Morgunblaðið - 22.01.1978, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. JANÚAR 1978
Þegar þeir
urðu óvinir
Þjóðsaga frá Uganda
Fyrir ævalöngu Iif8u tvö dýr við trjáþyrpingu nokkra. Þau bitu gras
og átu laufblöð og drukku vatn úr kaldri ánni. Þau böðuðu sig I vatninu.
Þau voru mjög góðir vinir.
Dag einn hætti að koma regn, og grasið fór að visna. Þó lifði hluti af
grasinu, en gott var það ekki. Feita skepnan, stuttfætta sagði þá:
„Mér þykir ekki gott þetta gamla gras, það er ekki nógu safamikið.
Ég vil mjúkan, grænan mat."
„Já." sagði vinur hans háfætti, „ég vil líka almennilegan mat. Mér
þykir gott grænt lauf, en ég næ þvl ekki. Trén eru svo hávaxin."
„Vio getum farið og rætt við manninn I húsinu," sagði lágvaxna
skepnan. feitlagna. „Hann getur hjálpað okkur."
Vinirnir fóru að mannabústaðnum. Þeir sögðu manninum frá lélega
grasinu og góða laufinu. Þeir ætluðust til hjálpar hans.
„Ég get hjálpað ykkur," sagði maðurinn. „Komið hingað á morgun
klukkan 9. Þá skal ég hafa tilbúna súpu handa ykkur. Þegar þiðdrekkið
hana munuð þið stækka mikið. Þá verður ykkur auðvelt að ná laufinu á
neðstu greinum trjánna."
Dýrin fóru heim. Bæði hugsuðu þau: Á morgun fæ ég súpu og verð
stærri. Þá verður auðvelt að éta laufið af trjánum. Og það er betra en
lélegt gras. Nú er ég glaður.
Dýrin lögðust til svefns.
Dýrið með grannvöxnu fótleggina vaknaði um morguninn og hraðaði
sér til mannsins. Þangað var þao komið klukkan 9. Feitlagna skepnan
vaknaði ekki og kom þvi ekki til mannabústaðarins.
„Hvar er vinur þinn?" spurði maðurinn. „Ég er tilbúinn með súpuna.
Einn skammtur handa þér og annar handa vini þinum."
„Ég veit ekki," svaraði dýrið. „Hann er ekki kominn. Ég hugsa, að
hann sé heima."
„Nú er súpan heit," sagði maðurinn. Hún er góð á meðan hún er
heit. Drekktu hana strax, ef þú vilt verða hávaxinn."
Dýrið drakk súpuna og hækkaði mikið.
„Hinn skammturinn verður kaldur," sagði maðurinn. „Og hún gerir
ekki gagn köld. Vinur þinn kom ekki. Drekktu súpuna hans líka."
Dýrið drakk hinn skammtinn lika. Það stækkaði enn. Nú náði það til
að eta laufiðð efst úr trjánum. Það bragðaði á nokkrum blöðum af
neðstu greinunum. Það náði til laufsins hvar sem var i trjánum. Það var
yfir sig ánægt. Laufblöðin voru meir og góð.
Þá kom skepnan stuttfætta til mannabústaðarins.
„Ég vaknaði ekki á réttum tima," sagði hún vi8 manninn. „Ég
vaknaði klukkan 10. En ég er mætt. Get ég fengið súpuna mína?"
„Nei." svaraði maðurinn. „Súpan þin er búin. Vinur þinn fékk
hana"
Skepnan varð afar reið. Hún stökk á eftir manninum, en maðurinn
forSaSi sér inn i húsið. Þessi skepna er kölluð NASHYRNINGUR. og er
mjög skapstirð. Nashyrningur etur gras, en nær ekki upp til laufsins i
trjánum. Hann eltir mennina. þegar hann kemst I námunda við þá.
Hann er mönnunum reiður.
Dýrin tvö eru ekki vinir lengur. Hávaxna dýrið er með langa granna
fótleggi og langan háls. Það etur lauf úr trjátoppunum. Liklega veistu
lika, hvað það hetx
Gátnr
Lausn annars staðar á opnunni.
Áðan sá ég úti segg
inni hálfur var hann.
Höfuðlaus, en hafði skegg
hring á enda bar hann.
Ég er kominn upp á það
allra þakka verðast,
að sitja kyrr á sama stað,
en samt að vera að ferðast.
Vinnu-
kona
og
vinnu-
madur
Stál-
Gömul þula
Vinnukona og vinnumaður töluðu
sér til gamans:
Hún: Á hverju ætlarðu að fæða mig, þeg-
ar við komum saman?
Hann: Ég ætla að taka mér staf í hönd og
labba upp með á, veiða marga smáfiska og
fæða þig á.
Hún: Á hverju ætlarðu að fæða mig, ef
fiskurinn vill ekki bita?
Hann: Þá fer ég til strandar og kaupi
kornið hvíta.
Hún: Á hverju ætlarðu að fæða mig, ef
kóngurinn á ekki korn?
Hann: Þá fer ég á smalaþúfu og blæs þar í
horn.
Hún: Á hverju ætlarðu að fæða mig, ef
lúðurinn vill ekki láta?
Hann: Þá fer ég til strandar og smíða skip
og báta.
Hún: En á hverju ætlarðu að fæða mig, ef
skipið vill ekki ganga?
Hann: Farðu þá og farðu þá, ég vil þig
ekki, Manga.
þrádur
og hug-
mynda-
flug
Margt er hægt að gera, ef
þið getið fundið stálþráð, sem
er ekki alltof sver eða of þunn-
ur. Þið getið svo reynt að foma
næstum hvað sem er, eins og
sýnt er hér á myndinni með
fáeinum dæmum. Þið þurfið
líka að hafa töng nærtæka, svo
að þið getið klippt þráðinn í
sundur. Síðan getið þið hengt
„framleiðsluna" ykkar upp á
snúru eða búið til óróa . . . Not-
ið hugmyndaflugið — og
gangi ykkur vel.
of pmlÉsíM
Barna-
Þórir S. Guðbergsson
Rúna Gfsladóttir