Morgunblaðið - 04.03.1978, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. MARZ 1978
27
vera að efla hina frjálsu æsku-
lýðsstarfsemi en varast að borgin
taki of mikið að sér með launuð-
um starfskröftum í samkeppni
við æskulýðsfélögin. Bæði verður
þetta óeðlilega kostnaðarsamt og
svo dregur það ósjálfrátt úr
framtaki borgaranna, þegar þeir
eeiga að keppa við fjármagn sem
þeir hafa sjálfir greitt til borgar-
innar með útsvörum sínum.
Fjöldastarfsemi á vegum borgar-
innar er dýr og nær ekki til
einstaklingsins til þroska, en hjá
félögunum margfaldast gildi
hverrar krónu fyrir frjálst fram-
tak forystumanna og snertir
hvern einstakan félagsmanna
meira.
4. Heilbrigðismál eru stór
þáttur borgarmálefna. Aukin
þjónusta er þar á næsta leiti með
tilkomu heilsugæzlustöðva í Ár-
bæ, Breiðholti III, Domus Med-
ica, Borgarspítala og Breiðholti I
á næstu 3 árum og á að skapa
aðstöðu fyrir fjölþætta heilsu-
gæzlu fyrir um helming borgar-
búa og þá um leið létta á þeim
þrýstingi sem er á eldra heimilis-
læknakerfinu sem reynst hefir
vel, þar sem álag er eðlilegt. Þá
þarf að tengja saman starfsemi
sjúkrahúsanna í Reykjavík og
skapa möguleika á aukinni þjón-
ustu við sjúklinga bæði innan og
utan þeirra. I byggingu er ný
þjónustuálma við Borgarspítal-
ann þar sem kemur nú slysadeild,
göngudeildir og heilsugæzlustöð
með móttöku sjúklinga sem
þarfnast læknisaðstoðar tafar-
laust.
5. Málefni aldraðra eru mjög í
brennipunkti þar sem um 10%
Reykvíkinga’ eru orðnir aldraðir
og um 15% þeirra þurfa aðstoð
eða hjúkrun á stofnunum, en
margir geta því aðeins dvalið
heima að þeir fái nauðsynlega
heimilishjálp og hjúkrun.
Nú er hafin bygging B-álmu
Borgarspítala sem rúma á allt að
200 sjúklinga og er ætluð sérstak-
lega fyrir aldraða og á þessu ári
verður lokið við byggingu 3ja
húsa með 180 íbúðum sem eru
sérstaklega byggð með þarfir
aldraðra í huga.
Markmiðið er að fólk geti sem
lengst dvalið á eigin heimilum og
þar sem veitt er öll aðstoð sem
hægt er, en síðan eigi menn vissu
fyrir að hægt sé að fá vist á
viðeigandi sjúkrastofnun, þegar á
þarf að halda. Til að skipuleggja
sjúkraþjónustu og samhæfa hana
annarri hjálp sem veitt er af
Reykjavíkurborg, verður elli-
máladeildin efld svo að hún geti
vitað á hverjum tíma hvaða
möguleikar eu á að leysa vandann
og miðla öryggi til gamla fólksins
að aðstoð verði veitt þegar á þarf
að halda.
Að lokum aðalatriðið, sem hin
öll byggjast á:
Hver sem úrslit prófkjörs
verða er þó eitt mikilvægast, en
það er að Reykvíkingum takist í
maí í vor að tryggja ábyrga og
styrka stjórn borgarinnar með
meiri hluta Sjálfstæðisflokksins
undir forystu Birgis ísleifsGunn-
arssonar borgarstjóra.
Ragnar
Júlíusson
Búseta fólks í borg kallar á
samvinnu á mörgum sviðum. Á
það við um mótun aðlaðandi
umhverfis við skipulagningu og
byggingu, varðveislu sérkenna í
náttúrufari og arfleifð eldri tíma,
uppbyggingu mennta- og menn-
ingarstofnana er borgararnir eigi
aðgang að og síðast en ekki síst
á það við um nauðsyn þess að
tryggja atvinnu fyrir borgarbúa
og koma í því skyni upp sem
öflugustum atvinnufyrirtækjum
innan borgarinnar.
Hér er aðeins drepið á fáein
þeirra fjölmörgu mála sem borg-
arstjórn verður að hafa forgöngu
um að leysa með hagsmuni allra
borgarbúa fyrir augum.
