Morgunblaðið - 04.03.1978, Page 23
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. MARZ 1978
23
Garöar
Þorsteinsson
Áhugamál mín eru fyrst og
fremst á sviði félagsmála þeirra
sem að sjómannastéttinni snúa
og þeirra málefna sem sjómanna-
samtökin í Reykjavík hafa á
stefnuskrá sinni.
Það ber að þakka það og virða
sem Keykjavíkurborg hefur gert
fyrir aldrað fólk í borginni, þó
einkum á sviði félagsmála, en er
það nóg? — ekki álít ég það.
Eins og allir vita, þá er stór
hluti þess vinnuafls, sem erfið-
asta atvinnu stundar, úr röðum
eldri borgaranna og þeirra sem
ekki standast erfiðiskröfur
margra starfa.
Sjómannasamtökin hafa nú á
síðari áratugum haft það sem
meginmál sitt að koma upp
húsnæði og hjúrkunaraðstöðu
fyrir aldrað fólk. Skiptir fjöldi
Iþeirra nú mörgum hundruðum.
Ekki hafa samtök þessi notið
nokkurn styrk, að talist geti, úr
borgarsjóði við framkvæmdir
þessar frá því þær hófust, en
íbúar Hrafnistu eru nú um 70%
Reykvíkingar.
Stuðla ber að því að Reykjavík-
urborg verði aftur sú athafna-
miðstöð, sem hún áður var á sviði
fiskvinnslu og útgerðar.
Líta verður svo á að eðlilegur
starfsvettvangur starfsemi
B.Ú.R. sé í vesturhöíninni, í
næsta nágranni við frystihús
útgerðarinnar. En í vesturhöfn-
inni á að vera meira athafna-
svæði en aðeins fyrir B.Ú.R. Þar
verður að koma á aðstöðu fyrir
hina smærri fiskibáta, ásamt
geymsluaðstöðu fyrir veiðarfæri
og möguleika á landsetningu
bátanna.
Fagna ber þeim tillögum sem
fram hafa komið varðandi endur-
nýjun fiskiðjuvers B.Ú.R., ný-
sköpun fiskmóttöku, ísafgreiðslu,
nótageymslu ásamt þeirri sjálf-
sögðu breytingu að ísa allan afla
skipanna, sem til manneldis á að
fara, í kassa og landa honum
þannig.
Auka þarf til muna aðstöðu
fyrir strandferðir skipa hér við
land og ætti þar að taka saman
höndum bæði ríkis- og borgaryf-
irvöld, bæði um endurnýjun
skipastólsins og aðstöðu fyrir
afgreiðslu þeirra skipa, þannig að
hægt verði að koma á fullkomnu
kerfi, með flest allan flutning í
containers- eða hinum svo köll-
uðu gámum.
Vert er að geta hins stórkost-
lega félagslega átaks, sem unnið
hefur verið á þessu sviði hér í
borg og af hinúm lægra launuðu
og unga fólkinu, og ekki má
gleyma gífurlega miklum bygg-
ingarframkvæmdum í þágu við-
skipta- þjónustu og iðnaðar-
greina, auk opinberra aðila.
Þessar miklu framkvæmdir á
höfuðborgarsvæðinu og hin mikla
eftirspurn eftir vinnuafli til
þessa hefur átt sinn stóra þátt í
þeirri verðbólgu sem þjóðina
þjáir.
Sjálfstæðisflokkurinn, sem er
eini stjórnmálaflokkurinn sem
hefur þá breidd að geta kallast
flokkur allra stétta, þarf að huga
vel að þessum málum, því með
eflingu hans á sviði borgarmála
og stjórnun borgarinnar stefnir
Reykjavík alltaf í framfaraátt.
Það er ekki aðeins á kosninga-
ári sem stefnumálin eiga að
mótast, heldur eiga þau að vera
i sífelldri mótun og endurskoðun
eftir tímans rás og hinum mörgu
þörfum hverju sinni.
Grétar H.
Óskarsson
I meginatriðum er ég fylgjandi
stefnu Sjálfstæðisflokksins í
borgarmálum og hef verið í
aldarfjórðung, eða síðan ég fór að
hafa vit til. Ég tel það mestu
gæfu Reykvíkinga að hafa notið
styrkrar stjórnar Sjálfstæðis-
flokksins í borgarmálum í ára-
tugi án þess að hafa þurft að vera
upp á aðra kominn með stjórn
borgarinnar. Þar stendur Reykj a-
vík sem klettur í ólgusjó og
höfuðvígi sjálfstæðisstefnunnar,
á meðan framsóknarmennska og
gervisósíalismi tröllríða þjóð-
félaginu á sviði landsmála.
