Morgunblaðið - 25.01.1978, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 25. JANUAR 1978
Söluaukning
áfengis tveir
milljarðar kr.
AUKNING á sölu áfengis milli
áranna 1976 og 1977 er um það bil
2 milljarðar króna eða úr
6.192.000.000 árið 1976 i
8.182.000.000 árið 1977 en þetta er
um 32,7% aukning. Sala á tóbaki
hefur einnig aukizt nokkuð eða
um 27,5%. Arið 1976 var selt tó-
bak fyrir 4.055.000.000 en árið
1977 fyrir 5.131.000.000. Verð-
hækkanir urðu á árinu.
Ef þessar verðhækkanir eru
bornar saman við söluaukninguna
kemur í ljós að verðið hefur
hækkað mun meira í % heldur en
söluaukningunni nemur. Þannig
kostaði ein flaska af brennivíni
kr. 2.600 í ársbyrjun 1977 en í
árslok kr. 4.200 og hækkunin þvi
um 61%. Gera má því ráð fyrir
samkvæmt þessum tölum að sala
á áfengi hafi dregizt nokkuð sam-
an á árinu 1977.
Langmest af áfenginu er selt
beint til neytenda gegnum áfeng-
isútsölur rikisins, en um 13% fer
til veitingahúsa.
j/gp.
Hvernig komast unglingar yfir
vinið?
— Það er ekki svo erfitt, stund-
um er einhver eldri fenginn til að
kaupa, einhver á eldri systkini
eða vini og geta þeir farið í rikið
og það eru alltaf einhverjir þar
sem vilja kaupa fyrir unglinga ef
þeir eru beðnir um það. Sumir
brugga líka og enn aðrir láta eima
það fyrir sig.
Af hverju drekka unglingarn-
ir?
— Það er til að prófa það og
lika af því að strákarnir vilja t.e.
helzt ekki dansa nema að vera
fullir, þeir þora ekki að dansa
nema að vera það, og grobba sig
af því.
Hvernig er með samband ykkar
við stráka?
Þessu var erfitt að svara, en
þær sögðust að sjálfsögðu eiga
sina vini og kunningja og þá var
næst spurt hvort unglingar á þess-
um aldri (15—17) hefðu gert ein-
hverjar tilraunir með kynlíf.
— Við vitum að það er til,
sögðu þær, en það er að sjálfsögðu
minna en t.d. með drykkju og
krakkarnir eru ekkert að grobba
sig af þessu.
Hversu gamlir eru unglingar
þegar þeir byrja með þessar „til-
raunir“?
— Það getur verið á öllum
aldri, kannski 13—14 ára og það
er til að krakkar stundi kynlif
fyrir alvöru á þessum aldri.
Og öllu lengra út i þessa sálma
var ekki farið, en við gengum um
húsið og tókum unglin^a tali og
virtust allir skemmta sér hið
bezta, hávaði var að vísu fyrir
ofan það sem getur talizt nauðsyrí-
legt til að heyra tónlistina, en það
er ekki hugsað um það þegar ver-
ið er að skemmta sér og dansa.
Við báðum þrjá stráka að svara
nokkrum spurningum, en þeir
tóku fram að þeir vildu ekki láta
nafns síns getið að undanskildum
einum, er sagðist vera i stúku.
„Við yrðum reknir að heiman, ef
við segðum ykkur að við fengum
okkur í glas áður en við komum
hér,“ sögðu þeir. Við spurðum
hvort það væri nauðsynlegt að
drekka í sig kjarkinn áður en
haldið væri í Tónabæ. „Það er
kannski ekki nauðsynlegt, en það
gera það svo margir.“ Hvar er þá
drukkið áður en þið komið inn?