Reykjavík býr yfir mörgum
sérkennum í náttúru og um-
hverfi, sumum svo einstæðum að
aldrei má henda að lagt verði í
neina framkvæmd eða áhættu
sem orðið gæti til þess að spilla
þeim náttúruverðmætum og um-
hverfi sem okkur ber að varð-
veita. Eru mér þar efst í huga
Elliðaárnar og umhverfi þeirra
en okkur verður að auðnast að
vernda þær hér eftir sem hingað
til sem eina mestu perluna í
hjarta borgarinnar.
Að eiga jafn fengsæla laxveiðiá
inni í sjálfri höfuðborginni er
dæmi um vel heppnað samspil
milli ósnortinna náttúru og
þéttbýlis og munu ekki margar
borgir geta státað af slíku á
þessum tímum mengunar og
umhverfisvandamála.
Á síðustu áratugum hefir
uppbygging Reykjavíkurborgar
gengið hratt fyrir sig, þannig að
hvert nýtt borgarhverfið eftir
annað hefur risið af grunni.
Meðal margs annars sem þessi
hraða uppbygging hefir kallað á,
er að leysa skólaþarfir fyrir
nemendur barna- og framhalds-
skóla í nýjum borgarhverfum.
Þótt ennþá séu stór verkefni
óleyst á þessum sviðum og þá
sérstaklega í hinni ört vaxandi
byggð í Breiðholtshverfunum,
hefir markvisst verið unnið að
því að bæta skólaaðstæður í
borginni. Mörgum mikilvægum
áföngum hefur verið náð þótt enn
þurfi betur að gera að mörgu
leyti enda verður seint náð
endanlegu takmarki á sviðum
uppeldis- og skólamála.
Tæplega verður um það deilt að
það var útgerðin og sjávaraflinn
sem upphaflega lagði hinn fjár-
hagslega grundvöll að vexti og
uppbyggingu Reykjavíkurborgar.
Þótt aðstæður hafi á margan
hátt breyst og þar á meðal í óhag,
útgerð frá Reykjavík eins og
öðrum stöðum á suðvesturhorni
landsins, er útgerð og vinnsla
sjávarafura þó ennþá snar þáttur
í atvinnulífi borgarinnar og er
Reykjavíkurborg sjálf þar
stærsti atvinnurekandinn, en við
Bæjarútgerð Reykjavíkur störf-
uðu allt sl. ár um 500 manns og
vinnulaun sem fyrirtækið greiddi
voru um 920 millj. kr. auk
greiðslna til þjónustufyrirtækja.
Nú er unnið að gagngerum
endurbótum á fiskvinnslustöð
Bæjarútgerðar Reykjavíkur með
það fyrir augum að bæta aðstöðu
starfsfólks og auka hagkvæmni j
rekstri fyrirtækisins og er vonast
til að mjög verulegum áföngum
verði, á yfirstandandi ári, náð í
þessu efni.
Því hefi ég hér á undan minnst
á þessa þrjá þætti borgarmála að
á því kjörtímabili borgarstjórnar
sem riú er að ljúka hefur mér
gefist kostur á að fjalla um þá
sérstaklega í sambandi við störf
mín í veiði- og fiskiræktarráði,
fræðsluráði og útgerðarráði.
Komi það í minn hlut að eiga
áfram sæti í borgarstjórn á
næsta kjörtímabili, mun ég sér-
staklega hafa áhuga á að vinna
áfram að þessum málaflokkum,
þótt vissulega séu einnig mörg
önnur mál er koma til kasta
borgarstjórnar, áhugaverð við-
fangsefni frá mínu sjónarmiði.
Sigríöur
Ásgeirsdóttir
Þegar kostur gefst á að tjá sig
í örfáum orðum, er aðeins hægt
að koma því að, sem manni er
ofarlega í huga.
Málefni þroskaheftra og
drykkjusjúkra eru þeir þættir
félagsmála, sem sinna þarf af
kostgæfni, til þess að vera í takt
við tímann. Við búum við úrelta
félagsmálalöggjöf, sem þarfnast
endurskoðunar hið bráðasta.
✓ Þroskaheftir standa höllum
fæti í lífsbaráttunni. Lítill gaum-
ur hefir verið gefinn að því, að
þeim má mörgum hjálpa til að
standa á eigin fótum með sér-
stakri menntun og sérþjálfun.
Nú hillir undir breytingar á
þessu úti við sjóndeildarhringinn.
Skilningur virðist vera að vakna
á þörfum þessa fólks.
Einstaklingar hafa sýnt ein-
stakt framtak á þessu sviði. Þeir
hafa plægt akurinn og sáð í hann.
Nú er röðin komin að riki og
sveitarfélögum að leggja fram
sinn skerf til þess að hlynna að
þessum unga gróðri.
Hver þroskaheftur einstakling-
ur, sem hægt er að endurhæfa, er
þjóðinni meira virði en svo, að
hægt sé að meta það til fjár.
