Morgunblaðið - 21.06.1977, Side 13

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 21. JUNÍ 1977
13
Frá Hafréttarráð-
stefnunni í New
York 1976.
Andersen, „og menn vona að
sættir takist þótt bilið sé mikið
milli þróunarlanda og iðnþró-
aðra rikja.“
I annarri nefndinni, sem okk-
ur varðar mestu, byrjuðu
óformlegir fundir á mánudag i
siðustu viku og þá var ákveðið
að einbeita sér að þrem aðalvið-
fangsefnum.
1 fyrsta lagi efnahagslögsög-
unni og réttindum ríkja innan
hennar. Þar er enn um að ræða
mikinn ágreining og kljást
menn 'fyrst og fremst í svo-
nefndri 21-nefnd eða „Klúbbi
21“. Þar eru 10 fulltrúar frá
strandríkjum, 10 frá landlukt-
um og landfræðilega afskiptum
rikjum og svo formaðurinn.
Hans G. Andersen á sæti i
þessari nefnd. Um störf sin þar
sagði hann:
„Enn er þar samstaða um að
réttindi þau sem landlukt og
landfræðilega afskipt ríki
kynnu að fá mundu ekki taka
til tslands. En að öðru leyti
voru enn á fundi á miðvikudag
mikil átök um almenn réttindi
þróaðra ríkja enda standa þau
innar: Er hætta á að þeim verði
eitthvað ágengt?
„Engin hætta er fyrir okkur
meðan ákvæðið um sérstöðu
okkar stendur óhaggað. Strand-
rikin eru inni á þvi að veita
aðgang að umframaflamagni,
jafnvel á forgangsgrundvelli,
en hafna hins vegar kröfum um
að landfræðilega afskipt riki
fái rétt til veiða þar sem ekkert
umframmagn er — eða þar sem
strandrikið sjálft getur hagnýtt
allt sitt aflamagn.
Hitt er ljóst að þvi meir sem
200 milna efnahagslögsagan
styrkist í reynd, þvi veikari
verður málstaður þessara aðila,
enda þótt nauðsynlegt sé að
hafa þá með ef takast á að
ganga frá hafréttarsamningi.“
I öðru lagi fjallar önnur
nefnd nú um afmörkun land-
grunnsins og arðskiptingu á
svæðinu utan 200 mílnanna.
Umræður halda einnig áfram
um þetta i sérstökum undir-
nefndum, en ekki er gert ráð
fyrir að þetta atriði muni
standa i vegi fyri allsherjar
samkomulagi.
I þriðja lagi fjallar svo önnur
nefnd um landhelgi og efna-
hagslögsögu milli ríkja, sem
liggja saman eða andspænis
hvert öðru. Varðandi siðara at-
Vel er enn séð fyrir
hagsmunum íslands
Höfum því efni á að sýna þolinmœði
fyrir Iægi, né heldur hvarflaði
að honum að gera ráð fyrir að
stjórn Bandarikjanna mundi
samþykkja það.
Kinverski fulltrúinn hellti
sér aftur á móti yfir risaveldin
sem stefndu að því að undiroka
og kúga þjóðir' þróunarland-
anna.
„Þrátt fyrir þessi hörkuvið-
brögð Bandarikjamanna og
raunar fleiri, tii dæmis Þjóð-
verja og Hollendinga, halda við-
ræður áfram," sagði Hans G.
enn fast á því að styðja ekki
rétt til 200 milna efnahagslög-
sögu nema þau fái þau réttindi
innan hennar sem þau telja sig
þurfa."
Morgunblaðið spurði þá for-
mann íslenzku sendinefndar-
riðið er yfirleitt miðað við mið-
linu, en fulltrúar ýmissa rikja
eru óánægðir vegna sérstakra
aðstæðna. Eru margir þeirrar
skoðunar, að erfióustu vanda-
málin í þessu efni verði ekki
leyst nema með sérstökum
samningum hlutaðeigandi
ríkja.
