Morgunblaðið - 02.10.1977, Síða 22

Morgunblaðið - 02.10.1977, Síða 22
22 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2. OKTOBER 1977 Karen Bjarni Friðrik Hjördfs Haraldur Ingibjörg ok Aðalheiður Framhaldið sem týndist 0 PÚKINN sem hrellir prentarana og setur villur I dálka dagblaðanna komst heldur en ekki I feitt um slðustu helgi Hann át sm sé upp til agna framhaldið af grein Slagbrands um nýju visnabðkarplötuna. „Út um græna grundu", þannig aS það birt- ist ekki i blaðinu, mörgum til angurs og ama. En púkinn er sjálfsagt feitur og sællegur núna — og þyrfti að komast I megrun eins og helmingur þjóðarinnar. . . Slagbrandur sér sér því ekki annað fært en að birta þetta framhald núna og raunar aðeins meira, til að sam- hengið skiljist. Þar var komið sögu i frásögninni, að Slagbrandur var að spyrja helztu aðstandendur plötunn- ar. þá Björgvin Halldórsson. Gunnar Þórðarson og Tómas Tómasson um það. hvemíg þeir túlkuðu hinar geysilegu vinsældir fyrri vísnabókar- plótunnar og hvaða áhrif þær vin sældir hefðu haft á vinnubrögð þeirra við gerð seinni plötunnar: Björgvin segir: „Efni fyrri plotunn ar var alveg sérstakt. Þessar vlsur eru búnar að vera með þjóðinni I tugi og hundruð ára. Ég ætla þó að vona. að okkar túlkun og skilningur hafi átt sinn þátt i vinsældunum. Þetta er mjög viðkvæmt efni og við tókum það mjög hátiðlega. En fólkið vill meira af þessu Þeir krakkar sem eru að alast upp núna vilja fá lög i takti við timann. Ungt fólk sem er að byrja að búa og ala upp böm. það vill fá lögin I þessum stil. En mér finnst það mjög gott að islenzkt efni skuli fá svona góðar viðtökur." Gunnar segir: „Allir þekkja þessar visur, sama á hvaða aldri þeir eru. og nú voru þær settar fram á hressileg- an méta með nútimalogum takti." Tómas segir: „Á plötunni koma fram lög sem voru ekki til á plötum áður, en fólk hafði áhuga á að eiga á plötum. Menn höfðu ekki getað gengið i búð og beðið um „Stóð ég út i tunglsljósi". en nú breyttist það. — Þessi nýja plata var erfiðari að þvi leyti. að nú höfðum við ekki úr eins miklu efni að velja. Það var ekki mikið eftir að góðum. gönlum lögum við vfsurnar. en hins vegar hafði Gunnar gert ný lög við ýmsa texta og þau eru frábær og eiga eftir að verða sigild Og Björgvin bætir við: „Mér finnst þessi plata vera merkilegri en hin. það er meira í hana spunnið og ég held að hún eigi eftir að lifa lengur. Við hugsuðum ekki um að koma með efni sem hæfði óskalagaþáttunum, heldur vildum við bara gera góða tónlist sem við gætum heyrt hvenær sem væri slðar i lífinu án þess að sjá eftir þvi að hafa gert hana." En þótt fyrri platan hafi selzt svo vel sem raun ber vitni. hefði þá ekki alveg eins getað komið til greina að gefa öðrum listamönnum tækifæri á að spreyta sig á því verkefni sem gerð næstu visnabókarplötu var? Jóhann Páll svaraði þessu. „Ég hafði velt þessu geysilega fyr- ir mér. Ég vitdi ekki, að einhver gróðasjónarmið virtust ráða ferðinni og þvi var ég i fyrstu þeirrar skoðun ar að fela öðrum listamönnum þetta verkefni. En svo skipti ég aftur um skoðun og var þá kominn hring — ég taldi rétt að láta sömu menn og áður gera þessa