Flestar stærri borgir heims
hafa orðið þeirri geigvænlegu
þróun að bráð, að miðborgirnar
hafa eyðst af íbúum og eftir
verða einungis bankar, skrifstof-
ur og verzlunarfyrirtæki. Eftir
klukkan sex að kvöldi og um
helgar eru þessir borgarhlutar
ofurseldir þjófum, morðingjum
og öðrum glæpamönnum, og
enginn maður óhultur um fjár-
muni sína, líf sitt eða limi. Frá
slíkum örlögum verðum við að
bjarga Reykjavík, áður en það
ver ur
of seint.
Vilji einhver stofna fyrirtæki
eða hefja einhvers vkonar
atvinnurekstur, hefur verið
vísast að gera það ekki í Reykja-
vík, því að þar standa ekki opnir
alls konar byggðasjóðir eða
ríkissj
að ausa úr. Að mati ýmsra
ráðamanna virðist ekki vera
byggð í Reykjavík.
Við verðum að skapa þeim
ungu Reykvíkingum, sem nú eru
að hefja störf í atvinnulífinu,
aðstöðu til þess að byggja yfir sig
í Reykjavík. Þáð er nóg komið af
því, að stór hluti vinnandi fólks
verði að flýja höfuðborgina ti%
nágrannabyggðanna til þess að
geta byggt þak yfir höfuðið. Á
sama tíma er Reykjavík að verða
elliheimili alls landsins á meðan
stór hluti vinnandi fólks, þ.e.
þeir, sem geta borgað brúsann,
flytzt til nágrannabyggðanna.
Frelsi einstaklingsins til þess
að lifa sem frjáls maður í frjálsu
samfélagi á því sem hann aflar
sér við þau störf sem hann kýs
sér, án þess að því sé rænt af
honum aftur með óhóflegum
sköttúm og öðrum kvöðum, eru
heilög mannréttindi.
Að lokum þetta. Til kjörinna
fulltrúa og embættismanna
borgarinnar verður á gera þá
skýláusu kröfu, að þeir gæti á
allan hátt réttsýni, samvizkuseíni
o% heiðarleika í störfum sínum
og séu þess jafnan minnugir að
þeir eru í stöðum sínum fyrir
borgarana og til þess að gæta
hagsmuna þeirra.
Guömundur
Guöni
Guömundsson
Höfuðstoðir Reykjavíkurborg-
ar eru: iðnaður, verslun og
viðskipti. Upphafið var iðnaður í
stórum stíl studdur af ríkisvaldi,
Innréttingar Skúla Magnússonar
um miðja átjándú öld.
Til að gera langt mál stutt skal
ég þegar gera grein fyrir þeim
málum,- sem ég mun berjast
fyrir verði ég kosinn í borgar-
stjórn: Fyrst og fremst stórt átak
til eflingar iðnaðinum sem taka
á við fólksfjölgun á vinnumark-
aði á næstunni og þá einkum
smáar iðneiningar svo duglegir
hæfiikamen fái að sýna hvað í
þein býr en þurfi ekki alla ævi að
standa við færiband í stóriðju.
Hver man ekki smáskúrafyrir-
tækin sem nú eru sum þau
viðamestu hér í borg.
I öðru lagi mun ég styðja
sjónarmið smákaupmanna sem
verið hafa einskonar hornreka að
undanförnu. Þá mun ég hefja
skeleggá baráttu fyrir fleiri
dagheimilum og leikvöllum fyrir
börn. Þunnt er móðureyrað.
Hjálpum móðurinni sem lokað
hefur eldhúsinu og tekið sér
stöðu á vinnumarkaðnum til að
geta menntað börnin sín.
Einnig mun ég leggja til að
starfsmönnum borgarinnar verði
veittur jólaglaðningur árlega í
desember svo sem siður er
margra góðra fyrirtækja.
