Morgunblaðið - 18.10.1977, Blaðsíða 30
30
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. OKTOBER 1977
Frænka okkar og félagi,
ÁRNÝ SIGURÐARDÓTTIR,
Suðurgarði,
Vestmannaeyjum.
lést í Vestmannaeyjum laugardaginn 1 5 október
Fyrir hönd vina og vandamanna.
Svala Johnsen (j|a|ur ÞórSarson
SuðurgerSi.
t
Maðurinn minn,
KRISTINN M. GUNNARSSON,
vélstjóri,
Álfheimum 54,
lést 1 5 október
Sigríður GuSmundsdóttir.
t
Eiginmaður minn,
EINAR EINARSSON,
Baldursgötu 4, Keflavík,
andaðist í Borgarsjúkrahúsinu. 1 5 október
Jóhanna Ákadóttir.
t
Móðir okkar
ÁSTA SIGRÚN VIGFÚSDÓTTIR,
Vesturgötu 66. Reykjavik.
frá Ólafsvik,
andaðist að kvöldi 16 október i Grensásdeild Borgarspitalans Fyrir
hönd systkina minna
Guðrún Guðnadóttir
t
Eiginmaður minn og faðir okkar.
WILLIAM F. CLEMENS JR.
lést í sjúkrahúsi Herdford, Bandaríkjunum þann 9 þ m
Karítas Þorleifsdóttir Clemens og synir.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUOLAUGUR SVEINSSON
frá Þverá í Norðurárdal,
lést á héraðshælinu Blönduósi 13 október. Útförin fer fram frá
Höskuldsstaðarkirkju 22 október kl 2 e h
Aðstandendur
t
Jarðarför mannsins míns og föður,
JÓHANNESARÞÓRÐARSONAR,
vélstjóra,
Brávallagötu 18.
sem andaðist á Landspitalanum 12 þ m . fer fram frá Dómkirkjunni
miðvikudaginn 1 9 október kl 1 3 30
Jóhanna Marteinsdóttir,
Þórður Jóhannesson.
t
Föðursystir mín
HILDUR JÓNSDÓTTIR.
Ásveg 10.
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 19 október kl
13 30
Fyrir hönd ættingja
Lára Þórðardóttir.
t
Móðir okkar og tengdamóðir
JÓNA MARTA GUOMUNDSDÓTTIR
Viðimel 49,
lést 10 október á Borgarspitalanum Útförin hefur farið fram i kyrrþey
að ósk hinnar látnu Sérstakar þakkir til starfsfólks Borgarspítalans,
deild A5
Hraf nhildur Thorsteinsson
Þorsteinn Gunnarsson og Valgerður Dan.
Símon Guðmundsson
verkstjóri — Minning
Fæddur: 11. nóvember 1887.
Dáinn: 8. október 1977.
1 dag verður til moldar borinn
frá Dómkirkjunni góður og gegn
þjóðfélagsþegn, þeirrar kynslóð-
ar, sem nú er senn öll gengin.
Simon Guðmundsson var fædd-
ur að Klöpp í Miðnesi 11. nóv.
1887, sonur Guðmundar Simonar-
sonar frá Berghyl i Ytrihrepp,
Guðmundssonar bónda þar og sið-
ar á Kluftum og Reykjadalskoti,
Halldórssonar bónda i Jötu og sið-
ar í Berghyl. Og konu hans Mar-
grétar Simonardóttur frá Borgar-
eyrum undir Eyjafjöllum, Guð-
mundssonar bónda og konu hans
Þórunnar Samúelsdóttur. Þau
Guðmundur og Margrét bjuggu
fyrstu búskaparár sín að Klöpp á
Miðnesi, síðan í Hábæ og Mels-
húsum í Leiru, þar sem þau
bjuggu lengst eða nærfellt i fjóra
áratugi, og við Melshús voru þau
jafnan kennd, eftir að þau fluttu
þaðan. Börn auk Símonar voru
þrjú, er upp komust og lifir nú
ein systir þeirra frú Ingibjörg
Johnson, 86 ára búsett í Selkirk í
Canada.
Simon var á fjórða árinu er
hann fluttist með foreldrum sín-
um í Leiru, og þar ólst hann upp í
foreldrahúsum. Á þeim tima
þekktist ekki skólaganga fyrir
unglinga fátækra foreldra. Vinn-
an og þá fyrst og fremst sjósókn-
in, að draga björg i bú, varð
þeirra harði lífsins skóli. Um
fermingaraidur tók Símon að
stunda sjóróðra á opnu áraskipi,
sem þá var eini farkostur þess
tíma, þeir þóttu togna og stælast
við árina Suðurnesja drengirnir
um og upp úr síðustu aldamótum.
Ungur að árum gjörðist Símon
formaður á sexæringi, sem var þá
algengasta stærð vetrarvertíðar-
skipa þeirra í Leiru. Hann reynd-
ist þegar farsæll sjósóknari og
aflamður, og upp frá því var hann
formaður alla tíð meðan hann átti
heima þar suður frá, eða í full 25
ár og hlekktist aldrei neitt á. I
mörg ár fór hann austur á firði á
sumarvertíð, lengst af var hann á
Stöðvarfirði, ávallt var hann for-
maður austur þar. Hann sótti fasf
á sjóinn, hvort heldur var hér við
suðurströndina eða i Austfjarða-
þokunni, «n forsjálni hans og
hyggindi, skiluðu skipi hans og
skipshöfn ávallt heilu heim, með
góðan afla.
