Morgunblaðið - 16.04.1978, Blaðsíða 14
46
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. APRÍL 1978
Síðbúnar páskaþrautir
Um margra ára skeið
haía páskarnir verið spila-
hátíð íslenskra keppnis-
spilara. Kennisetningar
trúarbragða okkar banna
að vísu spilamennsku
helgidaga þessa en þær
virðast ekki hrífa á brids-
ara, sem margir hverjir
spila þá hvað mest.
En þeir eru mun fleiri
spilararnir, sem ekki taka
þátt í mótakapphlaupinu.
Taka jafnvel sjaldan
rúbertu en hafa gaman af
dægradvöl í formi þrauta.
Fimm misjafnlega erfið
viðfangsefni og nú byrjum
við.
Páskaþrautirnar eru 5 en
réttar lausnir eru sýndar í
seinni helmingi greinarinnar,
Og nú byrjum við.
1. Austur gefur A-V á
hættu.
Norður
S. K8
H. 10632
T. K9
L. ÁDG93
Suður
S. Á63
H. ÁDG98
T. 752
L. 104
Austur hefur sagnir á einum
spaða en síðan verður suður
sagnhafi í fjórum hjörtum.
Utspil vesturs er spaðanía.
ÚRSPILSÁÆTLUN?
2. Gjafari norður, allir á
hættu.
Norður
S. Á765
H. 1095
T. D64
L. ÁD5
Suður
S. 9
H. ÁKD52
T. Á7
L. KG1064
Án þess að austur og vestur
blandi sér í sagnir verður suður
sagnhafi i sex hjörtum. Vestur
spilar út spaðakóng, sem þú
tekur í borði. En hvaða spili
spilar þú næst og hvers vegna?
3. Vörn. Norður gefur, allir á
hættu.
Vestur
S. Á
H. ÁD53
T. 74
L. DG10954
Suður
S. KG10875
H. 87
T. D52
L. K3
Austur verður sagnhafi í
þrem gröndum eftir þessar
sagnir:
Auhtu/’ Suður Vestur
1 T 1 S 2 I,
2 G pass 3 II
3 G allir pass
Norflur
pass
pass
pass
Lesendur fá sér sæti í suður
og spila út spaðagosa. Ásinn í
borðinu fær slaginn en norður
lætur þristinn og austur fjark-
ann. Sagnhafi spilar síðan tígul-
sjöi frá borði. Norður lætur
þrist en austur gosann. Suður
tekur á drottninguna og þarf að
finna framhaldið. Hvaða spili
spilar þú?
4. Vörn. Vestur gefur, allir
utan hættu.
Austur
S. 63
H. KDG2
T. ÁG10
L. 9653
Suður
S. 75
H. 1085
T. KD43
L. KDG8
Vestur verður sagnhafi í
fjórum spöðum eftir þessar
sagnir:
Vestur Norður Austur Suður
1 S pass 2 II pass
3 S pass 4 S allir pass
Norður spilar út tígulníu.
Gosirin er látinn frá blindum,
drottning og sagnhafi lætur
tvistinn. Makker virðist hafa
fundið gott útspil, en nú þarf að
vafa skársta leiðin. Allt virðist
undir því komið, að austur eigi
hjartakónginn og hann má
gjarna fá slag á hann því ekkert
spil frá honum getur gert okkur
mein. En skyldi vestur eiga
hjartakóng er öruggt, að austur
á laufkóng auk tíguláss. Þar
með virðast fjórir tapslagir
öruggir nema að hægt sé að
plata vestur og allt spilið þessu
líkt.
Norður
S. K8
H. 10632
T gQ
L. ÁDG93
Vestur Austur
S. 972 S. DG1054
H. K74 H. 5
T. 10863 T. ÁDG4
L. 852 L. K76
Suður
S. Á63
H. ÁDG98
T. 752
L. 104
Norður
S. Á765
H. 1094
T. D64
L. ÁD5
Vestur
S. KDG83
H. 6
T. 1095
L. 9832
Austur
S. 1042
H. G873
T. KG832
L. 7
Suður
S 9
H. ÁKD52
T. Á7
L. KG1064
Eftir að hafa trompað spað-
ann tökum við þrisvar tromp og
þá kemur lega þess í ljós. Þá
spilum við laufi á blindan og
tropmum spaða með síðasta
hjartanu. Síðan spilum við
laufunum og austur má trompa
þegar hann vill en verður þá að
spila frá tígulkóngnum.
