Morgunblaðið - 26.10.1977, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 26. OKT0BER 1977
Útgefandi iblúbtíí hf. Árvakur, Reykjavik.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson.
Ritstjórnarf ulltrúi Þorbjörn Guðmundsson.
Fréttastjóri Björn Jóhannsson.
Auglýsingastjóri Ámi Garðar Kristinsson.
Ritstjórn og afgreiðsla Aðalstræti 6, sími 10100.
Auglýsingar Aðalstræti 6. simi 22430.
Áskriftargjald 1 500.00 kr. á mánuði innanlands.
í lausasölu 80.00 kr. eintakið
Kjarasamn-
ingar BSRB
r
Areiðanlega er það landsmönnum öllum fagnaðarefni, að
kjaradeila opinberra starfsmanna er nú til lykta leidd og
þjónustustarfsemi hins opinbera er að færast í eðlilegt horf á ný.
Opinberir starfsmenn hafa með þeim kjarasamningum, sem nú
hafa verið undirritaðir, hlotið verulegar kjarabætur. Talið er, að
meðaltalshækkun launa þeirra miðað við maí-laun nemi um 38%.
Mest er hækkunin um miðbik launastigans en flestir opinberir
starfsmenn taka laun samkvæmt þeim launastigum. Með þessum
kjarasamningum hafa þeir hlotið þær kjarabætur, sem aðrir
launþegar höfðu samið um fyrr á árinu og að auki hafa stórir
hópar þeirra fengið viðbótarhækkanir til leiðréttingar á launabili,
sem myndazt hafði milli þeirra og launþega á hinum almenna
vinnumarkaði. Þessi niðurstaða kjaradeilunnar er sanngjörn.
Krafa opinberra starfsmanna um nokkra leiðréttingu gagnvart
öðrum starfshópum hefur verið víðurkennd bæði af ríkisstjórn og
leiðtogum stjórnarandstöðunnar, eins og berlega kemur fram af
ummælum Lúðvíks Jósepssonar og Gylfa Þ Gíslasonar í Morgun-
blaðinu í dag Þessar leiðréttingar skapa því ekki grundvöll til
frekari kröfugerðar af annarra hálfu Sjálfsagt á verkfall opinberra
starfsmanna eftir að leiða til talsverðra umræðna á næstu vikum
og mánuðum og þá einkum framkvæmd þess Hér var um að
ræða fyrsta verkfall opinberra starfsmanna og má segja, að það
hafi haft það gildi fyrir þá sjálfa, að þeir geti nú gert sér gleggri
grein fyrir því, hvaða áhrif verkfall þeirra getur haft og hvaða áhrif
það getur ekki haft
Rikisstjórnin, sem veitti opinberum starfsmönnum þann verk-
fallsrétt, sem þeir höfðu svo lengi krafizt hlýtur einnig að draga
sínar ályktanir af þessari kjaradeilu og verkfallinu. Afstaða
ríkisstjórnarinnar mótaðíst af viðleitni til að halda verðbólgunni
innan vissra takmarka, þó að sá róður sé þungur eins og alþjóð
veit. Matthías Á. Mathiesen, fjármálaráðherra, segir i viðtali við
Morgunblaðið i dag, að nauðsynlegt sé i Ijósi fenginnar reynslu
að gera ýmsar breytingar og lagfæringar á lögum um verkfallsrétt
opinberra starfsmanna. Eðlilegt er, að menn leitist við að sníða af
þessarí löggjöf þá galla, sem í Ijós hafa komið við framkvæmd
verkfallsins. Ríkisstjórnin stendur einnig frammi fyrir þeim vanda
að afla fjár til þess að standa uridir auknum launaútgjöldum
ríkisins i kjölfar þessara samninga. Við afgreiðslu fjárlaga fyrir árið
1 978 í desember n.k. er nauðsynlegt að afla 7,7 milljarða króna
til þess að standa undir auknum útgjöldum. Til þess eru fyrst og
fremst tvær leiðir. Önnur er sú að hækka skatta — hin að skera
niður önnur útgjöld. Fengin reynsla sýnir, að síðari leiðin er afar
erfið í framkvæmd en á þessu stígi skal engu spáð um það
hver niðurstaðan verður Aðalatriðið er, að þjóðín geri sér grein
fyrir því að þessir kjarasamningar eins og aðrir kosta peninga og
þá verður að greiða.
