Morgunblaðið - 23.10.1977, Side 25

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. OKTÓBER 1977
25
Við hefðum hinsvegar fagnað því
að eiga tal við hana um málefni
okkar og tekið henni vel í hví-
vetna. Sett til gæslu tvo óvopnaða
verkfallsverði og talið það nægi-
legt til að tryggja öryggi hennar.
Engin merki sáust þess að áhugi
væri fyrir varnarbaráttu okkar en
við vorum nú ekki brynvarin
beitiskip.
Fyrir góðviljaða fyrirgreiðslu
blaðamanns á kvöldvakt Morgun-
blaðsins náðum við sambandi við
Styrmi Gunnarsson ritstjóra og
bárum fram tilmæli okkar. Hann
taldi eigi unnt að verða við þeim
þá þegar. Bar við timaskorti.
Kvað blaðið fullbúið til prentun-
ar. Þó vissum við að enn var hald-
ið opnum dálkum fyrir fréttir er
kynnu að berast, enda fór svo að
meðan við biðum kom frétt frá
atkvæðagreiðslu í Kópavogi. Við
ákváðum að þiggja boð ritstjórans
um að fá rúm i sunnudagsblaði,
og skyldi skila greinum árdegis á
Iaugardag.
Hér er þvi borið fram þakklæti
til Styrmis fyrir að ljá rúm and-
svörum þótt seint sé!
Við teljum okkur hafa séð þess
merki, að kaupsýslu- og verzlun-
arstétt hafi jafnan átt skilningi að
fagna hjá Morgunblaðinu. Tap-
rekstur tíundaður án teljandi
gagnrýni. Við vitum líka, að ef þið
litið út um glugga Morgunblaðs-
ins og hyggið að nágrenni í
Grjótaþorpi, þá blasa þar við aug-
um þó nokkrar ágætar fasteignir,
sem sýna, að dugmiklir kaup-
sýslumenn og félagar hafa ekki
farið varhluta í fasteignakaupum
á undanförnum áratugum. Þeir
hafa tryggt sér álitlega Hnall-
þórusneið af fasteignabakkelsis-
borði samfélagsins. Við trúum því
ekki að þið Morgunblaðsmenn
viljið að opinberir starfsmenn séu
dæmdir til vistar á einskonar
Hallærisplani í mannréttindamál-
um og að rétturþeirra til ákvörð-
unar á söluverði vinnuafls, sé
ekki metinn til jafns' við rétt fast-
eignaeigenda til frjálsra samn-
inga, án eignaupptöku.
Þeir sem fylgst hafa með frétt-
um vita að þið hafið ekki eytt
miklu rúmi í frásagnir af eyði-
leggingu matvæla t.d. grænmetis,
sem ekið er á hauga, í því skyni að
halda uppi verði. Hefði slíkt gerst
vegna verkfallsaðgerða okkar
þykjumst við þess fullviss, að
kveðið hefði við annan tón.
Við erum hógværir i óskum
okkar. Við biðjum um það eitt, að
hófsamlegar óskir launamanna,
um að þeir fái að hafa áhrif á
kaup sin og kjör, njóti einhverra
viðlíkra réttinda og þeir er telja
að frjáls álagning sé leyfð, e'n það
höfum við fyrir satt að sé eitt
helsta stefnumál blaðsins.
Andófshópar i öðrum löndum
t.d. austantjalds hafa átt vísa sam-*
úð Morgunblaðsins. Við opinberir
starfsmenn höfum undanfarið
tekið þátt i andófi. Mótmælt sí-
versnandi kjörum. Talið nauðsyn-
legt, að fá tryggingu fyrir því að
ekki sé sífellt gengið á rétt okkar.