„Aðallega niðri á plani, það er
hvergi hægt annars staðar.“ Þeir
sögðust koma oft i Tónabæ en það
væri frekar af því að i ekkert
1
Kringum
áfengis-
glasið
Áfcnxinu <*r líkl farirt
\ <*r<>h<'»lgunni um þa«> a<>
marKÍr \ilja nj«'»la þ«*ss «*n
\i«>urk«‘nna jafnframt a«> þa«>
ali á ilhfcu þj«H>arh«ili. Kr
mtinnum gjarnl a<> líla s\o á
a<> swhIjíí þ«*ir upp á ná«>ina
«*inir sór s«'* alll \«*l «a*li a«>rir þcss a«> \cra
ji«M>ir þcjíiiar. t þcssu cfni kann þcim a«>
\cr«>a nokkur afsökun í spakma*li brc/ka
skáldsíns William Hlakcs. a«> \c«ur
höfscminnar lci«>i um <H>al öfganna. þ\i
nicnn skilji al«lr«‘i h\ a«> s«'* n«»íí f\ rr cn þ«‘ir
k\nnisl þ\ í scm cr mcira cn n«'»jí. A«> \isu
cr þclla sannma-li a«> s\o niiklu lcyli scm
r<*\ nslan cr á\allt la‘r«l«»msrik. cn þ«» \ill i.ún ofl \cr«>a «l\'rkc\ plari cn s\o a«> mcnn s«'*u
b<»rj4Uiiarni(*nii fyrir hcnni. \ ill þá ofl fara s\«». a<> koslna«>urinn fellur á hcr«>ar
\an«lalausra <»« má h«'-r aflur lnmla á líkinuu áfcnnisbols «»« icrAból^u. II('*r kcmur
cflausl liI. cins «»u hcrlcjja kcniur fram í ra‘«>um marjjra um áfcnj'ismál. a«> l\ ískinniny-
ur cr i htigm\ nilum manna um si«>»a*«>i. \ i«> \ ii>urkcnnuni eina rcjjlu f\ rir okkur «»fi a«>ra
fyrir almcnninn. \ i<> riftim rilningar um tandamál þj<H>arinnar cn ofl mc«> þcini
f\ rir\ ara a«> \ i«> ciuum cngan þáll í þcim sjálf «»u slöndum ulaii \ i«>. I «*<>li sinu cru þ<»
allar siðfcrðisrcjílur almcnnar o« ckki sí/l þa*r. scm \i<> \iljum kalla cinslaklinj's-
buiiilnar. I nira*«>an um áfcngismál sn\sl þ\i l.a.m. ckki uni h\«»rl hci«>ra skuli
«*inslaklinj;shiiii(li<> «*«>a almcnnl si«>na*(>i hcldur h\cr s«'* «cr«> hins si<>ariicfnda «»«
h\ crjar rcglur þcss ci«i a«> \cra. Ab\r« afsla«>a hlíltir m.a. a«> markasl a<> þ\í a«> mcnn ydi kosi«> sjálfum s«*r soniu lö» «»« «»«>nim Öll
alnicnn unira*4>a á a<> hjálpa mönnuni a«> sk\'ryrcina ci«in afsl«H>u m«*<> «i>a á m«'»li. Þ«'»ll þa«> s«'* cinkamál cinslaklinjja h\crniu þcir haua
samskiplum sinum \ i«> áfcn«i«>. cr citl scm slik umra*«>a sýnir: a<> áfcn«ismál \ ar«>a alm«*nninj' en«u si«>ur cn cinsl aklinginn.
I þa<> s«'* a*llunin m«i> nokkrum þállum uni áfcnj'ismál i >lor«unbla«>inu á na*slunni a<> dra«a fram mikil\a*gar sla«>rcyntlir lcnjidar
áfcnj-ist aiula. \cnjum o« \örnum i lamlimi cr markmi«>i<> frcnuir a«> halda umra*<>unni Kanj>an«li svo mcnn «di «lrc«i«> sinar ci«in
ál\ klanir. \ «*r«>iir þ\i ckki lcila«> s\ara \ i«> olluni þcini spurninj'um. scm á hujjann lcila. Il\a«> s\o scm mönnum kann a<> finnasl. h\orl
þcir cru addácndtir áfcngismcnningar <i>a f\ Igjendur kaldhamra«>rar rökhyggju cr sú von lálin í lj«'»s a<> þællirnirsýni a«> áfcnuismál cru
cinn sá hlulur. s«*m ckki \cr«>ur þauaö um.
