Morgunblaðið - 02.10.1977, Page 22
22
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2. OKTOBER 1977
Karen
Bjarni
Friðrik
Hjördfs
Haraldur
Ingibjörg ok Aðalheiður
Framhaldið
sem týndist
0 PÚKINN sem hrellir prentarana
og setur villur I dálka dagblaðanna
komst heldur en ekki I feitt um
slðustu helgi Hann át sm sé upp til
agna framhaldið af grein Slagbrands
um nýju visnabðkarplötuna. „Út um
græna grundu", þannig aS það birt-
ist ekki i blaðinu, mörgum til angurs
og ama. En púkinn er sjálfsagt feitur
og sællegur núna — og þyrfti að
komast I megrun eins og helmingur
þjóðarinnar. . .
Slagbrandur sér sér því ekki annað
fært en að birta þetta framhald núna
og raunar aðeins meira, til að sam-
hengið skiljist. Þar var komið sögu i
frásögninni, að Slagbrandur var að
spyrja helztu aðstandendur plötunn-
ar. þá Björgvin Halldórsson. Gunnar
Þórðarson og Tómas Tómasson um
það. hvemíg þeir túlkuðu hinar
geysilegu vinsældir fyrri vísnabókar-
plótunnar og hvaða áhrif þær vin
sældir hefðu haft á vinnubrögð
þeirra við gerð seinni plötunnar:
Björgvin segir: „Efni fyrri plotunn
ar var alveg sérstakt. Þessar vlsur
eru búnar að vera með þjóðinni I tugi
og hundruð ára. Ég ætla þó að vona.
að okkar túlkun og skilningur hafi
átt sinn þátt i vinsældunum. Þetta er
mjög viðkvæmt efni og við tókum
það mjög hátiðlega. En fólkið vill
meira af þessu Þeir krakkar sem eru
að alast upp núna vilja fá lög i takti
við timann. Ungt fólk sem er að
byrja að búa og ala upp böm. það vill
fá lögin I þessum stil. En mér finnst
það mjög gott að islenzkt efni skuli
fá svona góðar viðtökur."
Gunnar segir: „Allir þekkja þessar
visur, sama á hvaða aldri þeir eru. og
nú voru þær settar fram á hressileg-
an méta með nútimalogum takti."
Tómas segir: „Á plötunni koma
fram lög sem voru ekki til á plötum
áður, en fólk hafði áhuga á að eiga á
plötum. Menn höfðu ekki getað
gengið i búð og beðið um „Stóð ég
út i tunglsljósi". en nú breyttist það.
— Þessi nýja plata var erfiðari að
þvi leyti. að nú höfðum við ekki úr
eins miklu efni að velja. Það var ekki
mikið eftir að góðum. gönlum lögum
við vfsurnar. en hins vegar hafði
Gunnar gert ný lög við ýmsa texta og
þau eru frábær og eiga eftir að verða
sigild
Og Björgvin bætir við: „Mér finnst
þessi plata vera merkilegri en hin.
það er meira í hana spunnið og ég
held að hún eigi eftir að lifa lengur.
Við hugsuðum ekki um að koma með
efni sem hæfði óskalagaþáttunum,
heldur vildum við bara gera góða
tónlist sem við gætum heyrt hvenær
sem væri slðar i lífinu án þess að sjá
eftir þvi að hafa gert hana."
En þótt fyrri platan hafi selzt svo
vel sem raun ber vitni. hefði þá ekki
alveg eins getað komið til greina að
gefa öðrum listamönnum tækifæri á
að spreyta sig á því verkefni sem
gerð næstu visnabókarplötu var?
Jóhann Páll svaraði þessu.