Það þýðir ekki lengur að segja
okkur tómar Rauðhettusögur og
Grimmsævintýri. Ekki „lifs-
reynslusögur" um að aldrei hafi
atvinnuvegirnir staðið verr að
vígi og islenskur iðnaður berjist í
bökkum. Við vitum að innfluttar
vörur eiga líka málsvara í Morg-
unblaðinu, hvað sem innlendum
iðnaði líður. Við viljum ekki una
því að við séum sett skör lægra en
dauður varningurinn. Við vitum
að Tropicana frá Florida á vináttu
og skilningi að fagna hjá ykkur og
að þið teljió nauðsynlegt að mann-
líf dafni í ríkum mæli á Arnar-
nesi og hyggja þarf að arðsemi
atvinnuveganna. En við viljum
einnig og ekki síður getað séó
heimilum okkar farborða og
keypt, þótt ekki sé nema örlítið
brot af öllum þeim fjölbreytta
varningi, sem starfs- og stéttar-
bræður okkar hérlendis og er-
lendis, fá að framleiða, með huga
og höndum, þegar eigendum at-
vinnutækjanna þóknast að starf-
rækja fyrirtækin og blöð og aðrir
fjölmiðlar kynna varninginn og
hvetja okkur til kaupa.
Við biðjum fyrir kveðju til for-
ráðamanna flugmála og ferða-
mála. Segjum þeim að gróskumik-
il fyrirtæki þeirra, Loftleiðir og
Flugleiðir eigi ekki sist að þakka
starfsgrundvöll sinn ötulli bar-
áttu verkalýðsins fyrir tómstund-
um og orlofi. Lausn frá linnulaus-
um þrældómi. Sú framför er orðið
hefir, er ótvírætt verkalýðnurri áð
þakka, sem með fórnarbaráttu
sinni hefir leyst átthagafjötra
þjóðarinnar og trvggt fjölda fólks
frelsi til afþreyingar og ferða. Við
fullyrðum, að þau réttindí væru
ófengin enn ef eigi hefði komið til
verkfalla til að fylgja þeim kröf-
um eftir.
Með allri virðingu fyrir land-
kynningu ferðamálagarpa og
þjónustuvilja við útlendinga telj-
um við að afkoma þessara fyrr-
greindu félaga sé einkum að
rekja til oriofslaga og hvíldartíma
vinnandi fólks.
A þann hátt hefir þúsundum
landsmanna opnast sýn til um-
heimsins er annars hefði verið
lokuð bók, nema fyrir fáa útvalda.
Er nokkur sem heldur að orlof,
hvíldartimi, sjúkra- og slysabæt-
ur, ellilífeyrir og önnur réttindi
almúgans hafi fengist baráttu-
laust. Eignastéttin hafi bara sent
brosleita gengilbeinu og borið á
silfurfati mannréttindi vinnandi
fólki til handa. Eða að einhver
afturhaldssamur skriffinnur í
fjölleikahúsi hafi töfrað þau fram
eins og kanínu úr hatti?
Við biðjum fyrir kveðju til sjó-
manna, fiskimanna og farmanna,
er hafa oróið fyrir smávægilegum
óþægindum vegna verkfalls okk-
ar. Við sem stundum þjónustu-
störf í landi vinnum mörg hver
ekki hvað síst i þágu sjómanna.
Berum þeim boð vina og fjöl-
skyldu, flytjum aflafréttir og af-
komu, tengjum þá með margvís-
legum hætti við umheiminn.
Við höfum ekki, hvorki sem ein-
staklingar né starfshópur, lagt
stein i götu þeirra og höfum þó
oftsinnis orðið fyrir miklum og
umtalsverðum óþægindum vegna
verkfalla þeirra, fyrr og síðar. A
það bæði við um farmenn og fiski-
menn svo og daglaunamenn í hópi
verkalýós.
Vissan um það, að þeir væru
einnig að berjast fyrir bættum
hag okkar með vasklegu braut-
ryðjendastarfi sinu í ýmsum
mikilsverðum mannréttindamál-
um hefir styrkt okkur i þeirri trú
að þeir sýndu málstað okkar
skilning. Ef auðstéttinni á að tak-
ast að deila og drottna og veikja
samningsstöðu opinberra starfs-
manna vegna skilningsleysis
annara launþega á mannréttinda-
baráttu þeirra þá er illa farið.
