Morgunblaðið - 21.10.1977, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. OKTÓBER 1977

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Fréttastjóri
Auglýsingastjóri
Ritstjórn og afgreiðsla
Auglýsingar
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guðmundsson.
Bjöm Jóhannsson.
Ámi Garðar Kristinsson
Aðalstræti 6, sími 10100.
Aðalstræti 6, sími 22480.
Hvar eiga þessir
unglingar að vera?
Verkfall opinberra starfsmanna og lokun framhalds-
skólanna af þeim sökum leiddi til þess, að þúsundir ung-
menna voru iðjulausir dögum saman og áttu bersýnilega erfitt
með að finna eitthvað, sem veitt gæti starfskröftum og lifsþrótti
þeirra útrás Þetta kom t d berlega í Ijós á þvi, að ástandið á
bifreiðastæðinu, þar sem Hótel ísland eitt sinn stóð, hefur að
undanförnu verið mun verra en um nokkurt skeið áður. Á
fimmtudagskvöldum byrja unglingar að safnast saman á þessu
bifreiðastæðí og upp úr kl. 22 að kvöldi er þar saman kominn stór
hópur unglinga á bifreiðum, skellinöðrum og fótgangandi. Eins
og gefur að skilja býður þetta bifreiðastæði ekki upp á mörg
tækifæri fyrir þessi ungmenni til þess að hafa ofan af fyrir sér og
þess vegna verður niðurstaðan sú, að legið er linnulaust á
flautum bifreiðanna, bensíngjafir skellinaðra eru i botni og með
þessum hætti tekst að framleiða umtalsverðan hávaða. Að öðru
leyti reikar þetta unga fólk um bifreiðastæðið og nærliggjandi
götur í flokkum. Sagan endurtekur sig á föstudagskvöldum.
Þannig hefur ástandið á þessu bifreiðastæði verið við og við
undanfarin misseri, en líklega aldrei jafn slæmt og þá daga, er
margir framhaldsskólar voru lokaðir vegna verkfalls opinberra
starfsmanna
Þetta leiðir hugann að því, hvar þessir unglingar eigi að vera,
hvar þeir geti fundið sér samastað Öllum er Ijóst, að á vissu
skeiði unglingsára verða miklar breytingar á lífi þessa unga fólks.
Þörfin fyrir félagsskap jafnaldra verður rík, tengslin við heimilið
breytast og verða með nokkuð öðrum hætti en á barnsaldri
Unglingarnir leita meira út á lífið, ef svo má að orði komast, en
áður Þessum breytingatíma þurfa hinir eldri að mæta af skiln-
ingi, en um leið er nauðsynlegt að sjá til þess, að unglingarnir eigi
sér samastað, áem er meira aðlaðandi og býður upp á fleiri
tækifæri til tómstundastarfsemi heldur en bifreiðastæðið á horni
Austurstrætis og Aðalstrætis.
Þáttur æskulýðsfélaga á höfuðborgarsvæðinu i þvi að veita
starfskröftum unglinganna útrás er geysilega þýðingarmikill og
má þar nefna starfsemi iþróttafélaga, skátahreyfingar, bindindis-
félaga, kristilegra félaga ungs fólks og margra annarra æskulýðs-
félaga svo og æskulýðsráða sveitarfélaganna á þessu svæði
Þannig hefur Æskulýðsráð Reykjavíkur t.d. rekið stórt danshús
fyrir unglinga og jafnframt hefur verið komið upp félagsheimili
fyrir ungt fólk i Breiðholti og öðrum hverfum og áform eru um
byggingu félagsmiðstöðvar, þar sem ungt fólk getur m a starfað
Allt eru þetta spor i rétta átt, en kjarni þess vandamáls, sem hér
er vikið að og ástand siðustu vikna hefur undirstrikað alveg
sérstaklega, er sá, að unglinga í Reykjavik og nærliggjandi
sveitarfélögum skortir samastaði, aukna og bætta aðstöðu til þess
að taka þátt í félagslífi og betri aðstöðu til að sinna þörfum fyrir
félagsskap jafnaldra. Ef slík aðstaða væri fullnægjandi mundu
þessir hópar unglinga ekki vera á Hótel íslandsplaninu með
hávaða og látum á fimmtudags- og föstudagskvöldum, heldur
einhvers staðar annars staðar, þar sem betur færi um þá og þar
sem meiri tækifæri væru til þess að taka þátt í heilbrigðu félags-
og tómstundalífi Þessar hópsamkomur á bifreiðastæði sýna, að
íyrir hendi er visst, takmarkað, vandamál, sem nauðsynlegt er að
takast á við Það eiga foreldrar og forráðamenn sveitarfélaga og
æskulýðsfélögin á höfuðborgarsvæðinu að taka höndum saman
um að gera
Davið Oddsson, einn af borgarfulltrúum Sjálfstæðisflokksins,
sem jafnframt er formaður Æskulýðsráðs Reykjavíkur, fjallaði
sérstaklega um þessar útisamkomur ungs fólks á „hallærisplan-
inu" í viðtali við Morgunblaðið fyrir skömmu og sagði þá m a :
„Þegar fjallað er um ólæti ungs fólks á „hallærisplani", fyrir utan
Tónabæ eða annars staðar i borginni verðum við að minnast þess,
að allur þorri ungs fólks, sem þarna kemur, hagar sér fullkomlega
:;ðlilega, þó máske af nokkrum gáska. Örfáir tugir ólátabelgja
setja á stundum slæman svip á allan hópinn. Máske þarf litið eitt
athafnasamari löggæzlu, en hafa verður i huga að hún býr að
mannfæð miðað við hin mörgu aðkallandi verkefni. Æskulýðsráð
-lerir sitt til að vega á móti áhrifum hinna böldnu meðal unglinga
og að liðsinna þeim sem erfitt eiga Sérstök útideild, sem komið
hefur verið á fót í samvinnu við félagsmálaráð borgarinnar, vinnur
sitt starf um kvöld og nætur meðal ungs fólks Persónuleg kynni
qg raunhæf þekking á þeim vanda, sem óneitanlega er nokkur,
hefur þann veg borið nokkurn árangur nú þegar, en þessi útideild
hefur þegar ekki starfað nema skamma hríð."
