Morgunblaðið - 02.02.1978, Page 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. FEBRÚAR 1978
UmHORP
Umsjón: ANDERS HANSEN og TRYGGVI GUNNARSSON.
Eins og flestum mun
kunnugt var haldinn í Sig-
túni fyrir stuttu kappræðu-
fundur milli Heimdallar og
Æskulýðsnefndar Alþýðu-
bandalagsins. Umræðuefnið
var: einkarekstur — sósial-
ismi.
Frummælendur af hálfu
Heimdallar voru þeir Brynj-
ólfur Bjarnason, Davið
Oddsson og Friðrik Sophus-
son. Af hálfu Alþýðubanda- ‘
lagsins töluðu þeir Sigurður
Magnússon, Sigurður G.
Tómasson og Svavar Gests-
son.
Mikið fjölmenni sótti
fundinn, eða talsvert á 13.
hundrað manns að sögn
kunnugra. Sýnir það glöggt
að almenningur kann að
meta þetta fundarform, og
umræður um pólitíska deyfð
eru dálítið ankannalegar í
ljósi þessa fjölda fundar-
manna. Sé fundarformið
með þeim hætti að fólk hafi
ánægju af, þá stendur ekki á
þátttöku. Fólk virðist hins-
vegar hafa takmarkaðan
áhuga á hinum svonefndu
,,halelúja-fundum“ stjórn-
málaflokkanna og lái þeim
hver sem vill.
Málefnalegt
skipbrot Alþýðu-
bandalagsins.
Það vakti mikla athygli á
fundinum, og talsverð von-
brigði, hve málflutningur
ræðumanna Alþýðubanda-
lagssin's var ómálefnalegur.
Skítkast og rógur var hins-
vegar það sem þeir höfðu í
hávegum. Málflutningur
ræðumanna Heimdallar mið-
aðist hinsvegar við málefnið
og það að sýna hve Alþýðu-
bandalagið er ósamkvæmt
sjálfu sér i afstöðu sinni til
hinna ýmsu mála tengdum
umræðuefninu.
Vitnuðu ræðumenn Heim-
dallar meðal annars í um-
ræður og greinar í Rétti og
Þjóðviljanum máli sínu til
stuðnings, og fór það mjög í
taugarnar á alþýðubanda-
lagsmönnum.
Þá kvörtuðu alþýðubanda-
lagsmenn einnig mjög yfir
þvi hve fjölmennir ungir
sjálfstæðismenn væru á
r*M
frá fundinum í Sigtúni
Málefnalegt rökþrot Al-
þýðubandalags á kapp-
ræðufundinum algjört
fundinum, og fór það mjög í
taugarnar á þeim að þeir
áttu mun minna i salnum.
Var þeim raunar bent á að
það væri ekki svo einkenni-
legt, þar sem að á sama tíma
og Alþýðubandalagið lagði
niður formleg æskulýðssam-
tök sín, þá gengu um 600
manns í Heimdall á síðasta
ári.
Hefur þetta meðal annars
verið rætt í Rétti nýlega, og
þar kom mönnum saman í
umræðum að tekið hefði ver-
ið röng ákvörðun á sínum
tíma. Ungt fólk vildi ekki
ganga í Alþýðubandalagið,
og þvi bæri að taka upp
skipulagið sem var á ný sem
fyrst.
Eftir útreiðina sem Al-
þýðubandalagið fékk á
fundinum i Sigtúni er ekki
að efa að þeirri ákvörðun
verður flýtt.
Enda er það svo, að þeim
alþýðubandalagsmönnum
hefur þótt tryggara að hag-
ræða „úrslitum“ fundarins
eftir á, því hver síðan um
fundinn hefur rekið aðra í
Þjóðviljanum undanfarna
daga, þar sem spunnar hafa
verið upp sögur um gang
fundarins. Hvað sem þeim
skrifum líður er þó ljóst, að
hugur unga fólksins er með
stefnu Sjálfstæðisflokksins
gegn sósíalisma, og því þarf
engu að kvíða i kosningun-
um á vori komanda.