Forystumenn almennu verkalýðsfélaganna hafa vafalaust fylgzt
af athygli með þessari kjaradeilu Þeir hafa sjálfsagt haft auga
með því, hvort opinberir starfsmenn fengju meiri kjarabætur en
þeirra umbjóðendur fyrr í sumar. Niðurstaðan varð sú, að
opinberir starfsmenn fengu ASÍ-samninga og leiðréttingu til
viðbótar. Enginn ábyrgur verkalýðsleiðtogi lýsti því yfir meðan á
samningaviðræðum stóð, að hann teldi, að opinberir starfsmenn
ættu ekki rétt á þessari leiðréttingu. Þess vegna verður að ganga
út frá því sem vísu, að slík sjónarmið verði ekki sett fram eftir á,
og að forystumenn almennu verkalýðsfélaganna séu sáttir víð
þessa samningagerð.
Nú hefur vinnufriður verið tryggður á ný í landinu. Vopnin hafa
verið slíðruð Eftir stendur sú staðreynd, að verkföll eru of tíð hér
á landi og tjón þjóðarbúsins og landsmanna allra af þeim of
mikið Við þurfum að finna leiðir til þess að koma okkur saman
um tekjuskiptinguna innbyrðis án þess að það leiði til verkfalla,
tekjutaps fyrir einstaklinga og tjóns fyrir þjóðarbúið I heild Þetta
hefur reynzt okkur íslendingum furðu erfitt og litlar framfarir orðið
í þessum efnum Engu að slður hljótum við áfram að leita leiða til
þess, að þessi tekjuskipting geti farið fram með meiri friði en
híngað til. Það er eitt stærsta hagsmunamál okkar fámennu
þjóðar
Hvað segja
þau um
samningana?
Morgunblaðið hafði ígærsam-
band við forystumenn hinna
ýmsu félagahópa innan Banda-
lags starfsmanna ríkis og bæja,
sem aðild áttu að samkomulagi
því, sem tókst í gærmorgun, milli
BSRB og ríkisins. Voru forystu-
mennirnir spurðir álits á sam-
komulaginu og fara svör þeirra
hér á eftir. — Þ^ss skal getið, að
ekki náðist í Einar Ölafsson, for-
mann Starfsmannafélags ríkis-
stofnana, Valgeir Gestsson, for-
mann Sambands ísl. barnakenn-
ara, og Steinunni Finnbogadótt-
ur, formann Ljósmæðrafélags ts-
lands.
„Samninga-
viðræðum-
ar gengu
alltof seint”
- segir Bjarni Felix-
son formaður Starfs-
mannafélags
sjónvarps
,,ÉG held að við megum sæmilega
vel við una eftir þá stöðu, sem
kom upp í þessari samningagerð,"
sagði Bjarni Felixson, formaður
Starfsmannafélags sjónvarps, í
upphafi. „Uitt er svo annað mál,
að þetta verkfall og þessi samn-
ingagerð vekja menn til umhugs-
unar, og mér fundust samninga-
viðræður ganga alltof seint fyrir
sig t.d. kom það oft fyrir að ekkert
var unnið, þó svo að sáttafundur
væri í gangi, og hef ég sjaldan eða
aldrei verið viðloðandi samninga,
þar sem vinnubrögðin hafa verið
eins seinvirk — og þetta á við um
' báða aðila, ekki síður BSRB en
ríkið.
Sérmál starfsfólks hjá sjón-
varpinu eru ekki að neinu leyti
inni í kjarasamningunum, hins
vegar verða þau tekin upp á
næstu 45 dögum og við þau bind-
um við miklar vonir. Síðustu 13
mánuðina hefur starfað sérstök
nefnd, sem menntamálaráðherra
skipaði, og hefur hún fjallað um
málefni sjónvarps- og útvarps-
manna innan ríkiskerfisins.
