Morgunblaðið - 18.10.1977, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 18.10.1977, Blaðsíða 36
36 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. OKTÓBER 1977 k'AFr/NU * GRANI göslari Hringir þú adeins til að segja mér frá þessari uppfinningu þinni í sam- bandi við sjónvarpið þitt? Því var ég látinn fjúka? Harðneskjuleg deila „Fullvlst má telja að verkfalls- menn BSRB, þrettán þúsund ad tölu, njóti ekki samúðar eða vei- vilja þjóðarinnar I heild, ef grannt er skoðað í yfirstandandi kjaradeilu, er nú virðist rísa æði- hátt. Frekar mun hitt að andúðar gæti hjá fóiki yfirieitt. Enda er 'ramkvæmd BSRB manna i þess- ari vinnudeilu forkastanleg og harðneskjuieg á margan veg og með eindæmum klaufaleg, svo ekki sé fastar að orði kveðið. Hins vegar munu kommar áiíta að þessi átök séu þeim í hag og vatn á þeirra myllu. Gleði þeirra yrði mikil gæti upplausnarástand skapazt í þjóðfélaginu á þann hátt að löglega kosinni þingræðis- stjórn yrði gert ókleift að stjórna með venjulegum hætti. Þá fyrst sæju kommar hilla yndir veruleg- an árangur af margra ára sundrungariðju sinni I íslenzku þjóðlifi. BSRB mönnum hafa nú þegar verið boðnar mjög miklar og góð- ar kjarabætur að frumkvæði stjórnvalda með sjálfan fjármála- ráðherra fremstan í flokki. Og satt að segja eru þau boð langt fram yfir það sem gjaldþol ríkis- ins getur staðið undir með góðu móti. Slíkar aðgerðir munu því kalla á mjög aukna gjaldheimtu úr vasa borgaranna I landinu. BSRB menn ættu að gaumgæfa það atriði mjög vel áður en þeir heimta hærri fjárhæðir sér til handa. Överjandi er af þessum mönn- um, er sjálfsagt telja sig ábyrga í sarfi og vilja vel, að hafna með öllu framkomnum kjarabótum. Slík vinnubrögð geta ómögulega talizt til þjóðhollustu eða skyn- samlegrar afstöðu til mála yfir- leitt. Miklu fremur minna þessar aðgerðir BSRB manna á flugvéla- rán hryðjuverkamanna, þau er nú tfðkast svo mjög og mesta athygli vekur hvarvetna í heiminum á þessum siðustu dögum. Svo er að sjá að BSRB menn vilji keyra stjórnvöld upp að vegg og æpi þar allir í einum kór, eins og óþekk brekabörn: peningana eða Ilfið. BRIDGE Umsjón: P6M Bergsson Við hefjum vikuna á úrspila- þraut eins og venjulega. Og góð vísa er sjaldan of oft kveðin. Við byrjum á að telja slagina og velj- um siðan möguleikana, sem við nýtum I réttri föð. Suður gefur, norður og suður á hættu. Norður S. 64 H. 853 T. 742 L. D10974 Suður S. AKD H. AK2 T. AG53 L. KG8 Suður spilar þrjú grönd og vest- ur spilar út spaðagosa. Hvernig sýnist þér rétt að spila spilið, les- andi góður. Þegar þú hefur ákveð- ið það skaltu lesa framhaldið og sjá hvort við erum á sama máli. Sé laufástinn blankur eða að- eins eitt smáspil með honum er spilið auðvelt viðfangs. Vörnin getur þá ekki hindrað að nógu margir slagir fáist á litinn. En annars fást aðeins tveir á lauf og þá vantar nlunda slaginn. Við verðum því að nota varalitinn, sem er tígullinn. Og í þrem tilfell- um gefst það vel. Hjónin blönk, skiptingin 3—3 og annað háspil- anna ásamt einu smáspili hjá vestri. Allt spilið — Norður S. 64 H. 853 T. 742 L. D10974 I COSPER 7554 Ég á fyrst um sinn að vera til rannsóknar! Vestur S. G10973 H. G94 T. D8 L. Á52 Austur S. 842 H. D1096 T. K1096 L. 63 Suður S. AKD H. AK2 T. AG53 L. KG8 — og nú er þetta auðvelt. Við tökum fyrsta slaginn og spilum laufkóng. Asinn kemur ekki og við spilum næst Iágum tiglin. Vörnin spilar til baka öðrum hvorum hálitnum. Við fáum slag- inn og tökum á tígulás. Síðan spilum við laufi á