Morgunblaðið - 21.05.1978, Blaðsíða 2

34
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. MAI 1978
mmm

„Hlýjar mér um hjartarætur að finna að
Björg Jóna
með litlu
systrunum
aö minnsta kosti metið að svo væri og
tel mig hafa fundið það. Þá eru ótalin
almenn stjórnunarstörf, fundir borgar-
ráðs og borgarstjórnar. Það liggur því
í augum uppi að fjölskyldulífið dregur
dám af þessu. Við hjónin verðum oft að
vera bæði í allskonar móttökum, en
þegar fjölskyldan hjálpast öll að gengur
þetta nokkuð vel fyrir sig. Þetta myndi
maður ekki leggja á sig og sína, ef ekki
væri sú bjargfasta trú fyrir hendi, að
verið væri að vinna að hagsmunum sem
geta verið til góðs fyrir þessa borg og
fólkið sem í henni er.
Auðvitað reynum við að halda uppi
eðlilegu heimilislífi. Annaðhvort væri
nú. Og ég held uppteknum hætti að fara
í göngu ferðir helzt daglega, oftast í
Öskjuhlíðina eða þar í grennd. Ég spila
badminton enn einu sinni í viku eins og
áður. Við komum okkur upp sumar-
bústað á Þingvöllum í hitteðfyrra og
nutum þess mjög í fyrrasumar að
bregða okkur þangað, þó ekki væri nema
til að dvelja dagstund. Ég sakna þess
stundum að geta ekki farið oftar í bíó,
það fannst mér ágæt skemmtun áður.
En við förum í leikhús og við erum það
mikið úti á við, að einhvers staðar
verður maður að staðnæmast. Og við
viljum helzt vera heima hjá okkur og
eiga rólega stund, þegar engin sérstök
skyldustörf kalla annað.
Margir eru þeir sem segja að
Reykjavík sé vel stjórnað og sé býsna
pottþétt borg. En sumir segja líka að
hún sé dálítið leiðinleg borg...
— Mér finnst staðhæfingar í þá átt
yfirdrifnar og vera dæmi um pólitíska
blindu sem of mikið einkennir marga
sem við stjórnmál fást. Ég get alveg
fallist á að ýmislegt vantar enn sem
gæti gert borgina meira aðlaðandi.
Frítími fólks lengist stöðugt og þörfin
fyrir hvers konar tómstundaiðkun
verður æ brýnni. Þessa gætir sérstak-
lega um helgar. Ég held þó að fólk íhugi
ekki þegar það slengir fram svona
yfirlýsingum, að það er þá venjulega
með í huga litskrúðugt kaffihúsa líf í
öðrum löndum og þarf ekki langt að
fara til að sjá það. Utanhúsdyramenn-
ing í suðurlöndum til dæmis er mjög
viðfelldin en hún kemur til af veðrátt-
unni mestan part. Það er engu líkara en
við getum ekki horfzt í augu við það að
veðráttan á íslandi er bæði síbreytileg
og sjaldan mjög hlý. Og menn hafa
einhvern veginn aldrei lært að lifa með
veðráttunni.
En að þessu nefndu vil ég svo benda
á að í áætluninni frá 1974 um umhverfi
og útivist sem nú liggur fyrir endur-
skoðuð hefur til dæmis verið samþykkt
að kanna hvort grundvöllur sé fyrir því
að koma upp einhvers konar skemmti-
garði í borginni, þó að ekki væri það
endilega í stórbrotnum Tívolístíl. Það
verður nú kannað og ákvarðanir teknar
eftir því hver niðurstaðan reynist. Ekki
má nú alveg gleyma Bláfjöllunum sem
vissulega eru í seilingarfjarlægð frá
borginni. Aðstaðan sem þar hefur verið
gerð hefur reynzt svo vinsæl að við
höfum ekki haft undan að gera svæðið
þannig úr garði sem við vildum helzt.
En ég er á því að það sé aðkallandi að
hafa augun opin fyrir öllu því sem getur
glætt borgina meira lífi, og miðar þar
með að líflegra mannlífi.
— Heyrzt hefur gagnrýni á að ekki
skyldi verða nein endurnýjun á lista
flokksins í átta efstu sætin.
— Endurnýjun þarf ekki að fara
fram vegna endurnýjunarinnar einnar.
