Morgunblaðið - 23.09.1977, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 23. SEPTEMBER 1977
Vf »
MORÖdKí-
KAFf/NO ''

Grani göslari
Það fer ekki milli mála, það er
vindspenningur, maður minn!
Eg átti nú ekki við að þú næðir í þennan, þegar ég talaði um að þú
sæktir dúndur dunkinn!
„Vorkenni engum að
læra dönsku í skóla”
Að undanförnu hafa töluverðar
umræður orðið i dálkum Velvak-
anda um málakennslu ískólum.
Hér fer á eftir bréf frá konu á
Isafirði um þetta efni:
,,Ég get ekki stillt mig um að
láta i ljós álit mitt um það hvort
kenna eigi norðurlandamál ískól-
um eður ei. Ég er hissa, ef margir
eru i raun og veru á móti því að
læra eitt af norðurlandamálunum
í skólum. Hitt er ef til vill annað
mál hvort endilega skuli kennd
ef sem flestir íslendingar læra
eitthvert norðurlandamálanna.
Því éins og allir vita er íslenzkan
erfitt mál. Það er kjánalegt að
tala um að kenna frekar ensku en
dönsku þegar bæði málin eru
kennd i skólum. Ég fann aldrei
fyrir því á mínum skóladögum að
danskan tæki of mikinn tíma frá
einhverri annarri grein og þó var
danskan ekki mín uppáhalds-
grein. Ég vorkenni engum að læra
dönsku i skólum og hvað sem
BRIDGE
Umsjón: P6U Bergsson
TAKMARK varnarspilarans er
alltaf að fella lokasamning sókn-
arinnar. Og auðvitað veitir oft
ekki af allri hugkvæmni spilarans
til að þetta takist.
I dag spila lesendur vörn úr
sæti austurs.
Gjafari norður, norður og suður
á hættu.
Norður, blindur
S. AG104
H. AD5
T. 1083
L. AG7
Austur
S. 72
H. KG1094
T. AK2
L. K63
Suður spiar fjóra spaða eftir
þessar sagnir; norður — eitt
grand, austur — tvö hjörtu, suður
— þrír spaðar, sem norður hækk-
ar í fjóra.
Vestur spilar út hjartatvisti,
sem tekinn er með ás blinds.
Suður tekur siðan tvisvar tromp
og spilar lauftíu frá hendinni,
svínar og þú tekur með kóng.
Hvað nú? Hvar á að fá fjórða slag
varnarinnar?
Útspilið bendir til þess, að vest-
ur eigi fjórlit í hjarta og suður því
aðeins eitt. Þar er því engan slag
að hafa. Ekki fást fleiri slagir á
lauf og verða þannig þrír slagir að
fást á tígul.
Þegar spil þetta kom fyrir voru
allar hendurnar þannig.
Norður
S. AG104
H. AD5
T. 1083
L. AG7
COPfBMCIN
COSPER
Nú. Hvaö ef ég neita hreinlega að borga?
danska. Ég veit að það eru margs
konar samskipti milli þessara ná-
granna og vina okkar.
Ég var t.d. á samnorrænu nám-
skeiði í sumar og fann þar til
samstöðu og frændsemi með þess-
um þjóðum. Þar gátu allir talað
saman, Danir Norðmenn, Svíar,
Finnar, Færeyingar og Islend-
ingar. Með hverju ári sem líður
færumst við nær þessum þjóðum
menningarlega og stjórnmála-
lega. Þessi samskipti geta einung-
is haldið áfram og orðið almenn.
hver segir þá held ég að við séum
alltaf í nánari tengslum við norð-
urlandaþjóðirnar heldur en aðrar
þjóðir.
Asthildur Þórðardóttir."
0 Stetnmum stigu
vid skemmdarverkum
Vart liður sá dagur að ekki
berist fréttir af skemmdarverk-
um og ýmiss konar sprellvirkjum,
sem eingöngu virðast unnin í
þeim tilgangi að eyðileggja eigur
Vestur
S. 63
H.8632
T. G976
L. 854
Austur
S. 72
H. KG1094
T. AK2
L. K63
Suður
S. KD985
H. 7
T. D54
L. D1092
Og austur hafði ekki gleymt
takmarkinu. Hann spilaði lágum
tígli, undan ás og kóng. Vestur
fékk á eina mannspilið sitt, var
með á nótunum og spilaði aftur
tígli.
„Öheppni makker", sagði
norður og tók saman spilin.
