Morgunblaðið - 08.02.1978, Side 27
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 8. FEBRUAR 1978
27
t
Móðir okkar og dóttir mín,
ÁSLAUG GUÐRÚN TORFADÓTTIR,
Vesturgötu 20.
lést í Borgarspitalanum, sunnudagínn 5 febrúar
Torfi Þorsteinsson, Jón Þorsteinsson.
Kolfinna Þorsteinsdóttir, Kristin Þorsteinsdóttir.
Kolfinna Magnúsdóttir.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar
HERMANN ÁGÚST HERMANNSSON
Álftamýri 57.
lést i Landakotsspitala 4 febrúar s I
Ása Þ. Ottesen og börn.
t
JENNA KRISTÍN JENSDÓTTIR
andaðist að kvöldi 6 febrúar
Kristin Jónsdóttir
Þorsteinn Magnússon og börn.
+
Faðir okkar
ÞÓRARINN HALLBJÖRNSSON,
matsveinn,
Vesturgötu 50a,
lést i Borgarspítalanum 3 febrúar s I p
Börn hins látna.
+
Bálför eiginkonu minnar,
ÖNNU GUÐRÚNAR JÓNASDÓTTUR,
Hrisateig 11,
fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 9 febrúar kl 1 3 30
Magnús Gunnar Jóhannsson
+
Þökkum innilega alla samúð við andlát og útför móður okkar, tengda-
móður og ömmu,
JÓHÖNNU L. RÖGNVALDSDÓTTUR,
Sverrir Sigurðsson,
EinarB. Sigurðsson,
Elin M. Sigurðardóttir,
Viðar Sigurðsson
tengdabörn og barnabörn.
+
Þökkum innilega auðsýnóa samúð við andlát og útför föður okkar,
tengdaföður og afa
FINNBOGA GUÐMUNDSSONAR,
Guðrún Finnbogadóttir,
Marta Finnbogadóttir Pétur Eiriksson,
Þrúður Finnbogadóttir, Baldvin Baldvinsson,
Gunnlaugur Finnbogason, Hulda Pálsdóttir
og barnabörn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og jarðarför
eiginmanns mins, föður, tengdaföður og afa
OTTÓ SCHIÖTH
Ásvallagötu 40
Svava Þórarinsdóttir Schiöth
Karl Friðrik Schiöth, Unnur H jaltadóttir Schiöth
Svava Schiöth
Hjalti Schiöth
Karl Ottó Schiöth
Minning — Jarþrúð-
ur Wick Bjarnarson
Fædd 2. aprfl 1928.
Dáin 1. febrúar 1978.
Nú þegar vinkona mín, sam-
starfs og sambýliskona Jaddý, en
svo var hún kölluð meðal vina og
fjölskyldu, er öll þá langar mig að
senda henni nokkur fátækleg
kveðjuorð.
Það er ekki minnst vegna þess
hvað mér er enn og verður minn-
isstætt hvað hún tók hlýlega og
brosandi á móti mér og minni
fjölskyldu er við fluttum í sam-
býlishúsið að Álftamýri 46, fyrir
um 14 árum síðan. Þú varst i senn
stolt og bjartsýn Jaddý min að
vera flutt i nýtt hlýlegt umhverfi.
Yngsta barnið Bára sem þá var
aðeins nokkra vikna gaf ennfrem-
ur styrk á líf og bjartari tilgang
þess.
Vinkona min Jarþrúður Wick
Bjarnarson, var fædd hér í
Reykjavík og uppalin. Hún naut
góðs uppeldis x foreldrahúsum
hjá þeim merkishjónum Þuríði T.
Bjarnarson, (fædd Tómasdóttir)
og manni hennar Camilíusi Bjarn-
arsyni málarameistara.
Fyrir rétt 30 árum eða 7. febrú-
ar 1948 giftist hún eftirlifandi
manni sínum Öla R. Georgssyni
bilstjóra hjá S.V.R. og eru börn
þeirra fjögur, en barnabörnin
átta. — Elst er Vilhelmlna gift og
búsett i Svíþjóð. Hennar maður er
Bent Hanson blikksmíðameistari.