Að því ég bezt veit er þessi
nefnd tiibúin með sína greinar-
gerð og niðurstöður nú einmitt
þessa dagana, — og þannig er
aðeins hálfleikur hjá okkur, svo
maður noti nú fótboltamálið,"
sagði Bjarni.
r
„Oánægur
með að
stærsti bróð-
irinn gekk
úr skaftinu”
- segir Björn Sigurðs-
son, formaður Lög-
reglufélags
Reykjavíkur
„Eins og margir aðrir er ég
ákaflega óánægður með að einn
stærsti bróðirinn gekk úr skaft-
inu, og samningaviðræðurnar
mótuðust talsvert af því,“ sagði
Björn Sigurðsson, formaður Lög-
reglufélags Reykjavikur.
„Ég tel að mikil félagsleg
reynsla hafi fengizt í þessu verk-
falli og samningum, og ég á von á
að öðru vísi verði staðið að samn-
ingamálunum næst. Hins vegar ég
ákaflega feginn að þessu verkfalli
skuli vera aflétt, en mér hefur
virzt það vera ákaflega þrúgandi
og lamandi, og ólíkt því sem mað-
ur hefur vanizt. Svo verður það
fróðra manna verk að reikna út,
hvað við verðum lengi að vinna
upp tek.jumis.sinn, sem stafaði af
verkfallinu," sagði Björn.
Þá sagði hann, að eins og gæfi
að skilja væri svona verkfall með
öllu nýtt fyrir lögreglunni, „og
því er ekki ólíklegt eftir þessa
reynslu að menn velti því fyrir
sér hvort lögreglan taki þátt í
svona verkfalli eða þá með hvaða
hætti, ef til þess kemur á ný.
„Hins vegar sagði hann, að hvað
lögregluna í Reykjavík snerti, þá
mætti að hann bezt vissi ekki
rekja neitt slys til minni vinnu og
útiveru lögregluþjóna á verkfalls-
tímanum, brennivínsleysi og
minni umferð ætti vafalaust sinn
þátt i því að svo hefði ékki orðið.
„Vantar
töluvert á
að launastig-
inn sé
nógu góður”
— segir Valgerður
Jónsdóttir frá
Hjúkrunarfélagi
íslands
„ÉG VERÐ að segja að samkomu-
lagið, sem gert var í morgun, var
ekki nógu gott,“ sagði Valgerður
Jónsdóttir fulltrúi Hjúkrunarfé-
lags íslands í samninganefndinni.
„Mér finnst vanta töluvert upp
á að launastiginn sé nógu góður
og sömu sögu er að segja um
uppsagnarákvæóin og almennt
held ég að hjúkrunarfólk sé ekki
ánægt með samninginn.
Að öðru leyti náðum við nokkr-
um atriðum fram, sem við höfum
ekki haft áður, má nefna persónu-
uppbótina, sem ekki hefur verið
hjá ríkinu áður og það atriði er nú
opnara í okkar samningi heldur
en hjá bæjarfélögunum og að
þetta atriði nær til hlutavinnu-
fólks einnig tel ég mikils viðri.
Okkur tókst einnig að ná fram
langþráðum kaffitíma fyrir dag-
vinnufólkið, þannig að það er ým-
islegt sem er til bóta, en persónu-
uppbótina tel ég vera stærsta mál-
ið, sem náðist fram að þessu sinni,
og síðan nokkur atriði, sem eru í
sérsamningum. Annars er ég að
sjálfsögðu fegin að þessu skuli
vera lokið," sagði Valgerður.
Lengra varð
ekki komizt
í þetta sinn
- segir Björn Björns-
son, form. Póst-
mannafélags
- Islands
„ÉG er feginn því að þessari
rimmu er lokið á friðsaman hátt.
Við fcngum ekki allt það sem við
vildum, en lengra varð ekki kom-
izt í þetta sinn,“ sagði Björn
Björnsson, formaður Póstmanna-
félags Islands.
„Opinberir starfsmenn eru
mjög misjafnlega settir, hvað
snertir röðun í launaflokka og
póstmenn eru sérstaklega illa
settir með röðunina. Nú eru sér-
samningarnir eftir hjá okkur og
ég óska þess að ríkisvaldið komi
til móts við pöstmannastéttina í
þeim samningum."
Björn sagði að verkfall póst-
manna hefði gengið vel fyrir sig.