Auðvitað má sama skipting
vera á hendi vesturs. En lykil-
finna framhaldið. Hvaða spil
velur þú lesandi góður?
5. Útspil. Vestur gefur og
allir eru á hættu. Suður á þessa
hendi:
S. G954
H. KG
T. G10953
L. 109
Finna þarf útspil gegn sex
spöðum eftir þessar sagnir:
Vestur Norður Austur Suður
1 II pass 2 S pass
3 L pass 4 S pass
6 S allir pass.
Hvar ræðst þú á garðann?
Þetta var síðasta þrautin og
þá lítum við á
ÚRLAUSNIR OG
SKÝRINGAR
1. Fyrsta siag tökum við með
spaðaás og spiluð strax hjarta-
drottningu. Þetta kann að
virðast einkennilegt en er þó án
Vestur lendir í lítt öfunds-
verðri aðstöðu þegar við spilum
hjartadrottningunni. Hann
getur ekki verið viss um
staðsetningu hjartaássins og ef
austur á hann er hann eflaust
blankur. Ef drottningin fær
slaginn, eins og við vonum,
tökum við næst á hjartaás og
svínum síðan laufinu. Vörnin
ræður þá ekkert við spilið.
2. Eftir að hafa tekið fyrsta
slag með spaðaás spilum við
lágum spaða og trompum. Þetta
er fyrsti mótleikur gegn 4—1
legu í hjarta á höndum varnar-
spilaranna.
Þar sem spilið er upplagt
miðað við eðlilega 3—2 legu í
hjartanu sakar ekki að vera við
öllu búin. Eigi annar andstæð-
ingurinn hjartagosann ásamt
þrem smáspilum er þó hugsan-
legt að vinna spilið ef hann á
einnig tígulkónginn og aðeins
þrjá spaða. Við eru því að búa
okkur undir að allt spilið sé
þessu líkt.
spilamennskan er að ná spöðun-
um af hendi hans.
3. Við spilum laufþristi. Þetta
kann að virðast einkennilegt en
er í raun og veru eðlilegt
framhald ef við spyrjum okkur
sjálf af hverju fór sagnhafi ekki
í laufið. Hann gerði það ekki
vegna þess, að annaðhvort á
hann laufásinn einspil, en þá má
hann ekki eiga hjartakónginn,
eða að makker á laufásinn. Allt
spilið er mjög sennilega þessu
líkt.
Norður
S. 32
H. K942
T. 983
L. 8762
Vestur
S. Á
H. ÁD53
T. 74 .
L. DG10954
Austur
S. D964
H. G106
T. ÁKG106
L. Á
Suður
S. KG10875
H. 87
T. D52
L. K3
Að því kemur að norður fær
á hjartakónginn. Hann spilar þá
spaða og þar með getur vörnin
fengið nógu marga slagi. Tvo á
spaða og einn á hvern hinna
litanna. Og við óskum sjálfum
okkur til hamingju með að hafa
spiiað laufinu þegar margir
hefðu spilað hjarta.
4. Ráðast verður á laufið. Og
í þetta sinn brjótum við regluna
og spilum laufáttu. Við verðum
að gera ráð fyrir, að vestur eigi
þéttan spaðalit, sex slagi, og
annanhvorn ásanna í hjarta eða
laufi. Og ef norður á laufásinn
þarf ekki að hugsa frekar um
spilið. En allt spilið gæti hæg-
lega verið þessu líkt.
Norður '
S. 942
H. Á974
T. 9876
L. 102
Vestur
S. ÁKDG108
H. 63
T. 52
L. Á74
Suður
S. 75
H. 1085
T. KD43
L. KDG8
Það þýðir ekki að spila háu
laufi. Vestur gefur þá og þar
með er eina brúklega sambandið
við hendi norðurs rofið. Sagn-
hafi tekur á ásinn þegar við
spilum aftur laufi, tekur tromp-
in, ræðst á hjartað og öll vörn
er vonlaus.
