Morgunblaðið - 23.10.1977, Side 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. OKTÖBER 1977
7
í vetrarbyrjun minnir flest
á feigð og dauða. Breytingin
á ásjónu jarðar ber okkur þau
boð. Þarsem fyrir örskömmu
stóðu laufríkir meiðir, standa
nú berir stofnar og blaðlausar
greinar. Haustvindar hafa
jafnvel í veðurblíðunni skekið
trén, svo að skrúðlaufið
hrundi. Fegurð sumars er
fölnuð, og fer þá ekki um
sálina saknaðarkennd líkt og
þegar góður vinur kveður og
fer.
Þótt sumar hafi kvatt bú-
um við að haustblíðu enn, en
vitum þó að senn mundi
syrta og kólna, svalvindar
blása af sævi og fjöllum, og
verður okkur þá ekki svipað
innanbrjósts og sænska
skáldinu, sem stóð við glugg-
ann sinn, horfði á fönnina
hylja hrynjandi gróður og
leyndurefi. Stundum sýnist
okkur lífið verða svo guð-
vana, grimmdarfullt, mark-
miðslaust, að erfitt sé að
finna rök fyrir guðlegri tilvist
og handleiðslu, svo erfitt að
rekja spor Guðs í rás viðburð-
anna. að við spyrjum: „Mun
Guð i sannleika búa á jörðu?"
Svo hafa menn spurt. Svo
spyrja menn enn, og sumir
menn þá ekki sizt, þegar
járnhörð jörmunöfl vetrar
minna á, hve veik við erum
andspænis þeim kröftum,
sem þá eru að verki Vitni
þess bera ýmsir fegurstu
sálmar skáldanna Það má
lesa i hinum dásamlega
sumarkveðjusálmi sra Jóns á
Bægisá: „Sjá, nú er liðin
sumartið" og ekki siður í feg-
ursta vetrarkomusálmi kirkju
okkar, sálmi sra Matthiasar:
þeirrar myndar, sem fyrir
honum vakir allt frá upphafi
hins upphafslausa. Við get-
um undrast langlundargeð
hans af því að við horfum á
hverfulu jarðnesku árin ein.
Hann mælir í eilifð en ekki
árum, og þvi getum við ekki
skilið biðlund hans. Og þess-
vegna er barnalegt að full-
yrða að guðsþráin sé ekki til i
manossálunni þótt örfá jarð-
nesk ár geti liðið svo, að hún
finni ekki þörfina á að trúa á
hann, þorstann eftir honum.
„Mun Guð i sannleika búa
á jörðu?" Hverja spurn vekja
þessi orð hins vitra fornaldar-
konungs þér á fyrsta sunnu-
degi vetrar?
Trúðu því, að veturinn,
sem hóf göngu í gær, er i
hendi hans. Þegar vetrar-
myrkrin sveipa jörðina skaltu
Vetrarkoma
grös, sá veturinn hrósa al-
veldi yfir yndisleik horfinna
sumardaga, hrósa sigri yfir
sumarfegurðinni og kvað:
Þá varð mér haustsvalt i hug,
og i himininn andvarp ég sendi:
Guð minn, gef þú oss vor,
Gu8. lát oss auglit þitt sjá.
(Guðm. Guðmundsson þýddi)
Sjáum við á köldum vetri
auglit Guðs? Hvernig stönd-
um við í stormum vetrar og
kulda? Fipnum við þá, að við
erum undir vernd Guðs
voldugu handar, eða erum
við eins og móðurlaus börn i
myrkri, umkomulausir
smælingjar á eyðihjarni, þar
sem blindar tilviljanir trylltra
vetrarafla eiga við okkur all-
an leik á borði? Verðum við í
vetur á valdi blindra tilviljana
tröllaukinna krafta, eða
„mun Guð í sannleika búa
á jörðu"?
Svo spurði hinn margvísi
konungur, Salórhon, þegar
hann gekk fram fyrir lýðinn á
vigsluhátíð musterisins mikla
í Jerúsalem. Og þannig
spyrjum við enn. Svo margt
verður til þess að vega að trú
á nálægð hans og mátt og
vekja efasemdir. Jafnvel þá,
er við þykjumst örugg, vakir
á bak við öryggiskenndina
„Nú kemur kaldur vetur, ó,
kom þú lika, Drottinn minn".
