Morgunblaðið - 04.03.1978, Page 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDÁGUR 4. MARZ 1978
mörgu leyti ágæt því þar ríkir
góður vilji. Verndun húsa er
aðeins réttlætanleg, að til þess
liggi menningarsögulegar for-
sendur. Samþykkt hefur verið
áskorunartillaga frá Sjálfstæðis-
flokknum í borgarstjórn, að
húsnæðismálastjórn hækki lán
tii kaupa á eldra húsnæði. Slíkt
yrði þjóðhagslega hagkvæmara
fyrirkomulag en nú er, þetta eru
hagsmunir ungs fólks. Nauðsyn-
legt er að hyggja að dagvistunar-
málum. Að lokum þétta; fyrir-
hyggja hefur einkennt stjórn
Reykjavíkurborgar, höldum því
markmiði, það verður farsælast.
Magnús L.
Sveinsson
Síðast liðin 4 ár hefi ég átt sæti
í borgarstjórn og sama tima í
borgarráði. Borgarráð fer, ásamt
borgarstjóra, með framkvæmda-
stjórn málefna borgarinnar. Eg
hefi því haft afskipti af flestum
málaflokkum borgarmála, smá-
um og stórum á undanförnum
árum.
Verðbólgan að undanförnu hef-
ur bitnað á framkvæmdum borg-
arinnar eins og hjá hverjum
einstaklingi og leitt til minni
framkvæmda en æskilegt hefði
verið. Meirihluti borgarstjórnar
hefur talið rétt og fylgt þeirri
stefnu ákveðið, að hægja frekar á
framkvæmdum en leggja aukna
skatta á borgarana.
Við slíkar aðstæður verður það
ætíð matsatriði hvaöa málaflokk-
ar hafa mesta þýðingu, þegar
ekki er hægt að framkvæma
nema hluta af því sem hugur
manns stendur til.um fyrir ís-
lenskt hey í næstu nágrannalönd-
um okkar, samþykkt var ályktun
um merkingu hrossa og einnig
hefur þingið afgreitt ályktun þar
sem mótmælt er frumvarpi því,
sem nú liggur fyrir Alþingi um
breytt eignarráð yfir landinu og
skorað á Alþingi að fella frum-
varpið.
Samþykkt hefur verð ályktun
um viðbótarákvæði við frumvarp
það sem síðasta Búnarðarþing
samþykkti um vinnuaðstoð í
sveitum. Er þessi viðbót gerð þar
sem í fyrra frumvarpið skorti
ákvæði um vinnuaðstoð við heim-
ilisstörf þannig að makar bænda
ættu einnig kost á afleysinga-
þjónustu. Þarf því að gera ráð
fyrir heimild til ráðningar heldur
fleiri starfsmanna til að sinna
þessu. Einnig hefur þingið sam-
þykkt áskorun til sveitarstjóra
um hvort ekki sé unnt að bæta
aðstöðu ferðamanna í sveitum.
Þá hefur þingið falið stjórn
Búnaðarfélagsins að beita sér
fyrir því, að aftur verði tekinn
upp í útvarpi þátturinn Spjallað
við bændur.
Fyrir Búnaðarþingi liggja nú
ýmis mál, sem bíða afgreiðslu og
má þar nefna þrjár tillögur um
skipulags- og framleiðslumál,
tillögu um fækkun hreindýra,
breytingu á verðhlutfalli neyslu-
mjólkur og unninna mjólkurvara,
eftirlit með tilbúnum áburði og
tillaga þar sem átalinn er sá
dráttur, sem orðið hefur á að
lögum um Stofnlánadeild Iand-
búnaðarins verði breytt.
Búnaðarþingsfulltrúar eru
kjörnir til fjögurra ára og er
þetta síðasta þingið á þessu
kjörtímabili. Kosningar til Bún-
aðarþings fara fram á komandi
sumri.
Engum blandast þó hugur um, að
atvinnumálin eru þýðingarmésti
málaflokkurinn á hverjum tíma.
Blómlegt atvinnulíf er að sjálf-
sögðu undirstaða velmegunar í
borginni. Sem betur fer hefur
hver vinnufær hönd haft næg
verkefni á undanförnum árum.
Tillögur sjálfstæðismanna í
borgarstjórn sem kynntar hafa
verið miða að því að skjóta enn
traustari stoðum undir atvinnulíf
í borginni með því m.a. að auka
þátt framleiðslugreinanna frá því
sem verið hefur.
