Alþýðublaðið - 17.01.1931, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBIiAÐIÐ
3
ŒBESra&SgBMMIS—WIIBWilimSliMftiaiMMI—SSSaCT
Sölubörn komi í
afgreiðslu FáJkans
kl. 10 á mánudags-
morguninn til pess
að selja gaman-
vísur.
mest verður að krefjast af henni
samkvæmt köllnn hlutverksins.
Sólveig má gæta tungu sinnar,
hraðinn á máli hennar er stund-
um of mikill.
Þóra Borg (hin stórlynda og
glæsilega Erla) er prýðisgóð. Og
svo fer um marga leikhússgesti,
að Þóra hrífur pá meir og meir
eftár þvi sem þeir sjá hana oftar.
1 „Fjalla-Eyvindá" og „Skálkun-
um“ haföi hún hlutverk lítil-
kvenna á hendii. Hér er hún
sterkari. Hér fær kraftur hennar
og glæsiileiki í máli og hreyfing-
um að njóta sín.
Gestur Púlsson (Þórólfur) hefir
að mestu vanið sig af því að
sveigja sdg ámáttlega til og frá.
Höfðinu veldur hann nú eðlilega.
Hann samsvarar kröfum hlut-
verksins og þau Regína eru ágæt-
lega samhæfð.
Hamlúur Bjömsson (Ölafur
sýslumannssonur) hefir að mínu
áliti erfiðasta hlutverkið á hendi.
í hlutverki Ólafs eru geðbrigðin
stærst og krafturinn mestur. Síð-
ustu augnahlik leiksýningarinnar,
þegar Ólafur hrópar nei, nei,
jnei í angist, eni erfið leikandan-
um; — ég var fuilur eftirvænt-
ingar að sjá, hvernig tækist með
þetta. Haraldi tókst það fyllilega
vel.
Fridfinnur Gudjónsson (Jón
gamli). Þótt í hlutverld þessu sé
„komik“, þá er alvaran þó svip-
ur hlutverksins. í slíku hlutverki
hefi ég ekki séð .Friðfinn áður.
Hann er nú, eins og hann er
vanur að vera, snillingur.
Brynjólfur Jóhannesson, Guð-
laugur Guðmundsson, Marta Kal-
man og Gunnþórunn eru alveg
lýtalaus í hlutverkum sínum.
V. S. V.
Samskotk
til ættingja sjómannanna, er fór-
ust með „Apríl", hafa að vísu
gengið vel, en ég efast ekki um,
að hinni þjóðkunnu hjálpsemi
Reykvikinga sé ekki misboðið, þó
að enn verði nokkuð um þetta
nauðsynlega mál rætt.
Þegar svona hörmuleg slys
vilja til, þá vekur þáð almenna
samhygð með þeim, sem hafa
orðið fyrir mikilli sorg. Þess
vegna liggur hendi næst að sam-
úðin komi fram í verkinu þannig,
að hin fjárhagslega hjálp verði
algerlega almenn, og hefir mér
komið í hug að leggja til eftir-
farandi:
1. Hver húseigandi í borginni
sjái um, að hver heimilisfaðir
greiði 25 aura gjald fyrir hvern
heimilismann ungan og gamlan.
2. Að bæjarstjómin eða borgar-
stjóri skipi nefnd manna, er sjái
um innheimtu á þessu fé, og sið-
an verði samskotafénu úthlutaö
hið bráðasta.
Það mun láta nærri, að íbúa-
fjöldi Reykjavíkur sé um 28000
manns, og gæti þá þessi upphæð
orðið 7000 krónur, og er það
mjög myndarleg viðbót við það,
sem þegar er komið í þessu
skyni, og vel samboðið höfðings-
skap Reykvikinga. Svo gæti nú
samt farið, að einhverjar ástæður
gerðu það að verkum, að þetta
næði ekki fram að ganga alment.
Þá mætti bjarga málinu með því,
að þeir, sem hefðu ástæður til,
greiddu fyrir segjum nokkur
heimili, og myndu þá vinnast
upp vanhöld, sem annars gætu
orðið á samskotunum.
