Morgunblaðið - 27.04.1978, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 27. APRÍL 1978
29
Minning — Jónína
Guðlaug Erlendsdóttir
Dagsverki Jónínu Guðlaugar
Erlendsdóttur er lokið.
Jónína fæddist á Fáskrúðsfirði
20. júlí 1890. Foreldrar hannar
voru Guðbjörg Bjarnadóttir og
Erlendur Guðmundsson. Árið 1909
giftist hún Eyjólfi Ólafssyni íshús-
stjóra á Fáskrúðsfirði. Áttu þau 6
börn en þau eru: Sverrir (dó á 1.
ári), Kristín, gift Gunnlaugi Sigur-
björnssyni, Ólafur verkstjóri,
kvæntur IJelgu Kjartansdóttur,
Sigrún, gift Eyjólfi Hafstein
(dáinn 1958), Hjalti húsasmiður,
ísak Sigurjón Þor-
finnsson — Minning
Vinur minn ísak Sigurjón Þor-
finnsson verður til grafar borinn
í dag 27. apríl frá Sauðárkróks-
kirkju. Hann lést eftir örskamma
sjúkdómslegu langt um aldur fram
17. apríl s.l., aðeins þrítugur að
aldri.
Það tekur sárt fyrir aðstandend-
ur og vini þegar svo snöggt verður
um ungan og hraustan mann sem
ísak var.
Undirritaður er svo lánsamur að
hafa átt ísak að vini frá bernsku.
Eg minnist samveru okkar sem
leikfélaga, skólafélaga og vina sem
sóttu ráð hvor til annars. Þó skrifa
mætti margt lofið um Isak læt ég
það ógert því slíkt væri andstætt
óskum hans. Þó vil ég geta þess að
það sem einkenndi Isak var
rólyndi hans og snyrtimennska
sem hann erfði úr föðurhúsum.
ísak Sigurjón Þorfinnsson var
fæddur í Neskaupstað hinn 28.
september 1947, sonur hjónanna
Sigurbjargar Sigurjónsdóttur og
Þorfinns Isakssonar sem nú eru
búsett á Þórshöfn. Hann ólst upp
á Norðfirði til átján ára aldurs,
eða þar til hann fór til náms í
Reykjavík og stundaði hann vinnu
þar og víðar þar til hann fluttist
til Sauðárkróks fyrir um sex árum.
Þar lauk hann námi í rafvirkjun
og starfaði við fag sitt með góðri
einkunn. För Isaks til Sauðárkróks
boðaði gæfu í einkalífi hans, en
þar kynntist hann eftirlifandi
eiginkonu sinni, Heiðbjörtu Krist-
mundsdóttur meinatækni. Þau
eignuðust eina dóttur sem nú er
aðeins þriggja ára.
Ég vil að lokum í þessum
fátæklegu minningarorðum þakka
samfylgdina og bið Guð aö blessa
ísak og alla þá er hann unni. Megi
minningin um góðan dreng hugga
þær mæðgur og aðra ástvini hans
á sorgarstund.
Sigþór Sigurjónsson.
— Viðtal við
Kreisky
Framhald af bls. 22.
hefðum haft milli 150.000 til
200.000 atvinnulausra (um 20.000
eru atvinnulausir í Austurríki eða
minna en 2%).
Sp: Og verðbólgan?
Kreisky: Mjög lítil. Við munum
halda henni undir fimm prósent-
um. Við munum halda atvinnuleysi
niðri jafnframt verðbólgunni. Við
héldum uppi fullri atvinnu árið
1977, mikil þensla var og fjárfest-
ing og verðbólga óveruleg eða um
5,4%. Viðskiptajöfnuður okkar var
óhagstaeður vegna þess að Aust-
urríkismenn keyptu of mikið frá
útlöndum, einkum bifreiðar.
Sp: Austurríkismönnum er eink-
ar umhugað að framleiða sína
eigin bíla. Hvers vegna?
Kreisky: Vegna þess að það er
fljótlegasta leiöin til aö útvega
iðnverkamönnum örugga vinnu. Ef
ég hefði bílaverksmiöju hér á
morgun gæti ég samstundis ráöiö
3000 til 4000 manns í vinnu. Og
þegar ég byrjaði aö afhenda
bifreiðarnar þá gæti ég bætt við
3000 starfskröftum öðrum.
Sp: Munduð þið flytja bílana út?
Kreisky: Af því aö við getum
ekki framleitt vinsæla almennings-
vagna yrðu 80% bílanna til útflutn-
ings. Það er af þessum ástæðum
aö viö erum aö leita aö tegund,
sem þegar er vel þekkt, eins og
Porsche og Crysler.
Sp: „Lúxus“-bíl?
