Morgunblaðið - 29.06.1977, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 29. JUNl 1977
25
Rotary-gestir frá Astralíu
+ Hér eru nú staddir sex
Ástrallumenn, sem hingað eru
komnir á vegum Rotary-
umdæmisins á íslandi og
Rotary Foundation. Ileimsókn-
in hófst 12. júni og heimleiðis
haida gestirnir 23ja júlf, eftir
að hafa heimsótt mörg bæjarfé-
lög víða um land. Innan
skamms halda svo sex íslend-
ingar f sams konar kynnisferð
til Ástrallu.
Fararstjóri er félagi f Rotary,
en hinir þáttakendurnir fimm
eru valdir til ferðarinnar af
Rotary-klúbbum f heimabæj-
um sfnum.
Dagskráin er svo
skipulögð af Rotary-klúbbum
um allt land og er greinilegt af
dagskránni að áströlsku gest-
irnir munu koma vfða við og
kynnast mörgu f þessari is-
landsferð. Gista Ástralfumenn-
irnir heimili Rotary-félaga á
hverjum stað.
Fararstjóri Ástraiíumann-
anna er Cecil II. Baker, augn-
skurðlæknir, en aðrir eru;
David Skeates, fjármálastjóri
frá Coffs Harbour, David M.
Gilbert, landbúnaðarverkfræð-
ingur frá Tamworth, Robert C.
Iledley, sveitarstjórnarmaður
frá Taree, Richard J. Barry,
kennari frá Forster, og Brian J.
Thompson, lögfræðingur frá
Tamworth.
Áströlsku gestirnir heimsækja margt og marga á hálfs annars mánaðar ferð sinni um landið. Þessi
mynd var tekin, er móttaka var haldin í Höfða, og eru gestirnir þarna með borgarastjórahjónunum f
Reykjavík. Ljósm. Mbl: Ól. K.M.
fclk f
fréttum
+ Hnefaleikakappinn frægi Muhammed Ali fær hér koss
frá hinni nýju eiginkonu sinni, Veronicu, eftir að þau voru
gefin saman f Los Angeles 19. júnf sl. Þetta er 3.
hjónaband Alis en hið fyrsta hjá brúðinni.
+ Þessi búningur kom
fram á tískusýningu f
Ungverjalandi nýlega
þar sem sýnd var haust-
og vetrartískan
1977—78. Stuttbuxur,
háir uilarsokkar og stíg-
vél. Ekki erum við viss
um að þetta verði vin-
sæll búningur hér á
landi.
Bjartmar Kristjánsson:
Hvers vegna ekki
Matthí asarkirk j a?
í Alþýðumanninum á Akureyri
er grein, hinn 13. mai sl. sem ber
yfirskriftina: Kirkjan heitir ekki
Matthíasarkirija.
Er þar sagður mjög algengur sá
misskilningur, bæði í sjónvarpi,
útvarpi og blöðum, að kirkjan á
Akureyri heiti Matthiasarkirkja,
og „fjöldi fólks, einkum utan
Akureyrar, nefni kirkjuna svo“.
Minnist ég þess að hafa séð áður
svipaða athugasemd og hér um
ræðir.
Sagt er í nefndi grein, að Guð-
jón Samúelsson, er teiknaði kirkj-
una, og Jónas Jónsson frá Hriflu
hefði viljað láta hana bera nafn
sr. Matthiasar, en þáverandi safn-
aðarnefnd hafnað þeirri tillögu.
Þá kemur það líka fram, að núver-
andi safnaðarnefnd sé sama sinn-
is. „Það er rétt, að kirkjan beri
sitt rétta nafn, Akureyrarkirkja,"
eru lokaorð greinarinnar.
Auðvitað er það sanngjarnt og
rétt, að Akureyringar ráði heitinu
á kirkju sinni, og segja mætti, að
„óviðkomandi“ ætti ekki að
skipta sér af þvi máli. Ég get þó
ekki stillt mig um að leggja orð i
belg vegna þess misskilnings, sem
mér finnst gæta í þessum efnum.
En áður en ég kem að þvi, sem er
mergurinn málsins, vil ég segja
það, að heitið Akureyrarkirkja
virðist ekki gera ráð fyrir fleiri
kirkjum á Akureyri, sem mér sýn-
ist að hljóti þó að rfsa þar innan
tiðar. Svolítið skrýtið þætti okkur,
ef ein af mörgum kirkjum
Reykjavfkur héti Reykjavikur-
kirkja!
Þó að kirkjan á Akureyri væri
ekki upphaflega reist sem Matt-
hiasarkirkja, veit ég ekki, hvað
því ætti að vera til fyrirstöðu, að
það nafn festist við hana.
