Morgunblaðið - 23.10.1977, Qupperneq 20
20
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. OKTÓBER 1977
Gnnnar Þórðarson
"Máekki
limmnr'?
Gunnar Þórðarson með lummu
dagsins í barminum.
GUNNAR Þórðarson hefur
lengi verið álitinn einn
fremsti popptónlistarmað-
ur okkar Islendinga og
varð m.a. fyrstur úr þeirri
stétt til að hljóta lista-
mannalaun. Hann hefur
undanfarin ár, frá þvf að
hann hætti að leika í
hljómsveit að staðaldri,
aðallega fengizt við að
leika inn á hljómplötur og
hefur samhliða því í æ
ríkara mæli farið að út-
setja tónlist og stjórna
undirleik á plötum
annarra listamanna.
Yfirleitt hefur allt sem
Gunnar hefur snert á,
breytzt í gull, eins og hjá
Mídasi konungi. Með öðr-
um orðum, þær plötur sem
hann hefur átt aðild að,
hafa yfirleitt hlotið mjög
góðar viðtökur og margar
hverjar selzt í stærri
upplögum en almennt
tíðkast hér. Má sem dæmi
um þetta nefna gengi
Lónlí blú bojs, Ríó, Vísna-
plötunnar og fleiri platna,
þar sem Gunnar hefur
verið einn af leiðandi aðil-
um í mótun og fram-
setningu tónlistarinnar.
Og sem dæmi um plötur
sem hann hefur átt aðild
að sem útsetjari og stjórn-
andi má nefna „Látum sem
ekkert c“ með Halla,
Ladda og Gísla Rúnari,
„Eniga Meniga“ með Olgu
Guðrúnu og jólaplötuna
„Jólastjörnur“ frá sfðasta
ári.
Raunar hefur Gunnar verið svo
eftirsóttur til slíkra starfa með
ýmsum listamönnum, að hann
hefur ekki haft undan og honum
hefur ekki unnizt tími til að gera
nema eina plötu í eigin nafni.
Sem dæmi um annirnar má
nefna, að á síðasta ári gaf útgáfu-
fyrirtæki hans, VMIR, út fjórar
plötur, þar sem hann kom alls
staðar við sögu, þ.e. „Látum sem
ekkert c“, Lónlí blú bojs á ferð,
Jensen og Jóiastjörnur. Auk þess
átti hann sinn þátt í gerð plötu
Ríós, „Verst af öllu“, og fleira
mætti nefna. Lónlí blú bojs fóru í
heiljarmikla landreisu þessu til
viðbótar. Strax eftir áramótin fór
Gunnar að vinna að tónlistinni
fyrir sjónvarpsmyndina „Blóð-
rautt sólarlag“ og þar á eftir
komu plötuupptökur með Ríó og
fyrir Vísnaplötuna seinni. Ríó
hélt síðan í landreisu á síðast-
liðnu sumri og skrapp auk þess til
Kanada. Gunnar hefur því haft
feykinóg að gera — og í reynd
hefur hann ekki getað unnið að
neinum sjálfstæðum verkefnum
fyrr en nú fyrir skömmu, að næði
gafst.
Og það næði notaði Gunnar til
að gera plötu með gömlum og
vinsælum slögurum, lögum sem
íslenzkir söngvarar gerðu fræg og
vinsæl fyrir 20—25 árum. Meðal
þeirra eru lög eins og „0, nema
ég“, „Nú liggur vel á mér", „Lóa
litla á brú“, „Vertu ekki að horfa
svona alltaf á mig“, „Dísa í dala-
kofanum" og „Anna I Hlíð“.