Kreisky: Nei, t meöallagi. Þaö
kæmi sér bezt að hafa samvinnu
viö rótgróið bílafyrirtæki. Við
getum lagt ýmislegt af mörkum. í
fyrsta lagi eru launin ekki tiltakan-
lega lág, en það þýðir að starfs-
kraftarnir una sínu. Á Ítalíu er það
t.d. þannig, að á hverja 1000
verkamenn fara um 10.000 vinnu-
dagar forgörðum á ári í verkföllum.
í Frakklandi og á Bretlandi er
ástandið svipað. Til samanburðar
tapast um tvær klukkustundir á
mann í Austurríki.
í öðru lagi getur ríkisstjórnin séð
til þess, aö auöfengiö fjármagn sé
fyrir hendi með langtímaskilmálum
þannig að fyrirtæki sem taka sér
bólfestu í Austurríki þurfi ekki að
beita brögðum til að ná sínu fram.
Ríkisvaldið kærir sig ekki um slík
brögð.
í þriðja lagi þá höfum við
sérmenntaö vinnuafl. Þaö þyrfti
ekki að þjálfa verkamenn sérstak-
lega fyrir slíka bílaverksmiöju. Þeir
eru greindir og hafa tæknina á
valdi sínu. Má geta þess að
Austurríkismenn eru í fremstu röð
í byggingu iðjuvera um heim allan.
í fjórða lagi er verðbólgan
hérlendis á undanhaldi.
Sp: Margir aðilar, einkum aust-
urrískir útflytjendur, hafa látið í Ijós
þá skoðun að fella ætti gengi
schillingsins. Er það ætlun yðar?
Kreisky: Nei, schillingurinn
óbreyttur hefur einnig sína kosti.
Áhrifa þess gætir t.d. með tilliti til
innflutnings. í sambandi við skó-
framleiðslu (en forráðamenn þess-
arar greinar hafa farið fram á
gengislækkun) má t.d. benda á að
innflutt leður er ódýrara. Ef viö
felldum gengið yrði framleiðsluvar-
an dýrari og þá myndu þeir segja
að nú yröum við að hækka
verölagið.
(International
Herald Tribune).
kvæntur Halldóru Sigurbjörns-
dóttur, Konráð Guðlaugur verka-
maður.
Mann sinn misst Jónína 1951 en
sama ár flyst Jónína inn á heimili
Sigrúnar dóttur sinnar í Reykjavík
en það var einmitt á því heimili
sem að ég kynntist Jónínu fyrir 14
árum síðan. Ég held, að mér sé
óhætt að segja að þau kynni hafi
verið okkur báðum til góðs og
vinskapur á milli okkar hafi
treystst eftir því sem árin liðu. Nú
eru 14 ár í sjálfu sér ekki langur
tími en mér finnst samt sem
Jónína hafi á þessum árum náð að
veita mér og ekki síður mínum
dætrúm svo ofurmikið af góðvild
sinni og hlýhug.
Ég minnist þeirra daga er við
hjónin vorum bæði við nám og
aðrar ástæður gerðu það að
verkum að Jónína var oft og
iðulega beðin að gæta elstu dóttur
okkar. Það var ávallt auðsótt mál
og sem meira máli skiptir, við
vissum að þá var hún í öruggum
höndum og hennar væri gætt af
stakri alúð og samviskusemi. Sagt
er að lengi búi að.fyrstu gerð. Það
sem Jónína lagði af mörkum við þá
gerð var vel gert.
Ég minnist einnig með gleði
daganna er „langa“ eins og
dæturnar kölluðu hana ávallt
hafði heilsu til að koma í heim-
sókn til okkar. Þá sat hún tímum
saman með barnabörnin í fanginu
og ias fallegar sögur. Það voru
ánægjulegar stundir fyrir okkur
öll. Það var auðfundið.
Eftir því sem ég best veit
eignaðist Jónína aldrei mikið af
veraldlegum auði. Til þess held ég
að hún hafi verið of gjafmild. Til
dæmis minnist ég vart þess hlutar
sem hún eignaðist að hún hafi ekki
fljótlega verið búin að gefa hann
öðrum.
Jónínu Guðlaugu Erlendsdóttur
fannst óumdeilanlega sælla að
gefa en þiggja. Um það geta allir
vitnað er hana þékktu. Eitt var
það þó sem Jónína vildi eiga. Það
var hluti í ríki Guðs. Að vita af
Hans blessun og velþóknun var sá
einn auður sem Jónína sóttist
eftir.
Ég bið þess að Hans blessun
verði áfram með Jónínu Guðlaugu
Erlendsdóttur.
„... gott er þeim, Drottinn, sem
dagsverki sínu hafa lokið, að
hverfa til þín.“
Guðlaugur Björgvinsson.
m/ímmnmhi leðri og
íeðurhnöppum.

KÓRÓNA BÚÐIRNAR
BANKASTRÆTI 7. SIMI 29122. AÐALSTRÆTI 4. SÍM115005.