Morgunblaðið - 28.10.1977, Qupperneq 22
22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 28. OKTÓBER 1977
+
Eiginmaður minn
GUÐMUNDURJÓHANNSSON.
fiskimatsmaður,
Hliðarvegi 44, Kópavogi,
andaðist í Landakotsspitala 26 október
Ingimunda Gestsdóttir
+
Elskuleg eiginkona min og móðir,
SIGRÚN BJÖR^ISDÓTTIR,
Sörlaskjóli 10,
Reykjavík,
andaðist að heimili sinu 25 október.
Þorsteinn Einarsson,
Ingibjörg Þorsteinsdóttir.
+
Móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
JÚLÍANA PÉTURSDÓTTIR,
#v. baðvörður,
Grýtubakka 12,
sem lézt 21 þ m í Borgarspítalanum verður jarðsungin mánudaginn
31 októberkl 13 30
Þórdís Jónsdóttir,
Sveinbjörg Jónsdóttir,
VignirH. Benediktsson,
Birna Dts Benediktsdóttir,
Benedikt Björnsson
Þorvaldur Stefánsson
Guðrún Magnúsdíttir,
Viktor Jónsson,
og barnabarnaborn
Maðurinn minn
+
GÍSLI BRYNJÓLFSSON,
frá Vestmannaeyjum.
Vallargötu 24. Keflavík,
verður jarðsunginn frá Keflavikurkirkju, laugardaginn 29 okt kl 1 30
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkað Þeim, sem vildu minnast hans
er bentá Kristniboðið í Konsó
GuSrún Þorsteinsdóttir
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarðarför dóttur
minnar, systur okkar og mágkonu
ELÍNAR MATTHÍASDÓTTUR
Heiðargerði 28. Reykjavik.
Kristin H. Stefánsdóttir.
Hulda Matthiasdóttir Valdimar R Halldórsson.
Gunnar Matthiasson. Theódóra Ólafsdóttir
Minning:
+ Móðursystir okkar,
KRISTÍN GÍSLADÓTTIR,
Hvassafelli,
verður jarðsungirt frá Hvammskirkju, Norðuárdal, laugardag 19 októ-
ber kl 1 4 00 Gísli Þorsteinsson, Snorri Þorsteinsson.
Hjartans þakkir + til allra sem sýndu okkur samúð og vináttu við andlát
og útför
JÓHANNESARÞÓRÐARSONAR,
vélstjóra
Sérstakar þakkir til allra sem hjúkruðu honum í veikindum hans
Jóhanna Marteinsdóttir,
Þórður Jóhannesson
og sonardætur.
Jóhanna Sigurðar-
dóttir frá Litla-Hólmi
F. 23. desember 1895
D. 17. október 1977
17. október síðastliðinn lést á
elliheimilinu Grund í Reykjavík
Jóhanna Sigurðardóttir fyrrum
húsfreyja á Auðnum á Vatns-
leysuströnd og siðar í Njarðvík i
Innri-Njarðvík.
Hugurinn gerist dapur og mað-
ur saknar sárt þess tíma er þessi
góða og kærleiksríka kona, sem
hér er minnst, átti þess kost að
veita huggun og gleði þeim mörgu
er á vegi hennar urðu á langri
ævi.
Jóhanna fæddist í Keflavík.
Foreldrar hennar voru hjónin
Rósa Sigurðardóttir og Sigurður
Þóroddsson. Börn þeirra urðu tvö,
Jóhanna og Rósant, sem skirður
var við kistu móður sinnar. Rós-
ant dó ungur að árum, þá nýgiftur
og lét eftir sig einn dreng er
Theódór heitir og býr í Banda-
ríkjunum.
Föðurbróðir þeirra, Árni Geir,
og kona hans, Margrét Þorfinns-
dóttir, tóku litlu systkinin, Jóh-
önnu og Rósant, í fóstur og reynd-
ust þeim sem bestu foreldrar. Fá-
um árum seinna kvæntist Sigurð-
ur faðir þeirra aftur, Ingibjörgu
Ófeigsdóttur, og tóku þau Jóh-
önnu til sín. Eftir það ólst hún
upp hjá þeim að Litla-Hólmi í
Leiru.
6. júní 1916 giftist Jóhanna
Stefáni Sigurfinnssyni frá Bakka-
koti í Leiru (sem nú er látinn).