Sigurður E.
Haraldsson
í örstuttum pistli er ekki unnt
að fara mörgum orðum um mark
og mið í fjölbreyttum verkefnum
borgarstjórnar. Ég mun því
drepa lauslega á nokkur atriði,
sem ég tel mikilvæg.
Borgarstjórn ber að stuðla að
því, að margskonar atvinnustarf-
semi njóti góðrar aðstöðu. Blóm-
legur atvinnurekstur er undir-
staða alls annars, sem í borginni
þrífst. Útgerð þarf að auka og
margvíslegan fiskiðnað. Hið
sama gildir um annan iðnað.
Starfsaðstöðu hans ber að
styrkja og bæta. Reykjavík hefur
um langt skeið verið miðpunktur
aðflutninga til landsins og um
leið margvíslegrar verzlunar og
viðskipta. Af þeim sökum ber
borgarstjórn að stuðla að vexti og
velgengni þessarar atvinnugrein-
ar.
Stöðva ber fólksflótta út eldri
borgarhverfum. Húsnæði í þeim
fullnægir ekki kröfum, sem fjöl-
margir gera í dag. Því þarf að
hefjast handa um endurbygg-
ingu. Hið sama gildir um verzlun-
ar og atvinnuhúsnæði. Þetta á
einkum við um miðborgina. Gæða
þarf miðborgarsvæðið lífi og
stöðva þá hnignun, sem nú ríkir.
Iþróttafélögin í borginni eru
ómetanleg. I þeim ríkir þróttmik-
ið starf, sem borið er uppi af
dugandi forystumönnum. Það er
skoðun mín, að auka þurfi
fjárveitingar til félaganna að
miklum mun. Hið sama gildir um
I önnur æskulýðsfélög, sem áhuga-
fólk stendur að. Ég nefni skáta-
félögin, kristileg félög o.fl.
Hlynna ber að kristilegu starfi,
sem gegnir göfugu hlutverki.
Gera 'verður stórt átak í
hagsmunamálum aldraðra.
Neyðarástand er nú ríkjandi
vegna skorts á sjúkrarými fyrir
aldrað fólk. Úr því ber skilyrðis-
laust að bæta. Það er vansæm-
andi að þeim, sem borið hafa hita
og þunga af að skapa velferðar-
ríkið sem við nú búum í, sé úthýst
af sjúkrahúsum.
Til þess að mannlíf í borginni
okkar uppfylli hugmyndir mínar
um gott og hamingjuríkt sam-
félag, verður hinn fullhrausti og
sterki að styðja þá fjölmörgu,
sem af ýmsum ástæðum mega sín
minna. Að ofangreindum verk-
efnum vildi ég gjarnan vinna.
Enda þótt margt hafi áunnist,
eru ærin verkefni framundan.
Sigurjón
Fjeldsted
Foreldrar: Sigríður Guðjóns-
dóttir og Júlíus L. Fjeldsted,
verkamaður.
Maki: Ragnheiður Óskarsdóttir
Fjeldsted.
Börn: Ragnhildur 10 ára og
Júlíus 3ja ára.
Ég er fæddur og uppalinn á
Þrastargötu 5 á Grímsstaðaholti.
Ég lauk kennaraprófi frá
Kennaraskóla íslands 1962,
kenndi við Hlíðaskólann í
Reykjavík í 4 ár, var við fram-
haldsnám í Danmörku
1965—1966. skólastjóri á Egils-
stöðum í 5 ár, yfirkennari í
Fellaskóla og nú skólastjóri í
Hólabrekkuskóla í Breiðholti
ásamt því að vera fréttaþulur
sjónvarps.
Verkamanna-, verslunar- og
önnur þjónustustörf hefi ég unnið
á sumrin frá unglingsaldri til
þessa dags.
Ég hefi m.a. verið í stjórn
hverfasamtakanna í Bakka- og
Stekkjahverfi, formaður Sjálf-
stæðisfélags Fljótsdalshéraðs og
formaður Skólastjórafélags
Reykjavíkur.
Ástæðan fyrir þátttöku minni
í prófkjöri til þorgarstjórnar-
kosninga nú, er tilkomin vegna
tilmæla kjörnefndar fyrir hálfum
mánuði og hefir því undir-
búningstími minn fyrir þetta
prófkjör verið í knappara lagi.
Vöxtur og viðgangur atvinnu-
lífs Reykjavíkur er grundvöllur
alls annars athafnalífs. Hér
verður að varða veginn, varðveita
það sem áunnist hefir en stuðla
jafnframt að framþróun fram-
leiðsluatvinnugreina.