„Ég hafði velt þessu geysilega fyr-
ir mér. Ég vitdi ekki, að einhver
gróðasjónarmið virtust ráða ferðinni
og þvi var ég i fyrstu þeirrar skoðun
ar að fela öðrum listamönnum þetta
verkefni. En svo skipti ég aftur um
skoðun og var þá kominn hring —
ég taldi rétt að láta sömu menn og
áður gera þessa plötu. Það er oft
þannig, að þegar gera á framhald af
einhverju verki sem hefur hlotið
geysigóðar viðtökur. þá verður fram-
haldsútgáfan miklu lélegri. Mörg
dæmi eru um þetta úr kvikmynda-
heiminum. En þetta getur lika
heppnazt vel, eins og til dæmis með
„Godfather II" sem var enn meira
meistaraverk en fyrsta myndin. Ég
taldi þvi rétt að láta sömu menn og
áður vinna verkið. en aðalatriðið
varð þó að vera það. að um framför
væri að ræða og að hinn nýi búning-
ur entist eins lengi og visurnar sjálf-
ar. Og þetta hefur tekizt vonum
framar. að minu mati."
Og í lokin snúum við okkur aftur
til Björgvins og spyrjum hann hvort
honum, gömlu poppstjörnunni, hafi
ekki þótt það hálfankannalegt að
vera að syngja barnavisur og gömul
sönglög eins og „Erla góða Erla":
„Ég hef alltaf siðan ég var smá-
strákur haft gaman af þvi lagi og
mörgum öðrum i sama dúr. Þegar
maður eldist og þroskast þá finnur
maður gildi þessara laga og hve þau
eru ofsalega falleg. Mér finnst ég
hafa nálgazt sjálfan mig I þessum
verkefnum. Þegar maður fær svona
tækifæri. algerlega frjálsar hendur
— sem er sjaidgæft í þessum bransa
— þá finnur maður að maður er til
og á rétt á sér. Þegar menn standa i
útgáfunni sjálfir. vafstra i fjármálun-
um og eru jafnvel að bera plöturnar i
búðir, þá verður útkoman ekki eins
góð. — „Erla góða Erla" var hálf-
gert próf fyrir mig. Allir þessir gömlu
söngvarar eru búnir að syngja þetta
lag og mér fannst gaman að fást við
það og það reyndi virkilega á mig."
— sh.
Réttar mvndir
aflííi
nnglmganna?
Spjallað við anglinga nm leikritið
„Grænjaxla” og sænskn Skóladagana
0 ÞAÐ VARÐ Ijóst nokkru áður en sýningin átti að hefjast, að
þetta yrði engin venjuleg frumsýning. Það sást meðal annars á því,
að gestirnir gengu ekki virðulega inn um dyr hússins, heldur
tróðust, eins og grimm Ijón væru í þann veginn að rffa f sig alla þá
sem enn stæðu utan dyra. Það var Ifka óvenju mikill kliður f
salnum, áður en Ijósin voru slökkt, og gestirnir sýndu merki um
óþolinmæði með köllum og klappi. Og þegar Ijósin dofnuðu og
leiksýningin virtist vera að hef jast, var blfstrað og stappað eins og f
þrjúbfói.
Leikararnir voru dálftið uggandi um sinn hag: Hvernig gengi að
flytja slfkum áhorfendahópi leikritið? Og líklega hefur þjóðleik-
hússtjórinn verið dálftið órólegur líka; þessi frumsýning yrði
áreiðanlega með öðrum brag en hann ætti að venjast.
Áhorfendahópurinn var aðallega skipaður unglingum úr 7. og 8.
bekk Breiðholtsskóla. Sýningarstaðurinn var ekki Þjóðleikhúsið,
heldur samkomusalur f skólanum og þarna átti að fara að frumsýna
leikritið „Grænjaxla" sem Pétur Gunnarsson rithöfundur, Stefán
Baldursson leikstjóri, leikararnir Þórhallur Sigurðsson, Þórunn
Sigurðardóttir, Helga Jónsdóttir og Sigmundur Örn Arngrfmsson
og Spilverk þjóðanna hafa samið og sett upp f hópvinnu. „Grænjaxl-
ar“ sýna myndir úr Iffi unglinga og því þótti við hæfi að frumsýna
verkið unglingum, með öðrum orðum, að sýna unglingunum spegil-
mynd af sér, dálftið ýkta á köflum, og þó ... Unglingar eru svoddan
grænjaxlar, því er ekki að neita.