„Við urðum ekki fyrir neinum
árekstrum. En hins vegar fannst
okkur ekki rétt að bæjarsjóður
Seltjarnarness skyldi reka opið
pósthús meðan við vorum i verk-
falli. Því varð að visu lokað með
samkomulagi, en þeir opnuðu það
aftur.“
Bindum okk-
ar vonir við
sérsamninga
- segir Dóra Yngva-
dóttir, form. starfs-
mannafélags
útvarpsins
„Ég hef nú satt að segja ekki
farið ofan í saumana á þessu sam-
komulagi, en i allra stærstu drátt-
um sýnist mér, að úr þvi sem
komið var, þá sé útkoman viðun-
andi, en heldur ekki meira," sagði
Dóra Yngvadóttir, formaður
starfsmannafélags útvarpsins.
„Við útvarpsfólkið föllum undir
þennan almenna hóp, sem ekki
var með neinar sérkröfur inni í
þessu samkomulagi, þannig að við
eigum okkar sérsamninga eftir og
við þá bindum við okkar vonir.
Það var í framhaldi af yfir-
vinnubanninu okkar og verkfall-
inu í sjónvarpinu að nefnd var
sett í málið og hún er nú að ljúka
störfum. I framhaldi af störfum
nefndarinnar munum við svo
ganga til okkar sérsamninga.
I þessu samkomulagi, sem nú
liggur fyrir, má þó umfram al-
mennar launahækkanir nefna
vaktaálagið, sem kemur til góða
fyrir okkar vaktavinnufólk.
Verkfall okkar gekk fyrir sig
eins og bezt varð á kosið og hér
gerðist ekkert annað en það sem
við átti undir þessum kringum-
stæðum."
„Samkomu-
lagið betra
en við gát-
um átt von á”
- segir Agúst Geirs-
son, formaður
Félags ísl. símamanna
„ÚT AF fyrir sig er ég ánægður
með það samkomulag, sem náðist
i morgun og tel það betra en við
hefðum getað átt von á, ef gamla
kjaradómsleiðin væri enn við
lýði,“ sagði Agúst Geirsson, for-
maður Félags ísl. símamanna.
„Þvi tel ég áð verkfallsrétturinn
hafi sannað gildi sitt fyrir opin-
bera starfsmenn.
Með samkomulaginu tel ég að
veruleg lagfæring hafi náðst á
launastiga starfsfólks i miðflokk-
unum og eins í neðri flokkunum
og sömuleiðis náðust ýmis sérat-
riði fram, sem eru mikið til bóta,
eins og t.d. hvað varðar vaktaálag
fólks á sólarhringsvöktum. Þá tel
ég persónuuppbótd mikils vri, en
hún vrur nú í fer sinn hjá starfs-
fólki ríkisins, en hefur áður tíðk-
azt hjá sumum bæjarfélaganna.
Ennfremur fékkst nú fram
flokkahækkun til handa þeim,
sem unnið hafa hjá ríkinu í 15 ár
eða lengur, en fólki sem lengi
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 26. OKTÓBER 1977
17
hefur starfaó hjá rikinu hefur
fundizt það fá litla umbun fram
að þessu fyrir langan starfsaldur.
Þessi flokkahækkun kemur einn-
ig eftirlaunafólki til góða", sagði
Agúst.
„Ekki
óánægður
með sam-
komulagið
í heild”
- segir Jónas Jónas-
son, formaður
Landssambands
lögregluþjóna
„Ég er ekkert óánægður með
samkomulagið í heild. Hins vegar
er ég óánægður yfir aó s^mstaðan
skyldi bresta og að við skyldum
fara inn á launastiga þess félags,
sem ég tel að hafi brugðizt okkur,
— en á hinn bóginn tel ég að
mikið hafi komið út úr þessum
samningum," sagði Jónas Jónas-
son, formaður Landssambands
lögreglumanna.
„Þau atriði, sem felast í sam-
komulaginu og ég tel helzt til
bóta, eru persönuuppbótin eftir
10 ára starf eða lengra og enn-
fremur kaffitimi fyrir dagvinnu-
fólk.
Um okkur lögreglumenn er það
að segja, að við fengum nú i samn-
inga að vinnutími okkar eftir mið-
nætti og um helgar er meira met-
inn en hefur verið, en þetta er sá
tími, sem þrúgar vaktavinnufólk
mest,“ sagði Jónas ennfremur.
