Morgunblaðið - 13.10.1977, Page 32

Morgunblaðið - 13.10.1977, Page 32
32 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 13. OKTOBER 1977 VtH> <£>p\' MORödKí-vv'’ . -- ■*- JT KAFr/Nl) \\ psr (í ±Ær "~^W- GRANI göslari '1-33 Þaó er t il þín M L p B R Þetta eru furðulesustu hljóð, sem és hef heyrt í nokkrum Hann hefur setið þarna sfðan f fyrrakvöld er síðasta ferð Titanie var sýnd! Batnandi gatna- gerd í Reykjavík Að undanförnu hefur verið tals- vert um það hjá Velvakanda að ökumenn hafa kveðið sér hljóðs, ef svo má að orði komast og gert að umtalsefni ýmislegt varðandi umferðarmál og akstur í og við Reykjavík, slysahættu o.fl. Hér er enn einn ökumaður á ferðinni og ræðir um gatnagerð, sem hann telur að hafi farið mjög batnandi á síðustu árum: ,,Ég held að enginn fái mótmælt því að götur Reykjavíkur hafa tekið miklum breytingum i fram- fararátt undanfarin ár og það er Iengur naumast til sú gata sem ekki er malbikuð, eða með varan- legu slitlagi, eins og á kannsi að segja, Þegar ný hverfi eru skipu- lögð og húsin reist er yfirleitt farið að byrja á gatnageröinni og þá allt malbikað löngu áður en BRIDGE Umsjón: Páll Bergsson t keppnishridge skipta góðar sagnir og iokasamningar ávallt miklu máli. En aðrir þættir spils- ins þurfa einnig að vera í lagi ef árangur á að nást. Spilageta er mun nauðsynlegri en fínar sagnir og flókin sagnkerfi. Enda er lögð mun meiri áherzla á hana í öllum bridgeskólum en á sagnta‘kni. En einn þátt spilsins er ekki hægt að kenna til hlítar. Það er fyrsta útspil. Aðeins reynsla hjálpar í því efni og verða menn þó seint fullnuma. Gjafari suður, allir á hættu. Norður S. AK10542 H. 84 T. AD L. A64 Vestur S. 8 H.109762 T. 652 L. KG92 Austur S. DG9763 H. D53 T. 10 L. D73 Læknið þér mig af stelsýkinni, hvernig á ég þá að fara að því að borga yður læknir? Suður S. — H. AKG T. KG98743 L.1085 Spil þetta er frá leik Dana og Frakka í síðasta Evrópumeistara- móti. Og á öðru borðanna skipti útspilið sköpum. Með hendur norðurs og suðurs enduðu Danirnir í sex tíglum og fengu auðveldlega þrettán slagi eftir að vestur spilaði út spaða. En Frakkarnir sögðu þannig: surtur 1 lieull :i lielar 4 hjorlu 5 líglar 7 Hjílar Nordur 2spartar 4 tfjjlar 4 j»rön(l 5 grond pass Alslemman er greinilega mjög góður samningur en Frakkarnir voru mjög óheppnir. Danskurinn fann banvænt útspil. Hann spilaði út laufi. Og með þessa skiptingu á höndum austurs og vesturs var spilið þá orðin óvinnandi. Það er mjög óvenjulegt að spila út frá kóng og gosa í alslemmu. En i þessu tilfelli þó engin tilvilj- un. Daninn hafði sagnirnar sér til leiðbeiningar. Suður átti greini- lega hjartaásinn en norður hina þrjá. Og var eina vonin því, að taka innkomu á blindan of snemma. En til að köróna óheppni Frakk- anna voru sjö grönd upplögö úr því austur átti hjarta- drottninguna. RETTU MER HOND ÞINA 67 Þegar þeir voru komnir aftur heilu og höldnu fyrir vaðið, fór að síga í Erik. — Þetta er bölvað og við- bjóðslegt líf, sem þú lifir. Fyrirgefðu, að ég blóta. En sérðu nokkurn tilgang með slíku lífi? — Finnst þér það