Keyptu þau jörðina Auðnir á
Vatnsleysuströnd og bjuggu þar
stórbúi í 14 ár, eða þar til þau
fluttust árið 1929 til Njarðvíkur i
Innri-Njarðvík. Þau eignuðust
sex börn og eru fimm á lífi. Börn
þeirra eru: Anna, Sigríður, Rósa,
Sigurður, Margrét Arngerður
(sem nú er látin ) og Guðrún.
Jóhanna var lág vexti, fríð sýn-
um og létt í spori. í brosi hennar
var alltaf einhver ólýsanleg
gæska, er yljaði öllum sem henni
kynntust. Hún kunni öðrum frem-
ur allt böl að bæta og er ég þess
fullviss að hennar mesta yndi var
að gleðja aðra. Það var ótrúlegt
hvað þessi fórnfúsa kona gat
áorkað miklu til góðs, bæði í orði
og verki.
Að siðustu vil ég þakka þeirri
góðu konu, sem var herbergis-
félagi ömmu síðustu árin sem hún
lifði, Guðrúnu Pálínu. Hún reynd-
ist henni sem besta systir.
Guð blessi minningu ömmu
minnar.
Anna Lára Friðriksdóttir.
í dag fer fram frá Njarðvíkur-
kirkju útför frú Jóhönnu Sigurð-
ardóttur frá Litla-Hólmi í Leiru
og langar mig að senda henni
fáein kveðju- og þakkarorð fyrir
órofa tryggð og artarskap við mig
og fjölskyldu mína og ekki síst
fyrir hversu mikill sólargeisli hún
var þeirri konu er mér hefur þótt
vænst um um ævina.
Ég kynntist Jóhönnu er ég kom
sem barn á heimili stjúpmóður
hennar, frú Ingibjargar Ófeigs-
dóttur, og ílentist þar. Jóhanna
var yfirlætislaus kona, traust og
vönduð persóna í þess orðs fyllstu
merkingu, laus við öll vandræði,
hlédræg og tillitssöm. Hún lét sér
aldrei styggðaryrði um munn
fara, hvorki um menn né málefni.
Hún var ein af þessum hljóðlátu
konum sem lítið fer fyrir en skila
drjúgu dagsverki án mikilla átaka
eða láta, og mætti margt af þess-
um hógværu konum læra, því að
þær eru sannir máttarstólpar í
okkar þjóöfélagi. Þær gera fyrst
og fremst kröfur á sjálfar sig, eru
sívinnandi og hugsa ekki um önn-
ur laun en að afkomendur þeirra
verði nýtir menn og þau laun
fékk Jóhanna líka margföld, þvi
að dugmeiri og betri börn getur
engin kona átt en Jóhanna.
Samband Jóhönnu og stjúpmóð-
ur hennar, sem hún kallaði
mömmu var mjög einlægt og
hlýtt, enda ekki að undra þar sem
báðar voru mjög heilsteyptar og
persónuríkar.
Margir erfiðleikar urðu á lífs-
göngu Jóhönnu, oft mikil veikindi
og ástvinamissir, en aldrei sást
henni bregða, gekk alltaf bein og
fannst manni hún alltaf stækka
eftir hverja raun en þannig
bregðast aðeins ofurmenni við.
En lífshamingja Jóhönnu var líka
mikil, þar sem hún eignaðist
traustan og góðan eiginmann,
Stefán Sigurfinnsson, og yndisleg
börn sem umvöfðu hana svo
miklu ástríki alla tíð að einstakt
er, og nú síðustu árin, sem hún
var á Elli- og hjúkrunarheimilinu
Grund, kepptust þau um að heim-
sækja hana sem oftast og held ég
að varla hafi fallið úr dagur að
Anna dóttir hennar hafi ekki
komið til hennar en i þeirri fjöl-
skyidu þekktist heldur ekki orð
sem heitir kynslóðabil.
Það var alltaf gaman að koma
til Jóhönnu því að hún var alltaf
glöð og ánægð og fundust henni
allir góðir og allt vilja fyrir sig
gera. Hún var sannarlega þakklát
öllum fyrir veittar velgjörðir og
er sonur minn heimsótti hana í
síðasta sinn, þá sárþjáða, talaði
hann ekki um annað þegar hann
kom heim en augun í henni, áð
eins falleg augu hefði hann aldrei
séð, en eru ekki einmitt augun
spegill sálarinnar?
