Morgunblaðið - 25.04.1978, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 25. APRÍL 1978
Heimsókn í Háholt
þar sem tvær ungar stúlkur
standa fyrir búi
Grísirnir lífgað-
bakaraofninum
Það kom hálfflatt upp á ráðskonurnar f Iláholti í Gnúpverjahreppi þegar okkur bar þar að garði á
sumardaginn fyrsta til að kynna okkur búskaparhætti þar sem hundrað svín og hundrað og sjötfu fjár
eru f umsjá tveggja ungra stúlkna. Þeim Guðrúnu Sigurðardóttur og Carinu Fagerheim þykir þetta ekki
frásagnarvert, en þær hafa séð um búskapinn frá áramótum. Kári Sigurðsson, bóndi f Háholti, dvelst
erlendis um þessar mundir til að leita sér lækninga, og er kona hans, Margrét Steinþórsdóttir, þar með
honum, ásamt börnum þeirra þremur.
— Þetta var dálítið erfitt í fyrstu,
en nú erum við ekki í neinum
vandræðum, segir Carina. Hún er
sautján ára og er frá Tromsö, en
Guðrún er 21 árs, og er systir Kára
Sigurðssonar.
— Það var nú talsvert fleira hér
þegar við tókum við búinu en nú er,
því að þá höfðum við líka á okkar
könnu 200 hænsni. Hænurnar voru
flestar orðnar nokkuð aldurhnignar
og ónýtar við varpið, svo að þeim
hefur nú verið lógað, segir Gúðrún.
Þær segjast aðeins einu sinni hafa
lent í hálfgerðum vandræðum, en
það var þegar ein gyltan tók upp á
því að gjóta óvænt og enginn
hitalampi var fyrir grísina í stíunni
hennar.
— Þegar við komum á vettvang
voru grisirnir hálfdauðir úr kulda og
vesöld, og þá var ekki annað fyrir
hendi en að hefja björgunaraðgerðir,
segir Guðrún. — Við drifum þá inn
í bæ og dembdum þeim í vel volgt
vatnsbað, helltum svo ofan i þá heitu
hafraseyði þannig að þeir hjörnuðu
flestir við og eru nú hinir pattaraleg-
ustu, eins og þú sérð.
Þær Guðrún og Carina eru báðar
fæddar og uppaldar i þéttbýli og
höfðu ekki haft nein kynni af búskap
fyrr en þær komu í Háholt. Guðrún
hefur m.a. unnið í banka en Carina
sat á skólabekk þar til hún kom til
íslands í haust sem leið.
Spurningunni um það hvernig á
því standi að 17 ára norsk stúlka er
komin upp í sveit á Islandi og farin
að standa þar fyrir búrekstri svarar
Carina á þessa leið:
— Ég lærði um ísland í landa-
fræðinni í skólanum og mig hefur
alltaf langað til að koma hingað.
Fannst allt í sambandi við ísland
hljóma svo spennandi. Ástæðan fyrir
því að ég er hér í sveitinni er fyrst
og fremst sú að ég stefni að því að
verða dýralæknir, og þess vegna
fannst mér kjörið að fá mér vinnu
á sveitaheimili þegar ég fór að
undirbúa íslandsferðina. Ég réðst
hingað sem vinnukona í haust, en sú
reynsla sem ég hef nú fengið hefur
áhuginn á dýralækningum aukizt
frekar en hitt síðan við Guðrún
tókum hér við búsforráðum.
— Hvernig semur ykkur? Hvor
ræður?
Við þessa spurningu gátu Guðrún
og Carina ekki varizt hlátri, en eru
sammála um að fullkomið atvinnu-
lýðræði sé ríkjandi á bænum. Þær
taka allar ákvarðanir í sameiningu
Carina og Sigríöur meö lambakóngana í
Gnúpverjahreppi. Þeir sáu dagsins Ijós fyrir
nokkrum vikum, en sauöburóur hefst ekki
ffyrir alvöru fyrr en í byrjun maí.
Símar: 1 67 67
Til Sölu: 1 67 68
Kríuhólar
5 herb. íb. 3 svefnh. Þvotta-
hús í íbúðinni. Geymsla, frysti-
klefi í kj. Bílskúr. Verð 15 útb.