Viðunandi
með góðri
persónu-
uppbót
- segir Örlygur Geirs-
son, formaður starfs-
mannafél. stjórnar-
ráðsins
„ÞAÐ má telja þetta samkomulag
viðunandi. Éftir að samningar
tókust hjá Reykjavíkurborg gerði
ég ekki ráð fyrir því að við mynd-
um ná neinu umfram það sem svo
varð,“ sagði Örlygur Geirsson,
formaður Félags starfsmanna
stjórnarráðsins. „Ég tel að áður
en til verkfallsins kom hafi ekki
verið fullreynt með samninga og
því var það, sem síðan gerðist,
aðeins rökrétt framhald af þvi.
En það er ýmislegt gott i þess-
um nýju samningum og nefni ég
þá til persónuuppbótina, sem er
nýjung hjá okkur. Meginhluti
okkar félagsfölks er skrifstofu-
fólk og í samkomulaginu eru eng-
in sérákvæði um vinnutima þess
eða vinnutilhögun og því engin
nýjung á því sviði, nema ef vera
skyldi kaffitíminn klukkan 17.
Hins vegar er hann lítið fyrir okk-
ur, þar sem okkar félagsfólk hef-
ur ekki svo mikla yfirvinnu. Þessi
kaffitími kemur þeim til góóa,
sem til dæmis hafa tveggja tima
fasta yfirvinnu, en um slikt er
ekki að ræða hjá okkur.
Um framkvæmd verkfallsins
hjá okkur er bezt að hafa sem
fæst orð. Þó held ég að ég geti
sagt, að hún hafi gengið snurðu-
laust fyrir sig með einni undan-
tekningu. En um þá undantekn-
ingu vil ég ekkert ræða nú. Og ég
vil taka fram að ráðuneytisstjórar
sýndu verkfalli okkar skilning og
voru okkar beztu verkfallsverðir,
flestir þeirra".
Aðstaðan var
erfið eftir
samninga
sveitar-
félaganna
- segir Magnús
Björgvinsson, form.
félags flugmálastarfs-
manna
„ÚT af fyrir sig fagna ég þvi að
samkomulag skuli hafa náðst og
að verkfallinu hefur verið frest-
að. Hins vegar get ég engan veg-
inn sagt að ég sé ánægður með
samningana. Þeir hefðu þurft að
vera betri, en aðstaðan var erfið,
þegar sveitarfélögin, og einkum
stórt félag eins og í Reykjavík,
voru búin að semja og þar með
leggja linurnar að miklu leyti,“
sagði Magnús Björgvinsson, for-
maður Félags flugmálastarfs-
manna ríkisins. „En ég á ekki von
á öðru, en að fólk geri sér ljóst aó
við ofurefli var að etja og að við
fórum eins langt og við framast
komumst."
Magnús sagði að framkvæmd
verkfallsins hjá hans félagi hefði
gengið snurðulaust. „Það urðu
engir árekstrar og engin verk-
fallsbrot, enda þótt málið hafi
verið dálítið erfitt hjá okkur, þar
sem stór hluti félaganna varð að
vinna á undanþágum og annar
hópur manna hefur ekki verk-
fallsrétt.
Við vorum ekki með neinar sér-
kröfur í aðalkjarasamningnum en
höfðum þrjátíu daga til stefnu frá
undirritun til að raða fólkinu i
launaflokka. Félag okkar er mjög
blandað; skrifstofufólk, vakta-
vinnuflólk og tæknimenn, þannig
að öll flokkaskipan er erfitt og
vandasamt verk. En þrátt fyrir
það hef ég ekki trú á öðru en að
fresturinn dugi okkur til að ná
samkomulagi."
Samræming
embættis-
prófa stærsta
málið
- segir Ólafur S.
Ólafsson, form. sam-
bands framhalds-
skólakennara
„ÉG held það liggi Ijóst fyrir að
vió náðum ekki ákaflega miklu
fram í kjarabaráttunni miðað við
þær kröfur, sem upphaflega voru
settar fram. Þá uðru talsverð átök
um endurskoðunarrétt með verk-
fallsrétti og því náðum vió ekki
heldur. Þannig er ef til vill lítil
ástæða til hrifningar, þegar litið
er til einstakra atriða samkomu-
lagsins, en i heild tel ég þó að við
megum allvel við það una,“ sagði
Ólafur S. Ólafsson, formaður
Landssambands framhaldsskóla-
kennara.
