Morgunblaðið - 16.10.1977, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. OKTÓBER 1977
27
Þökkum auðsýnda samúð við fráfall og útför
SIGMUNDAR EIRÍKSSONAR,
verkstjóra,
Lyngheiði 1 5, Hveragerði
Ekki ráð nema í tíma sé tekið
morgunblaðsmenn
hittu þessa dugmiklu
stráka er þeir voru á ferð á
Selfossi f vikunni. Enda
þðtt tveir og hálfur mánuð-
ur séu til gamlárskvölds
eru þeir byrjaðir að safna í
áramótabrennuna og hefur
þeim miðað vel áfram.
Strákarnir heita talið frá
vinstri: Ásgeir, Stefán,
Sigurgeir, Valgeir, Hilm-
ar, Lúðvík og Garðar. Þeir
eru ákveðnir í því að verða
með stærstu brennuna á
Selfossi og aðeins hrekkju-
svínin hinum megin f bæn-
um geta komið f veg fyrir
það, að því er drengirnir
sögðu Morgunblaðsmönn-
um.
Þeir eru grænir af öf-
und og eru byrjaðir að
stela spýtum úr þessari
brennu f sína eigin
brennu.
Ljösm. Mbl. Friðþjófur.
Kristin Þorsteinsdóttir
og aðrir vandamenn
+
Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður og ömmu
ODDNÝJAR FR. ÁRNADÓTTUR.
Ingimarsstöðum, Þórshöfn.
Ingimar Baldvinsson,
böm. tengdabörn og barnaböm.
Sigurður B. Magntísson, formaður Bræðrafélagsins, óskar hjónunum
Olafi G. Karlssyni og Guðrúnu A. Arnadóttur til hamingju með
verðlaunin.
Byggðarendi 24
f ær viðurkenningu
í Bústaðasókn
Um árabil hefur Bræðra-
félag Bústaðakirkju leitast
við að láta til sín taka mál
sem til menningar eða
framfara gætu orðið í
sókninni. Hefur félagið
gengist fyrir verðlauna-
veitingu til fegrunar í
hverfinu.
Nefnd hefur starfað til
að gera tillögur um viður-
kenningu fyrir „snyrtilega
umgengni á lóð og húsi“ í
sókninni, hefur nefndin
orðið sammála um að
leggja til að Byggðarenda
24, eign hjónanna Guðrún-
ar A. Árnadóttur og Ólafs
G. Karlssonar, hljóti viður-
kenningu félagsins árið
1977.
Að þessu sinni var tekið
fyrir svæðið Endar, Gerði
og Lönd austan Tunguveg-
ar og Óslands. Þarna eru
ungar lóðir og hús, mörg
ófullgerð og lóðir í sköpun.
Víða eru þó komnir fallegir
garðar og allur frágangur
til fyrirmyndar. Vill nefnd-
in t.d. benda á eftirtaldar
húseignir:
Austurgerði: Nr. 3, 9 og 10.
Við Byggðarenda: Nr. 6, 9,
11, 13 og 15.
Við Litlagerði: Nr. 6, 12 og
14.
Hér var um vandasamt
val að ræða, því almenn
umgengni í sókninni er að
verða mjög góð. Þakkar
Bræðrafélagið öllum þeim
sem að þessum málum hafa
unnið.
t
Þökkum samúð og hlýhug við útför,
VALGERÐAR SIGTRYGGSDÓTTUR,
Brávallagötu 10.
Einnig þökkum við læknum og starfsfólki Landakotsspitala, góða
umönnun í veikindum hennar
Númi Þorbergsson,
dætur hinnar látnu og
aðrir aðstandendur.
Minning:
Magnús Höskuldsson
fyrrverandi skipstjóri
Magnús Höskuldsson fyrrv.
skipstjóri lést á Borgar-
spítalanum í Reykjavik 4. október
sX, tæpra sjötíu ára að aldri. Ut-
för hans var gerð 12. okt. frá
Fossvogskirkju. Athöfnin var
virðuleg og fjölmennt í kirkjunni.
Mér urðu nokkur vonbrigði að
því, að engin minningar — eða
kveðjuorð voru birt um hann f
dagblöðum eða annars staðar.
Mér finnst það tæplega sæmandi
að Magnus liggi óbættur hjá
garði, og þess vegna hripa ég nið-
ur nokkur atriði, sem mér er
kunnugt um úr æviferli hans.