plötu. Það er oft þannig, að þegar gera á framhald af einhverju verki sem hefur hlotið geysigóðar viðtökur. þá verður fram- haldsútgáfan miklu lélegri. Mörg dæmi eru um þetta úr kvikmynda- heiminum. En þetta getur lika heppnazt vel, eins og til dæmis með „Godfather II" sem var enn meira meistaraverk en fyrsta myndin. Ég taldi þvi rétt að láta sömu menn og áður vinna verkið. en aðalatriðið varð þó að vera það. að um framför væri að ræða og að hinn nýi búning- ur entist eins lengi og visurnar sjálf- ar. Og þetta hefur tekizt vonum framar. að minu mati." Og í lokin snúum við okkur aftur til Björgvins og spyrjum hann hvort honum, gömlu poppstjörnunni, hafi ekki þótt það hálfankannalegt að vera að syngja barnavisur og gömul sönglög eins og „Erla góða Erla": „Ég hef alltaf siðan ég var smá- strákur haft gaman af þvi lagi og mörgum öðrum i sama dúr. Þegar maður eldist og þroskast þá finnur maður gildi þessara laga og hve þau eru ofsalega falleg. Mér finnst ég hafa nálgazt sjálfan mig I þessum verkefnum. Þegar maður fær svona tækifæri. algerlega frjálsar hendur — sem er sjaidgæft í þessum bransa — þá finnur maður að maður er til og á rétt á sér. Þegar menn standa i útgáfunni sjálfir. vafstra i fjármálun- um og eru jafnvel að bera plöturnar i búðir, þá verður útkoman ekki eins góð. — „Erla góða Erla" var hálf- gert próf fyrir mig. Allir þessir gömlu söngvarar eru búnir að syngja þetta lag og mér fannst gaman að fást við það og það reyndi virkilega á mig." — sh. Réttar mvndir aflííi nnglmganna? Spjallað við anglinga nm leikritið „Grænjaxla” og sænskn Skóladagana 0 ÞAÐ VARÐ Ijóst nokkru áður en sýningin átti að hefjast, að þetta yrði engin venjuleg frumsýning. Það sást meðal annars á því, að gestirnir gengu ekki virðulega inn um dyr hússins, heldur tróðust, eins og grimm Ijón væru í þann veginn að rffa f sig alla þá sem enn stæðu utan dyra. Það var Ifka óvenju mikill kliður f salnum, áður en Ijósin voru slökkt, og gestirnir sýndu merki um óþolinmæði með köllum og klappi. Og þegar Ijósin dofnuðu og leiksýningin virtist vera að hef jast, var blfstrað og stappað eins og f þrjúbfói. Leikararnir voru dálftið uggandi um sinn hag: Hvernig gengi að flytja slfkum áhorfendahópi leikritið? Og líklega hefur þjóðleik- hússtjórinn verið dálftið órólegur líka; þessi frumsýning yrði áreiðanlega með öðrum brag en hann ætti að venjast. Áhorfendahópurinn var aðallega skipaður unglingum úr 7. og 8. bekk Breiðholtsskóla. Sýningarstaðurinn var ekki Þjóðleikhúsið, heldur samkomusalur f skólanum og þarna átti að fara að frumsýna leikritið „Grænjaxla" sem Pétur Gunnarsson rithöfundur, Stefán Baldursson leikstjóri, leikararnir Þórhallur Sigurðsson, Þórunn Sigurðardóttir, Helga Jónsdóttir og Sigmundur Örn Arngrfmsson og Spilverk þjóðanna hafa samið og sett upp f hópvinnu. „Grænjaxl- ar“ sýna myndir úr Iffi unglinga og því þótti við hæfi að frumsýna verkið unglingum, með öðrum orðum, að sýna unglingunum spegil- mynd af sér, dálftið ýkta á köflum, og þó ... Unglingar eru svoddan grænjaxlar, því er ekki að neita. Slagbrandur brá sér á þessa sögulegu frumsýningu, þar sem áhorfendur fóru strax að