10 m.
í Vogunum
4 herb. íb. á rólegum stað.
Bílskúr. Verð 15, útb. 9—10 m.
Vesturberg
4 herb. íb. á jaröhæö ca 108
fm. Verð 12.5, útb. 8 m.
3 herb. risíb.
í Skjólunum. Bað, eldhús ný-
legt. Sér hiti. Bílskúr. Verð 11,
útb. 8 m.
Nönnugata
3 herb. íb. á efri hæð í
járnklæddu timburhúsi. Verð 7,
útb. 4—4.5 m.
Skúlagata
Mjög rúmgóð 2 herb. kj. íb.
Lítiö niðurgrafin. Samþykkt.
Sumarbústaöar-
land
1 hekt. Girt. ca 100 km frá Rvík.
Byggingarlóð
Arnarnesi
Skipti á 3 herb. íb. kemur til
greina.
Einar Sigurðsson.hri.
Ingólfsstræti4,
BÆJARBÓKASAFNIÐ í Siglu-
firði er að líkindum eitthvert
athyglisvcrðasta bókasafn hér
á landi utan bókasafnanna f
Reykjavík og amtbókasafnsins
á Akureyri. Bókasafnið í Siglu-
firði á rætur sínar að rekja allt
aftur til ársins 1911, er séra
Bjarni Þorsteinsson, sá merki
klerkur, tónskáld og fræðimað-
ur hreyfði fyrst málinu og
ræddi um að koma á lesfélagi
í Siglufirði, og var lestrarfélag
staðarins stofnað stuttu siðar.
Starfaði lestrarfélagið síðan
sem sjálfstæður aðili fram til
ársins 1920, að Siglufjarðar
kaupstaður tók við rekstri
félagsins.
Óli Blöndal bókavörður á
Siglufirði sagði Morgunblað-
inu,að Hannes Jónasson hefði
verið bókavörður á frumbýlings-
árunumeða frá 1916 til 1932. Um
tíma var bókasafnið til húsa á
loftinu í Siglufjarðarkirkju og
er það flutti þaðan töldust vera
ÓIi Blöndal bókavörður með
frumútgáfuna af Passi'usálm-
unum í höndunum.
um 1000 bindi í því. Síðar
fluttist safnið að Eyrargötu og
aftur í Aðalgötu, en nú er það
til húsa í 360 fermetra húsnæði
á fyrstu hæð ráðhússins.
„Bókasafnið hér á eitt heil-
steyptasta tímaritasafn lands-
ins og ennfremur eigum við 1.
útgáfu Passíusálmanna frá
16b6, þannig að við erum nokkuð
stoltir af bókaeign okkar," sagði
Óli.
Að sögn Óla eru nú um 45
þúsund bindi í safninu að
meðtöldum tímaritum og tvítök-
um. „Það bættist mikið við
safnið þegar bókasafn
Guðmundar -Davíðssonar var
keypt, en í því töldust 8000
bindi.
Annars standa málin þannig
hjá okkur, að við höfum ekki
nógu mikið fé til að kaupa allar
þær bækur, sem við þurfum í
raun á hverju ári. Miðað við það
fé sem við höfum getum við
keypt þetta 250 bækur á ári og
svo má bæta því við að það líður
varla það ár, að við fáum ekki
einhverjar bókagjafir, þetta frá
80 og upp í 150 bindi."
Minitingarherbergi
um séra Bjarna
Þorsteinsson
„Okkur langar til þegar hægt
verður að koma upp minningar-
herbergi hér á efri hæðinni um
séra Bjarna Þorsteinsson. Þar
er ætlunin að koma fyrir ein-
hverju af hans persónulegu
munum og ennfremur að láta
eitthvað af nótum séra Bjarna
liggja þar frammi. í þessu
herbergi er einnig ætlunin að
vera með svokallað tónlistar-
bókasafn og þá að vera með
þjóðlög frá sem flestum löndum
heims á boðstólum. Hugmyndin
er sem sagt að reyna að hafa
herbergið í anda séra Bjarna
Þorsteinssonar."
„Þurfum á meira
fé að halda
til bókakaupa”
— segir Óli Blöndal bókavördur í Siglufirði