Morgunblaðið - 13.11.1976, Side 23

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. NÓVEMBER 1976
23
Júlíana Sigurðardóttir
Minningarorð
Fædd 17. maí 1895.
Dáin 7. nóvember 1976.
Hún var fædd á Melshúsum á
Akranesi, dóttir hjónanna Krist-
ínar Árnadóttur og Sigurðar Jóns-
sonar útvegsbónda. Hún v.ar elsta
barn þeirra hjóna og átti 6 syst-
kini, þau Arnbjörgu, Sveinsínu,
Júlíus, Arna, Sigríði og Ingileif.
Af þeim lifa nú Sveinsína á
Snældubeinsstöðum i Borgarfirði,
ekkja Magnúsar Jakobssonar
bónda þar og kennara, og Ingileif
ekkja Torfa Gíslasonar verkstjóra
í Hafnarfirði.
Þegar Júliana var 15 ára, fór
hún að heiman og réð sig til starfa
í Borgarnesi. Þar kynntist hún
manni sínum, Þorkeli Teitssyni.
Héldu þau brúðkaup sitt 12.
desember 1914. Þau eignuðust 3
dætur og 2 syni, en ólu auk þess
upp fósturdóttur, Jónu
Snæbjörnsdóttur, sem er gift Ás-
mundi Guðmundssyni bónda á
Grund í Kolbeinsstaðahreppi.
Dæturnar eru: Oddný Kristín,
sem er gift Jóni Kr. Guðmunds-
syni pípulagningarmeistara í
Borgarnesi, Erna gift Friðriki
Guðbjartssyni skipasmið á Akur-
eyri og Þórunn gift Edvard
Einarssyni iðnaðarmanni í
Vesturheimi. Jón Teit misstu þau
hjónin 7 ára gamlan árið 1946.
Hinn sonur þeirra er Þorkell flug-
virki i Reykjavik, ókvæntur.
Júlíana missti mann sinn 26.
nóvember 1949. Það var sár miss-
ir svo skömmu eftir lát hins unga
sonar. En missirinn var einnig
mikill fyrir Borgarneskauptún og
héraðið allt, svo mikilhæfur,
félagslyndur og hreinskiptinn
sem Þorkell Teitsson var. Er mér
Þorkell sérstaklega minnis-
stæður, er ég kom fyrst í Borgar-
fjörð ungur kennari að Hvann-
eyri. Mér fannst hann búa yfir
manndómi og myndarskap.
Þau lifðu saman í hamingjuríku
hjónabandi, Júlíana og Þorkell, í
35 ár. Mikið starf liggur eftir þau
bæði og ekki síður hana. Hún
sinnti jafnan símavörslu með
heimilisstörfunum og gesti bar
þar oft að garði, svo að fádæmi
voru. Þau voru bæði ákaflega
gestrisin, en móttökurnar gátu
stundum verið erfiðar húsmóður-
inni, þegar fyrirvarinn var litill
eða enginn og húsbóndinn kom í
mat eðu kaffi umkringdur vinum
eða vandamönnum. Þá var það oft
nauðsynlegt að húsmóðirin átti til
að bera höfðingslund og myndar-
skap. Hún kunni vel að taka á
móti gestum, einnig þegar tími til
undirbúnings virtist óhæfilega
naumur. Gestirnir gátu verið
menn úr sveitinni í kaupstaðar-
ferð, langferðafólk, er var að
koma frá skipi eða fara til skips,
eða dvalargestir um lengri tíma.
Alltaf gat húsmóðirin bætt við sig
þjónustustörfum við aðra.
Júlíana var söngelsk og hafði
ágæta söngrödd, enda söng hún í
kirkjukór Borgarness á yngri
árum sínum. Hún var trúuð kona
og góðhjörtuð og veitti af rausn
sinni ekki síður þeim er minna
máttu sín. Dugnaði hennar var
viðbrugðið að hverju sem hún
gekk og samviskusöm var hún í
mun stærri mælikvarða en venju-

legt er. Engum duldist, sem til
þekktu, að Júlíana var heilsteypt-
ur persónuleiki, góð kona.