Guöríöur Stella
Guömundsdóttir
Ég ætla mér ekki þá dul að ég
kunni til hlítar skil á öllum þeim
málaflokkum eða málum, sem
borgarstjórn fæst við og verður
að taka til úrlausnar. Því síður bý
ég yfir nokkurri einhlítri pant-
entlausn á þeim málum. Ég er
þar í sporum hins almenna
borgara.
Ég mun hér aðeins drepa á
tvennt, sem mér er ofarlega í
huga, þegar málefni borgarinnar
ber á góma. Borgarstjórn ber að
gera allt, sem í hennar valdi
stendur til þess að tryggja
íbúunum næga atvinnu. Og það
verður aldrei gert nema borgar-
fulltrúar geri sér fulla grein fyrir
að hér, eins og í öðrum þjóðfélög-
um, tekur iðnaðurinn við bróður-
partinum af fólksfjölguninni. Ég
á ekki við, að borgin sjálf setji á
stofn iðnfyrirtæki, heldur hitt að
borgarstjórn geri einstaklingum
og félögum eins auðvelt og kostur
er að stofna og starfrækja
iðnfyrirtæki, sem fær séu um að
greiða starfsfólki sínu lífvænleg
laun. Það er trúa mín að styrkari
stoð verði ekki rennt undir
fjárhagslega afkomu borgarinnar
og möguleika hennar t.d. tii
félagslegra athafna.
Hitt málið, sem ég vildi aðeins
minnast á, er aðbúnaður
aldraðra. Ég veit að þar hefur
margt gott verið gert á undan-
förnum árum og ýmsir starfs-
menn borgarinnar unnið vel.
Þessu fólki yil ég leggja sem mest
lið. Það má alltaf deila um,
hvernig fjármunum borgarinnar
sé bezt varið, en í ræðum og riti
virðast allir sammála um, að
okkur sé ekki annað sæmandi en
að gefa fólkinu, sem lagt hefur
grunninn að velferðarríki okkar,
kost á að líða vel í ellinni. Hvers
vegna að hafa þá ekki kjark til að
gera það þótt aðrir hrópi hærra?
Gunnar
Hauksson
Þrátt fyrir góða stjórn undan-
farna áratugi, má ávallt finna
eitthvað, sem betur mætti fara,
eða gera mætti öðruvísi en gert
er. Geri ég mér fulla grein fyrir,
að þau mál, sem ég nefni og hef
áhuga fyrir, eru ekki ný af
nálinni, og hafa þau verið til
umræðu og umfjöllunar á undan-
förnum árum, og árangur hefur
náðst í sumum þeirra en öðrum
ekki. Einnig mun ég ekki lofa
neinu, heldur mun ég beita mér
fyrir þeim málaflokkum, sem ég
nefni í þessari grein, ef ég næ
kjöri.
Meðal þeirra mála, sem ég hef
mikinn áhuga fyrir, eru félags-
mál unglinga. Flestir hafa þörf
fyrir að koma saman og skemmta
sér. Reykvískir unglingar eru
frekar illa settir, hvað þetta
snertir, þar sem hér í borg er
aðeins einn skemmtistaður fyrir
þetta unga fólk. Þyrfti hér úr að
bæta, og er ein lausn sú að fjölga
skemmtistöðum fyrir yngri
borgarana um einn til tvo. Þyrfti
einn slíkur staður að vera
staðsettur í einu af fjölmennasta
hverfi borgarinnar, en það er í
Breiðholtinu. Gæta þyrfti þess,
að slíkur staður yrði ekki inni í
miðju íbúðahverfi, því ávallt
fylgir nokkur hávaði skemmti-
stöðum sem þessum, hvort sem
um er að ræða unglinga eða
fullorðna. Rekstrarfyrirkomulag
þyrfti ekki endilega að vera með
því móti, að borgin ræki slíka
staði, heldur gætu einkaaðilar
rekið staði sem þessa í samráði
við borgina.
Atvinnumál borgarinnar hafa
mikið verið til umræðu að undan-
förnu, þar sem borgaryfirvöld
hafa látið í ljósi áhyggjur yfir, að
fyrirtæki flyttu úr þorginni og
yfir í nærliggjandi sveitarfélög.
Ef þessi þróun stöðvast ekki, mun
þjónusta við borgarana minnka
vegna þess, að borgin mun ekki
hafa eins miklar tekjúr af
sköttum og öðrum gjöldum, sem
fyrirtæki þessi borga til sameig-
inlegra þarfa. Því verður að
hraða undirbúningi lóða sem
kostur er, svo þeir, sem áhuga
hafa að reisa hús undir atvinnu-
starfsemi sína, þurfi ekki að leita
í önnur sveitarfélög.