En þegar við spilum laufátt-
unni má segja, að við leggjum
gildru fyrir sagnhafa. Það er
ekki óeðlilegt að hann láti lágt
og þá fær makker á tíuna. En
hann veit hvað gera þarf. Spilar
tígli til að taka innkomu sagn-
hafa í blindan. Og þegar sagn-
hafi reynir seinna að ná slögum
á hjarta gefur norður einu sinni.
Tekur á ásinn þegar hjartanu
verður spilað í annað sinn og við
fáum þá fjórða slag varnarinnar
á lauf.
Auðvitað var fyrir hendi sú
hætta að gefa sagnhafa á tíuna.
En þá var líka útilokað að
hnekkja spilinu.
5. Við spilum út hjartagosa
til að láta saghhafa taka
ákvörðun of snemma. Tromp-
slagur virðist öruggur og við
gerum okkar til að fá sigurslag-
inn á hjartakónginn.
Norður
S. 2
H. 9852
T. KD72
L. 8652
Vestur Austur
S. 7 S. ÁKD10863
H. ÁD1073 H. 64
T. Á84 T. 6
L. ÁG74 L. KD3
Suður
S. G954
H. KG
T. G10953
L. 109
Og sagnirnar mæla sérstak-
lega með þessu útspili. Fái
austur að vera í friði, t.d. útspili
tígulgosi, verður hann ekki í
nokkrum vandræðum með að
vinna spilið. En hjartagosinn
þvingar sagnhafa til að taka
ákvörðun, sennilega ranga, áður
en hann veit að við eigum
öruggan trompslag.
En skyldi hann svína hjarta-
drottningunni ættum við að
halda spilunum betur að okkur
í framtíðinni.
Austur
S. 63
H. KDG2
T. ÁG10
L. 9653
— Fagrar
stjörnur
Framhald af bls. 34.
auka árið 1655, en þá var ekki
langt liðið frá smíði fyrsta sjón-
aukans. Beltin eru alls þrjú.
Yst er fremur mjótt dauft belti,
síðan annað mjög breitt og
bjart héðan að sjá, er hringirnir
snúa fleti sínum skáhallt mót
jörðu, og innst eða næst stjörn-
unni er þriðja beltið mjög
þunnt og efnislítið og allt að því
gagnsætt.
Tíu tungl ganga um Satúrn-
us. Níu þeirra hafa lengi verið
kunn, en hið tíunda, Janus
fannst ekki fyrr en árið 1966.
Stærsta tungl Satúrnusar heitir
Titan og er 4900 km í þvermál,
eða litlu minna en stærsta tungl
Júpiters.
III
Sólin, sem öllum fylgíhnött-
um sínum: reikistjörnum,
tunglum og halastjörnum er
mikil og fjölbreytt furðusmíð,
sem hlýtur að . vekja öllum
undrun er um þau mál hugsa.
Hitt hlýtur þó að vekja oss
enn meiri furðu, að þetta mikla
sólhverfi vort er aðeins lítið
korn í því mikla mori stjarna,
sem umlykur oss á alla vegu,
hvert sem litið er út í himin-
geiminn.
Jörð vor er eina stjarna sól-
hverfis vors, sem byggð er vit-
verum. En í bládjúpum himn-
anna loga sólar milljónum sam-
an, og fullvíst getum vér talið,
að flestum þeirra fylgi reiki-
stjörnur, sem fóstra mannlíf, og
að sumstaðar muni lífið vera
margfalt þroskaðra en hér hjá
oss. Vist má einnig telja, að
háþroskamannkyn annarra sól-
hverfa hafi náin sambönd sín á
milli, að lifgeislaleiðum, því líf-
geislinn mun vera sá boðberi,
sem fer um óravíddir alheims-
ins, milli stjarna og vetrar-
brauta, á minna en örskots-
stund.
Vér menn erum enn um of
utanveltu í hinum miklu líf-
samböndum alheimsins. Ekkert
er oss eins áríðandi, og að þessi
einangrun megi rofin verða,
svo að vér mættum njóta, í rík-
ara mæli en enn er orðið hins
mikla lifstreymis, sem há-
þroskaverur annarra lífstjarna
beina til mannkyns jarðar vorr-
ar og annarra slíkra mann-
kynja, sem eru, að kalla má,
utanveltu í hinum mikla sam-
söng lífsins i alheimi.