Júlíana vann allan aldur sinn,
eftir að hún kom úr foreldra-
húsum i Borgarnesi. Þar á hún
marga vini og I Borgarfjarðar-
héraði öllu og fleiri en hún hafði
hugmynd um.
Þekktpst út I frá var Júliana
fyrir störf við landssimann i
Borgarnesi. Þar kom dugnaður
hennar og árvekni vel fram.
Hinar mörgu símstöðvar í Borgar-
firði kunnu vel að meta öryggi
hennar og ósérplægni við símaaf-
greiðslu, einnig utan símatima ef
þörf gerðist. Mér er minnisstætt,
hversu mjög fyrirrennarar minir
á Hvanneyri elskuðu hana og
virtu fyrir störf hennar við lands-
simann, þeir Halldór Valhjálms-
son og Runólfur Svinsson.
Júlíana Sigurðardóttir var
frjálslynd og unni góóum félags-
skap. Fyrr á árum hafði hún lít-
inn tíma til slikra hluta, en þegar
rýmkaðist um tima fyrir henni
hafði hún misst mann sinn og
urðu félagsstörf hennar af þeim
sökum miklu minni en ella hefði
orðið. Vissi ég, að hún saknaði
þess sérstaklega.
Rotaryfélagsskapurinn var
fyrst stofnaður í Borgarnesi 3
árum eftir dauða Þorkels Teits-
sonar, en þar hefði hann verið
sjálfkjörinn félagsmaður. Júlíana
leit þann félagsskap velvildar-
augum, tók oft þátt í samkomum
þar og var öllum til ánægju.
Þorkell Teitsson var tekinn í
félagsskap Oddfellowa 1922,
fyrstur Borgfirðinga, en hann var
horfinn af sjónarsviðinu, þegar sá
félagsskapur festi rætur í Borgar-
firði, fyrst á Hvanneyri og síðar á
Akranesi. Einnig á þeim vett-
vangi var Júlíana jafnan boðin til
þátttöku, þegar við átti, og naut
hún sín þar vel sjálfri sér og
öðrum til yndisauka.
Kona min, Ragnhildur Ölafs-
dóttir, og ég eignuðums vináttu
Júliönu Sigurðardóttur , fyrir
áratugum siðan og hélst hún til
dauðadags hennar. Sú vinátta var
okkur mikils virði og fyrir hana
viljum þakka á þessari stundu.
Þær þakkir ná einnig til fjöl-
skyldu hennar allrar.
Júlíana hafði gaman af að ferð-
ast innan lands sem utan. Fór hún
oft til dóttur sinnar á Akureyri og
hélt þar meðal annars hátiðlegt 80
ára afmæli sitt. Hún heimsótti oft
dóttur sína í Ameriku. Kom hún
veik úr Síðustu för sinni þangað
og andaðist eftir stutta legu á
Landspitalanum í Reykjavík. 1
Borgarnesi átti hún heima við
hlið dóttur sannar og tengdasonar,
Framhald á bls. 21
Guðlaug Þ.
dóttir —
Fædd 20. jan. 1889.
Dáin 7. nóvember 1976
1 dag er Guðlaug Guðlaugsdótt-
ir frá Hrauni í Arneshreppi borin
til hinstu hvildar. Hún fly gur yf-
ir fjöll og dali, heim I sveitina
sina, þar sem hún verður lögð við
hlið manns sins, Agnars Jónsson-
ar, og Agústu dóttur sinnar. Þau
hjón fluttu hingað í hús okkar,
beint úr sveitinni sinni árið 1950,
og áttu hér heima hjá okkur I átta
ár. Guðlaug var þá hress og við
sæmilega heilsu.
