Morgunblaðið - 01.02.1978, Síða 19

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1. FEBRUAR 1978
19
Heimild í reglugerð:
Gunnar Thoroddsen iðnaðarráðherra:
Stutt við bakið á
innlendum húsein-
ingaverksmiðjum
Athugun á húsnœðisþörfum aldraðra
Gunnar Thoroddsen, svaraði í
sameinuðu þingi í gær fyrir-
spurnum varðandi starfsemi Hús-
næðismálastofnunar ríkisins.
Svar ráðherrans fer að meginmáli
hór á eftir:
,,Ég óskaði eftir greinargerð frá
Húsnæðismálastofnun ríkisins
varðandi framkomna fyrirspurn.
Svarið var svohljóðandi: ,,Allt frá
upphafi starfsemi sinnar hefur
Húsnæðismálastofnun rikisins
unnið að framgangi þeirra stefnu-
miða, sem fram koma í 3. gr. 1. um
stofnunina. Stærsta átakið fram-
an af var stofnun eigin teikni-
stofu, sem hannaði vandaðar
ibúðarteikningar, er seldar voru
við vægu verði víðs vegar um
land. Er enginn vafi á þvi, að
þessi þjónusta hafði mjög mikið
gildi fyrir landsbyggðina, bæði að
þvi er varðar betri og fegurri
íbúðarbyggingar og betri húsa-
kost. Enn er þessi starfsemi rekin
einkum í þágu landsbyggðarinnar
með góðum árangri. Veiting fram-
kvæmdalána fyrir íbúðarbygging-
ar hvarvetna i landinu jafnt til
sveitarstjórna, stjórnar verka-
mannabústaða, einkafyrirtækja í
byggingariðnaði og dvalarheimila
aldraðra hefur oftsinnis ekki að-
eins ráðið úrslitum um að slíkar
byggingar komust á laggirnar
heldur hefur veiting þeirra lagt
grundvöll að festu i framuvæmd-
um m.a. að því er atvinnu varðar
og gert framkvæmdaaðilum kleift
að gera hagstæða samninga af
margvíslegu tagi er verkað hafa
til lækkunar á byggingarkostnaði.
Enginn vafi er á að lánveitingar
þessar hafa orðið til þess að gera
margar þessara framkvæmda
mun ódýrari en ella hefði orðið. Á
vegum tæknideildar stofnunar-
innar starfar starfshópur, sem
annast fast og ákveðið eftirlit með
byggingarkostnaði félagslegra
byggingarframkvæmda einkum
þó vegna leiguibúða sveitarfé-
laga. Vegna þessarar starfsemi
hafa þessar framkvæmdir ekki
orðið jafn dýrar og ella hefði orð-
Framhald á bls 18.
fyrir Norðurlandi
Það kom fram í svari sjávarútvegsráðherra á Alþingi í gær, að í
reglugerð, sem gilti um síldveiðar og leyfi til síldveiða á liðnu ári, hafi
verið heimild til síldveiða í reknet frá 20. ágúst til 20. nóvember, ef
veiðikvóti væri ekki fylltur fvrir þann tíma, og hafi sú heimild gilt
eins fvrir veiðar fyrir Norðurlandi sem annars staðar.
Itagnar Arnalds (Ahl.) hafði
spurst fyrir um, hvort ekki væri
tímabært að leyfa tilraunaveiðar
á sild í reknet fyrir Norðurlandi.
Svar Matthíasr Bjarnasonar sjáv-
arútvegsráðherra fer hér á eftir.
„Eins' og kunnugt er voru hér
við land þrír síldarstofnar, það er
íslensk og norsk vorgotssíld og
íslensk sumargotssild. Sumarsíld-
veiðarnar norðanlands og austan
byggðust að langmestu leyti á vor-
gotssildarstofninum og eins tg
nafnið bendir til, kvikna þessir
sildarstofnar að vorlagi, í mars-
apríl. Annar þeirra hrygnir við
suðurströnd íslands og hinn við
vesturströnd Noregs. Að hrygn-
ingu lokinni hélt norska sildin í
vesturveg til ætisleitar og var fyrr
á árum komin á hin áturíku síld-
armið norðanlands og austan síðla
vors eða á öndverðu sumri. ís-
lenska vorgotssildin hélt eínnig
til þessara miða eftir hrygningu
og gekk þá einkum frá hrygning-
arstöðvunum við Vestmannaeyjar
og á Selvogsbanka vestur og norð-
ur með landinu. Venjulega var
þessi vestanganga komin norður á
Húnaflóa um miðjan júní. Meðan
báðir vorgotssildarstofnarnir
voru stórir og leituðu á grunnmið
fyrir Norður- og Austurlandi, var
oft svartur sjór af síld um hásum-
arið, þegar ætisgöngurnar voru í
algleymingi. Þessu er ólíkt farið
að því er varðar sumargotssíldina,
én hún hrygnir eins og nafnið
bendir til, um hásumarið, einkum
í júlímánuði. Hrygningarstöðv-
arnar eru einkum við Suðurland.