Það gerist á eðlilegan hátt og eftir
ákveðna þróun. Mér finnst þetta hreint
ekki koma að sök, því að þeir borgarfull-
trúar sem nú sitja eru svo fullir af
áhuga og eiga svo mikið óframkvæmt að
engin ástæða hefði verið til að skipta
— Já, við skulum segja gætnari.
Málið snýst ekki bara um að tala og
flytja hressilegar tillögur út og suður.
Framkvæmdahliðin er ekki minni á
metunum. Eftir að ég hef kynnzt þessu
og sett mig inn í þá margþættu ábyrgð
sem fylgir starfinu, verður og ljósari
skilsmunurinn á vönduðum og óábyrg-
um málflutningi sem miðar aðeins að
því að ná fram skyndiáhrifum eða
ástsæld.
— Nú hefur þér reyndar tekizt að
verða vinsæll borgarstjóri engu að
síður.
— Það hlýjar mér um hjartarætur að
finna að fólk kann að meta það sem ég
geri enda reyni ég mitt hezta. Ég sé
enga ástæðu til að ofmetnast neitt af
því og ég er ekkert uppnæmur fyrir
þeirri aðferð sem mér hefur fundist
minnihlutaflokkarnir leggja allt kapp á
í þessari kosningabaráttu að herja sem
minnst á okkur í meirihlutanum, og
jafnvel að hæla mér. Það er til þess eins
fallið að skapa andvaraleysi sem getur
orðið okkur bráðhættulegt.
— Það hefur óneitanlega vakið at-
hygli þessi ár, hversu stillilega þú
kemur fyrir í umræðum og missir aldrei
stjórn á skapi þínu. Fólk veltir þessu nú ,
dálítið f.vrir sér.
— Það er engin ástæða til að brjóta
heilann um of vegna þessa, segir
borgarstjóri og brosir við. — Ég er
rólegur að eðlisfari. Auk þess sef ég vel.
Það er nú helmingurinn af öllu
heilsufari, andlegu og líkamlegu. Ég
reiðist sjaldan í umræðum svo að ég
missi stjórn á skapi mínu, það er rétt.
En á það ber að líta að ég tel að í
pólitískum rökræðum skuli menn skipt-
ast á skoðunum af einurð og með
málefnaleg rök efst í huga. Það er engin
ástæða til að fólk láti fjúka í sig þótt
aðrir hafi ekki nákvæmlega sömuskoð-
un, og ég virði mikils pólitískar
kappræður þótt harðskeyttar séu á
stundum og tel að viðkomandi hafi
meiri sóma af því að halda máli sínu til
streitu með sanngirni og forsendum sem
hann trúir en slagorðum og offorsi sem
eru meiningarlaus. En auðvitað kemur
fyrir að menni er misboðið. Og ég væri
ekki mannlegur ef ég viðurkenndi ekki
að stundum svellur skapið undir niðri.
En reiði mín væri kannski helzt vakin
ef að mér væri vegið persónulega, því að
ég geri skilsmun á persónunni og
pólitísku viðhorfi hennar.
— Þú hefur gert smáúttekt á því
hverju árin hafa bætt við reynslu þína
sem pólitíkus og embættismaður. Hvað
með hina persónulegu hlið, þá sem að
fjölskyldunni snýr?
— Það er augljóst að
áhrifin á fjölskyldulífið eru
mikil og af ýmsum toga.
Borgarstjóri verður að vera í sem
mestum tengslum við fólkið og maður
telur æskilegt að leggja sig í líma við
að mæta á alls konar fundum. þar sem
návistar manns er óskað, bæði á
opinberum fundum og með einkaaðilum.
I þetta fara oft tvö kvöld vikunnar að
minnsta kosti yfir vetrartímann. Borg-
arstjóri þarf einnig að sinna móttöku
ýmissa gesta, ávarpa ráðstefnur og
hvaðeina. Maður leggur ýmislegt á sig
í þessu skyni og margt af því er
ánægjulegt og lærdómsríkt ég er ögn
stoltur af því að ég hef meira að segja
haldið ræðu á esperanto, þegar svo stóð
á. Hvort þetta sé nauðsynlegt? Ég hef
Sonja,
Ingunn Mjöll,
Lilja Dögg og
Birgir
\