Morgunblaðið - 28.02.1978, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 28. FEBRUAR 1978
3
Ljósmynd Mbl. Friðþjófur.
Ingvar Sigurðsson lét vel af sér i gær, kvartaði
aðeins yfir því að honum væri flökurt. Með honum á
mvndinni er amma hans, Ingunn Jónsdóttir.
Súgandafjörður:
8 ára drengur hrap-
aði til bana í sn jóflóði
„Við þeyttumst rtiður eftir fjattuui”
sagði Ingvar Sigurðsson sem slapp mikið slasaður
ÁTTA ÁRA gamall drengur á Súgandafirði, Egill Traustason, beið
bana í hörmulegu slysi s.l. föstudag er snjóhengja brast undan
honum og félaga hans í brattri fjallshlíðinni skammt fyrir ofan
Barnaskólann á Súgandafirði. Runnu drengirnir um 150 metra
niður hlfðina sem var lögð harðfenni, en grjóthnullungar voru víða
upp úr snjónum. Talið er að Egill hafi látist samstundis við mikið
höfuðhögg, en félagi hans, Ingvar Sigurðsson 10 ára slasaðist mikið
og liggur nú á Landspítalanum. Hann er þó ekki í lífshættu.
Morgunblaðið ræddi í gær við Ingvar og Ellert Cuðmundsson, 12 ára
dreng á Súgandafirði, sem fyrstur kom á slysstaðinn og veitti hjálp.
„Við vorum að klifra í kletta-
beltinu efst í fjallinu ofan við
bæinn og ætluðum að fara leið
sem við höfðum aldrei farið áð-
ur. Við komum að beygju og
héidum áfram og komum að
annarri beygju. Þegar við vor-
um í siðari beygjunni, fór snjór-
inn allt í einu af stað og við
þeyttamst niður eftir fjallinu."
sagði Ingvar Sigurðsson. en
hann er annar drengjanna sem
lentu i snjóflóðinu í Súganda-
firði siðdegis á föstudag.
Ingvar liggur nú á Landspít-
alanum i Reykjavík, tvibrotinn
á vinstra fæti og með stóran
skurð á höfði, en þrátt f.vrir það
var hann hinn hressasti er
blaðamaður spjailaði við hann i
gær.
„Ég lenti undir snjónum og
fannst ég vera að kafna. Ég hélt
þó meðvitund þangað til síðast
en þá rotaðist ég, og vaknaði
ekki úr rotinu fyrr en strákur
vakti mig úr þvi skömmu síðar.
Mamma var að koma á móti
okkur þegar slysið varð og sá
hún þegar snjóhengjan brast.
Fleiri sáu lika til okkar og dreif
fólk fljótlega að. Urn nóttina
var ég fluttur í bil yfir heiðina
til ísafjarðar, en ég man ekkert
eftir þvi, vegna þess að ég var
deyfður," sagði Ingvar að lok-
um.
„Ég var um það bil 200 metra
frá þeim stað sem strákarmr
stöðvuðust eftir hrapið," sagði
Ellert Guðmundsson i samtali
við Morgunblaðið." Ég sá þegar
snjóflóðið kom ofan hliðina. þvi
mamma stráksins sem slasaðist
kallaði í mig rétt áður og spurði
mig hvort ég sæi til strákanna.
Þá sjálfa sá ég þó ekki fyrr en
snjóflóðið var að stöðvast og þá
hljóp ég strax þangað. Egilt
stöðvaðist hærra i hliðinni og
ég hljóp strax til hans. en annar
strákur sem fylgdi mér eftir fór
til hins.
Kvöldið áður hafði mamma
mín sagt mér frá ýmsu sem
bæri að gera á slysstað og ég
byrjaði á þvi að færa drenginn
út af hættusvæðinu þar sem
mögulegt var að rneiri snjór
kæmi niður. Siðan reyndi ég að
gera það sem ég gat þangað til
fleira fólk kom til hjálpar.
kannaði hjartslátt og hugleiddi
hvort ég ætti að reyna blásturs-
meðferð, en ég sá að það mátti
ekki eins og á stóð vegna höfuð-
meiðslanna."