Morgunblaðið - 02.02.1978, Blaðsíða 24

24P&
MORGUWBLa£)l&ifElMMTO!ÐátfíTI)R'i'iFEBR0ARia7«í;)nO!v:
Ég hefói ekki verió til frásagn-
ar ef bíllinn hefdi farid fram af
— segir Natanel Ágústsson bílstjóri, sem
fékk snjóflód á bíl sinn í Ólafsvíkurenni
„ÉG HEFÐI ekki verið til frá-
sagnar, hefði híllinn farið fram
af bjarginu," sagði Natanel
Ágústsson bifreiðarstjóri, sem
varð fyrir því óláni um klukkan
13.30 f gær að snjóskriða féll á
vöruflutningabifreið, sem hann
ók í Ólafsvíkurenni. „Eg var í
fyrstu mjög rólegur, fór út úr
bifreiðinni, er hún hafði stöðv-
azt og mér brá ekki, fyrr en ég
fór að líta i kringum mig og sá
að þverhnípt var niður í fjöru
— á að gizka 50 til 60 metrar.“
Natanel sagði að nokkrar
skriður hefðu fallið í Enninu
áður er hann hefði átt leið þar
um, en þeim hefði verið ýtt og
vegurinn ruddur. Komin hefði
verið hláka og það væri senni-
legasta skýring á að snjórinn
hefði flætt fram þess vegna.
Féll flóðið á bflinn, sem stöðv-
aðist á brúninni yfir hengiflugi
í sjó fram.
Eftirfarandi frétt sendi
fréttaritari Morgunblaðsins I
Ólafsvík um atburð þennan:
Ólafsvík, 1. febrúar.
Snjóskriða féll fram úr Ólafs-
vikurenni og yfir veginn, þar
sem hann er mjóstur, um
klukkan 14 í dag.
Skriðan féll á
vöruflutningabíl frá Erni Stein-
grímssyni en bíllinn var að
koma utan frá Rifi. Kom skrið-
an á bílinn aftanverðan og kast-
aði honum fram á yztu brún á
veginum svo engu mátti muna
að hann færi fram af hömrun-
um.
Veghefill og moksturstæki
komu bráðlega til aðstoðar,
mokuðu frá bílnum og drógu
hann af hættúsvæðinu. Flutn-
ingabíllinn skemmdist lítið, en
enginn öfundar bílstjórann af
þessari lífsreynslu.
Það kemur fyrir öðru hverju
að snjóskriður skríða fram úr
giljum í Ólafsvíkurenni, en al-
gengara er að grjóthrun og aur-
skriður falli á veginn. Sem bet-
ur fer hafa þau engum orðið að
fjörtjóni, en aftur á móti valdið
miklum skemmdum á bílum.
Furða menn sig á því að ekki
skuli eitthvað gert varðandi
grjóthrunið. Helgi.
A-listinn í
Reykjanes-
kjördæmi
KJÖRDÆMISRÁÐ Alþýðuflokks-
ins í Reykjaneskjördæmi sat fund
í Festi í Grindavík í gærkvöldi, þar
sem gengið var frá framboðslista
flokksins við alþingiskosningarnar
í vor. Skipan listans varð þannig:
1. Kjartan Jóhannsson, Hafnar-
firði.
2. Karl Steinar Guðnason, Kefla-
vik.
3. Gunnlaugur Stefánsson,
Hafnarfirði.
4. Ólafur Björnsson, Keflavík.
5. Guðrún Helga Jónsdóttir, Kópa-
vogi.
6. Örn Eiðsson, Garðabæ.
7. Jóna Guðmundsdóttir, Sand-
gerði.
8. Reynir Hugason, Mosfellssveit.
9. Jón Hólmgeirsson, Grindavík.
10. Emil Jónsson.
— Þriggja ára
Framhald af bls. 44.
öðrum krökkum á svipuðu reki.
Höfðu þau ætlað í hesthús, sem
eru rétt hjá og sést til úr eld-
húsglugganum af heimili
Sævars. Pétri sagðist svo frá:
„Svo var það um það bil 20
mínútum fyrir tvö, sem konan
mín sá krakkana koma — að
vísu þrjú, en þau höfðu verið
þrjú hér fyrir utan fyrst í stað,
sonur minn og tvær stúlkur í
næsta húsi. Höfðu þau síðan
hitt fjórða barnið á leiðinni og.
hann farið með þeim áleiðis til
hesthússins. Var hann eins
klæddur og okkar strákur, svo
að hún hélt sig sjá hann þarna
með stúlkunum.