Eins og sjá má á þessum orðum borgarfulltrúans, eru borgar-
yfírvöld í Reykjavík vakandi fyrir þessu vandamáli Meginatriðið
er, að gatan og bílastæðin eru ekki hinn æskilegi og eðlilegi
vettvangur fyrir ungt fólk til þess að njóta samverustunda með
,jfnöldrum sínrum, til þess að eyða frlstundum sínum eða til þess
;.ð skemmta sér við. Meðan æskan leitar út á götur og bílastæði
?r eitthvað að
LandkynninKarnefnd, frá vinstri Guðbrandur Gislasun, Birgir Þorleifsson, Steinn Lðrusson, Kjartan
Lárusson, Konráð Guðmundsson, Heimir Hannesson og Þorvaldur Guðmundsson, en hann á sæti í
Ferðamálaráði. Lúðvíg Hjálmtýsson ferðamálastjóri var ekki á fundinum vegna veikinda, og ekki
heldur Gisli B. Bjiirnsson í Landk.vnningarnefnd, sem staddur er erlendis.
„Afleiðingar samgöngustöðvun-
ar Mands við útlönd, eru alvar-
legri en fólk gerir sér grein fyrir”
— sagði formaður Ferðamálaráðs
á blaðamannafundi í gær
FERÐAMÁLARAÐ tslands
kallaði í gær saman blaða-
mannafund, þar sem það að
sögn Steins Hannessonar, for-
manns ráðsins, telur það
skyldu sína að vekja athygli
stjórnvalda, aðilja að vinnu-
deilum svo og landsmanna
allra á þeim alvarlegu rfleið-
ingum, sem bæði hið yfirstand-
andi verkfall og hin tíðu verk-
föll á undanförnum misserum
geta haft og hafa haft fyrir
samgöngur tslendinga við um-
heiminn og þróun ferðamanna-
iðnaðarins í landinu. Það væri
ríkt hagsmunamál fyrir tslend-
inga að samgöngur við um-
heiminn stöðvist ekki vegna
sérstöðu landsins sem eylands.
Fáar, ef nokkrar þjóðir sem
búa við sama stjórnskipulag og
tslendingar, væru jafn háðar
tryggum og reglubundnum
samgöngum og samskiptum við
umheiminn, og því sé það ugg-
vænlegt ef það traust sem ís-
lendingar hafa áunnið sér á al-
þjóðavettvangi á sviði sam-
gangna og ferðamála skerðist.
Frásagnir í erlendum fjöl-
miðlum af þeim þrengingum
sem erlendir ferðamenn þurftu
að þola hér í yfirstandandi
vinnudeilu og um einangrun Is-
lands frá umheiminum, séu til
verulegs skaða fyrir island og
eigi eflaust eftir að letja þús-
undir ferðamanna til að velja
landið sem ákvörðunarstaö á
næsta ári. A undanförnum ár-
um hefði verið varið verulegu
fjármagni og vinnu til að kynna
island sem ferðamannaland og
væri árangurinn af þeirri kynn-
ingarstarfsemi margþættur og
hans sæi víða vart í efnahag
þjóðarinnar, í flugsamgöngum
og annarri þjónustu sem leiðir
til aukinna gjaldeyristekna.
Feróamálaráð hefur að
undanförnu unnið að því að
skapa grundvöll fyrir fjölgun
alþjóðaráðstefna hér á landi.
Mikill arður væri af slíku ráð-
stefnuhaldi, en undirbúningur
og skipulagsvinna við fram-
kvæmd þeirra væri mikil og
hæfist allt að tveimur árum áð-
ur en tii fundar.kæmi. Það sé
því hætt við þvi að fá félaga-
samtök fýsi að koma hér saman,
ef allar samgöngur geta lagst
niður með litlum fyrirvara.