Komum hingað
Er mikiö um að unglingar á
ykkar aldri fái sér neðan í því?
um hverja helgi
Með unglingum í Tónabœ
■— Já, það er heilmikið og það
er kannski vegna þess að aðrir
gera það og þá vilja hinir prófa og
sennilega hafa langflestir ungl-
ingar á þessum aldri, 15—17 ára,
smakkað vín og sumir drekka að
staðaldri.
krónur, er haidið að næstu dyrum
og þar eru fyrir tveir starfsmenn
hússins, sem leita eiga vinfanga á
gestunum og kom ekki til þess að
þeir þyrftu að taka af neinum, þá
stund er við stöldruðum þar við.
En áfengi má ekki fara inn í húsið
og er það alltaf gert upptækt ef
það finnst. En hvers vegna sjáum
við samt einn og einn nokkuð
ölvaðan innan dyra? Því svarar
Pjetur Þ. Maack, framkvæmda-
stjóri hússins, en hann var plötu-
snúður þetta kvöld í fjarveru
hinna reglulegu plötusnúða:
— Það er ógerlegt að koma í
veg fyrir að krakkarnir séu eitt-
hvað drukknir hér inni, þeir vita
að vísu að ekki má koma inn með
vín og við leitum á þeim víð dyrn-
ar, en þá þamba þau því meira
fyrir utan og geta orðið vel full
eftir nokkra stund hér inni. Ef
þau eru þá með ólæti og óspektir
er þeim yfirleitt undantekningar-
laust varpað á dyr og fyrir kemur
að við látum lögregluna færa þau
heim, en einnig eru starfsmenn
svonefndrar útideildar til taks ef
á þarf að halda, en hér hafa þeir
e.k. bækistöð.
— Hér eru yfirleitt 500—600
unglingar á föstudagskvöldi, segir
Pjetur, og sýnist mér ekki vera
svo margt i kvöld, þau hafa öðru
að sinna. Á laugardagskvöldum er
yfirleitt minna að gera hér, en þá
fara þau frekar á sveitaböll og
líka er það algengt að ég held að
þau þurfi að vera barnapíur
heima, er foreldrar fara e.t.v. eitt-
hvað út.
Grobba
sig af því
Niðri í ganginum eru þrjár
stúlkur allar 15 ára og við tökum
að rabba við þær; og spyrjum
fyrst hvort þær komi þarna oft:
— Já, eiginlega um hverja
helgi.
Er gaman hérna?
Já, já.
0 Á allmiklu rigningar-
kvöldi fyrir nokkru lögð-
um við leið okkar um borg-
ina til að líta á það sem
helzt væri að gerast í
skemmtanalífi unglinga.
Fyrst var haldið í Tónabæ,
en þar voru að sögn starfs-
manna ekki ýkja margir
unglingar saman komnir
miðað við það sem venju-
legt er en þar eru oftast
um 500—600 unglingar á
föstudagskvöldum.
yfirleitt mörg hundruð unglingar um hverja helgi.
Hvar eigum við að dansa verði Tónabæ lokað? spyrja
unglingarnir.
Til að koma í veg fyrir að
vín berist inn í húsið er
þuklað á öllum er inn
koma.
Við dyrnar eru tveir piltar sem
gegna því' hlutverki að hleypa
engum inn, sem er fæddur eftir
1962 — aldurstakmarkið er 15 ár.
Þeir segja að stundum reyni
krakkarnir að komast inn á nafn-
skirteini annarra og krakkarnir
sögðu að stundum væri það hægt
— stundum væri hægt að plata
dyraverðina. Þegar búið er að
kaupa sér miða, sem kostar 500