Síðan hringir kona i næsta
húsi og spyr, hvort Sævar sé
heima, því að telpurnar hafi
sagt við föður sinn, þegar þær
voru komnar inn, að næst þegar
hann færi á sjó, yrði hann að
taka Sævar, því hann hefði
dottið í sjóinn. Því hringdu þau
hingað til þess að spyrjast fyrir
um hann. Fór þá konan mín að
óttast um drenginn og fékk
Loga Sigurðsson föður stúlkn-
anna með sér og hlupu þau
vestur á höfðann. Fundu þau
strax slóðina eftir krakkana. Lá
hún fram á bjargbrúnina, þar
sem hún er hæst, fétt ianan vjú
vitann. Sáu þau éíkerl, eri köÝl-'
uðu og fengu ekkert svar.
Þegar þau höfðu leitað um
stu.nd fór kona mín aftur heim
til þess að hringja í lögreglu og
lækni, þar sem hún bjóst nú við
hinu versta, Á mpðafl hplt Logj
áfram að leitg.og.fann sjóð svo-
lítið sunnar á höfðgnum. För
hann þar niður rétt irinan við
Al U.YSINCASIMINN KH:
slóðina og sá þá drenginn liggja
á syllu, sem hann sagði að hefði
verið um 2ja metra löng, en
örmjó. Fjallið niður á hana var
um 10 metrar, en hyldýpið fyrir
neðan, engin fjara — bara sjór-
inn og mjög aðdjúpt.
Komst hann til drengsins og
aðstoðaði kona hans Guðrún
Sigurðardóttir hann við að
koma honum upp. Komst hann
niður innan við þann stað er
drengurinn var og gat klifrað
til hans eftir þjarginu. Þar sem
strákurinn datt, er bjargið ekki
eins snarbratt og rétt utar.
Sævar var vakandi allan tím-
ann og lýsti þessu öllu fyrir
okkur, þegar hann var búinn að
jafna sig. Hann sá tvær trillur
og hafði bæði reynt að kalla í
þær og eins í okkur og fleiri, en
fékk ekkert svar. Hafði hann
reynt að standa upp, en þar sem
það hafði ekki gengið ákvað
hann bara að liggja. Lá hann
þar kyrr, þegar Logi kom. Hef-
ur það örugglega orðið honum
til happs að fara ekkert að
brölta um og hefði ekki þurft
að spyrja að leikslokum, hefði
hann ekki stöðvazt á syllunni.
Það hefur alltaf verið brýnt
fyrir Sævari að fara ekki fram
á höfðann. Höfðinn er ógirtur
og eiga börnin mjög greiðan
aðgang að honum, enda þetta
annað slysið sem þarna verður.
Var það fyrir 9 árum að 12 ára
gamall drengur hjólaði þar
fram af og féll 30 metra. Sakaði
hann ekki og slapp með smá-
skrámur. Það er greinilega ein-
hver verndarkraftur yfir þess-
um höfða. Sævar er svolítið sár
á höndum og er önnur höndin
bólgin, en annað sér ekki á hon-
um. Var hann að vísu orðinn
kaldur og stjarfur af hræðslu."
Að lokum bað Pétur Olgeirs-
son Morgunblaðið um að skila
þakklæti til allra, sem svo giftu-
samlega aðstoðuðu við björgun
Sævars litla.
vegna Empains baróns, sem rænt
var í Paris fyrir 10 dögum, en hin
gífurlega leit sem nú er gerð að
mannræningjunum bar þó óbein-
an árangur í gær, en þá var hand-
tekinn Yves Oaupetit, sem hefur
þrjú morð á samvizkunni, og
nefndur hefur verið „óvinur al-
þýðunnar númer eitt". Leitin að
ræningjum barónsins takmarkast
nú við París og nágrenni, þar sem
lögreglan telur að þeim hafi ekki
tekizt að komast út úr borginni
með feng sinn áður en viðtæk leit
var hafin. Óstaðfestar fregnir
herma að mannræningjarnir hafi
krefizt lausnargjalds, sem sé á bil-
inu 50 til 100 milljón frankar, en
það jafngildir 2.3 til 4.6 milljörð-
um ísl. króna.
stafana til að koma í veg fyrir
ófremdarástand í málum þeirra.