AH
Gísli Baldvinsson kennari:
Alþýðubandalagið og
íslenzk atvinnustefna
A siðasta landsfundi Al-
þýðubandalagsins voru
kynntir þeir höfuðpunktar
sem bandalagið vill að verði
stefnumótandi í íslensku at-
vinnulifi. Þar er margt svo
almenns eðlis að hugsun-
arlaust væri hægt að skrifa
undir en við nánari athugun
kemur í ljós að hér er á
ferðinni hættuleg þjóð-
nýtingar- og einangrunar-
stefna sem ber að vara við.
Þó nefnt sé að stefna beri
að uppbyggingu fiskistofna
og betri nýtingu hráefnis
stendur deilan um hvernig .
beri að framkvæma hlutina.
Það kemur m.a. á óvart að
vinstrimenn vilji draga úr
yfirbyggingu í þjóðar-
búskapnum en er leg^ra ér
lesið er ^reinlegalagt til aá
innfíutningsverslurfin verði
þjóðnýtt.* Þratt fýriÚfaíteglr4 ’ ' :
yfirlýsingar er Ijóst að
punktarnir endurspegla úr-
elt austantjaldshagkerfi.
Hér á eftir verður drepið á
þykja varhugaverðir. Al-
þýðubandalagsmönnum ætti
að vera það ljóst að til að
efla fiskistofnana þarf ekki
breytta stjórnarstefnu.,
Hefði verið farið eftir tillög-
um Lúðvíks Jósepssonar
væri fiskveiðilögsaga okkar
þá
gagnrýnisþætti
’v "V*. ’
Gísli Baldvinsson
enn 50 mílur þar eð ekki er
búið að ganga frá alþjóðleg-
um hafréttarsáttmála.
Hvort landbúnaðurinn
verði eingöngu rekinn sem
samvinnubúskapur og mark-
aðsbúskapur lagður af er
ekki Iausnin. Hér hlýtur
þetta að fara saman þar sem
við á, eins og farið er að
viðurkenna í austantjalds-
löndunum. Þegar Alþýðu-
bandalagsmenn ræða um að
stýra fjármagninu í rétta
farvegi og það sem mest af
hinu opinbera er verið að
kalla yfir sig austantjalds-
mútukerfi. Sú spilling og
fyrirgreiðslukerfi sem þá
væri komið á er ekki á bæt-
andi í okkar fámenna samfé-
lagi.
Þá kasta Alþýðubanda-
lagsmenn grímunni og hér
;segir , órðrétt: ,,.\úverandi:,
skiþúlág innflutningsversl-
unar er þjóðinni allt of
kostnaðarsamt, tnnflutn-
ingsversluninl.,yérái tekin til
rækilegrar rannsóknar fog
m.a. miðað að því að hún
færist í vaxandi mæli í hend-
ur opinberra aðila og félaga-
samtaka alþýðu.“ Hér er
sem sagt lagt til að verslunin
verði þjóðnýtt. Það verður
seint hægt að sannfæra
kommúnista hvernig sam-
keppni i verslun hefur lækk-
að vöruverðið. Þó eru til
opinberar skýrslur um það.
Svo vilja þeir hert gjald-
eyriseftirlit er ljóst er að
hertar gjaldeyrisreglur auka
gjaldeyrisbrask.
En hvað segja forystu-
menn Alþýðubandalagsins
um framkvæmdina?
Adda Bára Sigfúsdóttir
segir: „Ég veit að það er
ákaflega ófínt að tala um
höft en engu að síður leyfi
ég mér að tala um skipulag á
innflutningi til landsins og
yil að hann verði ekki
hömlúláus." Hver man ekki
æfíir, skömmtúnarseðlunum
á tniðjum sjötta áratugnum.
Það %prft gekk sér til húðar
uij^i Ifiið og stjórn Hermanns:
Jónassonar féll i desember
‘56.