Slagbrandur brá sér á þessa sögulegu frumsýningu, þar sem
áhorfendur fóru strax að masa, ef þeim þótti einhver kafli f verkinu
ekki nógu spennandi, kölluðu jafnvel til leikaranna eða grýttu
sælgætisbréfum, eins og tfðkast á þrjúbfói. Þetta voru sem sé ósköp
venjulegir unglingar og Slagbrand fýsti að leita álits þeirra á þessu
verki, hvort það gæfi rétta mynd af Iffi unglinga og þar fram eftir
götunum. Einnig notaði Slagbrandur tækifærið og spurði ungling-
ana álits á myndaflokknum „Skóladagar" sem sýndur hefur verið f
sjónvarpinu að undanförnu. Skyldi sú mynd sem þar er gefin af
sænskum unglingum, Ifka eiga við um íslenzka unglinga? Svör
unglinganna fara hér á eftir, en þau voru skrásett af —sh. og SIB og
andlitin fest á filmu af Kristni Ólafssyni Ijósmyndara.
Karen Guðnadóttír. 13 ára:
„Mér fannst þetta mjög
skemmtilegt leikrit, leikurinn
var góður og ég held að það
gefi rétta mynd af ungling-
um."
— En sú mynd, sem þátt-
urinn „Skóladagar" gefur af
unglingunum, er hún rétt?
„Það eru ekki svona mikil
læti hérna, unglingarnir eru
ekki svona ferlegir."
Bjarni Sveinbjörnsson, 14
ára:
„Þetta var gott leikrit og
góður flutningur. Eg held að
það hafi að vissu leyti gefið
rétta mynd af unglingum."
— En hvað finnst þér um
„Skóladaga"?
„Þeir þættir eru ágætir og
þetta eru svipaðir unglingar
eins og hér. Þó eru ungling-
arnir hér ekki alveg eins gróf-
ir, hér er yfirleitt rólegra."
Friðrik Bjarnason, 14 ára:
„Þetta var gott leikrit og
sýndi líklega lífið eins og það
er hjá unglingum, það er
svipað þessu."
— En þættirnir „Skóla-
dagar", sýna þeir svipað
unglingalíf og hér?
„Þetta er ferlega likt skól-
unum hér, lætin lika. Ungl-
ingarnir þar eru eins og hér
og þetta er svipað, nema
böllin, hér eru engin skóla-
böll
Ingibjörg Armannsdóttir og
Aðalheiður Steinadóttir,
báðar13ára: J
„Þetta var ofsalega
skemmtilegt leikrit, alveg frá-
bært. Það var allt gott við
það. Þetta er yfirleitt allt eins
og við þekkjum það."
— En sænsku þættirnir?
„Þeir eru ofsalega
skemmtilegir. Lífið hjá ungl-
ingunum hér er oftast eins
og í þáttunum, en ekki alltaf
Hér eru ekki alveg eins mikil
læti, ekki í okkar bekk að
minnsta kosti. Annars eru
unglingarnir í þáttunum svip-
aðir og hérna."
Hjördís Harðardóttir, 12
ára:
— Mérþótti leikritið mjög
skemmtilegt og sýna alveg
rétta mynd af heimi ungl-
inga.
•— Ég hef líka séð „Skóla-
daga" og mér finnst það líka
mjög góð lýsing á þessu.
Haraldur Þráinsson, 13 ára:
— Þetta var sæmilegt
Þetta var mjög raunverulegt
og það var ekkert sérstakt
sem vantaði.
— Skóladagarnir" eru líka
sæmilegir og það er svolítið
af þessu satt.
Sólveig Magnúsdóttir, 13
ára:
— Þetta er frábært leikrit,
en þetta er ekki allt satt.
— „Skóladagarnir" eru
mjög skemmtilegir og svip-
aðir og þetta
Ragnar Bentsson, 14 ára:
— Mér þótti þetta mjög
gott leikrit og það var allt satt
sem þau sýndu þarna og það
vantaði ekkert inní
— „Skóladagar" eru mjög
góðir þættir og sannir, en þó
held ég að ástandið sé enn
verra hér en i Sviþjóð.
Guðni Sveinsson, 1 5 ára:
— Þetta er mjög
skemmtilegt verk og satt og
rétt að öllu leyti.
— Hins vegar finnst mér
að það sem sýnt er í „Skóla-
dögum" eigi ekki allt við hér
á landi.