Silkin samsinnti þessum orðum
þingmannsiris og sagði að þetta
væri einmitt ástæðan fyrir því að
EBE-ráðherrarnir hefðu fallizt á
að samningaumleitanir við þjóðir
utan EBE héldu áfram.
— Hermenn
frá Sovét...
Framhald af bls. 1.
voru þar á að bizka 100 þúsund
manns samankomnir að því er er-
lendir sendimenn telja. Ofurstinn
var illskeyttur i garð Bandarikj-
anna, Bretlands, V-Þýzkalands,
Frakklands, Italiu, Saudi-Arabiu
og Irans, og sagði að þessi riki
tækju þátt i samsæri ásamt
Sómölum gegn Eþiópiu. Her-
stjórnin nefndi ekki hvaða þorp
það væri sem samsærisþjóðirnar
hefðu lagt í eyði. en ætla má að
átt sé við Babile, sem Sómalir
segjast hafa náð á sitt vald fyrir
10 dögum. Bable er rétt við víglin-
una þar sem búizt var við að
stjórnarherinn ætlaði að hefja
mikla gagnárás eftir að honum
bárust miklar vopnabirgðir frá
Sovétríkjunum nýlega.
— Miðaustur-
lönd
— 85 sovézkar
Framhald af bls. 44.
skip á varðstöðu og hafa skip
þessi siglt í námunda við ísland á
leið sinni til Miðjarðarhafs, Kúbú,
Gíneu og Angóla. Þessúm skipum
fylgja að jafnaði um 20 birgða-
skip, sem halda sig á Norður-
Atlandshafi, í Noregshafi og í
námunda við Island. Þó er ef til
vill mikilvægust sú fjölgun, sem
orðið hefur á hafrannsóknarskip-
um á þessum 'sömu svæðum. í
(fcsepibermánuði fór flugvéla-
ihóðúrítkipið Klev hér um i fylg'd
beiti^kipsins Kresta II, en skipin
komu frá Murmansk og héldu til
Miðjarðarhafsins, þar sem þau
stjórna umfangsmiklum verkefn-
um sovézka flotanS'; Um borð í
i iKáev eru YAKr36 VáSfTUL þotur og
Itorlur. .V - ')i J íyi'VH’A'i/uir, !nn
i ilinAy ~— * ♦ ---- ■■
Framhald af bls. 1.
og Lfbýu á fundum i dag, ásamt
fulltrúum PLó. til að undirbúa
leiðtogafund harðlinuríkjanna á
morgun. Tiigangur leiðtoga-
fundarins er að samræma and-
stöðuna gegn friðarumleitunum
Israelsmanna og Egypta. Að sögn
áreiðanlegra heimildarmanna
liggja nú fyrir tillögur, sem born-
ar verða upp á leiðtogafundinum,
og miða þær i aðalatriðum að þvi
að treysta efnahagslega og hern-
aðarlega samstöðu „hinnar stað-
föstu f.vlkingar" gegn þeim rikj-
um sem eru á öndverðum meiði
við hana.
EBE
Frakkland
22480
JW#rflunblnbib
Framhald af bls. 1.
Ríkisstjórnarfundurinn, sem að
langmestu leyti snerist um ofbeld-
isvandamálið og aðgerðir gegn þvi,
var haldinn um leið og einhver
mesti eltingaleikur við glæpa-
menn i sögu landsins á sér stað.
Aðgerðir lögreglunnar hafa að
vísu ekki varpað ljósi á málið
Framhald af bls. I.
brezka þingsins f r kvöjd greún
•iefyrii^hinummisheppiiiuðu viðræð-
>mum í'bækistöðvumiEBE í Bruss^ki
[•ViHanri lýsti því meðal annars yfir
að brezka stjórnin múndi beita
sér fyrir einhliða ráðstöfunum til
verndar fiskstofnum á miðunum
umhverfis Bretlandseyjar.