í stuttri grein, sem þessari, er
ekki hægt að gera öllum mála-
flokkum skil, en ég vil hér minna
á húsnæðismálin, sem heyrir til
frumþarfa hvers manns. Eg legg
þunga áherzlu á, að lán til kaupa
á eldra húsnæði verði stórhækk-
uð og lán verði veitt til endurnýj-
unar á gömlu húsnæði. Slíkt
myndi auðvelda ungu fólki kaup
á eldra húsnæði og auka á
jafnvægi í hinum ýmsu borgar-
hverfum, sem leiða myndi til
jafnari og betri nýtingar á
opinberum þjónustustofnunum.
Einnig vil ég leggja áherzlu á
uppbyggingu heilsugæzlustöðva í
borginni, sem er forsenda þess að
hægt sé að bæta
heimilislæknaþjónustuna, sem er
mjög brýnt.
Eg vil ljúka þessum línum með
því að undirstrika það, sem síst
skyldi gleymast. Á ég þar við
áframhaldandi uppbyggingu
þjónustustofnana fyrir aldraða.
Þar fer yfirleitt hljóðlátt fólk,
sem hefur ekki tamið sér kröfu-
taktik afkomenda sinna, en skilað
okkur með þrotlausu starfi sínu
því velferðarþjóðfélagi sem við
lifum í.
Okkur sæmir ekki annað en að
búa þannig að þessu fólki, að það
geti notið öryggis og friðar að
loknu löngu og ströngu dagsverki.
Margrét S.
Einarsdóttir
Reykjavík er ung og ört vax-
andi borg með óþrjótandi verk-
efnum fyrir þá er málefnum
hennar stjórna. Kostir og gallar
stórborgar verða íbúum Reykja-
víkur æ ljósari. Hinn öri vöxtur
borgarinnar hlýtur óhjákvæmi-
lega að skapa ýmis félagsleg
vandamál sem krefjast úrlausnar
og verður að taka á af festu og
fyrirhyggju. Það að takast á við
slík vandamál er verðugt verk-
efni hverjum þeim sem stuðla vill
að menningar- og framfaramál-
um borgarinnar. Samfara auk-
inni uppbyggingu athafnalífs ber
að hafa í hyggju að hlúa að
félagslegum málefnum og þeirri
mannlegu hlið sem snýr að
hagsmunum einstaklingsins en
stundum vill gleymast í ys og þys
hins daglega lífs. Að mörgu þarf
að hyggja í þessum málum.
Stuðningur borgarinnar við
frjálst félagsstarf þarf að vera á
þann veg að starfsgleði og áhugi
einstaklinga við hin ýmsu víð-
fangsefni fái að njóta sín sem
best. Aðstoð við sjúkra og van-
megnuna þarf að sitja í fyrir-
rúmi. Það er staðreynd að tala
aldraðs fólks fer stöðugt hækk-
andi. Þjóðfélagið stendur í
þakkarskuld við þá sem skilað
hafa löngu og ströngu dagsverki,
þeim þjóðfélagsþegnum ber að
tryggja öruggan samastað í
ellinni, auk þess sem stórauka
þarf og endurskipuleggja heil-
brigðis- og félagslega þjónustu
fyrir aldraða. Markviss uppbygg-
ing heilsugæslustöðva ásamt
aukinni fræðslu um heilsuvernd
stuðlar að andlegu og líkamlegu
heilbrigði einstaklingsins, því ber
að hraða sem mest byggingu
heilsugæslustöðva í borginni.
Athafnaþrá og framtakssemi
æskunnar þarf að fá að njóta sín
með bættri aðstöðu til félags og
tómstundastarfa á víð og dreif
um borgina. Markmið er falleg
borg þar sem öryggi einstaklings-
ins situr í fyrirrúmi.
Markús Örn
Antonsson
Meirihluti sjálfstæðismanna í
borgarstjórn á í raun fylgi sitt að
þakka þeirir borgarmálastefnu,
sem hefur haft að hornsteini
traustar áætlanir um skipulag og
framkvæmdir í öllum helztu
málaflokkum borgarbúa um
lengri tíma. Vitanlega er þessi
stefna rifjuð upp fyrir kosningar
sérstaklega. Gagnrýnin skoðun á
henni á að ráða úrslitum um val
frambjóðenda í prófkjöri og
stuðning við lista sjálfstæðis-
manna i kosningunum í vor.
