Morgunblaðið - 21.10.1977, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. OKTÓBER 1977
VlEP <£?»'
MORÖtlKí- v^
KAFFfNO 'í ; 1
(() __
Æ1
Salt bezt að segja: Mér finnst
þú ganga um of upp f þessu
starfi, sem eftirlitsmaður með
olfustöðvunum!
■a gts
G ra
o ooo
7
lESI |g
10^0 . . -
Trúlega Gulkjálki á ferðinni hér, á klárnum sínum?
Eg býð ykkur öllum gððan
dag!
Sitthvad um mál-
f ar menntamanna
BRIDGE
Umsjón: Páll Jergsson
Vakandi eða ekki vakandi. Ein-
mítt það skiptir lesendur megin-
máli reyni aeir að leysa vanda
vesturs í spilinu !iér að neðan.
Austur gelur, allir utan hættu.
Norour, blindur
S. D95
H. D5
T. KDG107
L. D76
Vestur
S. 42
H. ÁK976Í
T. 865
L. KG8
Suður spilar ijóra spaða eftir
þessar sagnir:
Austur Surtur Vestur Norrtur
pass 1 spaði 2hjörtu 3tíglar
3 hjörtu Sspahar pass 4 spartar
pass pjss pass
Vestur spiíar úr hjartaás. Aust-
ur læ'ur þrist nn en suður áttu.
Og hvert er framhaldið?
Ma«gir munu eflaust spila
hjarttkóng en þar með er dýr-
mætt iempó ;apað. Suður á senni-
lega ekki fleiri hjörtu og tígul-
liturinr er ógnvekjandi.
En fvernig t.ru spil suðurs?
Hann tvísagði .paðann og á því
sennilega tvo >.æðstu sjöttu. Og
hann á annanhvorn ásinn í lág-
litunum en au;,tur á hinn. Hann
studdi jú hja tað og á þvi eitt-
hvert aáspil. Sé að gáð kemur i
ljós, ac það vcrður að vera laufás-
inn. Annars fær suður ellefu
slagi. Sama hvað gert er.
Vestur spilar þvi laufi. En
hvaða leufi?
Norður
S. D95
H. J5
T. KDG107
L. D76
COSPER.
752>5
© PIB
COFINMSIM
Úr því ég get þrælað þessu í mig, hlýtur þú að geta
borðað það?
Sem tilbreytingu frá umræðum
um verkföll og kjaramál fer hér á
eftir pistill, sem barst fyrir
nokkru þar sem rætt er um mál-
far menntamanna i opinberum
skýrslum t.d.
„Nokkrar umræður hafa orðið
manna i milli um það, að á mál-
fari svonefndra menntamanna,
einkum i opinberum skýrslum og
„ráðstefnu“-ræðum, hafi orðið
óhugnleg breyting til hins verra.
Liklega er eitthvað til í þessu. Svo
mikið er vist, að er undirritaður
fór nýlega að glugga í fjölritaða
skýrslu um „Hlustendakönnun
Rikisútvarpsins, desember 1973“,
staðfestist sá grunur. Hér verða
þvi nefnd örfá dæmi úr áður-
nefndri skýrslu:
Á blaðsiðu 46 segir: „Hvað
Ensku knattspyrnuna snertir,
sker stundum hlustunin sig úr;
hún er heldur hærri en alltaf og
oft til samans".
A bls. 55 segir: „Þessar niður-
stöður sýna, að þjóðin gerir þá
meginkröfu tii sjónvarpsins, að
það geri henni dagamun, þegar
hvilst er frá störfum".
Á bls 59. segir: „Einnig kjósa
karlar föstudaginn meira en kon-
ur“.
Einhverjum kynni að verða á að
spyrja, hvort höfundar fyrr-
greindra setninga séu e.t.v. nem-
endur úr neðstu bekkjum ein-
hvers barnaskólans, en svo er
ekki: Þeir eru dr. Ólafur Ragnar
Grimsson og Erlendur Lárusson
tryggingastærðfræðingur.
Fróðlegt væri að heyra álit
fólks á svona „islenzku".
Sigurjðn Jónsson."
Með bréfi sínu sendi Sigurjón
kafla úr grein, er birtist í Timariti
Máls og menningar eftir Halldór
Guðjónsson, þar sem hann fjallar
um fyrrgreinda skýrslu og tekur
úr henni nokkur dæmi. Til frek-
ari upplýsingar leyfir Velvakandi
sér að taka kafla úr greininni:
„Fyrsti og augljósasti galli
skýrslunnar er sá, að hún er
naumast skrifuð á islenzku, né
heldur neinu mali, sem líkur eru
til að höfundar, eða aðrir kunni.
Ef málið á skýrslunni er fyrir
miskunnar sakir kallað íslenzka,
þá er það svo vond íslenzka, að
firnum og býsnum sætir. Það er
varla nokkur setning i skýrslunni,
sem telja má rétta . . .
Ef til viil er ekki rétt að ætlast
til þess, að opinberar skýrslur
sem þessi séu að öllu leyti til
fyrirmyndar um islenzkt mál,
enda eru gömul og ný fordæmi
um hið gagnstæða augljós öllum.