„En það er víst sjaldnast svo í
kjarabaráttunni að menn nái
fram öllum sínum upphaflegu
kröfum. Og er litið er til þess sem
áður hefur áunnizt á þessu sviði,
þá held ég að þetta samkomulág
nú sé ekki lakara en í mörgum
fyrri tilfellum.
Við kennarar fengum fram
nokkrar leiðréttingar, sem reynd-
ar hafa legið lengi i loftinu og
fyrir sumum var búið að fá hálf-
gildings undirtektir. Af þessu er
samræming prófanna
ssærstaaattióið, en áður var allt
upp í þriggja flokka munur á
prófi frá gamla kennaraskólanum
og prófi frá kennaraháskólan-
m.mm.mweþþþaaað efur verið
okkar baráttumál að embættis-
prófin væru látin gilda jafnt og
það var mikils virði að fá það
fram.
Varðandi framkvæmd verk-
fallsins þá höfðum við nú eins
konar verkfallsnefnd á skrifstofu
okkar, mönnum svona til halds og
trausts, en ef frá eru taldir nokkr-
ir smáárekstrar, sem ekki eru um-
talsverðir í slíkum átökum, þá
held ég að verkfall okkar hafi
gengið nokkuð eðlilega fyrir sig
miðað við þær reglur, sem gilda
um svona atburði."
Frá undirritun samninganna í hátíðasal Háskólans í gær. Frenist á myndinni eru Matthías Á.
Mathiesen og Kristján Thorlaeius að undirrita samninginn, en til vinstri situr Ilalldór E. Sigurðsson.
Við langhorðið er samninganefnd BSRB: — Ljósm.: OL.K.M.
Megingalli verkfalls-
laga BSRB varðar fram-
kvæmdavald og lögreglu
- segir Helgi V. Jónsson
formaður Kjaradeilunefndar
MORGUNBLAÐIÐ ræddi í gær
við Helga V. Jónsson formann
Kjaradeilunefndar til þess að
fá álit hanns að loknu verkfalli
BSRB á störfum Kjaradeilu-
nefndar og þeirri reynslu sem
fengizt hefur í starfi nefndar-
innar i verkfallinu og á því
hvað helzt þurfi að lagfæra eft-
ir fyrstu framkvæmd laganna.
Kvað Helgi mjög eðlilegt að
þegar verkfallið væri afstaðið
og eðlilegt ástand komið á, að
tækifærið yrði notað til þess að
lægfæra það sem lagfæra þyrfti
í lögunum áður en verkfall
kæmi næst til álita. „Ég held að
það sé rétt að lagfæra lögin,“
sagði Helgi, „gera þau skýrari
varðandi alla framkvæmd verk-
fallsins og einnig út frá því
hvað hin óskráðu lög verkfalls-
ins eigi að ná langt t.d. til þess
að það sé á hreinu fyrir verk-
fallsmenn hve langt þeir megi
gamnga." I Kjaradeilunefnd
sem á samkvæmt lögum að hafa
úrslitavald um hverjir skuli
starfa í verkfalli sit ja 9 menn, 3
skipaðir af BSRB, 3 frá rfkis-
valdinu, 2 frá Alþingi og 1 frá
Hæstarétti og er hann jafn-
framt formaður nefndarinnar.
Engin lagaákvæði sem
veita BSRB eöa ríkis-
stjórn undanþáRurétt.
„Samkvæmt 18. grein laga nr.
29/1976 um kjarasamning
Bandalags starfsmanna ríkis og
bæja er gert ráó fyrir alls-
herjarverkfalli og þar er ekki
að finna nein ákvæði sem veita
BSRB eða ríkisstjórn heimild
til að undanþiggja frá því verk-
falli starfsstéttir eða ákveðna
starfsþætti," sagði Helgi V.
Jónsson. „Mjög vafasamt er því
hvort lögin gera ráó fyrir að
BSRB eða verkfallsnefnd
BSRB geti veitt undanþágur
eins og hún hefur talið sig geta
í yfirstandandi verkfalli. Það
kemur m.a. fram í því að BSRB
getur ekki einhliða skyldað
ríkissjóð til greiðslu Iauna þess
starfsfólks sem nauðsynlegt
væri til þess aó framkvæma
undanþáguna."