blindan og spil- um tígli að gosanum. Og hann verður níundi slagurinn. RETTU MER HOND ÞINA 71 sneri við og fór aftur inn I bókasafnið. Þar gekk hann fram með híllunum tók út bók og setti hana aftur á sinn stað, reikaði svo þögull um her- hergið. Slðan fór hann inn I svefnherbergið og lagðist fyrir. Hann beið margar klukku- stundir eftír önnu — án þess að geta sofnað. x o x Hvítur og svartur Erik svaf lengi eftir árdegis- verðinn daginn eftir ferðina til Malakala. Hann vaknaði, þegar liðið var á morguninn, lurkum laminn og þungur f höfðinu. Reiðin og sóiskinið daginn áður höfðu svipt hann allri dáð. Og allt til sólarupprásar hafði hann legið á berum vellinum við vaðið. Þá fyrst áræddu þeir að fara yfir ána og rlða heím. Það voru orgeltónar úr dag- stofunni, sem vöktu hann. Hann klæddi sig, læddist út og settist á bak við Orn, án þess að trufla hann I hrifningu hans við orgelið. Örn lék tokkötu og fúgu í d-moll eftir Baeh. Hann var lipur I fingrunum, og hann lék með öllum Ifkamanum. Svartur hárlubbinn var orðinn úfinn vegna höfuðhreyfing- anna. Það var augljóst, að hann var miður sfn út af þvf að þurfa að leika á svo lélegt og Iftið orgel og að hann reyndi að fá hljóðfærið til að túlka það, sem Bach hafði viijað gefa f tokkötu sinní. Hann glfmdí við hið and- snúna orge) og var á að líta eins og hann hefði tekið f hornin á reiðum bola og reyndi að sefa hann. Erik stóð upp. Hann stóð ianga hrfð bak við orgelstólinn, unz Örn tók eftir honum og leit upp. Hann hélt áfram að splla, en spjallaði um leið við Erik. — Satt að segja óska ég þess stundum, að ég væri rfkur, svo að ég gæti komizt yfir reglulegt kirkjuorgel. Hlustaðu tíl dæm- is á þessa hljóma. Það er eigin- lega ekki hægt að leika þá nema með mjúkri sacionrödd. Og hér ætti að vera bordun, sem hljómaði dauft á bak við. Þekkirðu nokkuð til tónlistar Bachs? Hefur þú sofið vel? — Nei og já. Nei, ég þekki ekki mikið til tónlistar Bachs. Já, ég hef sofið vel. Góðan dag, annars! Hann settist f ruggustól. en Örn hélt áfram að spila og spjalla. — En Bach. sjáðu til, að upp- götva Bach, það er eins og að uppgötva Amerfku. Maður kemur inn í alveg nýjan heim. Hlustaðu bara á þessa tokkötu. Taktu eftir, hvað þessi tónlíst eftir Bach nær yfir vftt svið. Stundum streymir Iftill, feim- inn fjallalækur hjalandi niður brekkuna. En svo hendist læk- urinn allt f einu út fyrir hengi- flugið f syrpu af hljómum. Og öðru hverju eru tónarnir hreint og beint eldgos. Enginn einasti taktur er smekklaus eða merk- ingarlaus. Örn var f essinu sfnu, þegar hann lýsti hugmyndum sínum Framhaldssaga eftir GUNNAR HELANDER Benedikt ArnKelsson þýddi með fjálglegum orðum. En hann var ekki viss um, hvort Erik væri góður áheyrandi. Hann lék stundarkorni lengur. SSðan skellti hann aftur lokinu. — Viltu koma mcð mér út í " garð og tina banana i hádegis- verð? Erik hló — Heyrðu, ég get ekki annað en haft gaman af þér — og tóniistinni þinni. Þú gefur þig henni á vald, eins og þú eigir Iffið að leysa. Ertu alftaf svona sprækur á morgn- ana? Örn svaraði ekki strax. Þcir gengu saman út f garðinn og tðku að lelta f bananalundi. — Þú spurðir hvort ég væri alltaf sprækur, sagði hann að lokum, þegar hann skar af stóran klasa. — Nei, þú getur reitt þig á, að það er ég ekki. Fyrir ári til dæmis var ég sljór, syfjandalegur og órakaður. Ég vanrækti alveg starf mitt. — Hvernig stóð á þvf? — Astæðan var sú, að ég gekk fram á svertingja, sem var að

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.