Hvað segir Magnús
Kjartansson:
„Það hefur verið talað um
að sósíalísk barátta eigi að
eiga sér stað á tveim vett-
vöngum, annars vegar fag-
leg barátta og hins vegar
pólitísk barátta. A Islandi
eru samtök launafólks sterk-
ari en stjórnmálasamtökin.
Þarna er viss hætta að mínu
mati. Við þurfum að leggja á
það þunga áherslu að launa-
fólk allt verður að átta sig á
því að til þess að það nái
einhverjum varanlegum
markmiðum í baráttu sinni
verður það einnig að tryggja
sér mjög öflugan stjórn-
málaflokk. Þetta verður að
haldast í hendur.“ Ef þetta
hefði verið haft að leiðar-
ljósi t.d. í vinnudeilu
B.S.R.p. við ríkisvaldið
hefði samheldnin ekki verið
mikil. Nei, M.K. ætti heldur
að gera sér grein fyrir því
hvaða stjórnmálaflokkur sé
fjölmennasti launþegaflokk-
urinn.
Alþýðubandalagið verður
enn sem fyrr að teljast
stefnulaus í atvinnumálum.
Falleg orð á blaði segja ekk-
'■ært á nióti framkvæmdum.
\ Það má því segja um Al-
þýðubandalagið eins og
manninn: Þegar mælt var
hvað hann hefði sagt yfjr
daginn og hvað hann hefði
gert kom ávallt í Ijós að
, aneira yar sagt en gert..
46 millj. kr. hækk-
un vegna rangra að-
flutningsskjala í tolli
ARIÐ 1977 lagði tollgæslan hald
á ólöglegan innflutning til lands-
ins (Keflavíkurflugvöllur er ekki
meðtalinn f þessu yfirliti), sem
hér segir: 1.451 flösku af áfengi
(2.225 árið 1976), 138.460
vindlinga (182.820 árið 1976) og
7.158 flöskur/ dósir af áfengum
bjór (11.481 árið 1976). Tollgæsl-
an lagði einnig hald á ýmsan ann-
an varning, sem fluttur var ólög-
lega til landsins svo sem matvör-
ur, litsjónvarpstæki, heimilis-
tæki, hljómflutningstæki, útvörp,
sælgæti, hvellsprengjur o.fl.
A árinu 1977 leiddi rannsókn
tollgæslunnar á röngum aðflutn-
ingsskjölum. vöruinnflytjenda til
hækkunar aðflutningsgjalda um
kr. 44.677.675 (kr. 30.959.925 árið
1976). Þar af voru kr. 43.565.364
(328 mál) vegna rangrar toll-
flokkunar, kr. 643.072 (9 mál)
vegna meira vörumagns í send-
ingu en tilgreint var í aðflutnings-
skjölum eða vegna vöntunar vöru-
reiknings, kr. 167.259 (5 mál)
vegna rangra E.B.E. skírteina og
kr. 301.980 (2 mál) vegna annars.
I 40 málum af áðurgreindum 328
málum vegna rangrar tollflokk-
unar var innflytjanda gert að
greiða 10% af endanlegum að
flutningsgjöldum í viðurlög skv.
20. gr. tollskrárlaga og nam sú
innheimta á árinu kr. 1.257.746.
Þessum viðurlögum er beitt, ef
röng tollflokkun innflytjanda er
ekki talin afsakanleg en þó ekki,
ef hún er talin saknæm; þá fær
málið sakadómsmeðferð.
Tollgæslan sektaði og gerði
upptækan ólöglegan innflutning í
241 máli á árinu 1977 (192 á árinu
1976) og nam sektarfjárhæð sam-
tals kr. 2.552.400 (kr. 1.182.400 á
árinu 1976). Tollgæslan hefur
einungis heimild til þess að beita
sektum og upptöku eignar í minni
háttar málum. Stærri málum
verður þvl ekki lokið hjá tollgæsl-
unni og eru þau mál send öðrum
yfirvöldum til meðferðar.