Góð kona er gengin og mun
minningin um hana lifa áfram hjá
okkur björt og fögur en sjálf mun
hún halda áfram að starfa Guðs .
um geim.
Ég og fjölskylda mín sendum
öllum ástvinum Jóhönnu okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Far þú í friói.
Frióur Guós þig blessi.
Hjartans þökk fvrir allt og allt.
A.l.A.
ÞYRISIGMÐUR
HÓLM - JMNNING
F. 21. apríl 1946.
D. 21. október 1977.
Ég leit til Jesú, Ijós mér skein,
þaó Ijós er nú mín sól,
er lýsir mér um dauóans dal
aó Drottins náóarstól.
S.T.
Síðasti dagur sumarsins rann
upp.
Fölnuð laufblöð detta eitt af
öðru til jarðar. Það er komið
haust og blómin eru að hverfa.
Þennan dag lést á heimili sínu i
Hafnarfirði Þyri Hólm, kona í
blóma lífs sins.
Okkur setur hljóð og við skilj-
um varla að hún er ekki lengur
hjá okkur.
Sagt er, að þeir, sem guðirnir
elska, deyi ungir. —
Þyrí Hólm var fædd á Siglufirði
21. apríl 1946, dóttir hjónanna
Þorleifs Hólm og Sesselju Jóns-
dóttur. Systkinin voru sex og hún
var næst yngst þeirra. Nú eru
aðeins þrjú þeirra á lífi, öll gift.
Þyrí ólst upp á ástriku heimili
foreldra sinna.
Það kom snemma *í ljós, hve
hneigð hún var fyrir hannyrðir og
að hún hafði smekkvísi og list-
ræna hæfileika. Allt lék í höndum
+ Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför JÓNS KR. BJÖRNSSONAR útgerðarmanns. Ólafsfirði Rannveig Jónsdóttir, Jóhann Kristinsson, Freyja Jónsdóttir, Jóhann Guðmundsson Hugljúf Jónsdóttir, Jóhann Indriðason, Kristján H. Jónsson, Ásta Helgadóttir 1 + Móðurbróðir okkar JÓHANNES HAFSTEINN ANDRÉSSON Klöpp, Grindavik. verður jarðsunginn frá Grindavíkurkirkju laugardaginn 29. okt. kl 2:00 e.h. Systrabömin.
+ Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför mannsins míns, föður okkar, tengdaföður. afa, langafa og bróður okkar ÓLAFS VETURLIÐA ODDSSONAR bifreiðastjóra. Jórufelli 12. Fyrir hönd aðstandenda Sóley Halldórsdóttir. + Alúðarþakkir öl|um þeim sem sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og jarðarför hjartkærs eíginmanns mins, föður, fósturföður, sonar og bróður BJÖRNS INGA ÁSGEIRSSONAR Ránargötu 13. Reykjavík Jóhanna Steindórsdóttir, Dagbjörg Þórarinsdóttir, Ásgeir V. Björnsson.
hennar og hún var svo vandvirk,
að'unan var að skoða verk henn-
ar. Það var hamingjudagur í lífi
Más, sonar mins, þegar hann gekk
að eiga Þyrí. Þau voru gefin sam-
an á jóladag 1965 í Siglufjarðar-
kirkju. Það voru þvi aðeins tæp
12 ár, sem þau fengu að búa sam-
an í ástríku hjónabandi.
Sjaldan sáust þau nema bæði
væru saman.
Lengst af vann Þyrí í hannyrða-
deild Jóh. Ölafssonar & Co.,
Reykjavík, og víst er að þar fann
hún starf við sitt hæfi, enda
ávann hún sér hylli allra þeirra
sem kynntust henni.
Með framtakssemi, dugnaði og
smekkvísi komu þau hjónin sér
upp fallegu heimili í Bröttukinn
18 í Hafnarfirði.
Nýlega stofnuðu þau fyrirtækið
Innrömmun Þyrí Hólm og unnu
þar saman af kostgæfni.
Ég vil sérstaklega minnast
hugulsemi hennar við afa og
ömmu Más á Eyrarbakka, énda
þótti þeim eins vænt um hana
sem væri hún þeirra eigin dóttir.
í ágústbyrjun i sumar var Þyrí
lögð inn á sjúkrahús. Talið var að
aðeins væri um smávægilega að-
gerð að ræða, en þegar til kom,
reyndist hún alvarlega veik.
Eftir tveggja mánaða legu á
Framhald á bls. 23