Var Morgunblaðið baráttumál-
gagn fyrir vökulögum, hvíldar-
tíma, orlofsmálum, tryggingabót-
um ellilífeyri, sjúkradagpening-
um. Var þetta ekki hvað með öðru
„tilfinningavæl“ félagshyggju- og
jafnaðarmanna. Voru það ekki
barnakennarar sem studdu vakn-
andi hreyfingu sjómanna og
verkamanna i árdögum mannrétt-
indabaráttu hér. Jörundur
Brynjólfsson, Hallgrimur Jóns-
son, skólastj. Arnfinnur Jónsson,
Sigurður Thorlacius, Einar 01-
geirsson ofl. Hafa sjómenn og
annar verkalýður gleymt forystu
og menningarbaráttu þessara
flibbaklæddu verkamanna er
leiddu fylkingar þeirra til sigurs,
gegn hatursáróðri þeirra, er
skildu ekki annað en sálarlaust
strit og erfiði.
Sjómenn: Pípið ekki á stéttar-
bræður ykkar í mannréttindabar-
áttu. Pípið á féndur hins frjálsa
samningsréttar. Annars kemur
röðin að ykkur næst, og öðrum
launastéttum.
Við hinir flibbaklæddu erum
kannske ekki miklir fyrir mann
aó sjá. Þó má alþýðan vita það, að
oft hefir hún sótt styrk sinn og
gengið i smiðju til kennara og
fræðimanna, og uppörvun með
ýmsu móti.
Hér er sannarlega prófsteinn á
samstöðu vinnandi stétta. Þetta
er með öðrum oróum úrslitaor-
usta á þessum vettvangi um fram-
tíð hins frjálsa samningsréttar.
Takist siðblindu afturhaldi að
brjóta á bak aftur baráttu opin-
berra starfsmanna mun auðveld-
ari eftirleikurinn fyrir ríkis-
mannafjölmiðla að heilaþvo al-
menningsálit varðandi kjör ann-
ara starfsstétta.
Hver man ekki andstöðu ýmissa
ónafngreindra blaóa gegn vöku-
lögum, hvíldardögum, hæðiyrðum
um hátíðis- og baráttudag verka-
lýðsins. Hrópin á gangstéttunum
gegn þeim er merkið hófu í ár-
daga og allt fram til seinni ára.
Knýjum breiðfylkingu ríkis-
mannavajdsins til undanhalds.
Sameinumst i órofa sam-
fylkingu til sigurs.
Pétur Pétursson.
Ártúnshöfðasamtökin
halda mjög áríðandi félagsfund í matstofu Miðfells,
funahöfða 7, Reykjavík, mánudaginn 24. okt. kl. 15.30.
Fundarefni:
1. Frammistaða borgaryfirvalda.
2. Innbrotafaraldur í hverfið.
3. Hreinsun, fegrun og snyrting.
4. Önnur mál.
Mjög áríðandi að hvert fyrirtæki, sendi fulltrúa á fundinn.
Stjórnin.
\
Fimm lítrarnir
dugðu
AUTOBIANCHI
95,91 km!
5,21 lítrará
100 km.
Fimm lítrarnir dugðu Autobianchi
vel í Sparaksturskeppni
Bifreiðaíþróttaklúbbs Reykjavíkur.
Af 5 fyrstu bílunum í 1. flokki (o-iooocc>,
voru 3 Autobianchi sem komust
95,91 — 93,71 — og
93,62 km. á aðeins 5 lítrum af
bensíni.
Autobianchi AII2 Elegant, er ekki
aðeins lipur, heldur afburða
skemmtilegur og vel unninn bíll, sem
stenst ströngustu gæðakröfur um
aksturseiginleika og öryggi smábíla.
Til afgreiðslu nú þegar.
BIÖRNSSON M°
SKEIFAN 11 REYKJAVfK SÍMI 81530
SÖLUUMBOÐ A AKUREYRI: BLÁFELL S/F.