Morgunblaðið - 02.10.1977, Page 23

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2. OKTÖBER 1977
23
Sólveíg
Guðni
HUÓMPLÖTUÚTGÁFAN Steinar
h/f hefur nú starfað i tvö ár og á
þvi timabili gefið út 20 hljómplöt-
ur. Von er á nýrri plötu frá fyrir-
tækinu á markað i byrjun nóvem-
ber. Sú plata er með efni eftir tvo
fyrrum meðlimi hljómsveitarinnar
Daggar, Jón Þór Gislason og Pál
Pálsson. en þeir sjá einnig um
allan söng á plötunni. Aðrir
flytjendur eru Nikulás Róbertsson
(hljómborð), Jóhann Þórisson
(bassi), Ásgeir Óskarsson (tromm-
ur) og Tryggvi Hubner (gitar).
Hvorki hljómsveitin né platan hef-
ur hlotið ákveðið nafn. enn sem
komið er, en orðið „fjörefni" hef-
ur skotið upp kollinum r þessu
sambandi.
Á blaðamannafundi til kynn-
ingar þessari plötu sagði Steinar
Berg útgefandi frá þvi að u.þ.b. 1 5
mánuðir væru liðnir frá þvi hann
heyrði „Nýju dögg" leika nokkur
lög og þá þegar hefði hann sýnt
þvi áhuga að gefa út hljómplötu
með lögum þeirra Jóns Þórs og
Páls. Þeir hefðu fljótlega flutt lög-
in tveir inn á segulband, en siðan
hefðu ýmsir hlutir orðið til þess að
tefja frekari framkvæmdir og það
hefði ekki verið fyrr en i vor að
farið var af stað af fullum krafti.
Steinar sagði: „Við ákváðum að
kaupa ekki þrautþjálfaða hljóð-
færaleikara heldur fá reynslu-
minni hljóðfæraleikara inn i
grúppuna og gera siðan plötuna
hratt og vel, og það hefur tekist
að minum dómi."
Það kom fram á fundinum að
platan var unnin á 95 stúdiótim-
um, sem er tiltölulega skammur
timi miðað við aðrar hliðstæðar
plötur, og að flytjendumir önnuð-
ust sjálfir hljóðblöndun.
Aðspurður um hvemig hægt
hefði verið að vinna plötuna á svo
skömmum tima sagði Jón Þór:
„Aðalatriðið var náttúrulega það
að við æfðum geysivel fyrir upp-
tökuna og þrátt fyrir það að Ásgeir
og Tryggvi bættust ekki i hópinn
fyrr en mánuði fyrir upptöku, gekk
mjög vel að koma þeim inn !
stemninguna. Upphaflega voru
þeir nefnilega með okkur I þessu.
Ólafur Kolbeins og Óm Hjálmars-
son i Cirkus, en þeir fóru til Svi-
þjóðar i vor og Ásgeir og Tryggvi
komu i staðinn."
Önnur hlið plötunnar fjallar um
Hatiærisplanið margfræga. Um
það segir Jón: „i byrjun var bara
eitt lag. sem fjallaði um Halló. en
svo datt okkur i hug að færa þessa
hugmynd út og þetta varð úr.
Þessi hlið höfðar sennilega mest
til unglinga, en hin hliðin er ekki
bundin við neinn ákveðinn áheyr-
endahóp."
Nikulás bætir við: „Annars er
mjög erfitt að skilgreina tónlistina
sem við flytjum, þetta er blanda af
diskó,- country- og rokktónlist,-
allt nema prógressiv."
Það er sérkennilegt að þeir Jón
Þór og Páll höfðu samið texta við
nær öll lögin. en voru óánægðir
með þá, svo þeir fengu til liðs við
sig eitt listaskáldanna vondu, sem
lagfærði þá og samdi nýja upp úr
þeim Sá skáldmæringur vill þó
ekki láta nafns sins getið og sýnir
það ef til vill betur en margt ann-
að afstöðu skálda til dægurlaga-
texta. Einn texti á plötunni er eftir
Halldór Gunnarsson.
Að lokum sagði Jón Þór: „Við
höfum ekki gert neina áætlun um
frekara samstarf, það fer eftir þvi
hvemig viðtökur platan fær, en
við eigum efni á aðra, ef i það
fer.
r * 4t J. :> m /
j \ t \ ^ m \
r^/
\t
leika
Dnmbó og Steini
á dansleikjnm á
# SKAGAMENN fengu
bæði góðar fréttir og slæm-
ar í vikunni. Slæmu frétt-
irnar? Tap ÍA fyrir norska
liðinu Brann í leik á Akra-
nesi og þar með fall úr
Evrópukeppninni. Góðu
fréttirnar? Að Dúmbó og
Steini væru komnir á kreik
á ný eftir átta ára hlé og
ætluðu að leika á tveimur
dansleikjum á Skaganum
yfir helgina.
Raunar eru það góðar
fréttir fyrir fleiri en Skaga-
menn að Dúmbó og Steini
skuli vera komnir á kreik, þvi
að þetta var ein vinsælasta
danshljómsveitin fyrir 10 ár-
um. Nú er hljomsveitin búin
að gera stóra plötu sem kem-
ur á markað í þessari viku og
til að kynna hana og til að
rifja upp gömlu, góðu dag-
ana leikur hljómsveitin á
dansleikjum um þessa helgi
og tvær þær næstu.
