Morgunblaðið - 02.02.1978, Qupperneq 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. FEBRUAR 1978
NÝIR MEISTARAR KRÝNDIR A HM
Rúmenar hafa oftast orðið meistarar en
ísland er með 10. bezta árangurinn
NU er Ijóst að nýtl nafn veróur skrád á heimsmeistarahikarinn í
handknattleik. Kúmenar, sem eru núverandi heimsmeistarar,
hafa með tapinu gegn Júgóslövum misst af öllum mögu-
leikum til þess að halda titlinum, sem þeir hafa unnið oftast
allra þjóða, eða f fjögur skipti í þau átta, sem heimsmeistara-
keppnin f handknattleik hefur farið fram. Þegar litið er á
frammistöðu þeirra þjóða. sem komust i lokakeppnina að þessu
sinni, kemur í Ijós að tsland er f 10. saeti hvað árangur snertir
fram til ársins 1974 og að keppninni það ár meðtalinni. Island
.iefur fimm sinnum komizt í lokakeppni IIM, en aðeins þrjú lönd
hafa komizt f lokakeppnina f öll þau skipti, sem hún hefur verið
haldin, en það eru Vestur-Þýzkaland, Danmörk og Svíþjóð.
Vestur-Þjóðverjar hafa hlotið
flest stig frá upphafi eða 61 og
eru þá ekki reiknað með stig í
yfirstandandi keppni. Tékkar
hafa sjö sinnum verið í loka-
keppninni og hafa hlotið 59
stig, Svíar hafa átta sinnum
leikið í keppninni eins og fyrr
segir og hlotið 56 stig, Rúmenar
hafa sex sinnum leikið í loka-
keppninni og hlotið samtals 52
stig, Danir hafa hlotið 42 stig
þau 8 skipti, sem þeir hafa ver-
ið í lökakeppninni, Júgóslavar
hafa hlotið 35 stig og 6 sinnum
komizt í úrslitakeppnina, Sovét-
menn hafa 31 stig og keppi fjór-
um sinnum, Austur-Þýzkaland
hefur keppt jafnoft og hlotið 23
stig, Pólland hefur hlotið 14
stig, keppt fjórum sinnum og
ísland er í tíunda sæti með 15
stig í þau fimm skipti, sem
landið hefur komizt í úrslita-
keppnina.
Fyrir neðan okkur eru Norð-
menn með 12 stig (6 sinnum
keppt), Japan 11 stig (5),
Frakkar 9 stig (6 sinnum
keppt), en alls hafa 14 þjóðir til
viðbótar komizt í lokakeppnina
en þær verða ekki taldar upp
hér.
Islendíngar hafa í þau fimm
skipti, sem þeir hafa komizt í
lokakeppni HM leikið 21 leik,
unnið sjö, einu sinni gert jafn-
tefli og 13 sinnum tapað.
Markatalan i lokakeppni HM er
mjög óhagstæð, 370 mörk höf-
um við fengið á okkur en skor-
að 315.
Heimsmeistarakeppnin í
handknattleik var fyrst haldin í
Þýzkalandi árið 1938 og þá
unnu Þjóðverjar. Austurríki
varð í öðru sæti, tapaði úrslita-
leiknum 5:4. Síðan var keppnin
ekki haldin aftur fyrr en árið
1954 og þá f Svíþjóð. Gest-
gjafarnir sigruðu V-Þjóðverja í
úrslitum 17:14, Tékkar urðu
þriðju og Svisslendingar
fjórðu. Arið 1958 var keppt í
Austur-Þýzkalandi og þá sigr-
uðu Svíar Tékka í úrslitum
22:12 og vörðu þar með titilinn
frá 1954, V-Þýzkaland varð í
þriðja sæti, og Danmörk í
fjórða sæti. Arið 1961 var loka-.
keppnin f V-Þýzkalandi og í það
skipti náði tsland betri árangri
en nokkru sinni fyrr og síðar er
liðið hafnaði í 6. sæti. Rúmenar
báru sigur úr býtum í keppn-
inni, unnu Tékka í úrslitaleikn-
um 9:8> Svíar urðu þriðju og
V-Þjóðverjar fjórðu. Arið 1964
var keppnin haldin í
Tékkóslóvakíu og enn unnu
Rúmenar. Urslitaleiknum milli
Rúmena og Svía lauk með sigri
Rúmena 25:22. Þriðju urðu
Tékkar og Vestur-Þjóðverjar
lentu í fjórða sæti.