Þá Georg símamaður, kvæntur
Stellu Gunnarsdóttur. Tómas
línumaður, kvæntur Auði Snorra-
dóttur, og Bára 14 ára sem dvelur
enn f foreldrahúsum. Öll eru því
systkinin búsett hér í borg néma
elsta dóttirin Villa.
Já, Jáddý min nú að leiðarlok-
um þá finn ég mæta vel hvað ég
hef þér og þinni fjölskyldu að
þakka fyrir góða vináttu, sam-
starf og sambýli. Það er sannar-
í dag verður Sigurbjörg Einars-
dóttir kvödd hinstu kveðju frá
Dómkirkjunni i Reykjavík.
Hún andaðist i Borgarspítalan-
um 1. febrúar s.l. en hún átti við
vanheilsu að striða síðustu árin.
■Sigurbjörg fæddist í Reykjavík
7. júní 1909. Foreldrar hennar
voru Margrét Sigurðardóttir frá
Langholti í Flóa, sem lærði ljós-
móðurstörf og Einar Björnsson
verslunarstjóri í Reykjavík.
Margrét móðir Sigurbjargar var
dóttir hjónanna Sigurðar Sigurðs-
sonar bónda að Langholti, Flóa og
konu hans Margrétar Þorsteins-
dóttur. Einar faðir Sigurbjargar
var sonur Björns Jóhannessonar
og Guðbjargar Oddsdóttur sem
bjuggu á Þúfu í ölfusi, en þau
voru bæði af hinni kunnu Bergs-
ætt.
Stystkini hennar voru: Björn,
bóndi að Neistastöðum í Flóa, Sig-
urður, verslunarmaður og Kjart-
an, trésmiður, sem eru látnir en
eftir lifa systurnar Margrét og
Guðbjörg.
Móður sína missti Sigurbjörg úr
spönsku veikinni 1918. Upp frá
því annaðist Margrét, sem er elsta
■ systirin, heimilið, ásamt frænku
sinni Ingibjörgu Jónsdóttur.
lega mikils vert, ekki síst með
börn í uppvexti að búa við gott
sambýli, tillitssemi og glaðværa
framkomu en því láni getum við
verið stolt af, Guði sé lof.
Að lokum Jaddý mín, hafðu
hjartans þökk fyrir liðna tíð,
hjálpsemi og broshýrt sambýli.
Þú varst boðin og búin að gera
þitt til að létta samtíðina fyrir
Öðrum og setja léttan blæ á um-
hverfið.
Óli minn og Þuríður, og aðrir
nánustu, ég bið Guð að gefa ykkur
styrk og traúst í komandi framtíð.
Guð blessi minningu hennar.
Anna Margrét.
Jaddý vinkona okkar er dáin.
Langt fyrir aldur fram, aðeins 49
ára að aldri. — Það var erfitt fyrir
okkur systurnar að trúa því er
harmafregnin barst okkur, aðeins
nokkrum stundum eftir lát henn-
ar.
Jarþrúður Bjarnarson var alltaf
fyrir okkur sem „Jaddý á þriðju
hæðinni" einkum er við vorum
börn. — Framkoma hennar í garð
okkar krakkanna á stigagangin-
um var á þann veg að við bárum
virðingu fyrir henni. — Hún átti
það til að gantast við okkur og
grínast og það var spennandi fyr-
ir okkur að fá stundum fullorðna
manneskju í „ólátahópinn". En
fyrir kom að hún hafði ástæðu til
að byrsta sig við okkur, en það var
öðruvísi að fá skammir frá Jaddý
en hinum.
Árin liðu og við uxum upp og
urðum ungar konur og sáum
Jaddý í öðru Ijósi. — Hún varð
vinkona okkar, átti það oft til að
kalla á okkur upp í kaffi og var þá
spjallað um allt á milli himins og
Bernskuheimili þeirra systkina
var að Hverfisgötu 43 hér í borg.
Sigurbjörg hlaut almenna
menntun og fór siðan í Verslunar-
skólann og lauk þar námi með
góðum vitnisburði. Síðan hóf hún
störf við Gamla bíó en margir
eldri borgarbúar muna eflaust
eftir Gógó, en undir þvi gælu-
nafni gekk hún sem ung stúlka.