RETTU MER HOND ÞINA
Framhaldssaga eftir
GUNNAR HELANDER
Benedikt Arnkelsson
þýddi
50
við, að svertingjarnir fyrirlíti
Indverja jafnmikið og hvítu
mennina. Þeir álfta, aö Indverj-
arnir hafi líka ruðzt inn 1
Afríku og að þeir pretti svarta
menn í verzlun og öðrum við-
skiptum. Hvers vegna getur
fólk af ólikum þjóðflokkum
ekki komið vel fram hvert við
annað?
Það er ekki heldur gott sam-
komulag milli Búa og Englend-
inga. Þetta er sannarlega land
kvnþáttahaturs og fiokka-
drátta.
Já, nú fór ég aftur að tala um
gömlu vandamálin. Eg læt
þetta sumsé ekki svo mjög á
mig fá núna. Eg er orðin sljó
eða reyni aö minnsta kosti að
vera það, svo að ég haldi hugar-
ró.
Þessi feluleikur Svíans Forss
slökkti eiginlega sfðasta vonar-
neistann um, að um fa>ri að
hægjast f.vrir okkur. Nú ætla ég
bara að láta mig falla f kramið,
ef mér tekst það.
Eg vil eignast barn, einnig
núna. Ég leiði ekki hugann að
því, hvernig barninu mundi
líða í framtíðinni. Eg VERÐ að
eignast barn.
Já, ég SKAL, standa mig. En
Ollie, HUGSAÐU VTIL MlN
STÖKU SINNUM. Skilaðu
kveðju til Rolangs.
Koss frá þinni, Önnu.
P.S. Þú spurðir mig, hvort við
gætum ekki umgengizt kristni-
boðana, ef við vildum eiga
hvfta vini. Jú en þeir umgang-
azt þeldökka fólkið vegna HUG-
SJÖNA sinna og GRUND-
VALLARVIÐHORFA. Ég
mundi þvf stöðugt gruna þá
um, að þeir vildu innst inni
vera lausir við okkur og að þeir
kysu fremur að hafa mök við
hvítt fólk. Og ég kæri mig ekki
um að blanda geði við fólk, sem
NEYÐIR sig til þess, af skyidu-
rækni, að vera vingjarnlegt. Ég
vil eiga raunverulega vini. En
nú skulum við ekki eyða orðum
að þessu frekar. Ég hef ákveðið
að sljóvgast. Anna.
P.S.P.S. Ég ætti kannski líka
að hætta að skrifa þér. Böndin
við Sviss særa mig bara. En ég
GETþað ekki.
Anna.
P.S.P.S.P.S. Elskan, sendu
mér vikuhlað með mörgum
mvndum frá Ölpunum.
Illræmdasti kúgarinn og
morðinginn vafði svartfiekkótt-
um, sexmetralöngum líkama
sínum glæsilega utan um
akasiutré, lét flatan haus sinn
standa einn metra beint út frá
stofninum og lá grafkyrr, eins
og hann væri grein átrénu. Það
voru liðnar þrjár vikur síðan
pýþonslangan át hádegisverð,
og nú vonaðist hún til þess að
geta gert flökkugeit nokkurri
bilt við, svo að um munaði.
Örn og Forss komu rfðandi
með rifla um öxl og á hæla
þeim svartir aðstoðarmenn,
sem háru einu antílópuna. er
þeim hafði heppnazt að skjóta
þennan dag.
— Stanzaðu andartak, mælti
Örn. Ilann hafði stöðvað hest
sinn um það hil tfu metra frá
akasíutrénu. — Neðsta greinin
á trénu þarna er engin grein.
Yimani mansi inhlwati — nem-
ið staðar, Pýþonslanga! hélt
hann áfram og sneri sér að
burðarmönnunum.
Hann gaut augunum til Forss
til þess að athuga, hvort hann
væri hræddur.
— Jæja, kannski ég megi
kynna ykkur: Forss, kandídat
— Stóri-Sæormur!
Hjartað tók viðbragð í brjósti
Forss, en hann reyndi að látast
jafnrólegurog örn.
— Þetta er þéttvaxinn ána-
maðkur, þykir mér, sagði hann
og gerði misheppnaða tilraun
til að sýnast kaldur og rólegur.
— Eigum við að freta á hann?
— Nei, ég nenni ekki að fara
af baki. Við tökum bara á okk-
ur smákrók. Auk þess mundi ég
ekki nenna að bera hana heim,
ef við skytum liana. Ég á svona
skinn uppi á vegg heima.
Slangan gerði sér vfst ekki
ljóst, að hún hafði verið upp-
götvuð. Hún hélt þvf áfram
áreynslulaust að leika trjá-