Fyrsti dansleikurinn var á
Akranesi — á vegum ÍA —
á föstudaginn, í gær var
dansleikur í Stykkishólmi og i
kvöld er aftur dansað á Skag-
anum Um næstu helgi leika
Dúmbó og Steini þrjú kvöld i
röð i Sigtúni í Reykjavík og
helgina þar á eftir er búið að
bóka hljómsveitina á dans-
leiki i Festi í Grindavík á
föstudagskvöldi og að Hvoli
á laugardagskvöldinu.
•ý
Á fundi með fréttamönn-
um, þar sem nýja platan var
kynnt, svo og nýju fötin sem
Dúmbó og Steini hafa fengið
sér vegna ferðarinnar, kom
fram, að sennilega eru ekki
möguleikar á að framlengja
þessa dansleikjaferð hljóm-
sveitarinnar, þar sem sumir
liðsmanna hennar eru i öðr-
um hljómsveitum. „Ég hefði
viljað nýta þessi glæsilegu
föt meira," datt þá út úr
einum Dymblinum.
Hljómsveitin mun á dans-
leikjunum leika lögin af nýju
plötunni og annað efni í svip-
uðum anda, þ.e aðallega frá
árunum 1965—'69, er
hljómsveitin var upp á sitt
... í nýjum
fötnm, en
með gömol
lög...
bezta. Liðsmenn hennar voru
spurðir hvort það væri ekki
undarlegt að fara að kalla
saman hljómsveitina til að
flytja 10 ára gamalt efni, en
lítið nýtt?
„Það hefur sýnt sig,”
sögðu þeir, „að þegar við
höfum komið út á land, þá
hefur fólk alltaf verið að
spyrja okkur: Hvar er Steini?
Ætlið þið ekki að fara að spila
aftur? Svo er líka tilbreyting
fyrir fólkið að heyra á
dansleikjunum lög frá þeim
árum þegar við vorum á
kreiki. Aðrir hafa leikið rokkið
og nú komum við með þetta
efni. Það er líka allt í lagi að
gefa fólki á okkar aldri —
svona um þrítugt — færi á
hljómsveit á sínum aldri.”
— En hvað var það sem
gerði hljómsveitina svo vin-
sæla á sínum tima? Og að
hvaða leyti var hljómsveitin
frábrugðin öðrum á sínum
tíma? Þeir Dymblarnir leggja
allir orð í belg i samræðunum
við Slagbrand og svörunum
er öllum skellt saman hér á
eftir:
„Það var breiddin. — Já,
og svo vorum við svo mynd-
arlegir menn! — Við hugs-
uðum alltaf mest um það að
ná upp stemmningunni, vor-
um samtaka í þvi og duglegir
að spila. Okkur fundust böll-
in misheppnuð, ef stemmn-
ingin var ekki rétt. — Við
vorum með aðra hljóðfæra-
skipun en aðrar hljómsveitir.
— Við vorum yfirleitt mjög
samtaka. Við áttum heima í
frekar litlum bæ, þar sem
allir þekktu alla, og hjá okkur
var einstaklingum lítið flagg-
að, heldur var heildin þeim
mun sterkari. — Við vorum
það samtaka og um leið háð-
ir hver öðrum, að ef einn
vantaði, þá leið okkur ekkert
sérstaklega vel í spila-
mennskunni. Þetta var eins
og keðja, ef einn hlekkinn
vantaði, þá var keðjan til litils
gagns."
— Og hvernig gekk svo
að æfa fyrir þessa dansleikja-
rispu?
„Við vorum fljótir að ná
hver öðrum, ef svo má segja.
Það var bara talið fyrir hvert
lag, 1-2-3-4, og svo spiluð-
um við það þrisvar sinnum
og þá var þetta komið Rétt
eins og við hefðum hætt að
spila saman fyrir skömmu."
Finnbogi gitarleikari nefnir
textana: „Það var svo skrítið,
að við Steini mundum meiri-
hlutann af textunum. Þótt
við myndum hvorugur eftir
þeim í upphafi, þá kom þetta
upp úr okkur um leið og við
fengum „stikkorð" hver hjá
öðrum."
Talið berst aftur að plöt-
unni og Ásgeir hljómsveitar-
stjóri kveðst vilja leggja á það
áherzlu, hversu stór hlutur
Ragnars trommara hafi verið
i gerð plötunnar. Ragnar er
þaulvanur stúdíóvinnunni og
stjórnaði upptökunum og
hljóðblönduninni á plötunni.
Og enn reikar hugurinn
aftur um tiu ár eða svo:
„Við upplifðum það timabil
í danshúsamenningu Reykja-
víkur, þegar hljómsveitirnar
voru aðalatriðið, hljómsveit-
irnar trekktu að. Ef aðsóknin
var góð, þá var það vegna
hljómsveitarinnar, ekki húss-
ins. Þá var miklu meira mál
að vera í hljómsveit, það var
meira að gerast og allt önnur
tilfinning í þessum bransa en
nú."
— Og í lokin spyr Slag-
brandur, hvort sögu Dúmbó
og Steina Ijúki endanlega eft-
ir þessa dansleikjarispu og
útkomu plötunnar:
„Við getum slegið því
föstu, að Dúmbó og Steini
verða ekki dansleikjahljóm-
sveit á ný, það er ekki starfs-
grundvöllur fyrir svona stórri
hljómsveit, 7—8 manns,
nú. Launin eru of lág. En um
annað er ekki hægt að segja
á þessu stigi bara
kannski, kannski . . . Það er
að minnsta kosti ekki hægt
að slá þvi föstu, að búið sé að
slá botninn í Dúmbó og
Steina!"
—Sh