Hann fluttinst búferlum til
Reykjavíkur árið 1929, og hér i
borg hefur hann átt heimili síðan.
Eftir komuna til Reykjavíkur
gjörðist hann brátt sjómaðúr á
togara, og stundaði sjóinn á þann
hátt í nærfellt áratug, að hann
gjörðist landverkamaður. Hann
hóf að stunda byggingarvinnu hjá
Einari Kristjánssyni og Óskari
Eyjólfssyni byggingarmeisturum.
Þegar þeir stofnuðu byggingar-
verktakafélagið Stoð, réðu þeir
hann sem verkstjóra hjá félaginu
og hjá þvi fyrirtæki vann hann
bæði hér í borg, og einnig fyrir
norðan við Laxárvirkjun. Simon
kom sér allstaðar vel, naut bæði
trausts, virðingar og vináttu sam-
starfsmanna sinna, jafnt og yfir-
boðara. Hann var hreinskiptinn
maður í samskiptum við sam-
ferðamenn sína, maður sem ei
mátti vamm sitt vita í orði og
athöfn. Eftir að Stoð hætti verk-
takaframkvæmdum, keypti
Simon sér trillubát, sér til ánægju
og afþreyingar þegar aldur færð-
ist yfir, því algjört iðjuleysi gat
hann ekki þolað. Hann stundaði
t.d. grásleppuveiðar um árabil,
allt fram undir hin siðustu ár, þá
var sjón hans nokkuð tekin að
daprast. En sjóndepran var hin
einu ellimörk er á ijonum mátti
marka. Símon var greindur mað-
ur og fróður vel, og að eðlisfari
léttur í lund og bjó yfir græsku-
lausri kimni. Söngvin, tónhneigð-
ur og lék á orgel, hrókur alls góðs
fagnaðar í vinahópi.
Símon var þríkvæntur. Fyrsta
kona hans var Halldóra Eyjólfs-
dóttir frá Gufuskálum, þau
bjuggu í Bergvík og síðar í
Hrúðurnesi í Leiru. Hún lézt í
spönskuveikinni 1918 frá sex
börnum þeirra.
Hann giftist öðru sinni Mar-
gréti Gústafsdóttur frá Stokks-
eyri. Þau slitu samvistum. Eftir-
lifandi kona hans er Þóranna
Rósa Sigurðardóttir, þau voru
barnlaus, en ólu upp að mestu
leyti tvær stúlkur, barnabörn
Rósu, og hafa þær báðar reynst
þeim hjónum ágæta vel, goldið
sín fósturlaun með fádæma rækt-
arsemi. Af börnum Símonar, sem
eru 13, eru nú 7 á lífi, allt hið
mesta dugnaðarfólk og nýtir borg-
arar.
Eg þakka góð kynni við hin
látna heiðursmann, okkar kynni
voru aðallega nú hin seinni ár og
komum við hjónin oft i heimsókn
til hans og Rósu, gestrisni þeirra
var mikil og ávallt ánægjulegt að
dvelja hjá þeim.
Við hjónin sendum þér, Rósa
mín, okkar einlægustu samúðar-
kveðjur, og biðjum þér og afkom-
endum hans og ástvinum blessun-
ar á ókomnum ævidögum.
Þ. Ág. Þórðarson.
SVAR MITT
EFTIR BILLY GRAHAM
»1
Cg stjórna æskulýðsstarfinu { kirkjunni okkar. Viljið
þér skrifa fyrir mig lista yfir þá starfsemi, sem kristnum
mönnum þykir yfirleitt ekki viðeigandi?
Ég þekki enga slíka flokkun á starfsemi meðal
æskunnar. Ég vona, að hún verði aldrei gerð, annars
úrkynjast kristindómurinn og verður ekki lengur líf
í samfélagi við Guð, heldur félagsskapur um boð og
bönn, þar sem fleiri farísear og hræsnarar yrðu til
en kristnir menn. Aðal kristinnar trúar er hið
persónulega frelsi, sem einstaklingunum er veitt til
þess að fylgja leiösögn heilags anda. Það er þetta
frelsi, sem krefst þess af okkur, að við veljum og
höfnum. Við verðum sífellt að vega og meta. Af því
veróur eins konar spenna, en úr þeim jarðvegi
sprettur sterk og djörf trú og lifandi samfélag við
JesúmKrist.
Þeir sem lifa í trú og samfélagi, gera allt Guði til
dýrðar og láta ekki órökstudd boð og börn aftra sér.
+
JÓFRÍÐUR ÁSMUNDSDÓTTIR,
Gunnlaugsstöðum,
lést að heimili sinu 1 6. oktíber Jarðarförin auglýst síðar
Aðstandendur.
Móðir okkar og tengdamóðir
VIGDÍS GUÐMUNDSDÓTTIR,
andaðist í sjúkrahúsi Hólmavíkur, föstudaginn 14 október
Börn og tengdabörn.
Afmælis-
og
minningar-
greinar
ATHYGLl skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtasf á í mið-
vikudagsblaði, að berast f sfð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag og hliðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera f sendibréfsformi eða
bundnu máli. Þær þurfa að
vera vélritaðar og með góðu
lfnuhili.