem
kommúnisminn ræður, þar er
ólifandi fyrir frjálsborið fólk.
Þetta vita allir, nema sanntrúaðir
kommúnistar. Þar sem heimurinn
hefur meira en 50 ára reynslu frá
Rússlandi, þá standa kommúnist-
ar nær fylgislausir, þar sem al-
menningur hefur almenn réttindi
og er nærtækast dæmið um kosn-
ingaúrslitin í Portúgal. Þess
vegna er mjög fróðlegt fyrir hús-
mæðurnar að hlusta á endur-
minningar Þeodórakisar hins
griska, sem nú eru lesnar i út-
varpið.
Þegar lokið verður lestri endur-
minninganna vil ég- láta halda
áfram með fróðleikinn og gefa
okkur tækifæri til að fá að vita
hvers konar blessun kommúnism-
inn hefði getað fært Grikklandi
með þvi að hlusta á nokkra kafla
úr Eyjaklasanum Gúlag þvi að
fangabúðir. fylgja alls staðar
kommúnismanum. Fróðlegast
væri samt að fá að heyra lesna
bókina „Valdið og þjóðin" eftir
Arnór Hannibalsson, því að þar er
allt með tilvitnunum, svo að ekki
er hægt að rengja eitt orð. Ég
vildi sjá framan í þann mann, sem
búa vildi við þær stjórnaraðgerð-
ir, sem þar er lýst.
Húsmóðir."
0 Ljótur leikur
Móðir hringdi. Hún hafði sent
sex ára son sinn í skóla, og var það
frumraun hans á þeim starfsvett-
vangi. Hún sagði m.a.:
hans og svo framvegis. A hinum
vængnum höfum við svo
fullorðna og ábyrga kvikmynda-
ieikkonu sem vegna mikilla og
alvarlegra meiðsla man ekki
neitt, og getur þar af leiðandi
ekki borið hönd fyrir höfuð sér.
Allir virðast gera því skóna án
frekari umsvifa að hún Ijúgi og
kvikmyndafyrirtækið hennar
bætir gráu ofan á svart með því að
borga sig frá öllu saman. Auðvit-
að er eðlilegt að fyrir því vaki að
vernda sina frægu stjörnu, en
mútulyktina leggur af þessu lang-
ar leiðir.
Skömmu sfðar flytur Unter-
woodfjölskyidan svo búferlum og
sezt að á Long Island. Mér fannst
ekki úr vegi að kynna sér málið.
Og hvers verð ég þá vísari? Að
Timothy Unterwood hefur hafiö
nám við Colombiaháskólann þar
sem hann fær fljótlega orð á sig
fyrir að vera hlédrægur fýlupoki
sem gefur sig ekki að neinum.
Hvernig lízt yður á? Hann tekur
aldrei þátt f samkvænium eða f
félagslífi skólans. En þess f stað
fer hann að æfa hnefaleika. Eftir
lokapróf fær hann stöðu í fyrir-
tæki í Brookhaven og vitnis-
burður um hann er sá sami og f
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. SEPTEMBER 1975
33
„Þegar barnið kom heim há-
grátandi löngu fyrr en ég átti von
á varð mér auðvitað fyrir að
spyrja hvað hefði komið fyrir.
Ekki ætlaði að ganga vel að fá
þær upplýsingar, því að hann
ýmist háorgaði eða var með ekka.
Að lokum komst ég að þvi, að
hann hafði, eins og aðrir, farið út
í frímínútunum og „stór strákur"
hafði farið að hrekkja hann.
Sonur minn sagði, að hrekkju-
svinið hefði sparkað i sig og á
endanum hrakið sig út af skóla-
vellinum, og I þokkabót hefðu
fleiri krakkar slegizt í hópinn. Nú
hef ég að vísu ekki nema frásögn
hans til viðmiðunar, en krakkinn
hefur alltaf verið fremur fyrir-
ferðarlítill og afskiptalaus, jafn-
vel huglaus, þannig, að mér þykir
ótrúlegt að hann hafi átt upptökin
að þessum stimpingum. Út af
fyrir sig þarf heldur engan að
undra þótt ekki fari allt fram með
friði og spekt þar sem hundruð
barna eru saman komin.
En þegar ég fór að inna stráksa
eftir þvi hvort hann hefði ekki
getað leitað ásjár hjá kennaran-
um, sagði hann, að enginn kenn-
ari hefði verið úti á vellinum, alla
vega hefði hann ekki orðið þess
var.
Nú langar mig til þess að fá að
vita, hvort þetta sé virkilega til-
fellið. Getur það verið, að sæg
barna sé vísað út á skðlavöll án
þess að þar sé eftirlitskennari?