í þriðju nefnd halda áfram
umræður um mengun og vís-
indalegar rannsóknir. Umræð-
ur snúast þar eins og áður um
það, hversu viðtæk réttindi
strandrikja skuli vera til að
setja reglur til viðbótar alþjóó-
legum samþykktum — og að
þvi er varðar visindalegar rann-
sóknir, að hve miklu leyti
strandríki geti komið í veg fyrir
þær.
Loks er svo fjórði kafli frum-
varpsins, sem fjallar um lausn
millirikjadeilumála. Aðeins
hafa verið haldnir tveir fundir
um þetta atriði. Af íslands
hálfu er eins og áður lögð
áherzla á að ákvarðanir strand-
ríkja varðandi hámarksafla og
hagnýtingu hafsins verði ekki
bornar undir aðra aðila.
Ákveðið hefur verið að eftir
fimmtu viku fundarins, það er
að segja eftir þessa viku, verði
forseta ráðstefnunnar falið að
ganga frá samræmdu heildar-
frumvarpi og mundu þá felld
inn í það þau ákvæði, sem sam-
komulag hefði náðst um á hin-
um ýmsu sviðum og tíminn yrði
siðan notaður til lokaráðstefn-
unnar, 15. júli, til að ræóa
frumvarpið.
í upphafi þessa fundar haf-
réttarráðstefnunnar tók forset-
inn fram að tíminn mundi reyn-
ast of naumur til að ganga
endanlega frá frumvarpi að
hafréttarsáttmála á þessum
fundi og yrði þvi að gera ráð
fyrir öðrum átta vikna fundi,
væntanlega á næsta ári.
í lok viðtals Morgunblaðsins
við Hans G. Andersen sagði
hann:
„Ljóst er að margir og jafnvel
flestir eru orðnir dauðþreyttir
á þessu endalausa þrasi, en
hinu má ekki gleyma, að hér er
um að ræða gjörbyltingu á regl-
um varðandi svæði, sem tekur
yfir 70% yfirborðs jarðar. Og
þegar þess er gætt að ráðstefn-
an hefur skapað grundvöll, sem
200 mílna efnahagslögsagan
byggist á, og haft i huga að vel
er enn séð fyrir hagsmunum
íslands, þá höfum við efni á að
sýna þolinmæði."
Tónllst
eftir JÓN
ÁSGEIRSSON
(1923) og Milhaud, Honegger
og Paulenc voru að koma undir
sig fótunum og varð fyrir áhrif-
um af þeirra tónlist, sérstak-
lega þó eftir Honegger, einnig
af ,,ný-klassikum“ hugmyndum
Stavinskys. Eftir hann liggja
alls konar verk og mætti t.d.
nefna; „Hálfleik“ (1925),
hljómsveitarverk sem samið er
um áhrif af knattspyrnuleik, La
Bagarre, sem samið var í minn-
ingu um lendingu Lindbergs á
Le Bourget flugvelli, en verkið
er hlaðið spennu og á að túlka
hugaræsingu og hreyfingar
múgsins og óperuna Juliette
(1937). Það gæti lífgað upp á
hljómleikahald ef tónflytj-
endur gerðu I þvi að flytja fleiri
verk eftir Martinu.
TÓNLEIKAft
í Aai T6nli4Lr«Kök AkmnM* mánoJ. 13 jíní W KI-21.
“3
í Normnn. Kúoinu priájud- 14 KZ KJ. 20.30.
Bernard Wilkinson
JoHN COLLINS «116
ÓVEINBJÓR6 VlLHJ<LM5DÓTTIR f.l.'A
BBIMmá1
TRÍÖ f 0 DdK J. HAYDN
pulfeji AILyrHb
TRÍO <rul3 f jinJI CHmnWEBK
•£at
B-MARTINU
AnJLil* - Alle^rehó sA*rx*tvlo
An«tLt
hafa lækkað í verði.
Það er margsannað að
BRIDGESTONE
DEKKIN
hafa reynst jafnbest
áíslenskum vegum.
Þessvegnaerávallt
öryggiog þægindi
í akstri með
BRIDGESTONE
undirbílnum
BRIDGESTONE hjólbarðarfást um land allt.