Stundum brýzt spurningin
um Guð fram með kvöl og
logandi angist, stundum
bærist hún lágt og hljóðlega,
en með óvissu og geyg.
Til eru þeir, og ekki fáir,
sem segja, að þeir þekki ekki
þessa baráttu, þeir hafi aldrei
fundið nokkuð það, sem
bendi þeim á tilveru Guðs
eða hönd hans í viðburðarás-
inni. En gætum þess, að jarð-
lífið er aðeins brot af ævi
mannssálarinnar allri, og þá
er ekki óskynsamlegt að gera
ráð fyrir þvi, að þótt maður-
inn komist ævilangt hér i
heimi hjá þvi að viðurkenna
og lifa þennan mikla megin-
sannleík alls sannleika, þá
hljóti sú reynsla að verða á
vegi hans siðar og annars-
staðar í tilverunni, að Guð er
ekki fánýt óskhyggja, heldur
„veruleikur veruleikans" eins
og einn vitrasti dulsinni fyrri
alda komst að orði.
Kristinn maður miðar ekki
allt við jarðnesku árin ein.
„Kvörn Guðs malar hægt",
segir gamalt spakmæli. Hann
notar aldir og æviskeið, óra-
langt út yfir takmörk jarðar til
að móta mannssálina til
vita, að myrkur jafnt og Ijós
er í þjónustu hans, að myrkr-
ið notar hann til að veita
nauðsynlega hvíld lífi, sem á
að vakna með nýju vori, að
einnig í myrkrinu er hann hjá
þér og lætur þjóna, sem
auga þitt greinir ekki, vaka
hjá þér likt og móðir vakir yfir
sofandi barni. Þegar jörðin
stynur undir valdi vetrar-
stormanna skaltu þekkja í
storminum þá máttarhönd,
sem hefur orku og vald al-
heimsins til að vernda þig og
allt, sem þú annt og kannt að
óttast um. Þegar ofsi veðr-
anna ægir þér skaltu minnast
þess, að „er vetrar geysar
stormur stríður, þá stendur
hjá þér friðarengill bliður".
Og þegar aftur lygnir, storm-
inn lægir og stjörnuaugun
stara niður til þin á heiðum
vetrarhimni, eiga þau að
minna þig á það, að yfir þér
vakir i vetur Guðs alskyggna
auga.
Þannig býr i sannleika Guð
á jörðu. Hann verndi i vetur
veika menn, málleysingja
merkurinnar, fugla lofts.
Gefi Guð þjóð vorri góðan
vetur, heillir á landi, i lofti og
á sjó, hagstæð veðraföll,
vinnufrið, einhug og sátt.
Ný 4ra vikna námskeið hefjast 27. okt.
FRÚARLEIKFIMI — mýkjandi og styrkjandi.
MEGRUNARLEIKFIMI — vigtun — mæling
— holl ráð.
SÉRTÍMAR fyrir konur sem vilja léttast um 1 5
kg eða meira.
Innritun og upplýsingar alla virka daga
kl. 13-22 í síma 83295.
Sturtur — Ijós - gufuböð - kaff i — nudd.
Júdódeild Armanns Ármúla 32
sólbekkir
í eikar, palisander og
marmaralitum
Timburverzlunin
Völundur hf.
KLAPPARSTIG 1, SÍMI 18430 — SKEIFAN 19, SÍMI 85244
Skipstjórar — útgerðarmenn
MAGNAVOX
Staðsetninaartæki MX 1102
Reiknar staðarákvarðanir úr merkjum frá
Transit gervitunglum og sýnir þær í lengd og
breidd. Alsjálfvirkt. Nákvæmni 0.1 sjómíla.
Gefur fjarlægð og stefnu ákvörðunarstaðar.
Sýningartæki á skrifstofu vorri. Leitið upplýs-
inga.
R. Sigmundsson hf.
Tryggvagötu 8. Sími 12238.