Morgunblaðið - 10.07.1977, Side 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. JULÍ 1977
Hreinn Halldórsson er kúlu-
varpari, ef einhver skyldi ekki
vita það, 28 ára gamall, frá Hróf-
bergi í Strandasýslu. Þar ólst
hann upp fram að tvftugsaldri, en
hefur siðustu árin búið í Revkja-
vík. Þessa dagana er f mörgu að
snúast hjá kappanum, honum ber-
ast boð um keppnisferðir til ann-
arra landa, hann er að selja bílinn
sinn, hann undirbýr flutning í
nýja íbúð, og síðast en ekki sízt á
kona hans, Jóhanna Þorsteins-
dóttir, von á sér einhvern daginn
— fyrsta barn þeirra hjóna.
Við höfum ásett okkur að ræða
um allt annað en kúluvarp í
spjalli okkar, gera strik á milli
kúluvarparans og mannsins
Hreins Halldórssonar, en það
reyndist erfitt. Líf Hreins snýst
um kúluvarp. Hann er meðal
þeirra fremstu i heirii í þeirri
íþrótt, og aðeins tveir menn hafa
kastað kúlunni lengra en hann á
þessu ári.
Hreinn hefur vakið athygli um
víða veröld á þessu ári, afrek hans
hafa stækkað Island á laridakort-
inu og fólk leit upp til Islands í
tvennum skilningi, er Hreinn
varð Evrópumeistari i kúluvarpi
innanhúss í marzmáhuði síðast-
liðnum, er hann lagði frækna
kappa að velli í þeirri ágætu borg,
San Sebastian á Spáni.
Þyngist með hverju árinu
Hreinn er mikill maður vexti,
hátt í 2 metrar á hæð og breiddin
eftir því. „— Eg er núna 127 kíló
að þyngd, ég held það sé ágæt
þyngd fyrir mig. Annars var ég
136 kíló þegar ég var þyngstur,
það var núna í vor. Ég hef þyngzt
með hverju árinu, borða alltaf
meira og meira, um leið og æfing-
arnar hafa aukizt. Ég veit ekki
hvort þetta er fita, eða eitthvað
annað,“ segir Hreinn um leið og
hann „þenur kassann". Jafnvel
þriggja manna sófinn, sem hann
situr í, verður litill.
Hreinn er sonur hjónanna
Svövu Pétursdóttur og Halldórs
10 metrar
á 10 árum
IIREINN Halldórsson hefur
nú stundað æfingar og keppni
f kúluvarpi f sléttan áratug. Ér
stórkostlegt að fylgja þróun
þessa sterka Strandamanns,
allt frá því að hann keppti
fyrst á móti Strandamanna ár-
ið 1968 og þar til hann setti
glæsilegt lsiandsmet I Stokk-
hólmi í sfðustu viku. Tölurnar
tala sfnu máli.
1968 — 11.19 m
1969— 13.74 —
197« — 14.63 —
1971 — 16.53 —
1972— 17.99 —
1973— 18.28 —
1974— 18.90 —
1975— 19.46 —
1976 — 20.24 —
1977 — 21.09 —
1978 — 7?
Viðtal:
Ágúst I. Jónsson
Myndir:
Emilía Björnsdóttir
veit ekki hvort
Halldórssonar á Hrófbergi i
Strandasýslu. Þau eru fimm, syst-
kinin frá Hrófbergi, og Hreinn
einn hefur snúið sér af alvöru að
íþróttunum. Sigurkarl Stefánsson
er sá eini af ættingjum Hreins,
sem komist hefur í fremstu röð
íþróttamanna hér á landi. Fjöl-
hæfur íþróttamaður, sem vann til
margra góðra verðlauna í íþrótt-
um á árunum fyrir 1960.
— „Nei ég held ég gæti ekki
hugsað mér að verða bóndi,
myndi ekki nenna að hlaupa á
eftir rollunum. Hins vegar er að
sjálfsögðu alltaf gott að koma
heim f sveitina, það er gott fólk
fyrir vestan. Verst hvað maður
kemst sjaldan. Það er eins og fólk
haldi að ég sé kominn af einhverj-
um tröllum, mitt fólk er bara
ósköp venjulegt, íslenzkt alþýðu-
fólk, pabbi t.d. frekar lágvaxinn,
enginn risi. 1 Strandasýslu eru
engin tröll nema steinrunnin,
hins vegar hefur fólk séð álfa þar.
Það getur vel verið að ég hafi gert
það, en um það skulum við ekki
ræða.“
Dansað mikið gömln
dansana
Hreinn segir okkur að hann
hafi haft Iítil kynni af íþróttum
fyrr en hann var kominn að tví-
tugu, þá hafi hann kynnzt kúlu-
varpi á námskeiði á vegum
Héraðssambands Strandamanna.
A Hrófbergi er hins vegar mikill
tónlistaráhugi og lagið oft tekið
þegar gesti ber að garði.
„Tónlistin er mitt helzta áhuga-
mál á eftir íþróttunum, það er
hrynjandi í íþróttunum eins og í
tónlistinni og þetta tvennt fer vel
saman. Ætli ég hafi ekki tónlistar-
áhugann frá henni mömmu, en
heima spila allir eitthvað þó við
séum ekki í sinfóníunni. Það var
oft sem slegið var upp balli í
stofunni heima þegar gesti bar að
garði, sérstaklega hér áður fyrr,
en það gerist þó enn."
— „Hér áður fyrr dansaði ég
Blaðamenn hafa gjarnan þá venju að hnýta aftan við setningar
í viðtölum og enda þær með „sagði hann og brosti". í sjálfu
sér er þetta ekki verri regla en hver önnur, en á þó ekki alltaf
við. Ef skjalfesta hefði átt hvert einasta skipti, er Hreinn
Halldórsson brosti í spjalli við Morgunblaðið í vikunni, hefðu
allar setningarnar endað „sagði Hreinn og brosti". Hreinn er
nefnilega alltaf í góðu skapi. „Ég hef alltof gaman af lífinu til
að vera í vondu skapi, en það er kannski of mikið að segja að
ég sé alltaf í góðu skapi," segir Hreinn.
■
Tónlistin er helzta áhugamál Hreins á eftir fþróttunum og skipar
harmonikkutónlistin þar stærstan sess, enda er plata með Carl Jularbo
fremst í plötusafninu.
Hreinn Halldórsson, ásamt Sigurbjörgu systur sinni, heima á Hof-
bergi. Greinn gizkaði á að hann væri f mesta lagi f jögurra ára á þessari
mynd, en blaðamaður efaðist um það. — Jú blessaður vertu, ég var svo
stór þegar ég var Iftill, sagði Hreinn.
tí