Fór hún þá að vinna við prjóna-
skap og prjónaði mikið af útprjón-
uðum peysum og spann fyrir Is-
lenskan heimilisiðnað. Hún var
vandvirk og listræn og reyndi að
setja fagran svip á allt, sem hún
fékkst við.
Hún fékk viðurkenningu frá Is-
lenskum heimilisiðnaði, fyrir frá-
bærlega vel unna ullarvinnu.
Hún var listakona I útsaumi og
hafði mikið yndi af slikri iðju.
Guðlaugs-
Minning
Nú loksins gafst henni tóm til
að huga að þessu áhugaefni sinu,
er annir búskaparins voru að
baki.
Hingaó fluttust þau úr sveitinni
vegna þess aó Agnar, maður
hennar, var alveg að missa sjón-
ina.
Arið 1958 fluttust þau héðan á
Blindriheimilið að Bjarkargötu 8
i Reykjavík, og áttu þar fallegt
heimili þar til Agnar dó fyrir
þrern árum. Eftir það fór heilsu
hennar mjög að hraka og var um
eins árs skeið á ýmsum sjúkrahús-
um, uns hún kom á Heilsuvernd-
arstöð Reykjavíkur fyrir hálfu
öðru ári, þar sem hún hefur dval-
ið síðan og liðið vel eftir atvikum.
Sl. laugardagskvöld, þann 6.
þ.m., komum við hjónin að heim-
sækja hana kl. 6.30. Sat hún þá
hress og glöð og var að enda við að
hekla púða, sem hún ætlaði að
gefa mér. Var hún mjög glöð að
sjá mig, því ég hafði ekki getað
komið til hennar um tíma vegna
lasleika. Við vorum búin að sitja
hjá henni í svo sem hálftíma, er
hún fékk skyndilega aðsvif og
hneig niður. Læknir og hjúkrun-
arfólk gerðu strax allt sem í
mannlegu valdi stóð til að annast
hana og hjúkra henni. Hún gat
kvatt okkur eftir að hún kom í
rúmið sitt. En um níuleytið um
kvöldið missti hún alveg meðvit-
und og fékk hana ekki aftur. Svo
kvaddi hún þennan heim kl. 8
næsta morgun.
Okkur brá mikið um kvöldið að
þetta skyldi verða svona fljótt. En
mikið megum við öll vera þakklát
og lofa guð fyrir, að hún þurfti
ekki að líða lengi. Við þökkum
guði fyrir hana og fyrir það, sem
hún var okkur öllum, sem henni
stóðum næst.
Á síðustu jólum kom hún til
okkar og fékk leyfi til að vera í
tvær nætur. Ég minnist þess, er
við fórum með hana aftur á
Heilsuverndarstöðina, hvað henni
var þar vel tekið og fagnað af
hjúkrunarkonum og starfsfólki.
Það umfaðmaði hana og bauð
hana velkomna aftur. Þetta fólk
og þessi stofnun á mikið þakklæti
skilið, og við þökkum því öllu
hjartanlega fyrir hana, og fyrir þá
hlýju og þá umönnun, sem hún
varð aðnjótandi.
Þessi fátækgu orð eiga að færa
tengdamóður minni innilegar
þakkir fyrir allt, sem hún gerði
fyrir mig og fyrir allt, sem hún
var mér á langri samleið.
„Far þú í friði,
friður guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir
allt og allt“
Aðalheiður Tómasdóttir.
RÚSSARNIR KOMNIR
VALUR-MAI. MOSKVA
LAUGARDALSHÖLL í DAG KL. 15
H a u stha ppd rætti
Sjálfstæðisflokksins
Dregiðídag
Drætti ekki frestað
Afgreiðslan í Sjálfstæðishúsinu,
Bolholti 7 er opin í dag til kl. 23.
Sími 82900.
Greiðsla sótt heim, ef óskað er.
* t» % * % 4
I. m M Jk » a