Morgunblaðið - 10.03.1978, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 10. MARZ 1978
Byggingasamvinnufélag
ungs fólks í Mosfellssveit
Félagið er að byrja byggingu annarra áfanga af
raðhúsum i landi Bjargastaðar, þeir félagsmenn
sem óska að vera með snúi sér til undirritaðs
sem veitir allar nánari upplýsingar 9. og 10.
marz í síma 66567 Byggðarholti .9 milli kl.
1 5 Örn Kjærnested
'í
loftnet og fylgihluti "m“c pareinriatæki
Stæðu verði! Stigahlíð 45-47 sími 91 - 31315
- ----------- ---------- --------- ■ ■ ---------------- ^
Emil Björnsson;
Fáein orð
um ljóðakver
Það hlýtur að gleðja oss er
eitthvað rekur á fjörur vorar,
sem oss virðist við nána íhugun
nálgast það að bera af. Eg er að
hugsa um lítið Ijóðakver,
Eldfuglinn, eftir Maríu Skagan,
sem Helgafell gaf út fyrir síðustu
jól. Það hefir fátt verið ritað um
þetta kver, að ég hygg, og að ytra
búningi gæti það ekki verið
yfirlætisminna. Samt grunar
mig, að forlagið græði enn álit á
þessu lítilræði, þótt það græði
e.t.v. ekki beinharða fémuni.
Þessi kvæði koma mér svo á
óvart í ljóðrænu og skáldlistar-
legu tilliti, að ég freistast til að
vekja athygli annarra ljóðvina á
kverinu, ef einhverjum fyndist
ómaksins vert að fara að þeirri
ábendingu. Sú er hin eina ástæða
þessa greinarkorns, — alþekkt
tilfinning; — að óska þess að sem
flestir líti á það með oss, sem oss
virðist eftirtektarvert og álitlegt.
Ég þekki Maríu Skagan aðeins
af þessu ljóðakveri hennar, hefi
aldrei heyrt hana eða séð, en þó
ég geti ekkert fullyrt, yrði ég ekki
hissa, þótt ýmis ljóða hennar
lifðu sjálfstæðu lífi í bókmennt-
um vorum, þegar Ijóð margra,
sem nú syngja á hærri nótum,
hefðu lifað sitt fegursta, eða
jafnvel týnst úr lestinni. Hennar
ljóð gætu svo sem hæglega týnst
líka. Þau ná stutt í hávaðamæl-
ingu og eru ekki samkeppnisfær
í skrumi og skarkala. Færi svo,
hefi ég samt þá trú, að þau
myndu uppgötvast þó síðar yrði
og kæmu þá græn undan vetrar-
María Skagan
snjónum. Tímans tönn vinnur
seint á þessháttar hugverkum.
En hverskonar ljóð er þá hér
um að ræða? Hetjuljóð, sálma-
kveðskap, ástaljóð, harmljóð,
ádeilu eða baráttuljóð? Nei,
ekkert af þessu í hefðbundinni
merkingu orðanna; ljóð Maríu
eru m.a.s.- rímlaus, verða að
teljast atómljóð, og eru langflest
örstutt og orðknöpp. Þeim mun
meiri vandi er að yrkja vel, þegar
innihaldið þarf að standa eitt og
óstutt. Það er minnstur vandi að
vera slæmt atómskákd, én mest-
ur vandi (jafnvel ofar öllum
hefðbundnum stíl), að yera gott
atómskáld. Hvergi á það því
betur við en í veröld atómljóðs-
ins, að nauðsynlegt er að kunna
að greina kjarnann frá hisminu.
Það er stundum vandasamt í
upphafi, en leynir sér ekki, þegar
tímar líða. Þá er það fallið, sem
var fallvalt, og það eitt stendur
eftir, sem fær staðist.
Ljóð Maríu Skagan bera með
sér að hún hefir haft, eða veitt
sér, tíma til að íhuga margt. I
öðru lagi er hún mjög fundvís á
nýstárlegar líkingar í skáldskap
og smekkvís í vali þeirra. I þriðja
lagi er þroskuð máltilfinning.
Síðast en ekki síst kemur svo til
sögunnar það sem gerir herslu-
muninn og engum hefir tekist að
skilgreina. Við getum kallað það
öðru nafni gæfumuninn. En það
eru aðeins 2 orð yfir hið sama.
Þau gefa til kynna hvílíkur
örlagavaldur þessi munur er, en
bera ekki við að útlista í hverju
hann er fólginn. Jafnvel bók-
menntafræðingar hika við að
skilgreina með orðum gæfumun-
inn, sem skilar kallaða frá
útvöldum, enda er enginn algild-
ur mælikvarði til á þann mun,
heldur dæmir hver fyrir sig.
Engu að síður fer svo að lokum,
að sumt geymist en annað
gleymist til fulls.
Fáein örstutt ljóð úr Eldfugli
Maríu Skagan eru prentuð með
þessu greinarkorni.
Seilzt um
hurðarloku
Væri innangengt
úr hugskoti mínu
( vitund þína
þyrftum við ekki
svo langan veg
að rekja
krókóttu orðspori.
Koma svo loks
að luktum dyrum.
Væri mannheldur .
þessi veiki fs
milli stjarnanna.
Ævintýri
Variega andar sólin
blóminu upp úr moldinni.
Græn blöð á grönnum stöngli,
bikar rósarinnar leikinn
Framhald á bls. 19.
TILBOÐ
finlloliiiviii*
yanauuAui
5800.
5800.-
5800.
Athugið
takmarkaöar birgðir
SENDUM I P0STKR0FU
VINNUFATABUÐIN
Laugavegi 76 - Hverfisgotu 26
5800