Engir aðrir en borgarbúar
sjálfir geta viðhaldið forystuhlut-
verki Reykjavíkur í þjónustu og
viðskiptum, menningar-, íþrótta-
og menntamálum.
í skóla- og íþróttamálum
verða borgarbúar að vera þess
megnugir að byggja stórt og
skapa æsku Reykjavíkur þá
aðstöðu, sem nauðsynleg er, því
sú fjárfesting skilar sér með vel
menntuðu heilbrigðu og dug-
miklu fólki.
Ég tel að æskulýðsstarfsemi sé
best borgið í höndum áhugafólks
með stuðningi hins opinbera.
Sú skylda hvílir á okkur að
bæta enn verulega hag eldri
borgara, þeirra er byggðu borg-
ina og tryggja yngstu borgurun-
um þroskandi dagvistun þegar
þess gerist þörf.
Það er hæpið að flagga
kosningaloforðum í kosningabar-
áttu, sem síðar kunna að vera
óframkvæmanleg eða einfaldlega
gleymast. Kosningaloforð gef ég
engin, en ef ég kem til með að
hafa áhrif á gang borgarmála, þá
er áhugi minn á velferð okkar
allra fyrir hendi og ég þess
reiðubúinn að glíma við þau
viðfangsefni, sem framtíðin ber í
skauti sér.
Skúli
Möller
Fólksfjöldi í byggðarlögum hér
á landi hefur löngum þótt mæli-
kvarði á atvinnutækifæri og
húsnæðisframboð. í desember s.l.
voru birtar tölur um fólksfjölda
í Reykjavík. Þá opiriberaðist sú
staðreynd að íbúum Reykjavíkur
hafði ekki fjölgað heldur fækkað
um 300 á árinu 1977. Einnig hefur
komið í ljós á undanförnum árum
að meðalaldur Reykvíkinga hefur
hækkað, sem sést á því að
borgarbúar 67 ára og eldri eru
10% íbúanna, þar sem sami
aldurshópur er aðeins 3% í
Reykjaneskjördæmi. Þetta þýðir
að ungt fólk hefur leitað frá
Reykjavík til nágrannabyggð-
arlaganna. Ástæðan fyrir þessum
flutningum er fyrst og fremst
lóðaframboð. Nágrannabyggðirn-
ar hafa getað fullnægt eftir-
spurninni, en þær lóðir hafa líka
verið dýrari, því þar er um
sölulóðir að ræða, en ekki úthlut-
unar. Þetta hefur gert bygginga-
kostnaðinn meiri, sem þó hefur
ekki verið horft í, þar sem lóðir
fengust. Þetta þarf Reykjavíkur-
borg að lagfæra og verður það
vart gert nema með því að gera
ungu fólki kleift að kaupa eldri
ibúðir, þ.e. að næstum jöfn lán
verði veitt til kaupa á eldra
húsnæði og til nýbygginga, en
þetta myndi minnka þörfina fyrir
lóðir, því nægjanlegt framboð
yrði af íbúðum í eldri borgar-
hverfum um leið og fjármagn til
kaupa ykist.
Þó svo að Reykvíkingum hafi
fækkað, þá hefur þeim sem þar
vinna ekki fækkað heldur
kannski þvert á móti. Er þetta
vegna þess að nágrannabyggðirn-
ar margar eru lítið annað en
svefnbæir fólks sem vinnur í
Reykjavík. Þetta þýðir að í
Reykjavik er næga vinnu að fá
fyrir alla þá sem vilja vinna. En
vinnustundum hefur fjölgað mest
í allskyns þjónustugreinum og þó
svo að hér sé miðstöð þjónustu og
verslunar í landinu, þá mleiðslu-
greinar, sjávarútvegur og iðnað-
ur, ekki gleymast.
Reykjavíkurborg verður að búa
þannig að þessum atvinnugrein-
um að þær geti tekið við auknum
mannafla á vinnumarkaðnum.
Framleiðsluiðnaðinum verður
að sjá fyrir lóðum á þannig
kjörum að hann geti þrifist.
Sjávarútveg og fiskvinnslu
verður að efla. Reykjavik var
stærsti útgerðarstaður landsins
og stefna þarf að því að svo verði
aftur. En til þess að það takist
þarf að skapa aukna aðstöðu
öllum þeim margháttuðu fyrir-
tækjum sem þessa atvinnugrein
snerta. Það er t.d. ekki vansa-
laust að ekki skuli vera hægt að
taka stærstu skip okkar á þurrt
til viðhalds og viðgerða, öll slík
vinna verður að fara fram
erlendis og má eigi lengur við svo
búið standa.