Nokkrum árum síðar starfaði hún
á skrifstofu norska sendiráðsins.
Hún giftist Einari Asmundssyni
hæstaréttarlögmanni og ritstjóra
19. júní 1937. Einar var sonur
hjónanna önnu Pétursdóttur og
Ásmundar Gislasonar prófasts að
Hálsi i Fnjóskadal. Einar lést 20.
janúar 1963.
Börn þeirra eru Asmundur,
sem er við nám og störf í Svíþjóð,
Anna Margrét, hjúkrunarfræð-
ingur, gift Sigurði E. Garðarssyni
tónlistarkennara og Hildur þjóð-
félagsfræðingur, gift Agli Ágústs-
syni skrifstofustjóra. Barnabörn-
in eru fjögur.
Sigurbjörg var hæglát og hafði
fágaða framkomu, enda var henni
prúðmennska í blóð borin. Störf
jarðar, einnig kom hún oft niður
til okkar og var þá líka oft kátt á
hjaila. Það var lika ósjaldan sem
við settum i hana rúllur núna
síðustu ár og alltaf var spjallað
mikið og hlegið dátt, gleðin var
alltaf við völd. — Þessar stundir
með Jaddý eru okkur systrunum
mikils virði. Við gátum leitað til
hennar hvenær sem var, með
hvað sem var, hún var ætíð reiðu-
búin til hjálpar eða ráðlegginga.
— Á milli okkar systranna og
Jaddýjar voru um þrir áratugir
en það breytir því ekki að hún var
okkur vinkona x' orðsins fyllstu
merkingu.
Hún giftist eftirlifandi eigin--
manni sínum Öla R. Georgs stræt-
isvagnabílstjóra og eignuðust þau
fjögur börn sem nú syrgja góða
móður. Við vottum þeim, móður
hennar, tengdabörnum, barna-
börnum og öðrum ástvinum sam-
úð okkar.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
far þú í friði,
friður Guðs þig blessi.
Hrafnhildur og Þórunn.
sín, hvort sem það voru störf á
heimilinu eða á hinum almenna
vinnumarkaði 'stundaði hún af
samviskusemi og alúð. Fjöl-
skyldu, skyldmennum og vinum
var hún ætíð góður vinur.
Nú vil ég að leiðarlokum sam-
hryggjast hennar nánustu ástvin-
um og fyrir mína hönd og fjöl-
skyldu minnar þakka henni
tryggð og vináttu frá fyrstu kynn-
um.
Sigrid Karlsdóttir.
Sigurhjörg Einarsdótt-
ir — Minningarorð
Sigurbjörn Kristjánsson
Stykkishólmi — Minning
Hinn 27. des. sl. andaðist hér í
sjúkrahúsinu i Stykkishölmi Sig-
urbjörn Kristjánsson sjómaður.
Hafði hann undanfarin ár verið
tæpur á heilsu og leitað sér lækn-
inga, en bati fékkst ekki. Sigur-
björn hafði unnið langan og
merkan dag. Hann var fæddur í
Eyrarsveit á Snæfellsnesi 2. ágúst
1899. Kom snemma til Stykkis-
hólms þar sem hann eyddi svo
ævinni. Hann var kvæntur Soffiu
Pálsdóttur, Guðmundssonar frá
Höskuldsey og lifir hún mann
sinn.
Sjórinn var starfsvettvangur
Sigurbjörns. Snemma hneigðist
hugur hans að sjóvinnu og ungur
hóf hann sjóróðra og átti um dag-
ana marga ágæta húsbændur og
formenn sem hann minntist jafn-
an með virðingu. Ungur lenti
hann í sjávarháska. Var hann með
með Oddi Valentinussyni skip-
stjóra hér í bæ. Var það i ofviðri
og fórst þá m.b. Bliki sem Sig-
valdi Valentínusson bróðir Odds
var skipstjóri á og var það hinn
mesti mannskaði og lengi i minn-
ingum manna hér. Þá bjargaðist
bátur sá sem Oddur var skipstjóri
á með blessunarlegum hætti og
það var ekki sist dugnaði og ósér-
plægni Sigurbjörns að þakka að
Framhald á bls. 25.