James Johnson þingmaður frá
Hull fagnaði þessum ummælum
ráðherrans og sagði að þau væru
eins og ljúf tóniist í eyrum sjó-
manna, um leið og hann áréttaði
fyrri yfirlýsingar um að stjórnin
yrði að gripa til viðeigandi ráð-
— Athugasemd
frá Páli Líndal
Framhald af bls. 20
blöðum 1H mánuð samfleytt eins
og við höfum mátt þola.
Ekki dettur mér annað í hug en
mér hafi orðið á ótal afglöp í
starfi hjá borginni s.l. 28 ár. Ég
skora á alla, sem unnið hafa með
mér að lýsa yfir opinberlega, að
þeim hafi aldrei orðið á afglöp í
starfi. Ég er hræddur um, að sá
listi mundi varla fylla margar síð-
ur i blaðinu!
Ég held samt, að sú meðferð,
sem ég hef mátt þola nálgist að
vera einsdæmi, og „eru þó mörg
dæmi úr forneskju?”.
Og núna siðast eru það ekki
„óábyrgir blaðamenn”, þeir
miklu syndaselir, sem eiga í hlut,
heldur einhver úr hópi „hinna
ábyrgu”, sem lætur sér sæma að
draga undan frásögnina af bréfi
mínu.
Það er hins vegar best að spyrja
„blaðafulltrúann”, hver sem hann
nú er, hvernig standi á því að hitt
bréfið til borgarráðs hefur ekki
fengið að sjá dagsins ljós.
A miðöldum var það ekki óal-
gengt að skora á menn til einvigis
með þvi að kasta hanska framan í
þá.
Með frásögninni í Morgunblað-
inu í dag, með þvi að „ljúga með
þögninni”, hefur einhver aðili
tengdur æðstu stjórn borgarinn-
ar, kastað hanskanum framan í
mig.
Ég ætla að taka á móti þessari
einvígisáskorun. Það hlutu marg-
ir skrámur, þegar slik átök áttu
sér stað. Það kom jafnvel fyrir, að
menn féllu í valinn.
Reykjavik, 1. febrúar 1978.
Páll Lfndal
Reykjavík, 31. 1. 1978.
Bréf Páls Líndals
Til borgarráðs Reykjavfkur.
Það var mánudaginn 12. des.
s.I., sem ég var staddur á skrif-
stofu Vatnsveitu Reykjavíkur að
Br.eiðhöfða 13 að beiðni vatns-
veitustjóra til að undirbúa.tillögu
til borgarráðs um endurskóðun
samningá um vatnssölu til Kópa-!
vógs.
Þegar ég er nýkominn þangað
ög verkið varia hafið, er hringt til
ritín frá borgarstjóra og ég beðinn
að koma til viðtals. Eg sagði, hvar
vapj^ sf^djdur.pg hvort nægilegt
æri <#«>*•
Jiegar þettp gyrójst var kiijkkan
eitthv^.rim,l§-flP*
“• éfe að fara að leggja siðustu hönd
á undirbúning að málflutningi,
fyrir hæstarétti, sem fram skyldi
fara daginn eftir, og átti von á bíl
til að sækja mig um kl. 16.00.
Borgarstjóri óskaði, að ég kæmi
þegar í stað; sagði ég vatnsveitu-
stjóra frá þessu, en hann taldi
þetta mjög bagalegt, því að hann
væri nefnilega að taka við störf-
um orkumálastjóra og þess vegna
væri mjög áríðandi, að við gSetum
lokið þessu verki mjög^ fljótt.
Fékk ég aðstoð hjá starfsrriaK'ht
vatnsveitunnar til að komast nið-
ureftir og var kominn á fund
borgarstjóra um kl. 15.30.
Þá sagði hann mér, að ég væri
borinn alvarlegum sökum af borg-
arendurskoðanda. Ætla ég ekki
að rekja það samtal, sem var stutt.
Borgarstjóri er ekki síður fær um
það en ég, enda man ég naumast
samtalið vegna fátsins, sem á mig
kom.
Ég taldi þó eðlilegt, þegar slík
ásökun væri komin fram vegna
starfs hjá borginni að fá lausn frá
störfum. Ég bað um smá frest til
að hugsa málið. Handskrifaði ég
síðan við skrifborð mitt lausnar-
beiðni og afhenti borgarstjóra.