Undir forystu sjálfstæðis-_
manna hefur Reykjavík orðið
öflug og framsækin miðstöð
frjálslyndrar, íslenzkrar fram-
farastefnu. Þjóðin öll hefur notið
góðs af því, sem vel hefur gengið
í Reykjavík — og svo mun enn
verða.
Mér er efst í huga þessa
prófkjörsdaga, að enn á ný verði
valin forystusvéit í borgarmála-
baráttuna, sem óhikað haldi
þeirri traustu stefnu, sem undan-
farna áratugi hefur gert Reykja-
vík að glæsilegri og athafnasamri
nútímaborg. I prófkjörinu fer
þetta val fram með þeim lýð-
ræðislega hætti, sem Sjálfstæðis-
flokknum er sjálfsagður og eðli-
legur.
Stjórnálabaráttan setur
óvenjumikinn svip á allt okkar
þjóðlíf þessar vikurnar og svo
mun enn verða með auknum
þunga. Okkur sjálfstæðismönn-
um ber að líta lengra en til
þessarar helgar. Framundan eru
miklar sviptingar í sveitarstjórn-
ar- og alþingiskosningum. Hvert
átak okkar á að stuðla að
glæsilegum sigri í þeim.
Eg er oft spurður að því, hvað
mér finnist eftirsóknarvert við
þátttöku í stjórnmálum. Svar
mitt hefur ævinlega orðið það
sama : — Ég vil vera virkur
þátttakandi j mótun minnar
samtíðar og næstu framtíðar. Til
þess er leikurinn gerður. Mér
finnst stjórnmálaþátttakan heill-
andi viðfangsefrii og mikils um
vert að hafa notið trausts til þess
að vinna að því á vettvangi
borgarstjórnar í Reykjavík. Fyrir
mér er þetta hið raunverulega
inntak stjórnmálanna og það sem
hvetur mig til þess að sækjast
ótrauður eftir endurkjöri til
starfa í þágu Reykvíkinga.
Ólafur
Jónsson
Var varaborgarfulltrúi fyrir
Sjálfstæðisflokkinn í Reykjavík
1970—1974, var þá í stjórn
Innkaupastofnunar Reykjavíkur-
borgar, varamaður í stjórn veitu-
stofnana og í skólanefnd Iðnskól-
ans í Reykjavík. Hefi gegnt
þessum nefndarstörfum einnig
þetta kjörtímabil.
Hefi starfað mikið að iðnaðar-
málum og verið í stjórn Málara-
meistarafélags Reykjavíkur frá
1958 og lengst af sem formaður
þess, þá hefi ég verið í stjórn
Meistarasambands bygginga-
manna um áraraðir.
Aðaláhugamál.
Að hlutur iðnaðarins í Reykja-
vík verði ekki fyrir borð borinn,
að betur verði unnið að því að
iðnfyrirtæki geti haslað sér völl
í Reykjavík, og uppbygging ann-
ars atvinnurekstrar verði efld að
mun, meira verði gert af því að
byggingasvæði og lóðir verði
skipulögð í samráði við iðnaðar-
menn og borgarana sem eiga að
byggja upp þessi svæði, að
lóðaúthlutun til byggingameist-
ara og þeirra aðila sem atvinnu
sína hafa af húsbyggingum verði
aukin að miklum mun, því meðan
sú óvissa sem ríkt hefir í
lóðaúthlutunum varir, verður
ekki hægt að lækka bygginga-
kostnað að neinu marki, því
byggingafyrirtæki hafa enga
möguleika á því að byggja sig upp
af tækjum og öðrum nýjungum
meðan þetta ástand varir.
Þá mun ég vinna að því að
tillögur sjálfstæðismanna til
aukningar
framleiðsluatvinnugreinanna
verði hraðað sem hægt er.
Vinna að því að framhald verði
á þeirri heillabraut sem orðin er
í uppbyggingu fyrir aldraða hér
í borg.
Vinna að því að Reykjavík
verði áfram þjónustu- og menn-
ingarmiðstöð landsmanna.
Vinna að því að Reykjavíkur-
höfn verði áfram lífæð lands-
manna og uppbygging Sunda-
hafnar verði hraðað sem kostur
er.