Að hrygningu lokinni hélt sumar-
gotssildin vestur og austur fyrir
land og blandaðist vorgotssíldar-
stofnunum síðsumars einkum við
Norðausturland og á vestursvæð-
inu norðanlands. Var hún þá enn
mjög fitulítil eftir hrygninguna
og því ólik vorgotssíldinni, sem
jafnan var fitumikil síðsumars og
þegar haustaði og æti minnkaði
hvarf fullorðna síldin frá Norður-
landi. Norska sildin hélt á vetur-
setustöðvar úti af Austfjörðum,
sem lengi var kallað Rauða torgið
og er enn kallað, en íslensku
stofnarnir héldu sig einkum út af
Suður- og Vesturlandi á vertíð.
Um áratugur er nú liðinn síðan
þessir þrír sildarstofnar hrundu.
Ekkert bendir enn til þess að ís-
lenska vorgotssíldin sé farin að
rétta við. Norska sildin er í þann
veginn að koma úr bráðri hættu,
ef hún verður ekki ofveidd af
Norðmönnum eins og nokkur
hætta var á, að gert hafi verið á
s.l. hausti. Norska sildin, endur-
reisn sumargot.ssíldarinnar hefur
gengið tiltölulega betur, þannig
að hugsanlegt er, að stofninn nái
fyrri stærð um eða upp úr 1980.
Seiði sumargotssildarinnar berast
vestur og norður fyrir land eins
og seiði margra annarra nytja-
fiska. Ungsildin heldur sig í fjörð-
um og flóum vestan-, norðan- og
austanlands uns hún verður
tveggja til þriggja ára. Þá gengur
hún venjulega suður fyrir land og
sameinast eldri hluta stofnsins,
sem virðist nú hafa tekið upp
fyrri venjur að því leyti að eftir
hrygninguna 1977 gekk talsverð
síld norður með Austfjörðum i
ætisleit i ágúst og þaðan allt til
Norðurlands. Sömuleiðis gekk
síld frá hrygningarstöðvum úti af
Suðvesturlandi norður með vest-
anverðu landinu. Sýni, sem bár-
ust frá Norður- og Norðaustur-
landi síðsumars og á s.l. hausti,
sýndu, að fullorðna sildin var is-
lensk sumargotssild. Ungsíldin
norðanlands var aðallega tveggja
ára, frá 1975, en sá árgangur virð-
ist vera góður að dómi fiskifræð-
inga. Samkv. reglugerð, sem gilti
um sildveiðar þangað til á s.l. ári,
var sildveiði leyfð á tiltækum
svæðum. En í reglugerð þeirri,
sem gilti um síldveiðar og leyfi til
síldveiða á árinu 1977, máttu síld-
veiðar hefjast i reknet 20. ágúst
og vera lokið i síðasta Iagi 20.
nóv., ef veiðikvótinn hafði ekki
verið fylltur fyrir þan tíma, sem
reyndar varð, því að þessari veiði
var lokið að mig minnir i kringum
11. ,eða 12. nóv. Hins vegar var
leyfður svo ákveðinn skammtur i
hringnót og þau leyfi voru frá 20.
sept., en vegna tíðarfars höfðu
ekki allir þeir bátar, sem höfðu
þessi leyfi, veitt á sinu tiltekna
tímabili eins og reglugerðin gerði
ráð fyrir og var reglugerðin fram-
lengd hvað þessar veiðar snerti
um nokkra daga.
Samkv. þessari reglugerð, sem
gilti á s.1. ári, voru engin ákvæði
sett um veiðisvæði eins og áður
var, og því hefðu bátar mátt reyna
síldveiðar i reknet samkv. þeirri
reglugerð fyrir Norðurlandi sem
annars staðar. En mér er ekki
kunnugt um, að það hafi nokkur
bátur reynt, en það getur verið að
það sé vegna þess að menn hafi
ekki kynnt sér til hlítar þá breyt-
ingu, sem við í sjávarútvegsráðu-
neytinu gerðum á reglugerðinni
fyrir síldveiðarnar 1977 frá því
sem var fyrir tvö árin á undan frá
því að síldveiðar voru aftur leyfð-
ar. Eg tel eðlilegt, að þessi tilraun
sé gerð og ég hef ekki í hyggju að
breyta þessu ákvæði reglugerðar-
innar, þannig að þessar tilraunir
geti verið gerðar hvar sem er í
kringum landið.“
V.
SVIPMYND FRÁ ALÞINGI: Fundi er lokið. Örfáir þing-
menn glugga enn í skjöl sín. Málafjöldinn sem hrannast á
borð þingmanna er samur við sig.
Þessi eru góð
— beint frá Kanada
1 kg. kr. 338
3 kg. kr. 800
1 ks. ca. 20 kg. kr. 4730
'\
Hollri fæðu höldum fram
hroll að engum setur
B.C. eplin frá Björgvin Schram
bjóðum í allan vetur.
mim
CZ3 CT3
LAUGALÆK 2.
)TKöXDDRQ
aími 35020
Sfldveiðar í reknet