I óðagotinu láðist mér að setja
inn orðin „um stundarsakir”, en
þeirrar glópsku verð ég sjálfur að
gjalda t.d. réttindamissi sem af
slíku gæti leitt.
Síðan fór ég beint heim, sagði
konu minni frá samtali okkar,
þóttu henni aðfarir síns bekkjar-
bróður úr menntaskólanum nokk-
ur skörulegar, náði sambandi við
hann í sima og gekk á hans fund
milli kl. 16.30 og 17.00 að okkur
minnir. Hún varð þess þá vör, að
herbergi mitt var fulit af ein-
hverjum mönnum, sem hún
þekkti ekki — bar ekki einu sinni
kennsl á. Um samtal þeirra borg-
arstjóra get ég að sjálfsögðu ekki
borið.
Þessi inngangur er nokkuð
langur, en ég tel hann nauðsyn-
legan til skýringar á framhaldinu.
Borgarendurskoðandi virðist
hafa tekið sér vald til þess að
brjótast i skrifborð mitt, sem læst
er (flestar skúfur).
Hann bað mig ekki um lykla og
ekkert var auðveldara en ná til
mín á þeim tfma, sem hér um
ræðir og ekki hefði staðið á af-
hendingu. Ég veit ekki álit borg-
arráðs eða stjórnar endurskoðun-
ardeildar á svona vinnubrögðum,
en ég hef rætt málið við nokkra
lögfræðinga, sem kunna dálítið
fyrir sér. Ætla ég ekki að rekja
ummæli þeirra að svo stöddu. 1
framhaldi af athugunum mínum
og fleiri, og áður en ég aðhefst
frekar, vænti ég þess, að borgar-
ráð láti mér í té svör borgarendur-
skoðanda við nokkrum ákaflega
einföldum spurningum. Þessi em-
bættismaður, sem nýtur væntan-
lega fulls traust borgarstjóra,
hlýtur að geta svarað fyrirvara-
laust skriflega. Þá vildi ég og
biðja um skriflegt álit borgarráðs
á þeim svörum. Það mun hafa í
þjónustu sinni tíu til tuttugu lög-
fræðinga, svo að ekki ætti að
þurfa að standa á svari frá því
sjónarmiði. A þessu stigi er að-
eins purt um mjög einfaldan þátt
varðandi málsmeðferð. Frekari
spurningar verða að bíða betri
tíma.
Spurningarnar eru þessar:
1. A hvaða heimild byggir borgar-
endurskoðandi rétt sinn til að
fara í læstar hirslur, sem ekki
aðeins geta geymt mikil verð-
mæti, heldur allskonar einkamál,
bæði min og annarra og ýmislegt
sem er mér persónulega mikils
virði?
2. Get ég fengið skrá um, hvað
tekið var úr skrifborði mínu og
hverjir voru viðstaddir þessa að-
gerð?
3. Var skrifborð mitt brotið upp
eða hefur borgarendurskoðandi
eða einhverjir í kerfinu lykla að
Iæstum hirslum mínum og t.d.
skrifborði borgarstjóra, borgarrit-
ara, borgarverkfræðings, pen-
ingaskápum borgargjaldkera
o.s.fry.
4. Telur borgarendurskoðandi sig
hafa i blaðaviðtöium heimild til
að Sákfella mig eins og hann hef-
ur ftrekað gert? Telur hann þetta
falla undir „upplýsingaskyldu
stjórnvalda?"
Ég vænti -feess, að borgarráð
hraói afgreiðslú|>essa máls.
Um tefðriðg ég lýk þessum orð-
um þakka ég borgarráðsmönnum
frá 194ÍL pg^síðan samsAirf <, sém
yfirleitflMftir ‘ verrð anaégjulegt
og lærdómsrfkt fyrir mig. Ég
hafði vænst þess, að þessum sam-
skiptum lyki með skaplegri hætti
en reynslan hefur orðið, en „ör-
lögum sfnum ræður enginn”.
Vegna fjarvéru borgarráðs og
borgarstjóra er þetta bréf sent
síðar, en ég hefði ella gert.
Með góðri kveðju.
Páll Líndal.