Mér finnst afar ósennilegt, að
meiri háttar barsmfð og slagsmál
geti átt sér stað á afmörkuðum
skólavelli, án þess að kennari
verði þess var, sé hann yfirleitt á
staðnum. Ég skal taka það fram,
að ég hringdi i viðkomandi skóla
og spurðist fyrir um þetta, en
fékk það svar, að það ætti nú að
vera kennari á vellinum í frímín-
útum, en það gæti alltaf verið, að
hann hefði þurft að bregða sér
eitthvað frá.“
0 Skref í rétta átt
M.P. skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Ég get ekki látið hjá liða að lýsa
fögnuði mínum með nýjustu frétt-
ir frá verðlagsstjóra. Það var svo
sannarlega kominn timi til að eitt-
hvað róttækt yrði gert i sambandi
við verðlagseftirlit. Ég hef alla tíð
furðað mig á þeirri leynd, sem
alltaf hefur hvílt yfir verði á ýms-
um vörutegundum, sem hafðar
eru I búðargluggum. Ætli kaup-
menn haldi, að fólk sé almennt
svo vel fjáð, að það þurfi alls
ekkert að velta þvi fyrir sér hvað
hlutirnir kosta?
Ég er nú kannski sérstaklega
örg út í kaupmennina núna,
vegna þess að i góða verðrinu um
daginn brá ég mér í göngutúr,
aldrei sliku vant, og skoðaði í
búðarglugga I miðbænum og á
Laugarveginum. Þetta var að
kvöldlagi, og sá ég eitt og annað
sem mér leizt vel á. Hefði nú allt
verið með felldu þá hefði göngu-
túrinn getað sparað mér heilmik-
inn tíma, því að ég vinn alla daga
og hef aldrei tima til að ganga búð
úr búð til að leita að hlutunum.
En viti menn, ekki einn einasti
hlutur, segi og skrifa ekki einn
einasti, var verðmerktur. Og þar
sem var nú allra ergilegast, —
stundum sá ég að verðmiðar
héngu á flíkunum, en þá voru
þeir náttúrulega þar sem ógern-
ingur var að lesa á þá. Þegar ég
kom heim úr þessari ferð vissi ég,
að það var ýmislegt til í búðunum
i henni Reykjavik, en það vissi ég
náttúrlega áður.
Á alþjóðlegu vörusýningunni,
sem haldin var um daginn, var
það sama uppi á teningnum. Góss-
inu stillt upp af mikilli snilld svo
að það gengi i augun á væntanleg-
um viðskiptavinum, en verðið gat
maður ekki fengið að vita nema
með eftirgangsmunum, þ.e.a.s.
maður þurfti að hafa fyrir þvi að
gefa sig sérstaklega á tal við Bása-
fólkið til að spyrja um verðið.
Hefði nú ekki verið einfaldara að
skrifa verðið skýrum stöfum á
hvern hlut?
En — sem sagt — ég er hrifin
af þvi framtaki verðlagsstjóra að
fyrirskipa verðmerkingar og ég
vona að næsta skrefið verði það
að skylda auglýsendur til að geta
um verð í auglýsingum.
M.P.“
SKÚLAFÓLK
HOTID LUXO VID LESTURIHH
^ 11»
LUXO
er ljósgjafinn,
verndiö sjónina,
varist eftiriíkingar
OPID Á FÖSTUDÖGUM TIL KL. 7.
Á LAUGARDÖGUM TIL HÁDEGIS.
LANDSINS MESTA LAMPAÚRVAL
LJÓS & ORKA
Suðurlandsbraut 12
sími 84488
Q Bátar til sölu
I- 5
< Bátalónsbátur vel búinn tækjum i góðu ástandi til
cc afhendingar strax.
UL 15 tonna bátur byggður 1971 góð vél og tæki til
0c afhendingar strax.
LLI >- Aðal skipasalan
LU Austurstræti 14, 4. hæð.
-1 LL sími 26560 heimasimi 74156 — 82219.
Fyrirtæki óskast
Maður með þekkingu á viðskiptasviðinu og
fjármögnunarmöguleika, óskar eftir að gerast
meðeigandi í innflutningsfyrirtæki, með það
fyrir augum að vinna við fyrirtækið.
Margskonar fyrirtæki koma til greina.
Til dæmis: RAFMAGNSVÖRUR, MATVARA
OG ÚTGERÐARVÖRUR og fl.
Aðeins fyrirtæki með góð umboð koma til
greina.
Upplýsingar gefur Benedikt Björnsson
Simi 1-16-18 milli kl. 13 til 18 næstu virka
daga.
03^ SlGeA V/öGPt £ 'í/LVEfcAU