viðbjóðs- legt? Mér finnst það skemmti- legt og þa'gilegt. Orn reyndi að látast rólegur og kærulaus. Ilann horfði beint fram fyrir sig. — Er þér fullkomin alvara? — Nei. — Nú, en hvers vegna heldur þú þá áfram? Þú átt væntan- lega ekki við, að þú gerir þetta af eintómri löngun til að fórna sjálfum þér? — Nei, því fer fjarri. Það vottar kannski fyrir göfugum hvötum, en viö þær bætast aðr- ar og óljósari ástæður. Okkur langar alla svolítið í ævintýri. Og svo viljum við vera einhvers metnir, teljast göfugir og þar fram eftir götunum. 1 dag hef ég til dæmis reynt eftir mætti að sýna þér hetjulund. Með öðrum orðum, alls konar hvatir og ásta*ður. Erik leit rannsakandi á Örn. — Ertu nú ekki að reyna að ganga í augun á mér með auðmýkt? — Rétt, því verður vfst ekki á móti mælt. Oþolinmæði og þreyta lá í loftinu. Flrik langaði tii þess að þjarma svolftið betur að Erni. — Nú, en ef til er einhver raunveruleg ástæða til þess, að unnið sé að kristnihoði hefðir þú þá ekki átt að híða átekta, þangað tii hvatir þínar væru alveg hreinar? — Þú ert snjall að láta dæmið ganga upp. Þá hefðurn við til dæmis átt að láta troða konuna og fóstur hennar til dauða, meðan ég sæti hcima og rannsakaði, hvað það er, sem knýr mig áfram. Nú hiifum við að minnsta kosli komið henni af stað til sjúkrahússins, og þar líður henni vel. Það skiptir hana litlu máli. hvaða hvatir réðu gerðum mínum gagnvart henni. Þörgn ríkti, það sem effir var heimferðarinnar. Það var orðið næstum aldimmt. Örn slakaði á spennunni. llann lét sig dreyma um máltið og mjúkt rúm. Þegar þeir komu auga á siðustu ána nokkur hundruð metra frá Jagersdrift, and- varpaði hann — og orðin komu úr djúpi sálar hans: — Nú þrái ég kyrrðina og friðinn i stór- borginni. Lifið hér úti á lands- hyggðinni hefur verið eins frið- sælt og hægt er að hugsa sér í orustu í stríðinu. — Já, en það er sjaldan, sem hægt er að komast i iinnur eins ævintýri og við hiifum ratað i í dag. Starfsdagur i /úlúlandi var á enda runninn. Erik var daufur í dálkinn. Örn var hress og ánægður. En við vaðið yfir síðustu ána féll kornið.sem Framhaldssaga eftir GUNNAR HELANDER Benedikt Arnkelsson þýddi f.vllti mælinn, einmitt um það bil, sem Erik fór að velta því fyrir sér, hvort hann hefði kraftu til að halda sér í hnakkinn síðasta smáspöi vegarins. Örn sagði, rólegur óþvingaður og fljótmæltur: — Það er liklega bezt, að við látum fyrir berast hér í nótt. Það er ekki þorandi að fara yfir þetta vað núna í myrkrinu. — Hvernig stendur á því? Eru krókódílar hér? Það var greinilegt, að Erik hafði runnið í skap. Gamla axlarmeinið úr Brakpan-ferðinni fór að minna hann á að það va*ri enn þá til. — Nei, ekki hérna. En hér er árbotninn sleipur. Hestarnir sjá ekki, hvar þeir stíga niður fótunum. Við skulum revna, strax og sólin kemur upp. Það mátti fremur segja, að Erik yltí úr hnakknum en að hann stigi úr honum. Hann íhugaði hvort örn segði þetta af illgirni en hann hafði ekki þrek til að nialda í móinn. Stundu slðar stóðu hestarnir bundnir við tré, og félagarnir

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.