Gunnar annaðist allar út-
setningar og st jórnun. Hann
leikur sjálfur á fjölmörg hljóð-
færi, eins og svo oft áður, en
honum til aðstoðar við undirleik
eru þeir Sigurður Karlsson
(trommur), Tómas Tómasson
(bassi), Nikulás Róbertsson
(píanó), Sigurður Rúnar Jónsson
(fiðla) og Hannes Jón Hannesson
(kassagftar). Söngurinn er hins
vegar af vörum söngflokks sem
nefnist „Lumrnur". Platan á
nefnilega að heita „Gamlar, góðar
iummur", og þar munu Gunnar
Þórðarson og „Lummur" flytja —
eða öllu heldur færa mönnum
gamlar, góðar lummur, eins og
fyrr var nefnt.
Söngflokkinn Lummur skipa
þau Linda Gísladóttir, Ragnhild-
ur Gísladóttir, Ölafur Þórðarson,
Jóhann Helgason og Valur Emils-
son. (Jlaf og Jóhann þarf ekki að
kynna, en Valur Emilsson var
liðsmaður hinna fyrstu Öðmanna
forðum tíð, Ragnhildur hefur
samið lög, m.a. á plötuna Jensen
og auk þess syngur hún á nýju
Visnaplötunni, en Linda kom
m.a. við sögu á einni plötu Gylfa
Ægissonar.
En nú kynnu sumir að spyrja,
eins og Slagbrandur: Hvers vegna
fór Gunnar Þórðarson að „baka
lummur" þegar hann losnaði
úrvinnuþjarkinu, í stað þess að
gera aðra sólóplötu? Hvers vegna
fór han ekki að rækta sinn eigin
garð, í stað þess að halda áfram að
vinna í görðum annarra?
„Mig hefur lengi langað til að
taka þessi gömlu lög fyrir og nú
gafst tími til þess,“ sagði Gunnar
í samtali við Slagbrand á dögun-
um. „Mig langaði að útsetja tón-
listina upp á nýtt og flytja hana á
nútimalegan hátt. Þá hefur mig
líka lengi langað til að vinna með
karl- og kvensöngvurum, nota
raddirnar, og þetta féll mæta vel
saman. Mér fannst sem slíkur
söngflokkur myndi víkka gömlu
lögin út, ná meiru út úr þeim en
áður. — Ég hef útsett lögin upp á
nýtt og breytt þeim og aukið við
þau sums staðar. Það eru töluverð
tilbrigði í þessu.“
— En af hverju ekki sólóplötu?
Marga er farið að lengja eftir
henni.
„Ég ætla að gera hana næst. Ég
fer núna að gera tónlist við kvik-
myndina Lilju, en siðan hefur
mér dottið í hug að gera tvöfalt
albúm. Ég hef verið beðinn að
semja verk fyrir Sinfóníuna og
það myndi þá taka eina hliðina."
— Er kannski erfiðara að semja
efni fyrir sólóplötu en að vinna að
útsetningum ágömlum lögum
eða að semja ný lög við gamla
texta, eins og t.d. fyrir Vísnaplöt-
una?
„Já, þessi „úrvinnsla" liggur
einhver veginn betur fyrir mér og
er fljótunnari. Aður fyrr gerði ég
mest af því að semja lögin fyrst
og síðan voru settir við þau
textar, en nú upp á siðkastið hef
ég aðallega gert lög við texta sem
hafa legið fyrir. — Þegar ég gerði
sólóplötuna, þá var ég heima í
einn og hálfan mánuð og samdi,
gerði ekkert annað á meðan. Ég
hef bara ekki haft tíma til að
vinna þannig á þessu ári.“
— Nú varðstu fyrir talsverðri
gagnrýni í fyrra, þegar Vísna-
platan kom út, varst kallaður Ijót-
um nöfnum og sumir töldu, að sá
sem hefði hlotið listamannalaun
ætti að vinna að alvarlegri verk-
efnum en þú hefur nú verið að
fást við.