Arið 1967 var keppt í Svíþjóð
og Tékkar, sem oft höfðu verið
nálægt því að hreppa heims-
meistaratitilinn unnu nú loks
þennan eftirsótta titil. Þeir
sigruðu Dani i úrslitunum
14:11, Rúmenar urðu þriðju og
Sovétmenn höfnuðu í fjórða
sæti. Arið 1970 var keppt í
Frakklandi og þá sigruðu
Rúmenar Austur-Þjóðverja í
úrsiitaleiknum 16:12, Júgóslav-
ar urðu þriðju og Danir urðu í
fjórða sæti. Síðast var keppt í
Austur-Þýzkalandi 1964 og enn
einu sinni urðu Rúmenar
heimsmeistarar, í fjórða skipti.
Þ'eir sigruðu gestgjfana Austur-
Þjóðverja í úrslitunum 14:12.
Júgóslavar urðu þriðju og Pól-
verjar fjórðu. Þess má geta, að
þjálfari Pólverja, sem þarna
urðu í fjórða sæti nokkuð á
óvart var Janusz Cerwinski, nú-
verandi landsliðsþjálfari Is-
lands.
Stefan Birtalan (f dökka
húningnum) hefur verið
drjúgur að skora fyrir
Rúmena í HM í Dan-
mörku en það hefur ekki
dugað. Rúmenar eiga
ekki lengur möguleika á
að halda heimsmeistara-
titlinum í handknattleik.
Er átaks að vænta hjá KKÍ?
ÞAÐ er dumbungur yfir íslenzku íþróttalífi eftir
hrakfarir handknattleiksmanna okkar í Danmiirku.
Miklu var fórnað, en ekkert uppskorið og kröfum
almennings um sigra var ekki fullnægt. Það undrar
því engan þótt einhverjir hafi misst trúna á íslenzka
íþróttamenn. Er því efst á baugi nú, að snúa vörn í
sókn og sýna þeim, sem efast, að íþróttamenn okkar
eru sömu hæfileikum
annarra þjóða.
I apríl mun fara fram hér á
landi Norðurlandamót í Hörfu-
knattleik, syokallað PQLAR
CUP. Gefst þá íslenzkum körfu-
knattleiksmönnum tækifæri til
að sanna að íþrótt þeirra er í
framför og jafnframt geta þeir
sýnt aðdáendum og stuðnings-
mönnum að tíma þeirra og fjár-
munum er varið til gagns^ Þeir,
sem fylgst hafa með körfu-
knattleiknum í vetur geta vott-
að það, að mikils áhuga gætir
hjá leikmönnum 1. deildar
liðanna og kemur það fram í
betri körfuknattleik og jöfnu
og spennandi Islandsmóti.
Fimm félög hafa fengið til liðs
við sig bandaríska leikmenn og
þjálfara og hafa þeir haft mikil
áhrif á lið sín, enda flestir góðir
á sínu sviði. Það virðist því allt
á grænni grein hjá körfuknatt-
gæddir og íþróttamenn
leiksmönnum. En er svo í
reynd? Því miður eru verulega
dökkír blettir á starfsemi
Körfuknattleikssambands
Islands og stór spurning hvort
þar fari fram nokkur starfsemi
yfirleitt.