„Hvaða rök fylgja engli þeirn,"
spurði Hallur á Siðu. Hvaða rök
fylgja því, að kirkjan á Akureyri
skuli hreint ekki mega fá heitið:
Matthiasarkirkja? Þau munu
vera þessi: „Safnaðarnefnd sem
þá var taldi hins vegar, að þrátt
fyrir alla virðingu og sóma, sem
Matthiasi bæri að sýna, þá væri
ekki rétt að kenna Akureyrar-
kirkju við einn ástsælan prest
fremur en annan. Ef gera skyldi
upp á milli góðra klerka, þá væri
séra Friðrik Rafnar engu siður að
þeirri virðingu kominn, hann
þjónaði hér um hartnær hálfrar
aldar skeið, en Matthías tiltölu-
lega fá ár“. Hér skakkar mjög svo
um þjónustutíma sr. Rafnars, en
það skiptir ekki máli í þessu sam-
bandi. Ekki er Hallgrímskirkja í
Reykjavik reist vegna þess, að
Hallgrmur Pétursson væri prest-
ur þar, lengur eða skemur! Ekki
er hún heldur reist vegna þess, að
Hallgrimur var prestur, þó að góð-
ur klerkur væri hann efalaust.
Hið fríða Guðs musteri er gjört til
minningar og heiðurs skáldinu,
sem orti passíusálmana og önnur
dúrleg trúarljóð, er aldrei fyrnast
meðan islenzk tunga er töluð.
Hallgrímskirkja er minnisvarði
um trúarhetjuna, trúarskáldið;
„er svo vel söng, að sólin skein i
gegnum dauðans göng“.
Það sem hér hefir verið sagt,
gildir líka um séra Matthias
Jochumsson. Það væri ekki verið
að „gera upp á milli góðra
klerka", þó að Akureyrarkirkja
væri látin bera nafn hans. Eins og
fyrr segir er það ekki presturinn,
sem verið er að heiðra, heldur
fyrst og síðast hið ódauðlega, and-
ríka trúarskáld.
„Á þúsund árum“, segir Jónas
Jónsson, „hafa íslendingar ekki
eignazt nema tvö trúarskáld. Slík
skáld eru sjaldgæfur fengur fyrir
litla þjóð. Það er ekki ósennilegt
að það liði nokkrar aldir, þar til
þjóðin eignast þriðja trúarskáld-
ið, jafnborið Hallgrimi Péturssyni
og Matthiasi Jochumssyni".
Sálmaskáldið góða, sr. Valdi-
mar Briem, kvað eitt sinn svo að
orði, að sálmversið: í gegnum lifs-
ins æðar allar.. .væri að sinum
dómi skáldlegast vers i öllum is-
lenzkum sálmakveðskap, og jafn-
vel þótt lengrt væri leitað. „Svo
dýrleg lýsing á sköpunarverkinu
held ég, að hvergi sé til“, sagði
hann. Annars er erfitt að si_gja
um þaó, hvað sé bezt og hvað beri
hæst hjá þessu mikla andans
skáldi, sem nefnt hefir verið
„skáldið af Guðs náð“. Þar er af
svo miklu að taka. (Og þvi kom
það eins og þruma úr heiðskiru
lofti yfir landsfólkið, hvernig
sálmabókarnefndin siðasta fór að
ráði sínu gagnvart þessu höfuð-
skáldi þjoóðarinnar.)
Merkur kirkjuhöfðingi i
Vesturheimi sagði i ræðu, sem
hann flutti í dómkirkjunni í
Reykjavik fyrir mörgum árum:
„Og sá af spámönnum yðar, sem
hæstum tónum náði af landsins
sonum (lbr. B.K.), vissi. Guð og
hans dýrð svo nærri, að hann fékk
sagt:
Hann heyrir stormsins hörpusiátt.
hann heyrir barnsins andardrátt.
hann heyrirsfnum himni frá
hvert hjartaslag þitt jörðu á*\
í grein þeirri i Alþýðumannin-
um, sem varð tilefni orða minna,
var sagt, að „fjöldi fólks, einkum
utan Akureyrar“, nefndu kirkj-
una Matthíasarkirkju, og þessi
,,misskilningur“ væði uppi i sjón-
varpi, útvarpi og blöðum.
Ég rengi ekki það, að i vitund
þjóðarinnar sé hið veglega guðs-
hús á Akureyri tengt nafni séra
Matthíasar.
En vill söfnuóurinn sverja nafn
hans af kirkju sinni?