masa, ef þeim þótti einhver kafli f verkinu ekki nógu spennandi, kölluðu jafnvel til leikaranna eða grýttu sælgætisbréfum, eins og tfðkast á þrjúbfói. Þetta voru sem sé ósköp venjulegir unglingar og Slagbrand fýsti að leita álits þeirra á þessu verki, hvort það gæfi rétta mynd af Iffi unglinga og þar fram eftir götunum. Einnig notaði Slagbrandur tækifærið og spurði ungling- ana álits á myndaflokknum „Skóladagar" sem sýndur hefur verið f sjónvarpinu að undanförnu. Skyldi sú mynd sem þar er gefin af sænskum unglingum, Ifka eiga við um íslenzka unglinga? Svör unglinganna fara hér á eftir, en þau voru skrásett af —sh. og SIB og andlitin fest á filmu af Kristni Ólafssyni Ijósmyndara. Karen Guðnadóttír. 13 ára: „Mér fannst þetta mjög skemmtilegt leikrit, leikurinn var góður og ég held að það gefi rétta mynd af ungling- um." — En sú mynd, sem þátt- urinn „Skóladagar" gefur af unglingunum, er hún rétt? „Það eru ekki svona mikil læti hérna, unglingarnir eru ekki svona ferlegir." Bjarni Sveinbjörnsson, 14 ára: „Þetta var gott leikrit og góður flutningur. Eg held að það hafi að vissu leyti gefið rétta mynd af unglingum." — En hvað finnst þér um „Skóladaga"? „Þeir þættir eru ágætir og þetta eru svipaðir unglingar eins og hér. Þó eru ungling- arnir hér ekki alveg eins gróf- ir, hér er yfirleitt rólegra." Friðrik Bjarnason, 14 ára: „Þetta var gott leikrit og sýndi líklega lífið eins og það er hjá unglingum, það er svipað þessu." — En þættirnir „Skóla- dagar", sýna þeir svipað unglingalíf og hér? „Þetta er ferlega likt skól- unum hér, lætin lika. Ungl- ingarnir þar eru eins og hér og þetta er svipað, nema böllin, hér eru engin skóla- böll Ingibjörg Armannsdóttir og Aðalheiður Steinadóttir, báðar13ára: J „Þetta var ofsalega skemmtilegt leikrit, alveg frá- bært. Það var allt gott við það. Þetta er yfirleitt allt eins og við þekkjum það." — En sænsku þættirnir? „Þeir eru ofsalega skemmtilegir. Lífið hjá ungl- ingunum hér er oftast eins og í þáttunum, en ekki alltaf Hér eru ekki alveg eins mikil læti, ekki í okkar bekk að minnsta kosti. Annars eru unglingarnir í þáttunum svip- aðir og hérna." Hjördís Harðardóttir, 12 ára: — Mérþótti leikritið mjög skemmtilegt og sýna alveg rétta mynd af heimi ungl- inga. •— Ég hef líka séð „Skóla- daga" og mér finnst það líka mjög góð lýsing á þessu. Haraldur Þráinsson, 13 ára: — Þetta var sæmilegt Þetta var mjög raunverulegt og það var ekkert sérstakt sem vantaði. — Skóladagarnir" eru líka sæmilegir og það er svolítið af þessu satt. Sólveig Magnúsdóttir, 13 ára: — Þetta er frábært leikrit, en þetta er ekki allt satt. — „Skóladagarnir" eru mjög skemmtilegir og svip- aðir og þetta Ragnar Bentsson, 14 ára: — Mér þótti þetta mjög gott leikrit og það var allt satt sem þau sýndu þarna og það vantaði ekkert inní — „Skóladagar" eru mjög góðir þættir og sannir, en þó held ég að ástandið sé enn verra hér en i Sviþjóð. Guðni Sveinsson, 1 5 ára: — Þetta er mjög skemmtilegt verk og satt og rétt að öllu leyti. — Hins vegar finnst mér að það sem sýnt er í „Skóla- dögum" eigi ekki allt við hér á landi.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.