Einnig mun ég beita mér fyrir
því að skemmtigörðum borgar-
innar verði gefið meira líf, þá
bæöi fyrir börn og fullorðna.
Hægt væri að bæta götu-
hreinsun til muna í miðborginni.
Er leiðinlegt til að vita, að
bréfarusl, sandur og annar
óþverri fýkur um allar götur.
Einnig mætti þrífa tjörnina og
næsta umhverfi hennar betur en
nú er gert. Það mætti nefna fleiri
málaflokka, sem mér eru hug-
stæðir, s.s. útgerðarmál, heil-
brigðismál, skólamál o.fl.
Sjálfstæðisflokkurinn er stór
flokkur, og hefur styrkur hans
verið sá, að ávallt eru margir
reiðubúnir til að sinna þeim
störfum, er inna þarf af hendi
hverju sinni. í þessu prófkjöri
munu ekki allir komast að sem
bjóða sig fram til starfa. En
þegar upp er staðið munu þátt-
takendur sem og aörir flokks-
menn snúa böktaka sameiginlega
á í þeim borgarstjórnarkosning-
um e.r í hönd fara.
Gústaf B.
Einarsson
Það er víst einn þáttur prófkjörs
að skrifa nokkrar línur og tjá sín
áhugamál, kannski er það aug-
lýsing.
Hafnarmál. Reykjavíkurhöfn
er og hefur verið lífæð borgarinn-
ar. 'Því er mjög brýo borf á því
að henni sé vel viðhaldið og
jafnframt að uppbygging hafnar-
innar sé í réttu hlutfalli við þær
kröfur sem til hennar séu gerðar.
Nú stendur yfir mikil uppbygging
á Ægisgarði ásamt byggingu á
húsi sem þar á að komaj til að
þjóna viðgerðarþjónustu þeirra
fyrirtækja sem sjá um viðhald
báta og skipa. Stefnt er að því að
fleiri hafnarvirki fylgi á eftir.
Einnig er verið að rafvæða
hafnarbakka, sem gjörbreytir
allri viðgerðarþjönustu.
Olíuhöfn hefur verið mitt
hjartans mál í lengri tíma. I dag
er löndun við miður góð skilyrði
á þrem stöðum. Og þarf ekki að
hafa mörg orð um það hve
óheppilegt það er bæði hvað
sjávar og lands síðu snertir. Ég
hef mínar hugmyndir hvaða stað
ætti að taka til athugunar í því
efni og er það Örfirisey. Því er
haldið fram af markteknum
mönnum að tómthúsmennirnir,
séu þeir menn sem lögðu horn-
steina Reykjavíkurborgar. Með
sjósókn og fornum dyggðum,
dugnaði, eljusemi og mikilli
vinnu. Margir af afkomendum
þeirra urðu síðan þekktir
sjósóknarar á togaraflotanum
þegar hann hóf innreið sína hér
í borg.
Og má segja að þá hófst okkar
iðnbylting. Steinhús fóru að
byggjast af duglegum iðnaðar-
mönnum, gatnakerfið fór að taka
á sig form, bærinn að stækka
bæði í austur og vesturátt. Þessi
útgerð var rekin af miklum
athafnamönnum, sem fóru ekki
með fullar hendur fjár úr föður-
garði en áttu önnur auðæfi sem
bvorki mölur né ryð fær grandað.
Því miður hefur útgerð í
Reykjavík ekki haft þá þróun sem
æskilegt má teljast, og ætla ég
ekki að fara nánar út í það hver
ástæðan er að mínu mati. Bæjar-
útgerð Reykjavíkur hefur hlaupið
í skarðið ef svo má segja, þó
mörgum hvorum þyki þar ekki
nóg hafa verið gert. Eitt verðum
við þó að hafa í huga að í mörg
horn er að líta hjá Reykjayíkur-
borg og finnst mér satt að segja
stundum nóg um. Núverandi
útgerðarráð hefur á þessu kjör-
tímabili breytt mörgu til batnað-
ar, og er ætlun þess að sú þróun
haldi áfram, og stefnt að því að
B.Ú.R. standi á eigin fótum.