Nú er það vitanlegt, að margir
rnenn í þessum bæ hafa við þau
lífskjör að búa, að þeir hafa ekki
efni á að láta af hendi nema litl-
ar fjárupphæðir i einu, og þess
vegna kynoka sér við að taka
þátt í samskotum, en þetta er
auðvitað hinn mesti misskilning-
ur, því að árangur slíkra sam-
skota getur orðið beztur sé hann
almennur, þó að lítið komi frá
hverjum. Nú er hér leitast við að
benda á ráð til hjálpar í miklum
hörmungum fjölda manna, ætt-
íngjum hinna vösku og góðu
drengja, er létu lifið með „Apr-
íl“, og er hér bent á leiðs, sem
öllum, háUm og lágum, rikum og
fátæktim, er fær.
Þ.
Verbamaimarél3g ð
í Hafnarfiiði.
í fýura kvöld hélt verkam.féL
Hlíf í Hafnarfirði 24 ára afmæli
sitt hátíðlegt í Góðtemplarahús-
inu. Var afmælishátíðan afar-vel
sótt, svo að I>ess þekkjast varla
dæmi í Hafnarfirði.
Form. skemtinefndar, Magnús
Kjartansson, setti hátíðina með
fáum en vel völdum orðum. Bauð
hann gesti: og félaga velkomna
og bað þá að setjast til borðs.
Las hann upp kveÖjubréf frá for-
seta Alþýðusambandsins, Jóni
Baldvinssyni, en siðan hófst
kaffidrykkja. Komst þó ekki
nema helmingur fólksins að borð-
unum. —- Meðan setið var að
horðum kvaddi Kjartan Ólafssoti
bæjarfulltrúi sér hljóÖs og mint-
íiist í snjallri ræðu hins nýkjörna
heiðursfélaga Hlífar, Péturs G.
Guðmundssonar, er stofnaði Hlif
og var jtarna gestur. Gat hann
þess í ræðu sinni hvaða áhrif
Verkamannablaðið, sem Pétur gaf
út um 1907, hefði haft á huga og
þroska ungra manna í' þá daga
og taldi að áhrifa brautryðjanda-
starfs Péturs gætíi enn í forystu-

1
Beztu tyrknesku cigaretturnar í 20 stk pökkum,
sem kosta kr. 1,25, eru:
Statesman.
Turkish Westmfmster
Giagrettur.
A. V. I taver]nm pakka eru samskonar fallegar
landslagsmjrndir ogfCommander-eigarettnpiikknm
Fást i ðllum verzlunum.
SJómenn!
Alt sem ykkur vantar áður
en þið faiið á sjóinn fáið þið
ódýtast og bezt og í lang
stærstu úrvali hjá okkur:
Oliustakkar, fjölda teg.
Sjóhattar, fjölda teg.
Olíukápur svaitar síðar.
Olíufatnaður alls konar.
Doppur. Trawlbuxur.
Peysur bláar, fjöldi teg.
Peysur, færeyskar.
Vlnnuvetlingar alls konar.
Sjóvetlingar.
Sjósokkar, margar teg.
Hrosshárstátiljur.
Vattteppi, fleiri teg.
Ullarteppi, fleiri teg.
Baðmullarteppi.
Stiigaskyrtur.
Nankinsfatnaður.
Khakifatnaður.
Kuldajakkar, fóðraðir með lambskinni.
Skinnjakkar.
Skinnvesti.
Ullartreflar.
Nærfatnaður, fjöldi teg.
Axlabönd. Madressur.
Leðurbelti og Gúrnmibelti.
Tréskóstígvél fóðruð.
Klossar alls konar.
Gúmmístígvél. ofanálímd.
Gúmmístígvél fullhá ¥
Gúmmistígvél halfhá || JJIl
Gúmmistigvél halfhá ■
Úlnliðakeðjur.
Vasahnífar og m. m. fl.
Veiðarfæraverzlnnín „Geysír“.
inannahópi alþýðufélaganna um
land alt. Að ræöu Kjartauj lok-
inni stóðu menn upp og hyltu
heiðursfélagann. — Pétur G. Guð-
mundisson stóð því næst upp og
hélt mjög snjalla ræðu. Sagðist
hann varla eiga þann heáður skil-
ið, er hafnfirzk alþýða hefði sýnt
sér. Rakti ha*n síðan í kjarn-
góðu máli skoðanir sínar á frels-
isbaráttu alþýðunnar og framtið-
amðfangsefnum hennar. Stóðu1
rnenn því næst upp og hrópuðu
margfalt húrra fyrir stéttarsam-
tökunum. Stefán Jóh. Stefánsson
bar félaginu kveðju frá miðstjóm
Alþýðusambandsins og ámaði
hafnflrzkri alþýðu heilla í baráttu
hennar. Þorvaldur Árnasoo
mælti fyrir minni félagsins og