Magnús var fæddur 15.
nóvember 1907 á Mjóanesi í Þing-
vallasveit, sonur Höskulds
Guðmundssonar, bónda þar, og
konu hans, Elisabetar Jónas-
dóttur. Fimmtán ára gamall fór
Magnús að stunda sjómennsku á
opnum bátum frá Grindavik, var
síðan á stærr-i fiskiskipum og tog-
urum og árið 1927, þá rétt tvit-
ugur að aldri, réðst hann háseti á
e/s Willemoes, síðar Selfoss (I),
hjá Ásgeiri Jónassyni móður-
bróður sinum. Var hann síðan all-
an sinn siglingatíma háseti, stýri-
maður og skipstjóri á skipum
Eimskipafélags Islands. Skip-
stjóri var hann frá því á árinu
1959 þar til hann varð að hætta
siglingum árið 1968 vegna veik-
inda. Við þau háði hann harða
baráttu þar til yfir lauk. Síðustu
tvær vikurnar lá Magnús meðvit-
undarlaus á Borgarspítalanum,
hafði fengið blóðtappa í heilann,
og leiddi það hann til dauða.
Síðustu samfundir okkar Magn-
úsar voru í júlí s.l. heima hjá
Ragnheiði dóttur minni, systur-
dóttur hans. Var þá áberandi hve
mikið honum hafði hnignað og
hve sjúkdómurinn hafði náð
sterkum tökum á honum. Þó tal-
aði hann um að skreppa heim tii
mín við tækifæri og rabba við mig
um sameiginleg áhugamál okkar
beggja. Úr því varð þó ekki.
Áhugamál Magnúsar voru fleiri
en það sem að sjómennsku og
siglingum laut. Hann var ritari i
stjórn Félags íslenskra bifreiða-
eigenda í sjö ár, hann stofnaði
deildir úti á landi og leitaðist við
aó vekja áhuga bifreiðaeigenda
t
Útför eiginmanns míns,
SÍMONAR GUÐMUNDSSONAR,
fyrrverandi verkstjóra.
Austurbrún 6,
fer fram frá Dómkirkjunni, þriðjudaginn 1 8 okt kl. 1 30 e h
Fyrir mina hönd og annara vandamanna.
Rósa Sigurðardóttir.
t
STEFÁN STEFÁNSSON,
innheimtumaður,
verður jarðsunginn frá ísafjarðarkirkju þriðjudaginn 1 8. október kl 14
Aðstandendur.
t
Föðursystir min
HILDUR JÓNSDÓTTIR.
Ásvegi 10.
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 19 október kl
13:30
Fyrir hönd ættingja
Lára ÞórSardóttir.
og annarra ökumanna á öruggum
akstri og á öðrum málefnum
félagsins og tilgangi þess. Hann
átti stóran þátt i þvi að skipu-
leggja þá þjónustustarfsemi
félagsins að láta bíla sina vera úti
á vegum landsins á mestu
umferðardögum sumarsins til
þess að veita ökumönnum upplýs-
ingar og aðstoð, og til að annast
viðgerðir á minniháttar skemmd-
um og að kalla á hjálp gegnum
talstöðvar bílanna, ef um slys eða
meiriháttar skaða var að ræða.
Tók hann sjálfur þátt í þessu
starfi, og gerði það af dugnaði og
áhuga. Magnús var einn af stofn-
endum Hagtryggingar.
Magnús var blátt áfram í um-
gengni og viðmóti og öll fram-
koma hans var einarðleg, og þeim
sem hann treysti sýndi hann
sanna vináttu. Kom þá fram hjá
honum hlýja og ljúfmennska, sem
braust út i gegnum dálítið hrjúft
ytra borð. Hann var einn af þeim
mönnum, sem sagði hvitan hlut
hvítan og svartan hlut svartan.
Þetta kemur sér ekki alltaf vel.
Til eru þeir menn, sem þola illa
og heyra sannleikann nema að
hann sé vafinn inn i silkiklæði.
Um trúarlíf Magnúsar er mér
ekki kunnugt, eða hve mikið hann
hefur Ihugað eilifðarmálin, það
kom aldrei til umræðu okkar á
milli, þær snerust eingöngu um
veraldleg efni. En hvernig svo
sem þvi er farið, þá verður án efa
tekið vel á móti sál hans af sendi-
boðum Drottins, og hann leiddur
á framfarabraut í þeim heimi,
sem hann nú er fluttur til.
Árið 1932 gekk Magnús að eiga
eftirlifandi konu sína, Jóhönnu
Jónatansdóttur. Þau eignuðust
fjögur börn, þrjá drengi og eina
dóttur, sem öll eru uppkomin. Ég
votta ekkju hans og börnum, svo
og nánustu ættingjum samúð
mína.
Jón Eiríksson.