Ólafur
B. Thors
Viðhorf mitt til borgarmála
mótast af þeirri reynslu, sem ég
hef fengið í átta ára starfi í
borgarstjórn. Rekstur borgarinn-
ar líkist í mörgu rekstri stórs
fyrirtækis. Hlutverk þessa fyrir-
tækis er að sjá fyrir þörfum
borgaranna og bæta hag byggð-
arlagsins. Borgarstjórn er virk
stjórn þessa fyrirtækis, þar sem
einstakir stjórnarmenn sinna
sérstaklega einstökum mála-
flokkum, en sameiginlega hafa
þeir yfirsýn yfir heildina.
Á yfirstándandi kjörtím’abili
hafa borgaryfirvöld unnið að
mðrgúm stórum verkefnum, bæði
með framkvæmdum og áætlana-
gerð. Þessu starfi þarf nú að
fylgja eftir, og það verður hlut-
verk þeirrar borgarstjórnar, sem
kosin verður í vor. Af slíkum
verkefnum er mér efst í huga
endurskoðað aðalskipulag borg-
arinnar, stórframkvæmdir í
hafnarmálum, nýir áfangar í
uppbyggingu Borgarspítalans og
stofnana í þágu aldraðra svo og
enn frekari efling atvinnulífsins
í borginni.
Ýmsa aðra málaflokka mætti
til nefna. Viðfangsefni borgar-
stjórnar eru í reynd afar fjöl-
breytileg því vettvangur hennar
spannar flest svið mannlegra
samskipta. Þess vegna er starf í
borgarstjórn alltaf áhugavert.
Framboð mitt í þessu prófkjöri
boðar enga byltingu. Mér finnst
mestu varða; að áfram verði
haldið þeirri markvissu stefnu,
sem sjálfstæðismenn í borgar-
stjórn hafa mótað á liðnum
árum. Þessi stefna hefur tryggt
viðgang borgarinnar og þessari
stefnu vil ég vinna það gagn, sem
ég má.
Páll
Gíslason
Þegar efnt er til prófkjörs er
spurt hver eru þau mál sem
frambjóðandi vill beita sér fyrir
verði hann kjörinn. í stuttu máli
vildi ég leggja áherzlu á 5 atriði.
1. Örugg staða atvinnuveganna
og trygg atvinna fyrir vinnufúsar
hendur er sá grundvöllur sem allt
annað byggist á hér í borg. Skapa
þarf atvinnuvegum borgarbúa
sem bezt skilyrði til vaxtar og
þroska svo að frjálst framtak
einstaklingsins fái að njóta sín
öllum til hagsbóta.
2. Marka þarf skýrari skil milli
verkefna ríkisins og verkefna
sveitarfélaga á sviði málaflokka
svo sem heilbrigðismála, skóla-
mála, dagvistunar- og ellimála
o.fl., þannig að hagkvæmt verk-
efnaval og framkvæmdir v<;rði á
hverjum tíma við hæfi fjármagns
sem er fyrir hendi. Þarf að stefna
að því að sveitarfélögin fái meiri
hlut í þeim málaflokkum sem
snerta þjónustu við hvern ein-
stakling, því að þar standa þau
nær sínum umbjóðendum. En þá
þarf auðvitað að sama skapi að
flytja tekjustofna frá ríkissjóðo
sem hæfa þeim útgjöldum sem
ríkissjóður sleppir af hendi.
Á ríkisstjórnarárum vinstri
stjórnarinnar gleypti ríkisvaldið
stóra hluti af ýmsum þessum
málum og mér finnst of litið hafa
miðað í þá átt að dreifa þessu
aftur til sveitarfélaganna,
3. Á sviði félagsmála almennt
þarf hið opinbera að gæta hófs og
stuðla sem mest að því að nýta
þann kraft sem býr í frjálsu
félagsstarfi.
Þetta á ekki hvað sízt við um
æskulýðsstarfið sem fjölmargt
fólk vinnur að hér í borg. Það er
oft talað um „slys“ sem henda
unglingana í tómstundum þeirra.
Hér eins og oft endranær er
fyrirbyggjandi starf bezta vörn-
in. Með því að skapa börnum og
ungu fólki tómstundastörf við
,sitt hæfi þá er verið að búa þau
undir að geta mætt erfiðleikum
og hættum síðar. Það þarf því að
byrja snemma ef vel á að reynast.
Meginstefna borgarinnat á að