Sannmælis verða þeir
stjórnarmenn þó að njóta. Þeir
réðu miðlungs góðan íslenzkan
þjálfara til landsliðsins, án þess
að leita til þeirra erlendu þjálf-
ara, sem hér eru staddir. Hefur
þó einn þeirra, Dirk Dunbar,
IS, sagst vera tilbúinn til að
taka að sér þjálfun landsliðsins
án endurgjalds. Þess má geta
að Dunbar hefur þjálfað
meistaraflokk kvenna hjá IS og
er það lið nú eitt besta kvenna-
lið, sem hér hefur fram komið.
Er ekki rétt að virkja þá
kunnáttu sem þessir erlendu
leikmenn og þjálfarar búa yfir,
heldur en að láta ódýrt vinnu-
afl þeirra renna okkur úr
greipum? Bandaríkjamennirn-
ir eru allir tilbúnir til að starfa
ef félög þeirra leyfa, en frum-
kvæðið þarf að koma frá KKÍ.
Við erum ekki það vel staddir á
þessu sviði, að við getum leyft
okkur að líta framhjá þeim
tækifærum, sem þessir menn
bjóða upp á.
Nú eru tæpir þrír mánuðir i
POLAR CUP og enn má bæta
úr mistökunum, en varla
verður svo gert meðan körfu-
knattleikssambandið er jafnt
blint á eigið ágæti Og raun ber
vitni. Vafalaust verður sá þjálf-
ari, sem nú er við stjórnvölinn,
látinn stýra landsliðinu út þetta
keppnistímabil, þrátt fyrir að
almenn óánægja sé meðal
landsliðsmanna sjálfra. Er ekki
verið að stíma í strand? Þegar
almenningur gerir svo miklar
kröfur til íþróttamannanna,
verða þeir að geta treyst
forystu sinni. Slíku er ekki að
heilsa hjá körfuknattleiks-
mönnum og er nú vart annað
fyrir stjórn KKl að gera en taka
sig saman í andlitinu eða segja
af sér ella.
Nýlega var framkvæmda-
stjóri KKI rekinn og telja sum-
ir það spor í framfaraátt. Hefur
öll framkvæmd á málum KKI
verið til skammar og geta þeir,
sem þurft hafa að leita til sam-
bandsins, borið þar um vitni.
Má helst nefna ævintýralega
landsliðsför til Noregs og svo
„happdrættisskandalann". I
nefndri landsliðsför gátu fjöl-
miðlar ekki fengið nokkrar
upplýsingar hvar landsliðs-
mennirnir ættu að búa og því
síður vissu nefndarmenn hvar
landsleikirnir ættu að fara
fram og hvenær. Sá lærdómur
var þó dreginn af þessari ferð,
að landslið Noregs er mun
betra en það íslenzka þótt
körfuknattleikur þar sé sfst
betri en hérlendis.
KKI kom af stað happdrætti
til stuðnings mjög bágbornum
fjárhag og á dráttur að fara
fram i marz. Einn galli er á
þessu happdrætti, en hann er
sá, að aðeins einstöku félag hef-
ur fengið miðana senda til sölu
og meirihluti þeirra liggur á
skrifstofu KKÍ. Er ekkí full-
ljóst hvernig gróði á að fást
með slíkum vinnubrögðum og
viðbúið að skuldahalinn lengist
heldur en hitt.
I þessum pistli hefur aðeins
verið minnst á nokkur atriði, en
fleira mætti tína til. Slík
upptalning skal þó ekki gerð í
þeirri von að úr málum rætist.
Það er leikmönnum og
aðdáendum til mikils ama að
vita af jafn veikri forystu,
þegar slíkur uppgangur er hjá
flestum félögum. Ef forystan
sér ekki að sér í tæka tíð, getur
hún valdið körfuknattleiknum
óbætanlegum skaða. Enginn
vill vera lélegastur, hvorki í
handknattleik, knattspyrnu né
öðrum íþróttum. Landslið
okkar í knattspyrnu og hand-
knattleik hafa náð athyglis-
verðum árangri með sterkri
forystu og einhug um að gera
sífellt betur. Fer nú röðin ekki
að koma að körfuknattleiks-
mönnim eða eigum við að sætta
okkur við að eiga aðeins 3.
flokks landslið?
GG.