Nánari skilgreining á
lögunum nauðsynleg.
„Þá er nauðsynlegt að skil-
greina nánar hugtakið nauðsyn-
leg öryggisvarzla og heilsu-
gæzla í 26. grein laganna. I. A
það við um eignir? 2. A það að
ná til samninga sem ríkið hefur
gert við aðrar þjóóir? 3. Hvað
með dýr og jurtir? Má þar
nefna smádæmi eins og rottur
og mýs í rannsóknastofum eóa
húsdýr á búurn ríkisins. Atti
enginn að gefa þeitn.
Við í Kjaradeilunefndinni
höfum túlkað að þegar rætt er
um fólk sé ekki aðeins átt við
líf og limi, heldur einnig eignir
og þjóðina alla, um nauðsyn-
lega öryggisvörzlu fyrir þjóðina
í heild.
Þá er nauðsynlegt að fram
komi í lögunum að hve miklu
leyti yfirmenn hafi heimild til
aþ ganga inn i störf undir-
manna sinna. Það er tekið fram
í lögum að ákveðnir yfirmenn
megi ekki fara í verkfall og ef
þeir mega ekki vinna nauðsyn-
leg störf er til lítils að hafa slik
ákvæði.
Einnig þarf að koma skýrar
fram hvort starfsmönnum sem
eru í öðrunt stéttarfélögum sé
ekki heimilt að starfa þótt yfir-
menn þeirra séu í verkfalli sent
félagar i BSRB. Viö höfum lent
i því að úrskurða menn í vinnu
til þess að ekki félli niður vinna
annarra stétta, en þá sögðu
verkfallsverðir aö ef við tækj-
tm ekki verkstjóra yrðu undir-
nenn þeirra að fara i verkfall.
Þýðir ekkert að
kalla út af
með dómarann
Ef upp kemur ágreiningur er
nauðsynlegt að til sé dómstóll
sem afgreiði málið á stundinni,
því sýnt er að lögbannsaðgerðin
lukkaðist ekki. Hins vegar sam-
kvæmt lögunum ætti ekki að
þurfa að setja slikan dómsfól
yfir Kjaradeilunefnd, þvi hún á
að geta skorið úr um öll atriði
með skýrum lögum.
Kjaradeilunefnd er eins og
knattspyrnudómari. Það þýðir
ekkert að kalla út af með
dómarann, það á ekki aö vera
hægt að deila við dómarann.
Komið hefur fram sú skoðun í
blaðagrein að það sé eitt af
Helgi V. Jónsson
hlutverkum verkfallsnefnda
BSRB að meta hv-ort Kjara-
deilunefnd færi út fyrir sitt
verksvið, en þar með væri
BSRB að taka lögin i sínar
hendur og ákveða hvað væri
löglegt og hvað ekki. Van-
treysta um leið fulltrúum sín-
um og félögum i kjaradeilu-
nefnd. Það var óeðlilegt i þessu
verkfalli að BSRB gekk í ber-
högg við fulltrúa sina i Kjara-
deilunefndinni. Þar kom frant
ágreiningur í umræðum en
ekki i úrskurðum. Menn skipt-
ust ekki í andstæðar fylkingar.
Það hefur verið rætt um
vinnuskiptinguna en í þeirn
efnum fór Kjaradeilunefnd
yfirleitt eftir tillögum frá
stofnunum og þær tillögur voru
yfirleitt unnar í samráði við
viðkomandi starfsmannafélög.
Konia verður í vej>
f.vrir árekstra
við túlkun laganna.
Framangreint eru nokkur
atriði sem ástæða er til að fjalla
um ef menn hafa áhuga á að
skýra þetta betur og sniða
hnökra af með ákveðnara orða-
lagi. Loðið orðalag er ekki hag-
stætt þegar menn eru komnir
út í hita bardagans. Konia
veröur í veg fyrir árekstra í
túlkun laganna.
Megingalli Iaganna
varðar framkvæmda-
valdið og lögregluna.
Megingalla laganna telg ég þö
vera að það vantar fram-
kvæmdavaldið. lögreglan er
innan samtakanna og er i verk-
falli. Það má segja að það sé
óeðlilegt að lögregla séyfirleitt
í verkfalli. því ella er enginti til
að framfylgja lögnm landsins.
Frambald á bls 18.