1 framhaldi af þessu tók einn
fundarmanna það sem dæmi að
i októbermánuði hefðu pant-
anir á hótelum i Reykjavik
numið 80% nýtingu, og hefði
þvi getað verið með betri
mánuðum ársins varðandi
tekjur þjóðarbúsins af erlend-
um ferðamönnum.
Ferðamálaráð vildi ennfrem-
ur leggja áherzlu á almennings-
öryggið, bæði frá félagslegu og
heilbrigðisþjónustulegu sjónar-
miði, sem traustar og tíðar flug-
samgöngur tryggja landsmönn-
um. Fárveikir menn kæmust
ekki samdægurs til læknismeð-
ferðar erlendis, auk þess sem
sýni og sjúkragreiningar sem fá
þarf erlendis frá kæmust ekki
til landsins. Öryggisleysi Is-
lendinga erlendis sem kæmust
ekki heim, af að vera í fjár-
þröng einhvers staðar, e.t.v. á
stöðum þar sem sendiráð ís-
lands væri fjarri geti verið mik-
ið og væri hér í mörgum tilvik-
um um að ræða fólk sem óvant
væri að bjarga sér erléndis
þegar skipulögð ferð fari úr-
skeiðis. Hagsmunir þessa fólks
gætu því verið í hættu.
Sambandsleysi landsins í
yfirstandandi verkfalli, bæði
simasamband og póstur hefði
haft mjög bagaleg áhrif á
atvinnulífið almennt, t.d. varð-
andi pantanir á þjónustu og
svör við slikum pöntunum er-
lendis frá.
Tilefni þessa fundar var eins
og áður segir, að reyna að auka
skilning almennings og annarra
aðila á þeim vandamálum sem
stöðvun á öllum samgöngum
við útlönd getur orsakað það
mikla fjárhagstjón sem af því
leiðir og hvern lærdóm megi af
þeim draga.
Heimir Hannesson skýrið
m.a. frá þvi að Ferðamálaráð
hefði í gærmorgun sent sam-
göngumálaráðherra bréf, þar
sem ráðið hefði gert grein fyrir
þessum vanda sem 'skapast
hefur og beðið ráðherrann um
að stuðla að því á allan hátt, að
finna lausn á honum. Væri sú
beiðni ekki fram komin ein-
göngu varðandi yfirstandandi
verkfall, heldur varðandi það
að samgöngur til og frá landinu
ættu ekki að geta stöðvast
algjörlega vegna deilna ein-
stakra hópa vinnumarkaðarins.
Athugasemd
MORGUNBLAÐINU hefur borizt
eftirfarandi athugasemd frá Mar-
gréti Einarsdóttur:
Vegna fréttar í Morgunblaðinu
19. þ.m. sem ber yfirskriftina
„Albert vill ganga í Hvöt“ óska ég
að vekja athygli á eftirfarandi:
Af hálfu Morgunblaðsins hefur
ekki verið haft blaðaviðtal við
mig varðandi þetta mál. Ég hlýt
því að telja vinnubrögð þess sem
umrædda frétt skrifar mjög
ámæliíjverð og ómerk.
Þegar inntökubeiðni Albert
Guðmundss. barst mér í hendur
voru ýmsir sem höfðu af þvi ein-
hverja afspurn og komu að máli
við mig til að kanna hvort rétt
væri að umræddur alþ.maður og
borgarfulltrúi hefði sótt um inn-
göngu í Hvöt, þar á meðal Aslaug
Ragnars sem að vísu mun starfa
sem blaðamaður við Morgunblaó-
ið. I stuttu spjalli okkar kom
hvergi fram ósk af hennar hálfu
um að eiga við mig blaðaviðtal.
Vegna skoðana sem mér eru gerð-
ar upp í þessari frétt vil ég benda
á að pérsónulegt mat mitt á þess-
ari inntökubeiðni hef ég ekki rætt
en mun hins ðegar gera á öðrum
vettvangi.
Karlmenn hafa áður sótt um
inngöngu i Hvöt og mál þeirra
verið afgreidd á einn veg með
hliðsjón af lögum félagsins.
Rökin fyrir stofnun Hvatar —
sem að mínu mati eru enn í fullu
gildi .— voru þau að konur tækju
mun virkari þátt í starfi innan
vébanda sér kvenfélaga en ella.
Ég vil vekja sérstaka athygli á
því að ef lögum félagsins yrði
breytt til þess að veita karlmönn-
um inngöngu i félagið þá er búið
að leggaj Hvöt niður sem kven-
félag.
Þá vil ég og benda á aó almenn-
• ir fundir félagsins eru öllu sjálf-
stæðisfólki opnir, jafnt körlum
sem konum.
Virðingarfyllst,
Margrét S. Einarsdóttir.