Morgunblaðið - 04.03.1978, Side 21
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. MARZ 1978
21
Prófkjör
sjálfstæðismanna
í Reykjavík
PRÓFKJÖR Sjálfstæðismanna í Reykjavík vegna borgarstjórnarkosninga á vori komanda fer fram
dagana 4.-6. marz. Af því tilefni sneri Morgunblaðið sér til frambjóðendanna í prófkjörinu og bað
þá að lýsa sjónarmiðum sínum varðandi borgarmálefnin og fara svör þeirra hér á eftirs
Albert
Guömundsson
Áhugamál mín beinast ekki að
neinum einum málaflokki á
komandi kjörtímabili, frekar en á
því sem nú er senn á enda. Ég vil
þó nefna, að aeskulýðs- og
íþróttamál, velferð aldraðra og
atvinnumál eru mér efst í huga.
Stefna Sjálfstæðisflokksins
hefur ávallt verið að gera borgina
okkar aðlaðandi fyrir fólk á
öllum aldri, að borgarbúum líði
vel, hafi nóg að starfa og beri úr
býtum lífsviðurværi að verðleik-
um, að vinna sífellt að því að
tryggja fyrirvinnum heimilanna
reglulegar tekjur og betri lífs-
kjör.
Við höfum unnið að þessum
stefnumálum í samvinnu og
undir forystu farsæls borgar-
stjóra og munum halda áfram á
sömu braut fáum við til þess
traust borgarbúa.
Ásgrímur P.
Lúövíksson '
Hver er ástæðan fyrir því að
maður tekur þátt í prófkjöri,
ástæðan hlýtur að vera áhugi á
þjóðmálum og félagsmálum al-
mennt, þannig er það að minnsta
kosti með mig.
Ég er fæddur í Reykjavík og
hef starfað hér í borg allan minn
aldur. Árið 1933 hóf ég nám í
húsgagnabólstrun, frá árinu 1940
hef ég rekið mitt eigið verkstæði
í iðninni.
Þátttaka mín í félagsmálum
hófst fyrst að marki á árunum
1937—8 er ég varð ritari sveina-
félagsins, en á árinu 1945 var ég
kosinn í stjórn meistarafélagsins
og þegar ég sagði af mér störfum
þar á síðasta ári hafði ég verið
formaður Meistarafélags bólstr-
ara í 25 ár. í 6 ár var ég gjaldkeri
í framkvæmdastjórn Kaup-
mannasamtaka Islands.
Formaður í Félagi sjálfstæðis-
manna í Hlíða- og Holtahverfi
hef ór verið að undanskildum
um þess.
Læt ég hér staðar numið
þessari upptalningu.
Þau málefni borgarinnar, sem
mér eru efst í huga eru atvinnu-
málin, iðnaður, verslun og sjávar-
útvegur, en sá þátturinn sem
mesta möguleika ber í sér til
frambúðar og á að geta tekið á
móti auknum mannafla er iðnað-
urinn.
Borgin verður því að búa vel að
þeim atvinnugreinum sem eiga
að sjá borgurunum fyrir lífsaf-
komu og með því móti styrkja
þeir aftur samfélagið til baka.
Reykjavíkurborg hefur gert
stóra hluti með forustu sinni í
um. Raforku- og hitaveitufram-
kvæmdir Reykjavíkur hafa verið
það stórar í sniðum, að allt landið
hefur notið góðs af en þó mest
nágrannasveitarfélögin.
Frjálst einstaklingsframtak,
sem ekki er heft í fjötra óraun-
hæfra verðlagsákvæða og íþyngt
með allskyns álögum sem gera
samkeppnisaðstöðuna óhæfa,
gæti orðið besta tryggingin fyrir
framförum og bættri afkomu
þegnanna.
Margt er það í félags- og
framkvæmdamálum í borg sem
Reykjavík sem ástæða er til að
hyggja vel að, tel ég að þar mætti
ná jafn góðum árangri oft á
tíðum með minni tilkostnaði.
Það á að vera metnaður þeirra
manna sem með almannafé fara
að gæta þess sem síns eigins.
Baldvin
Jóhannesson
Borgarstjórn Reykjavíkur
fjallar að sjálfsögðu um mjög
fjölþætt viðfangsefni, sem tengj-
ast á allan hátt daglegu lífi
borgarbúa. Þegar maður leiðir
hugann að því, hver þessara mála
eru manni efst í huga, þá er úr
vöndu að ráða. Við lifum á tímum
mjög örrar tækniþróunar og þess
vegna vart hugsanlegt að taka
einstefnu í neinu viðfangsefni. Ég
held að maður þjóni best tilgangi
velferðar á öllum sviðum með því
að láta samviskuna ráða gjörðum
sínum í því sem öðru.
Ég vil þó, þrátt fyrir að ég telji
í sjálfu sér ekki rétt að vera með
einhvers konar loforðalista,
benda á, að til þess að blómlegt
líf geti þrifist í borginni, þá
verður áfram að huga vel að
atvinnumálunum. Þau eru og
verða undirstaða þess að velmeg-
un ríki. Auka ber eftir föngum
skilning þann og aðstoð, sem
borgin hefur veitt félögum
áhugamanna í störfum sínum.
Sérstaklega vil ég benda þar á
félög áhugamanna um áfengis-
mál og önnur þau samtök, sem
hafa það að markmiði að berjast
gegn þeirri vá sem hrjáir nútíma
þjóðfélag. Efla þarf eftir föngum
aðstöðu fyrir aldraða svo þeir
geti notið þægilegs ævikvölds við
öryggi og séð þannig ávöxt