„£g tók gagnrýnina dálítið al-
varlega í fyrra, en nú snertir hún
mig ekki eins. Það er hægt að
setja út á allt mögulegt og ég vil
bara leyfa mönnum að gera það
eins og þeir vilja. En mér finnst
líka, að ég eigi að fá að ráða því
sjálfur hvað ég geri. Mér finnst
gaman að þessari tónlist sem ég
hef verið að fást við, til dæmis
„lummunum". Það eru sumir sem
telja að ég ætti bara að vera að
semja einhverja klassík. En mér
finnst ég bara ekki hafa tilfinn-
ingu fyrir því.“
I þessu sambandi má nefna það,
sem fróður maður sagði i samtali
við Slagbrand: Gunnar langar til
að vinna að þessari tónlist, hann
hefur gaman af henni og það er
ekki hægt að gera að því þótt
tónlistarsmekkur hans sé sá sami
og meðal fólksins í landinu. Plöt-
ur Gunnars hafa orðið mjög vin-
sælar og það er ekki hægt að
ásaka hann fyrir þær vinsældir.
Hann flytur þá tónlist sem hann
hefur áhuga á og fólkið vill heyra
hana.
Það er hljómplötufyrirtæki
Gunnars, Vmir, sem gefur plöt-
una með lummunum út, og er það
fyrsta plata fyrirtækisins á þessu
ári, en á síðasta ári gaf það út
fjórar plötur. Hvers vegna hefur
útgáfa ekki verið meiri á þessu
ári?
„Eg er bara búinn að vera upp-
tekinn í öðru og hef ekki haft
tíma til þess fyrr að fara að gefa
út. Það fer eiginlega ekki al-
mennilega saman að vera plötuút-
gefandi og virkur tónlistarmaður,
nema þá að maður ákveði að
vinna eingöngu við plötugerð slns
eigin fyrirtækis," segir Gunnar.
Eins og fyrr var nefnt fer Gunn-
ar nú að finna að tónlist við kvik-
myndina Lilju. Hann hefur á
undanförnum árum fengizt tals-
vert við gerð tónlistar fyrir kvik-
myndir og leikhúsverk og Slag-
brandur spurði hann hvort ekki
færi að verða grundvöllur fyrir
útgáfu plötu með slíkri tónlist
eftir hann:
„Þegar tónlistin við Lilju er
fullgerð, þá er komið efni á stóra
plötu, held ég, en ég veit ekki
hvort það svarar kostnaði að gefa
slíkt efni út,“ svarar Gunnar.
Það sem Gunnar á við, er að
hann efast um að almenningur
hafi áhuga á að kaupa slíka plötu.
Kannski, kannski ekki. En víst er,
að fólk hefur hingað til viljað
hlusta á tónlist Gunnars Þórðar-
sonar. Nú hafa verið gefin út á
plötum um 120 lög eftir Gunnar
og önnur lög sem hann hefur út-
sett eða mótað að miklu leyti eru
líklega orðin álika mörg og þau
frumsömdu. Þannig er ekki óeðli-
legt að állta, að um 240 lög með
gæðastimpli Gunnars hafi verið
flutt opinberlega, en það sam-
svarar efni á 20 stórar plötur.
Tilsamanburðar má nefna, að
Elvis Presley gerði liðlega 50
stórar plötur og var þó byrjaður á
slíkri iðju á meðan Gunnar var
enn stráklingur. Elvis gerði líka
plötur fyrir alla stærstu plötu-
markaði heims, en Gunnar hefur
eingöngu gert plötur fyrir ís-
lenzkan markað, enn sem komið
er. Framlag Gunnars er því með
ólíkindum og kæmi varla á óvart
þótt þjóðin væri búin að fá leið á
honum. En þess sjást engin merki
og Slagbrandur á von á að menn
vilji hlýða á verk Gunnars Þórð-
arsonar lengi enn.
—sh.
Söngflokkurinn Lummur: Olafur Þórðarson, Ragnhildur Glsladóttir, Jóhann Helgason, Linda Gfsladóttir
og Valur Emilsson. Ljósm.: Friðþjófur.