þeim ógæfusömu mönnum, sem
vel eru lesnir i þessari ömurlegu
bókmenntagrein. En þeir, sem
borga vel fyrir gerð slíkra verka,
eiga kröfu á að þau séu ekki svo
illa skrifuð, að þau séu til athlæg-
is og skammar og valdi skyldules-
endum andlegum kvölum um-
fram þær sem efnið hlýtur að
valda".
Vestur
S. 42
H. ÁK97tí2
T. 865
L. KG8
Austur
S. 87
H. G1043
T. 43
L. A932
Suður
S. ÁKG1063
H. 8
T. Á92
T.1054
Og nú má sjá, að laufgosinn er
eina spilíð, sem hnekkir spilinu.
Aðeins hann tryggir þrjá slagi á
lauf.
RETTU MER HOND ÞINA
74
í höfuðið og lét blóðið úr hon-
um renna í flösku?
Hlatshwayo fágaði gleraugun
og kinkaði kolli í ákafa.
— Já, það er einmitt hún. En
nú ætlar allt um koll að keyra
þarna upp frá. Konan er auðvit-
að komin í fangelsi og nú held-
ur fólk, að það séu kristnu
mennirnir okkar, sem hafi látið
lögregluna vita. Eg ætla að fara
þangað á morgun og reyna að fá
botn í málið.
— Já, þá stingur þú höfðinu
beint inn í vespuból. Hvað ætl-
astu fyrir?
Hlatshwayo hló leyndardóms-
fullum hlátri. — Ég get ekki
sagt það nákvæmlega fyrir-
fram. Eiginlega vona ég, að það
vcrði rigning, svo að ég losni
við að fara.
Erik vaggaði sér ákaft f
ruggustölnum. Hann var með
pipuna f munninum og’ virti
Hlatshwayo nákvæmlega fyrir
sér. 1 fimmtugasta og ellefta
sinn var hann að skipta um
skoðun á svertingjum.
Hlatshwayo virtist vera skyn-
samur náungi. Hann var áreið-
anlega maður, sem vissi, hvað
hann vildi.
— En það er annað, sem ég
verð að ræða við þig, hélt
Hlatshwayo áfram. — Judit
Uamane vill giftast hvftum
manni.
Örn hallaði sér áfram. —
Þetta voru stórfréttir. Hvaða
kumpáni er það?
— Herra Sam Mannings,
ókvænti pilturinn, sem býr
einn niðri í Iskotodal. Hann
hefur víst þegar beðið hennar.
örn rétti sig aftur upp f stóln-
um. — Jæja, það gamla fól.
Hann hefur átt mörg börn með
innbornum konum. Nú vill
hann fá stúlku ókeypis.
— Já, mig grunar, að svo sé,
hélt Hlatshwayo áfram hreyf-
ingarlaus og ósnortinn, — svo
að ég bað hann að híða, þangað
til ég hefði talað við þig. En
hún sækir þetta fast, enda er
hún ekkja og vill njóta forsjár
einhvers.
— Þetta var óskemmtilegt
mál. Mig langar sannarlega
ekki til þess að vlgja þau. Þetta
getur ekki farið vel.
Erik fannst kominn tími til
þess, að hann legði orð í belg.
Hann talaði óskýrt með pfpuna
í munninum til þess að dylja þá
óþægilegu staðreynd, að fram-
burður hans á ensku var miklu
verri en framburður innfædda
mannsins.
— Hvers vegna ættir þú ekki
að vígja þau? Ef litið er á málið
frá ykkar bæjardyrum, þá get-
urðu ekki synjað þeim um
vfgslu, þó að þau séu af mis-
munandi kynflokkum.
— Ef til vill get ég það ekki,
ef við eigum að halda fast við
grundvallarreglurnar. En þetta
verður bara hjörð af kynblend-
ingum. Og þeir verða oft rót-
laúsir og hneigðir til glæpa.
Það er veitzt að þeim úr öllum
áttum.
Erik var skapi næst að hreyta
út úr sér djörfum fullyrðingum
Framhaldssaga eftir
GUNNAR HELANDER
Benedikt Arnkelsson
þýddi
til þess að lffga upp á samræð-
urnar. Prestarnir voru báðir of
vissir í sinni sök og grunnfærn-
ir.
— En það væri nú athugandi
að hræra svolftið i pottinum og
koma á kerfisbundinni blönd-
un kynþáttanna. Það mundi
greiða úr öllum erfiðleikum. Ef
við yrðum allir öskugráir, gæti
enginn hreykt sér gagnvart öðr-
um vegna litarháttar.
En nú færðist líf f Hlatsh-
wayo. Hann rétti úr sér og
horfði fast á Erik og talaði með
litlum, ákveðnum höfuð-
hnykkjum.
— Nei, það getum við Zúlú-
menn að minnsta kosti ekki
fallizt á. Við viljum varðveita
hreinan k.vnstofn. Þið hvítir
menn hafið ykkar hæfileika.
þið eruð gæddir framtakssemi
og getið skipulagt og þar fram
eftir götunum. En við höfum
líka okkar gáfur. Zúlúmenn
eru djarfir og tónelskir, til
dæmis. Þar stöndum við framar
öðrum kynþáttum. Og við get-
um komizt af einir í þessu